Κεφάλαιο 3 – Άξονας Πολιτικής 1 – Μέτρο Πολιτικής 1.5
Μέτρο Πολιτικής 1.5: Παροχή στέγασης σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας και μετανάστες
1.5.1 Εξασφάλιση στέγασης μεταναστών που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες και δικαιούχων διεθνούς προστασίας μέσω προγράμματος κοινωνικής κατοικίας
Σκοπός της συγκεκριμένης δράσης είναι να διασφαλιστεί αξιοπρεπής στέγαση, μέσω προγράμματος κοινωνικής κατοικίας, τόσο για τους/τις δικαιούχους διεθνούς προστασίας, οι οποίοι και οι οποίες μόλις έχουν λάβει καθεστώς αναγνώρισης, τόσο και τους μετανάστες και τις μετανάστριες που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες. Η δράση προβλέπει την αναβάθμιση κρατικών και δημοτικών κτιρίων με στόχο τη δημιουργία κοινωνικών κατοικιών για τη στέγασή των παραπάνω ομάδων καθώς και ντόπιων που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, σε ποσόστωση η οποία θα καθορίζεται με βάση τις ανάγκες και σε συνεργασία με τους Δήμους και τις περιφέρειες στις οποίες ανήκουν οι εν λόγω δομές.
1.5.2 Υλοποίηση πιλοτικού προγράμματος στέγασης δικαιούχων διεθνούς προστασίας σε αραιοκατοικημένους αγροτικούς οικισμούς
Σκοπός της συγκεκριμένης δράσης είναι να επεκταθούν τα προγράμματα στέγασης σε αγροτικές και αραιοκατοικημένες περιοχές αφενός για να παρεμποδιστεί η αστική υπερσυγκέντρωση του προσφυγικού πληθυσμού, αφετέρου για να υπάρξει αμφίδρομο όφελος από την εμπλοκή του τοπικού επιπέδου στη διαδικασία ένταξης των δικαιούχων διεθνούς προστασίας και των μεταναστών.
Άλλες δράσεις:
• Επιδότηση οικοδομικών υλικών σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας και μετανάστες
Οι θετικές αναφορές του σχεδίου δεν μπορούν να μας κάνουν να παραβλέψουμε τα σημαντικά προβλήματα πρόσβασης στην στέγη για τον προσφυγικό πληθυσμό. Με πραγματικούς όρους, είναι γνωστό ότι οι συνθήκες στέγασης στα ΚΥΤ των νησιών είναι απαράδεκτες, ενώ πολύ πρόσφατα τέθηκαν αυστηρά χρονοδιαγράμματα αποχώρησης των αναγνωρισμένων προσφύγων από τα διαμερίσματα του προγράμματος ESTIA χωρίς την ύπαρξη εναλλακτικής λύσης.
Η οργάνωσή μας υποστηρίζει την ανάγκη παροχής στέγασης στα πλαίσια κοινότητας με αντίστοιχο προσωπικό που μπορεί να καθοδηγεί, συνδράμει και στηρίζει τους πρόσφυγες. Το τραύμα του ξεριζωμού σε συνδυασμό με το τραύμα του ταξιδιού, της παραμονής σε χώρους πρώτης υποδοχής με σοβαρές ελλείψεις, υπερσυσσώρευση ατόμων και πιθανόν εκ νέου βίωσης άσχημων γεγονότων, φέρνει στην ενδοχώρα και στις δομές φιλοξενίας, ανθρώπους που σε πρώτη φάση χρειάζονται χρόνο, φροντίδα, στήριξη (ιατρική, ψυχοκοινωνική, νομική) προκειμένου να αισθανθούν ασφαλείς, ευπρόσδεκτοι , να αναγνωρίσουν και να αναπλαισιώσουν το δυναμικό τους και να επαναορίσουν τη ζωή τους.
Μετά από ένα εύλογο και ευπροσάρμοστο ανάλογα των προσωπικών βιωμάτων και ιστορικών, χρειάζεται ένα σταθερό πλαίσιο όπου θα ζήσουν για ένα χρονικό διάστημα, με σταθερά πρόσωπα αναφοράς και επανεκκίνηση διαμόρφωσης προσωπικών δικτύων υποστήριξης. Ο χρόνος φιλοξενίας δεν μπορεί να είναι λιγότερος από ένα χρόνο, ο χώρος φιλοξενίας και τα πρόσωπα αναφοράς (κοινωνική υπηρεσία κλπ) χρειάζεται να είναι σταθερός, με εξαιρέσεις που στόχο έχουν μόνο την καλύτερη λειτουργία της δομής ή τις προσωπικές ιδιαίτερες ανάγκες του αιτούντα.
Η παροχή στέγασης σε δικαιούχους διεθνούς προστασίας και μετανάστες που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες μέσω προγράμματος κοινωνικής κατοικίας είναι μια πολύ σημαντική και απαραίτητη δράση που θα πρέπει αφενός να διασυνδεθεί με το πρόγραμμα ESTIA και αφετέρου να επεκταθεί και σε μη ευάλωτες ομάδες. Η πρόσφατη ανακοίνωση του ΥΜΕΠΟ για την άμεση έξοδο δικαιούχων διεθνούς προστασίας από το εν λόγω πρόγραμμα, χωρίς να έχουν ακόμα διευκρινιστεί και εξασφαλιστεί οι επιλογές που θα καλύψουν τις βασικές ανάγκες των ανθρώπων αυτών, κάνουν ακόμα πιο επιτακτική την άμεση υλοποίηση και επέκταση προγραμμάτων κοινωνικής κατοικίας. Επίσης είναι καθοριστικής σημασίας να προβλεφθούν συγκεκριμένα μέτρα που θα δίνουν σε δικαιούχους και μετανάστες πρόσβαση σε επιδόματα στέγασης, ώστε να μεταβούν σε καθεστώς αυτονομίας.
Εξασφάλιση στέγασης σε αποφυλακισμένους με την ένταξή τους στο πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας είτε αυτού και ιδίων είτε δια του ΝΠΙΔ ΕΠΑΝΟΔΟΣ