Αρχική Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξειςΆρθρο 54 – Δελτία ταυτότητας στελεχών των Ενόπλων ΔυνάμεωνΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΚΑΛΗΣ | 9 Μαρτίου 2019, 18:10
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με την απόφαση 510/17/2000 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (15-02-2000), ζητήθηκε κατά την έκδοση των ταυτοτήτων των Ελλήνων πολιτών να μη συλλέγονται (δηλαδή να μην ερωτούν, ούτε να επιτρέπουν την αναγραφή) και να μην επεξεργάζονται ορισμένα στοιχεία μεταξύ των οποίων και το επάγγελμα. Συγκεκριμένα για το επάγγελμα αναγράφεται ότι «…δεν αποτελεί στοιχείο της φυσικής ταυτότητας…. Επιπλέον, ενέχει κοινωνική διάκριση που δεν είναι σκόπιμο να αποτελεί στοιχείο επεξεργασίας του πιο πάνω Αρχείου.». Επισημαίνεται ότι η απόφαση αυτή βασίσθηκε εκτός από το Εθνικό και στο Κοινοτικό δίκαιο και με βάση την απόφαση αυτή σταμάτησε να αναγράφεται το θρήσκευμα στις αστυνομικές ταυτότητες. Το αναχρονιστικό (εκδοθέν επί χούντας) Ν.Δ. 127/1969 αναφέρει στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 (όπως τροποποιήθηκε από την παρ.3 άρθρ.13 Ν.3345/2005, ΦΕΚ Α 138/16.6.2005) ότι: «... Κατ` εξαίρεση οι στρατιωτικοί των Ενόπλων Δυνάμεων …εφοδιάζονται μόνο με ειδικά δελτία ταυτότητας που χορηγούνται από την Υπηρεσία τους" Είναι προφανές ότι η έκδοση διαφορετικών δελτίων ταυτότητας για τμήματα του Ελληνικού λαού αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της αρχής της ισότητας, όταν μάλιστα οι ταυτότητες αυτές περιέχουν και στοιχεία (επάγγελμα, αριθμό στρατιωτικού μητρώου, βαθμός, ιδιότητα) που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναγράφονται σε ταυτότητες Ελλήνων (και Ευρωπαίων) πολιτών, όπως σαφώς αποφάνθηκε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, βασιζόμενη τόσο στο Ελληνικό όσο και στο Κοινοτικό δίκαιο. Συνεπώς η μόνη αποδεκτή διατύπωση του εν λόγω άρθρου είναι η -έστω και με μεγάλη καθυστέρηση- σαφής κατάργηση όλων των διατάξεων (με βασικό τον χουντικό Ν.Δ. 127/1969) που δεν επιτρέπουν την κατοχή πολιτικής (αστυνομικής) ταυτότητας από τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.