Αρχική Φάροι - ΣτρατολογίαΆρθρο 5: Εγκαταστάσεις και απαλλοτριώσεις – Αξιοποίηση φαρικού δικτύουΣχόλιο του χρήστη ΑΥΓΟΥΣΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ | 24 Μαΐου 2014, 08:30
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Τόσο τα γήπεδα επί των οποίων κατασκευάζονται οι φαρικές υποδομές όσο και οι ίδιες οι φαρικές υποδομές και τα διαφόρων ειδών κτίσματα και κατασκευάσματα, ως πράγματα δημοσίας ωφέλειας και ως προκύπτοντα με δαπάνες του Δημοσίου, είναι πράγματα δημόσια. Ως δημόσια πράγματα ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, το οποίο διατηρεί και την κυριότητά τους. Το Πολεμικό Ναυτικό και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι απλώς χρήστες των πραγμάτων αυτών. Ως χρήστες λοιπόν -και όχι ιδιοκτήτες- δεν έχουν το δικαίωμα της διάθεσής τους σε τρίτους ή της καθ' οιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευσής τους με ή χωρίς αντάλλαγμα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη, ήτοι εν προκειμένω του Υπουργείου Οικονομικών. Ως εκ τούτου με βρίσκει απολύτως αντίθετο τόσο η όποια "προσωρινή" παραχώρηση στην τοπική αυτοδιοίκηση, όσο και η οποιαδήποτε συναλλαγή με "αναδόχους". Αν το Δημόσιο δεν έχει πόρους για την κατασκευή,επισκευή, συντήρηση, ανάδειξη και προστασία της περιουσίας αυτής θα πρέπει να μεριμνήσει αφ' εαυτού (και πάντως με τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Οικονομικών) της ανεύρεσης των πόρων αυτών. Η εξασφάλιση και απόδοση των φαρικών τελών για τους σκοπούς αυτούς θα ήταν μία λύση. Ως έτερη λύση που θα μπορούσε να εξετασθεί θα ήταν η δημιουργία δημόσιου πλειοδοτικού διαγωνισμού με πρόσκληση ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για ανάληψη της επισκευής, ανάδειξης καιεν συνεχεία υπό όρους χρήσης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με υποχρεωτικό αντάλλαγμα ορισμένων εκ των κτισμάτων των φάρων που παρουσιάζουν τουριστικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον. Με τον τρόπο αυτόν θα εξασφαλίζονταν κονδύλια για τη συντήρηση ολοκλήρου του φαρικού δικτύου, ενώ μέσω της ενοικίασης των τουριστικών πλέον καταλυμάτων άνθρωποι απ' όλο τον πλανήτη και προφανώς μεταξύ αυτών και Έλληνες θα μπορούσαν να απολαύσουν την ιδιαιτερότητα των φαρικών υποδομών και να έχουν μία ξεχωριστή εμπειρία. Έτσι θεωρώ ότι θα προβαλλόταν καλύτερα το δημόσιο πρόσωπο του Πολεμικού Ναυτικού και ο κοινωνικός ρόλος που διαδραματίζει, περαν της άμυνας της χώρας. Η ανάδειξη "αναδόχων", πέραν του νομικού ακροβατισμού που συνεπάγεται, φοβούμαι ότι θα συνοδεύεται από οσμή σκανδάλου και μάλιστα της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού και του Υπουργείου Άμυνας, ακόμη και στην περίπτωση που ληφθεί επαρκής μέριμνα (η οποία δεν διαφαίνεται στο παρόν) ώστε οι διαδικασίες επιλογής να είναι αντικειμενικές. Οι τοπικές κοινωνίες αλλά και οι επισκέπτες γενικότερα δύσκολα θα αποδεχθούν την αποκλειστική χρήση των φαρικών υποδομών από επώνυμους και έχοντες, δίχως να υπάρχει η δυνατότητα σε όλους έστω και με το αντάλλαγμα της ενοικίασης να επισκέπτονται τους φάρους.