Αρχική Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Εθνικής ΆμυναςΆρθρο 18 – Τροποποίηση διατάξεων σταδιοδρομικής φύσης του ν. 3883/2010 (Α´ 167)Σχόλιο του χρήστη Ένας ΕΜΘ | 2 Απριλίου 2016, 16:47
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Για ακόμα μια φορά, η τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του ν.3883/2010 (Α´ 167), προσκρούει στις παγιωμένες αντιλήψεις στις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα για τους ΕΜΘ. Η απόφαση για την αναβάθμιση των πτυχιούχων ΕΜΘ συναντά τις συντηρητικές δομές διοίκησης. Η υπακοή σε πεπατημένες, στατικές νόρμες, δεν προωθεί τις επιβεβλημένες ρηξικέλευθες αλλαγές. Η τάση για αναθεώρηση άρθρων, προσκρούει σε αστερίσκους,στερεότυπα και αγκυλώσεις και δεν είναι σε διαρκή και αμφίδρομη επικοινωνία με τις εξελίξεις του ευρύτερου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος και του δημοσίου τομέα. Το άρθρο έχει γραφτεί με τέτοιο τρόπο ώστε και πάλι να αποκλειστούν πτυχιούχοι ΕΜΘ από τη διαδικασία των μετατάξεων. Οι ένοπλές δυνάμεις είναι βαθμοί και οι βαθμοί, μέχρι σήμερα, δεν συνδέονται με την εκπαίδευση που διαφεύγει των σχολών, της ιεραρχίας και των δομών τους. Το αξιακό σύστημα κόντρα στον καιρό, δεν είναι ανοιχτό και δεν θέλει να δεχτεί, ότι κάποιος "ταπεινής" προέλευσης και με χαμηλότερο διοικητικό βαθμό, δύναται να προαχθεί επειδή μόχθησε σε εκπαιδευτικές δομές έξω από τις σχολές των ενόπλων δυνάμεων. Λες και οι γνώσεις αυτές είναι στεγανές στο μυαλό του ΕΜΘ και όχι σε καθημερινή και αμφίδρομη επικοινωνία με την υπηρεσία ή πολύ περισσότερο, λες και δεν βρίσκουν πολλαπλές εφαρμογές σε αυτή. Ο ΕΜΘ που έθεσε τον εαυτό του μπροστά στην πρόκληση της απόκτησης ενός πτυχίου ΑΕΙ, μέσα σε ένα σωρό οικονομικές,επαγγελματικές, οικογενειακές, ηλικιακές αντιξοότητες, αλλά και μέσα από μια σειρά διευκολύνσεων από την υπηρεσία του, κατάφερε να κερδίσει τις προσωπικές του μάχες. Σε επαγγελματικό επίπεδο, προσδοκά, έστω και στα πίσω-πίσω της σταδιοδρομίας του, να αποτινάξει τη ρετσινιά του "λίγου" και αμόρφωτου, να επιβραβευτεί η θετική του διαφοροποίηση και εξέλιξη. Η υπηρεσία οφείλει να δει τους κόπους του και να τον αντιμετωπίσει με τον τρόπο που του αξίζει. Ο ΕΜΘ σε προσωπικό επίπεδο έκανε την υπέρβαση. Αυτό που απομένει από τον νομοθέτη, είναι να κερδίσει τη δική του μάχη κόντρα στις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, ώστε να προβεί σε μια θαρραλέα αντιμετώπιση του ζητήματος όλων των πτυχιούχων ΕΜΘ και όχι να συντηρήσει την αέναη ματαίωση των προσδοκιών τους.