Αρχική Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Εθνικής ΆμυναςΆρθρο 18 – Τροποποίηση διατάξεων σταδιοδρομικής φύσης του ν. 3883/2010 (Α´ 167)Σχόλιο του χρήστη κωστας μουτσελος | 6 Απριλίου 2016, 19:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'κωστας μουτσελος' | 6 Απριλίου 2016, 19:16

    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ Ν.3883/2010(Α160).ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΣΤΟΝ Ν 3883/2010 ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ. ΑΝΑΚΛΗΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΞΕΛΙΞΗ. ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ Με την συγκεκριμένη τροποποιηση αποσκοπείται η άρση των αδικιών που προκαλούνται από την διαφορετική αντιμετώπιση των Μονίμων Υπαξιωματικών και Ανθυπασπιστών, που είχαν ανακληθεί στην Εφεδρεία και ήδη έχουν αποστρατευθεί πριν την ισχύ του Ν. 3978/2011, σε σύγκριση με τους αντίστοιχους Υπαξιωματικούς και Ανθυπασπιστές που βρίσκονταν στην ίδια υπηρεσιακή κατάσταση μετά την ισχύ του παραπάνω νόμου και ειδικότερα την απαγόρευση προαγωγής των πρώτων σε επόμενους βαθμούς σε αντίθεση με την δυνατότητα προαγωγής των δευτέρων καθωσ και αναγραφη τους στον 3883/2010. ωσ κατηγορια στρατιωτικων και αναγραφη τησ εξελιξεωσ των. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ Σύμφωνα με το άρθρο 41 του Ν.Δ. 445/1974 «Περί Ιεραρχίας και προαγωγών των Ανθυπασπιστών και Μονίμων και Εθελοντων Οπλιτών Ενόπλων Δυνάμεων» (ΦΕΚ Α’ αρ.160/74), όπως αυτό ίσχυε πριν την τροποποίηση του από την διάταξη της παραγράφου 7 του άρθρου 110 του 3978/2011, <>. Εξ αντιθέτου δεν ετύγχαναν της αυτής αντιμετώπισης οι μόνιμοι Αξιωματικοί που ανακαλούνται στην ενεργό υπηρεσία αφού υπό τις προϋποθέσεις που έθετε ο νόμος μπορούσαν να προαχθούν μέχρι και δύο βαθμούς, σύμφωνα με τις παρ. 4 έως και 9 του άρθρου 23 του τότε ισχύοντος Ν. 2439/1996 «Ιεραρχία και εξέλιξη των μονίμων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 219/6-9-1996). Προς άρση των προφανών αδικιών, που προκαλούντο από την απαγόρευση προαγωγής (πλην της περιπτώσεως ανδραγαθίας) της μερίδας αυτής των στρατιωτικών που ανακαλούνται στην εφεδρεία, τροποποιήθηκε η παραπάνω διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 41 του Ν.Δ. 445/1974 με την παράγραφο 7 του άρθρου 110 του Ν. 3978/2011, ως εξής: «3. Οι ανακαλούμενοι στην ενεργό υπηρεσία μπορούν να προαχθούν κατά δύο (2) βαθμούς, χωρίς να επιτρέπεται η απονομή αποστρατευτικού βαθμού, εφόσον: α. Συγκεντρώνουν τα ουσιαστικά τους προσόντα στον ίδιο βαθμό που απαιτείται για να κριθούν με τις αυτές κρίσεις οι μόνιμοι εν ενεργεία ομοιόβαθμοί τους. β. Αποφοιτήσουν επιτυχώς από τα Σχολεία τα οποία αποτελούν ουσιαστικό προσόν για την προαγωγή των εν ενεργεία ομοιοβάθμων τους. γ. Έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο για προαγωγή στο βαθμό χρόνο υπηρεσίας που προβλέπεται για τους μονίμους ομοιοβάθμους τους, συνυπολογίζοντας και το χρόνο που έχουν διανύσει στο βαθμό που έφεραν πριν την αποστρατεία τους. 4. Στις διατάξεις της ως άνω παραγράφου υπάγονται και οι υπηρετούντες μόνιμοι από την εφεδρεία Υπαξιωματικοί.» Ωστόσο, επειδή κατά το άρθρο 118 του ίδιου παραπάνω νόμου η ισχύς της διατάξεως αυτής άρχιζε από την δημοσίευση της στη εφημερίδα της Κυβερνήσεως (16-6-2011), δεν περιελήφθησαν στις διατάξεις του τροποποιηθέντος άθρου του Ν.Δ. 445/1974 οι έφεδροι Υπαξιωματκοί που είχαν απομακρυνθεί από τις τάξεις των Ε.Δ. σε χρόνο προγενέστερο της 16-6-2011. Μία τέτοια αντιμετώπιση όμως δεν κινείται μέσα στα όρια που διαγράφονται από την αρχή της ισότητας, και τα οποία αποκλείουν τόσο την εκδήλως άνιση μεταχείριση είτε με την μορφή χαριστικού μέτρου ή προνομίου, που δεν συνδέεται με αξιολογικά κριτήρια, είτε με την μορφή αδικαιολογήτου επιβάρυνσης, όσο και την αυθαίρετη εξομοίωση διαφορετικών καταστάσεων, η την ενιαία μεταχείριση καταστάσεων, που τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες, ή αντιθέτως την διάφορη μεταχείριση των αυτών ή παρομοίων καταστάσεων, αφού δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκλείσθούν από την προαγωγή έφεδροι Υπαξιωματικοί, που απομακρύνθηκαν σε προγενέστερο χρόνο της δημοσίευσης του Ν. 3978/2011 στο Φ.Ε.Κ. Εξάλλου κατά τα άρθα 95 παρ. 5 του Συντάγματος, 4 παρ. 1 ν. 702/ 1977 και 50 παρ. 4 του π.δ/τος 18/1989 συνάγεται ότι η Διοίκηση, συμμορφούμενη με το περιεχόμενο ακυρωτικής απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Διοικητικού Εφετείου, έχει υποχρέωση όχι μόνο να θεωρήσει ως ανίσχυρη και ανύπαρκτη νομικά τη διοικητική πράξη που ακυρώθηκε, αλλά και με θετικές ενέργειές της να χωρήσει στην αναμόρφωση των νομικών καταστάσεων οι οποίες δημιουργήθηκαν στο μεταξύ με βάση την παραπάνω πράξη, ανακαλώντας και τροποποιώντας τις σχετικές διοικητικές πράξεις ή εκδίδοντας νέες με αναδρομική ισχύ, εφόσον συντρέχει περίπτωση, με σκοπό την αποκατάσταση των πραγμάτων στη θέση στην οποία θα ήσαν αν εξαρχής δεν είχε εκδοθεί η διοικητική πράξη που ακυρώθηκε και χωρίς δέσμευση από το χρόνο που διέδραμε στο μεταξύ (ΣτΕ 3738/1988 κ.ά). Σε περίπτωση όμως που η Διοίκηση, χωρίς να υπάρχει δέσμευση της από δικαστική απόφαση, λάβει, με δική της πρωτοβουλία, κάποιο ευεργετικό μέτρο υπέρ ενός ή πλειόνων διοικουμένων, προκειμένου, στα πλαίσια της αρχής της χρηστής διοίκησης, να αποκαταστήσει κάποια δυσλειτουγία ή ανισότητα, η ίδια με την λήψη του ευεργετικού μέτρου καθορίζει και το πλαίσιο στο οποίο θα οριοθετηθεί το νέο καθεστώς που θα διέπει τον διοικούμενο. Έτσι στην περίπτωση που γίνει δεκτή η σύμφωνα με την κατωτέρω πρόταση τροπολογία του άρθρου 41 του Ν.Δ. 445/1974, οποιαδήποτε τυχόν οικονομική παροχή προς τους εφέδρους Υπαξιωματικούς που περιλαμβάνονται σ’ αυτή αποκλείεται εκ προοιμίου όχι μόνο με ρητή νομοθετική πρόβλεψη αλλά και χωρίς αυτή, καθόσον δεν υπάρχει δέσμευση, όπως στην περίπτωση συμμόρφωσης προς δικαστική απόφαση για επαναφορά των πραγμάτων στο σύνολό τους στην προτέρα κατάσταση (ex tunc). Χωρις να δημιουργουνται αναδρομικες αξιωσεις μισθολογικης αναπροσαρμογης η εξομοιωσης. ΠΡΟΤΑΣΗ Κατόπιν των παραπάνω και προς άρση των προφανών αδικιών, που προκαλούνται από την απαγόρευση προαγωγής (έστω αναδρομικά) μιας μερίδας εφέδρων Υπαξιωματικών, που είχαν ανακληθεί στην εφεδρεία και ήδη έχουν αποστρατευθεί προτείνεται να γίνει η εξής τροποποιηση: <>.