Αρχική Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξειςΆρθρο 02 – Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)Σχόλιο του χρήστη Τραβελιέρης | 9 Μαρτίου 2019, 16:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Τραβελιέρης' | 9 Μαρτίου 2019, 16:54

    Ή θα τους εντάξετε όλους ή κανέναν. Προσωπικά πάντως αδυνατώ να κατανοήσω το λόγο που ο υγειονομικός αξιωματικός μπορεί να ασκεί ακώλυτα το επάγγελμά του και ιδιωτικά, χωρίς αυτό να δημιουργεί πρόβλημα στην ηθική δεοντολογία του επαγγέλματος, με δεδομένη την ψυχική εξάρτηση ασθενούς και ιατρού. Και γίνομαι σαφέστερος, δεδομένου ότι βιώνω και προσωπικά την αλληλεπίδραση αυτή: Επισκέπτεται κάποιος στρατιωτικός (ή και ιδιώτης) το στρατιωτικό νοσοκομείο και υπάγεται στη νοσηλευτική ρουτίνα που θα καθορίσει ο στρατιωτικός γιατρός που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ξέρει. Η επόμενη επίσκεψη στον ίδιο γιατρό έχει ήδη περιάγει τον ασθενή στο πλαίσιο εξάρτησης που προανέφερα, με συνέπεια να καθίσταται εύκολη η καθοδήγηση του ασθενούς προς ιδιωτικές πλέον επισκέψεις με ότι αυτό συνεπάγεται. Τελικά, ουδείς πρέπει να ενταχθεί. Όσο δε για την εγκριτική δγη του Αρχηγού του οικείου κλάδου, είναι έτσι για το «θεαθήναι», μια και δεν γνωρίζω έως τώρα να υπήρξε ανάλογο αίτημα που να μην εξυπηρετήθηκε. Συνεπώς, με την προτεινόμενη διάταξη διατηρούμε ένα προνόμιο για κάποιους αξιωματικούς που αφίσταται του ουσιώδους περιεχομένου της αποστολής των και ανεξήγητα ευνοεί την αμφισβήτηση του λειτουργήματος που εκπροσωπούν, ενώ αδικεί συναδέλφους τους που με τους ίδιους όρους θα μπορούσαν να αξιώσουν και την ιδιωτική εργασία εκτός υπηρεσίας (αξ/κοι Νομικού Σώματος αλλά και στρατιωτικοί δικαστές). Τελικά, γιατί ο αξ/κος που εργάζεται ως ταχυμεταφορέας τις ελεύθερες ώρες, για να επιβιώσει η οικογένειά του, τελεί παραβατική συμπεριφορά, ενώ ο στρατιωτικός γιατρός όχι; Αν επί τούτου υπάρξει απάντηση τότε, ναι, να εξακολουθήσει ισχύουσα η ρύθμιση για τους αξ/κους του υγειονομικού.