Αρχική Φάροι - ΣτρατολογίαΆρθρο 01: ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΧΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ | 23 Μαΐου 2014, 11:07
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στην Ε.Ε αλλά και παγκόσμια τα ναυτιλιακά βοηθήματα (τμήμα των οποίων είναι και οι φάροι, φανοί, φωτοσημαντήρες κλπ) υπάγονται διοικητικά, λειτουργικά και επιχειρησιακά σε ένα ευρύτερο ναυτιλιακό σύστημα, σε μια ανεξάρτητη Αρχή. Οι ανεξάρτητες αυτές Αρχές διαχειρίζονται όλα τα συστήματα που αφορούν την ασφαλή ναυσιπλοΐα, τις θαλάσσιες μεταφορές, τις ατυχηματικές καταστροφές, την αποφυγή ρύπανσης του θαλάσσιου οικοσυστήματος κλπ. Στην Ελλάδα αντίστοιχα η πολυνομοθεσία, επέβαλε τμήματα της διαχείρισης των συστημάτων αυτών να ανήκουν σε διάφορα υπουργεία και υπηρεσίες χωρίς κεντρικό συντονισμό. Στο ΥΠΕΘΑ/ΓΕΝ (φάροι, φανοί, φωτοσημαντήρες κλπ), ενώ στο ΥΕΝ/ΛΣ (AIS, VTS, DGNIS, κλπ) καθώς και σε άλλα υπουργεία (ΥΠΟ, Υπουργείο Μεταφορών, ΥΠΠΟΑ κλπ). Στο παρόν νομοσχέδιο είναι προφανής η έλλειψη συντονισμού της ασφαλούς ναυσιπλοΐας και της κεντρικής διαχείρισης της και επιχειρείται μία «αναπροσαρμογή» του ισχύοντος Ν.1629/51 χωρίς να θίγονται συναρμοδιότητες υπουργείων και οικονομικά θέματα που αφορούν την είσπραξη και διαχείριση των τελών της ασφαλούς ναυσιπλοΐας δηλ των γνωστών «φαρικών τελών». Η δημιουργούμενη υπηρεσία Φάρων δεν έχει αυτοτελή οικονομική οντότητα ούτε καθορίζεται ο τρόπος χρηματοδότησης των καθηκόντων που της ανατίθενται. Σήμερα τα «φαρικά τέλη» που εισπράττονται μέσω του ΥΠΟ ανέρχονται περίπου σε 6.000.000 € ετήσια και δεν αποδίδονται ουσιαστικά στην ΥΦ. Τα εισπραττόμενα τέλη θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερα εάν γίνει αναπροσαρμογή τόσο του τρόπου είσπραξης όσο και του τιμήματος σε σχέση με το διεθνές θαλάσσιο δίκαιο και την πρακτική που ακολουθείται στην Ε.Ε και παγκόσμια. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στην ελληνική επικράτεια είναι καταγεγραμμένοι 144 πέτρινοι παραδοσιακοί φάροι και φανοί, που κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα, είναι συνδεδεμένοι με την ναυτική παράδοση της Ελλάδας και αποτελούν σημείο αναφοράς για τους ναυτικούς. Οι φάροι αυτοί προστατεύονται από τον Ν.3028/02 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς». Μέχρι σήμερα έχουν χαρακτηριστεί με αποφάσεις του ΥΠΠΟΑ ως Νεώτερα Διατηρητέα Ιστορικά Μνημεία 46 εξ αυτών, περίπου το 1/3 δηλαδή του συνολικού αριθμού τους. Αποτελούν δε τουριστικό πόλο έλξης καθώς είναι τοπόσημα των περιοχών όπου είναι εγκατεστημένοι. Ακόμη στο παρόν νομοσχέδιο και στον τρόπο αξιοποίησης των φάρων δεν γίνεται μνεία ούτε συμπεριλήφθηκαν απόψεις και συναρμοδιότητες του Υπουργείου Τουρισμού και του ΥΠΠΟΑ για την περαιτέρω αξιοποίηση του τεράστιου μνημειακού, πολιτιστικού και τουριστικού αποθέματος και χαρακτήρα των φάρων. Πέραν τούτων με το παρόν νομοσχέδιο δεν επιλύονται χρόνια προβλήματα που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς, την απαλλοτρίωση, την χρήση, τις Ζώνες Ασφαλείας των Φάρων, την δήλωση στο Εθνικό κτηματολόγιο, την αξιοποίηση του αιγιαλού των Φάρων, τα κτίσματα εντός των Ζωνών ασφαλείας των Φάρων, την νομιμοποίηση τους μέσω της ισχύουσας νομοθεσίας περί αυθαιρέτων, καθώς και τον χαρακτηρισμό, διαχωρισμό και διάκριση των ήδη εγκατεστημένων πυρσών σε φάρους φανούς κλπ. Η δέσμευση τεράστιων εκτάσεων Ζωνών Ασφαλείας των φάρων, οι οποίες κατά κύριο λόγο ανήκουν σε ιδιώτες, χωρίς να ακολουθείται η διεθνής πρακτική, η εμπειρία και οι προτάσεις της IALA, μελέτες του ΕΜΠ, προτάσεις συναρμόδιων φορέων κλπ, καθιστά αναχρονιστική, αναποτελεσματική και με ιδιαίτερο υψηλό κόστος για το κράτος την εφαρμογή της νομοθεσίας απαλλοτριώσεων τους. Η θέσπιση ενός νέου νομοθετήματος «περί φάρων» θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει τις συναρμοδιότητες πολλών Υπουργείων και των υπ αυτών Υπηρεσιών και Οργανισμών τους με σκοπό την κεντρική διαχείριση της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και των βοηθημάτων ναυσιπλοΐας, την είσπραξη «διαφυγόντων» φαρικών τελών από τις θάλασσες και τα λιμάνια της ελληνικής επικράτειας, των φάρων ως πολιτιστικών και τουριστικών αποθεμάτων, της κρατικής περιουσίας κτηρίων και των γηπέδων των φαρικών υποδομών και των ζωνών ασφαλείας των φάρων και την ρύθμιση θεμάτων ιδιωτικών περιουσιών.