Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αίθων - Οδυσσεύς Ναρλής' | 5 Δεκεμβρίου 2018, 12:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην παρ. 1 αναφέρεται: «Η βάση αυτή διασφαλίζει την ταχεία και απρόσκοπτη λειτουργία της αλυσίδας εφοδιασμού των ΕΔ σε υλικά, αναλώσιμα, εξαρτήματα, υπηρεσίες άμεσης συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης και την εκτέλεση των αναγκαίων έργων σε όλες τις περιπτώσεις, εγκαίρως και υπό κάθε περίσταση.» Η διατύπωση αφήνει εκτός προμήθειες τον κύριο στρατιωτικό εξοπλισμό. Ως εκ τούτου θα πρέπει να προστεθεί και η κατηγορία του στρατιωτικού εξοπλισμού και η αναφορά να αναδιατυπωθεί ως εξής: «Η βάση αυτή διασφαλίζει την ταχεία και απρόσκοπτη λειτουργία της αλυσίδας εφοδιασμού των ΕΔ σε στρατιωτικό εξοπλισμό και σε υλικά, αναλώσιμα, εξαρτήματα, υπηρεσίες άμεσης συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης και την εκτέλεση των αναγκαίων έργων σε όλες τις περιπτώσεις, εγκαίρως και υπό κάθε περίσταση.» Επίσης επειδή στην παρ. 3 γίνεται αναφορά στο αρ. 135 με αντικείμενο τις προϋποθέσεις και διαδικασία προσφυγής στο άρθρο 346 ΣΛΕΕ, να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη διατύπωση είναι επιζήμια για τα εθνικά μας συμφέροντα. Συγκεκριμένα, (α) το Αρ. 346 ΣΛΕΕ μαζί με (β) την παρ. δ του Αρ. 04 του παρόντος σχεδίου νόμου περί Εξαιρέσεων – Χρήσης εξαιρέσεων (άρθρα 11-13 της Οδηγίας) η οποία αναφέρεται στις "συμβάσεις για τις οποίες η εφαρμογή των διατάξεων του νόμου θα υποχρέωνε την Ελλάδα να παράσχει πληροφορίες, η αποκάλυψη των οποίων θεωρείται ότι είναι αντίθετη προς τα ουσιώδη συμφέροντα ασφαλείας της", είναι κατ’ εξοχήν εργαλεία στήριξης της Ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας με την ανάθεση εξοπλιστικών προγραμμάτων σε αυτήν. Άλλωστε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα επικαλούνται συνεχώς για να στηρίξουν την εγχώριά τους βιομηχανία (π.χ. η Γαλλία το έχει επικαλεστεί για την προμήθεια των οχημάτων VBL – Vehicule Blinde Leger). Αντιθέτως η διατύπωση ότι δηλαδή «παρέχεται η δυνατότητα στην αναθέτουσα αρχή, δυνάμει του άρθρου 346 της ΣΛΕΕ, να επιβάλλει ειδικούς όρους σχετικά με την εκτέλεση της σύμβασης που θα προβλέπουν την υποχρέωση του αναδόχου για τη σύναψη ειδικών συμβάσεων,» αφήνει εκτός την δυνατότητα απ’ ευθείας προμήθειας οπλικού συστήματος από εγχώρια βιομηχανία ή τουλάχιστον μετά από εγχώριο διαγωνισμό. Δηλαδή αφήνει να εννοηθεί ότι η Ελλάδα θα συνεχίζει να εισάγει οπλικά συστήματα από το εξωτερικό αλλά ίσως χρειαστεί να επιβάλλει κάποιους ειδικούς κανόνες στις συμβάσεις. Η λογική αυτή είναι εντελώς ξένη προς το πνεύμα τόσο του άρθρου 346 ΣΛΕΕ, τόσο και της εξαίρεσης για λόγους προστασίας ουσιωδών συμφερόντων άμυνας. Επίσης να σημειωθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται η παρ. 3 αφήνει περιθώρια σκόπιμης παρερμηνείας και καταχρηστικής χρήσης υπό την έννοια ότι δεν διασφαλίζει την καταπολέμηση της διαφθοράς. Αφήνει δηλαδή παράθυρο στο μέλλον κάποια κυβέρνηση ή στελέχη του Υπουργείου Άμυνας να επικαλούνται συστηματικά την συγκεκριμένη παράγραφο ώστε να αναθέτουν απ’ ευθείας προμήθειες αμυντικού υλικού σε οίκους του εξωτερικού με σκοπό να αποκομίσουν ιδία οφέλη. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν θα πρέπει να αναδιατυπωθεί καλύτερα η παρ. 3 και να προστεθεί οπωσδήποτε και ανάλογη 4η παράγραφος η οποία θα αναφέρεται στην χρήση της παρ. δ του Αρ. 04 του σχεδίου νόμου περί Εξαιρέσεων – Χρήσης εξαιρέσεων (άρθρα 11-13 της Οδηγίας) με σκοπό και για τις δύο περιπτώσεις την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Αυτά σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν το σχόλιό μου επί του Αρ. 135 του παρόντος σχεδίου νόμου. Τέλος πρέπει οπωσδήποτε να προστεθεί και 5η παράγραφος για την χρήση της παρ. στ του αρ. 04 περί εξαιρέσεων – Χρήσης εξαιρέσεων (άρθρα 11-13 της Οδηγίας) και που αναφέρεται «στις συμβάσεις που ανατίθενται στο πλαίσιο προγράμματος συνεργασίας βάσει έρευνας και ανάπτυξης, που εκτελούνται από κοινού από τουλάχιστον δύο κράτη-μέλη για την ανάπτυξη νέου προϊόντος και, κατά περίπτωση, τις μεταγενέστερες φάσεις για όλα ή μέρη του κύκλου ζωής του προϊόντος αυτού». Συγκεκριμένα πρέπει να επιδιωχθεί η προμήθεια αμυντικών συστημάτων με αυτήν την διαδικασία, δηλαδή ανάπτυξης και συμπαραγωγής αμυντικού συστήματος με διακρατική συνεργασία, διότι 1ον στηρίζει την αμυντική μας βιομηχανία κυρίως σε τεχνολογίες που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα, 2ον εξασφαλίζουμε την ενσωμάτωση και δικών μας επιχειρησιακών απαιτήσεων, 3ον εξασφαλίζουμε οικονομία κλίμακας, 4ον εξασφαλίζουμε γεωπολιτικά οφέλη και τέλος είναι η μόνη διαδικασία που καταπολεμάει αποτελεσματικά την διαφθορά. Ήδη τρέχουν σημαντικές προοπτικές στις οποίες η χώρα πρέπει να συμμετέχει εκ των πραγμάτων όπως είναι τα έργα (α) Future Combat Air System-FCAS, (β) European Future Combat Air System-EFCAS, τα οποία θα ενσωματώσουν τεχνολογίες του nEUROn στο οποίο συμμετείχε και η ΕΑΒ και έχει εμπορικά δικαιώματα επί των τεχνολογιών που έχει αναπτύξει, (γ) MALE RPAS (Medium Altitude Long Endurance Remotely Piloted Aircraft System) και (δ) ο πύραυλος IRIS-T Mid Life Update Program σου οποίου την πρώτη έκδοση συμμετέχουν η ΕΑΒ, τα ΕΑΣ και η Ιντρακόμ.