Αρχική Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξειςΆρθρο 14 – Γραφεία Νομικής Προστασίας ΣτελεχώνΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΡΜΑΚΕΖΗΣ | 11 Μαρτίου 2019, 17:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΡΜΑΚΕΖΗΣ' | 11 Μαρτίου 2019, 17:41

    Παραθέτω ορισμένους προβληματισμούς σχετικά με την εφαρμογή της προτεινόμενης διαταξης: α) Τα ΓΝΟΠΣ προβλέπεται να υπάγονται απευθείας στους οικείους Α/ΓΕ. Τούτο σημαίνει ότι, εφόσον η υπόθεση έχει ήδη εξεταστεί από τον Α/ΓΕ (π.χ. με αναφορά παραπόνου), γίνεται εύκολα αντιληπτή η δυσχερής θέση, όταν και εάν, θα διαπιστώσουν οι υπηρετούντες στα Γραφεία αυτά πρόδηλα νομικά σφάλματα ή παραλείψεις στην αξιολόγηση της υπόθεσης από τον προϊστάμενό τους Α/ΓΕ, ώστε εν συνεχεία να τον ενημερώσουν προτείνοντας την ανάληψη συγκεκριμένων μέτρων και διοικητικών ενεργειών για τη διόρθωση των σχετικών πράξεων και την επανόρθωση ή αποτροπή της τυχόν βλάβης ή ζημίας των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Το διοικητικό οξύμωρο του να ελέγχει ο υφιστάμενος τον προϊστάμενο επιτείνεται στις περιπτώσεις που η υπόθεση έχει εξεταστεί με αναφορά παραπόνου σε τρίτο βαθμό από κλιμάκιο που προΐσταται του Α/ΓΕ Kλάδου (Α/ΓΕΕΘΑ). Πάντως, η αιτιολογική αντιφάσκει καθώς αναφέρει ότι ΄΄Με τις ρυθμίσεις του συγκεκριμένου άρθρου, προβλέπεται για πρώτη φορά η σύσταση Συντονιστικών Γραφείων Ελέγχου Στρατιωτικής Υπηρεσίας, τα οποία υπάγονται απευθείας στους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων (ΓΕ)’’ και κατόπιν ‘’Με την παράγραφο 1, καθορίζεται η σύσταση των ως άνω Γραφείων στα ΓΕ των τριών Κλάδων των ΕΔ, η υπαγωγή τους απευθείας στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας’’. β) Συναφώς, επειδή τα ΓΝΟΠΣ θα αποτελούν δομές των ΕΔ, τίθενται εκτός της αρμοδιότητας τους οι διοικητικές πράξεις που θα εκδίδονται από το ΥΠΕΘΑ. Συνεπώς δεν βλέπω πως μπορούν να ασκήσουν την αρμοδιότητά τους (ίσως ακόμα και τη συμβουλευτική), όταν η υπηρεσιακή τους υπόθεση αφορά π.χ. διαταγή μετάθεσης που υπογράφεται από τον Υπουργό . γ) Σύμφωνα με την παρ.2 τα ΓΝΟΠΣ ενημερώνουν απευθείας τα στελέχη των ΕΔ, κατόπιν υποβολής προφορικού ερωτήματος ή καταγγελίας, για την ισχύουσα νομοθεσία, ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αυτά έχουν σε παρούσα υπηρεσιακή υπόθεση που τα αφορά άμεσα και προσωπικά. Κατ’ αρχάς, εφόσον υποβληθεί τηλεφωνικό ερώτημα ή δια ζώσης προφορικό, πώς διασφαλίζεται το ΓΝΟΠΣ ότι το ερώτημα αυτό δεν αφορά σε εκκρεμή δικαστική υπόθεση του στελέχους με την υπηρεσία (οπότε και δεν εξετάζεται) ειδικά αν το έχει αποσιωπήσει το στέλεχος ; Τι θα γίνεται στην περίπτωση που το στέλεχος, χωρίς να έχει επικοινωνήσει με το ΓΝΟΠΣ, επικαλείται στη Διοίκηση δήθεν προφορική συμβουλή-καθοδήγηση του Γραφείου, προκειμένου να την παραπλανήσει; Δευτερευόντως, τι ακριβώς σημαίνει η ενημέρωση του στελέχους για τα δικαιώματά του (Το ότι δικαιούται να υποβάλει αίτηση θεραπείας ή αναφορά παραπόνου ή ενδικοφανή προσφυγή ή να λάβει φ/α του φακέλου που τηρείται στην υπηρεσία και τον αφορά ήδη το γνωρίζει ); Θα εξετάζει το ΓΝΟΠΣ μια υπόθεση ουσιαστικά, ώστε να προϊδεάζει το στέλεχος, αν κατ’ αρχήν δικαιούται ενός ευεργετήματος ή όχι (π.χ. στέγαση σε ΣΟΑ), οπότε και θα προχωρά ένα βήμα παραπέρα έχοντας προεκφράσει τυχόν αντίθετη άποψη με αυτήν στην οποία θα καταλήξει για την παρούσα υπόθεση η Υπηρεσία , η οποία θα έχει ενδεχομένως υιοθετήσει τη νομική συμβουλή του νομικού της συμβούλου (Στα νομικά οι γκρίζες ζώνες είναι πολλές, οι άσπρες και οι μαύρες λίγες); Αν υποβληθεί ερώτημα στο ΓΝΟΠΣ ότι ο Δκτης ενός Σχηματισμού όρισε εγγράφως το στέλεχος αντιπροσωπία σε μη εργάσιμη ώρα, για να παρακολουθήσει μια εκδήλωση της οικείας Δημοτικής Αρχής, στην οποία προσκλήθηκε ο Σχηματισμός (κάτι που συμβαίνει κατά κόρον στην επαρχία) το στέλεχος δικαιούται να ρωτήσει το ΓΝΟΠΣ, βάσει της προτεινόμενης ρύθμισης, αν δικαιούται να μην εκτελέσει την εντολή αυτή γιατί παραβιάζει προδήλως το εργασιακό ωράριο; Και το ΓΝΟΠΣ τι θα απαντήσει; Δύσκολα ερωτήματα για δύσκολους λύτες.. δ) Νομίζω ότι η αιτιολογική έκθεση προβλέπει διευρυμένες αρμοδιότητες στα ΓΝΟΠΣ σε σχέση με αυτές που καταγράφονται στη διάταξη. ε) Ο όρος κακοδιοίκηση στην παρ. 5 είναι αντιληπτός στη διοικητική πρακτική, αλλά χρήσιμο θα ήταν να προβλεφθεί ένας ορισμός, έστω και ενδεικτικός. Περαιτέρω, η παρ. 5 δίνει την εντύπωση ότι οι εξετάσεις επί υποθέσεων κακοδιοίκησης ή παράβασης ατομικών δικαιωμάτων που εξετάζονται από την δικαιοσύνη ή σε διοικητικό επίπεδο, θα έπρεπε να ανατίθενται ιδανικά σε συναδέλφους του Νομικού Σώματος. Στην περίπτωση της προκαταρκτικής ο διενεργών λαμβάνει εντολές από τον παραγγέλλοντα αυτήν εισαγγελέα και δεν συντάσσει πορισματική έκθεση, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω γιατί απαιτείται ιδιαίτερη νομική παιδεία από τον διενεργούντα την εξέταση για να συγκεντρώσει με την καθοδήγηση του εισαγγελέα το αποδεικτικό υλικό. Στην περίπτωση της ΕΔΕ, πάλι δεν το καταλαβαίνω, αφού συνήθως οι ΕΔΕ καταλήγουν σε προϊστάμενα κλιμάκια – Διοικήσεις, όπου υπηρετούν νομικοί σύμβουλοι που θα εισηγηθούν σχετικά στον Δκτη για τις νομικές παραμέτρους της υπόθεσης. Το σημαντικότερο όμως είναι το εξής: Αν χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό για να χειριστεί σε επίπεδο διερεύνησης υποθέσεις κακοδιοίκησης, δίνεται η εντύπωση ότι χρειάζεται εξειδικευμένη γνώση και για τον χειρισμό των θεμάτων εφαρμογής του κώδικα διοικητικής διαδικασίας, γεγονός που δημιουργεί το ‘’αναγκαίο’’ άλλοθι στη Διοίκηση για την πλημμελή εφαρμογή του κώδικα διοικητικής διαδικασίας, λόγω ΄΄άγνοιας΄΄ σε ‘’εξειδικευμένα’’ θέματα. Τέλος, επισημαίνω το εξής: Με το άρθρο 52 καταργείται η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων επειδή σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση ‘’Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ήδη διαθέτει διάφορους μηχανισμούς εσωτερικού ελέγχου. Η εξουσία του Υπουργού να διενεργεί ελέγχους ασκείται με την ανάθεση ανάλογου έργου σε κατάλληλο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων’’ Νομίζω ότι είναι οξύμωρο να θεσπίζεται άρθρο για την εξάλειψη της διοικητικής αυθαιρεσίας στις ΕΔ, στο πλαίσιο λειτουργίας των οποίων προβλέπονται τρεις ιεραρχικοί βαθμοί διοικητικού ελέγχου (μέσω αναφορών παραπόνου), προφανώς επειδή οι υφιστάμενοι ελεγκτικοί μηχανισμοί , κατά το ανωτέρω σκεπτικό, κρίθηκαν ανεπαρκείς, ενώ για την εξάλειψη της οικονομικής αυθαιρεσίας και την πρόληψη του οικονομικού εγκλήματος και των εγκλημάτων διαφθοράς στις ΕΔ, η ως άνω Υπηρεσία θεωρείται υπερβολική πολυτέλεια, ακριβώς επειδή ισχυριζόμαστε ότι υπάρχουν αυτοί οι μηχανισμοί.