• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Παπαδημητρίου' | 15 Μαρτίου 2019, 15:55

    Γινόμαστε όλοι παρατηρητές ότι κεκτημένα δικαιώματα μιας ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας, αυτής των πολυτέκνων τίθενται υπό έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό. Παράλληλα το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας πλέον έχει γιγαντωθεί. Τα έτη 2013 2014 2015 2016 2017 οι θάνατοι ξεπερνάνε τις γεννήσεις κατά 17660 21592 29365 25894 35948 αντίστοιχα! (παραπομπή: "Η Ελλάς με Αριθμούς" από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, έκδοση Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2018) Έχουμε δηλαδή αύξουσα υπεροχή των θανάτων! Κι ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Eurostat, το 2080, με 7,2 εκατ. ανθρώπους, η Ελλάδα θα αποτελεί το μικρότερο (σσ. και επισφαλέστερο) τμήμα της ΕΕ. Ωστόσο μπροστά σε αυτό το δημογραφικό πρόβλημα, παρόλο που θα περίμενε κανείς η πολιτεία να δίνει δικαιώματα ίσα προς τις πολυμελείς οικογένειες δίνοντας κίνητρα για την ανάπτυξή τους, παρατηρούμε ότι νομοθετούνται διατάξεις οι οποίες αφενός δεν έχουν καμία νομική βάση, αφετέρου δεν είναι καθόλου ισότιμες. Σύμφωνα παρ.2 του άρθρου 21 του Συντάγματος, η πολιτεία παρέχει ειδική προστασία στις οικογένειες αυτές(σσ πολύτεκνες), αφού αναφέρει ρητά: «Πολύτεκνες οικογένειες έχουν δικαίωμα της ειδικής φροντίδας του κράτους» Περαιτέρω το Σ.τ.Ε. και τα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας με σειρά αποφάσεών τους έχουν αποφανθεί πως: «Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων, αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας». ( Διοικητικό Εφετείο Αθηνών : 2762/1998, 2764/1998, 2767/1998, 2160/1989, 2161/1989 κ.α.). (Σ.τ.Ε.: 2216/1975, 4062/1990, 4069/1990, 4070/1990, 2773/1991, 2781/1991, κ.ά.). Ερμηνεύουν δε τις διατάξεις του Ν. 1910/1944 σε σχετικές αποφάσεις τους οι οποίες αναφέρουν: «Οι διατάξεις του Ν. 1910/1944, θεσπισθείσες για την προστασία των πολυτέκνων οικογενειών, υπερισχύουν των γενικών διατάξεων και η παρεχομένη όλως ειδική προστασία στους πολυτέκνους δεν συνδέεται πλέον μόνον προς ικανοποίηση ατομικού συμφέροντος, αλλά κυρίως στην εξυπηρέτηση γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, ενόψει και της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος με βάση την οποία οι πολύτεκνες οικογένειες δικαιούνται της ειδικής φροντίδας από το κράτος (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών: 482/1984, 1059/1986, 382/1988, 480/1996 κ.ά.) Για πρώτη φορά παρατηρούμε ότι γίνονται κινήσεις ώστε όλα τα τέκνα των πολυτέκνων να υπηρετούν μειωμένη θητεία. Ωστόσο αυτό γίνεται με λάθος τρόπο! Ο νομοθέτης του παρόντος σχεδίου νόμου δεν λαμβάνει καθόλου υπόψιν του όλες αυτές τις αποφάσεις που κατά καιρούς έχουν θεσμοθετηθεί καθώς χωρίζει τους πολύτεκνους σε τρίτεκνους - τετράτεκνους και πεντάτεκνους δίνοντας στους τελευταίους περισσότερα δικαιώματα από τους πρώτους! Γιατί να ωφελούνται περισσότερο οι μεν από τους δε, αφού και οι 2 κατηγορίες θεωρούνται πολύτεκνοι όπως ορίζεται από το νόμο; Πολύτεκνοι είναι αυτοί που έχουν ΤΕΣΣΕΡΑ (4) παιδιά και άνω.(Ν.860/1979/ΦΕΚ 2Α) Ζητάμε την τροποποίηση της περίπτωσης (1) της υποπαραγράφου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 7 του ν. 3421/2005 η οποία οφείλει να συμπεριλαμβάνει στην εξάμηνη θητεία και τις οικογένειες με 4 τέκνα καθώς σύμφωνα με τον νόμο 860/1979(ΦΕΚ 2 Α) «1. Πολύτεκνοι υπό την έννοια του παρόντος νόμου είναι οι γονείς οι έχοντες τη γονική μέριμνα και επιμέλεια #ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΕΚΝΩΝ#» Ο καθορισμός σχεδίων νόμου πρέπει να έχει σαφές νομικό έρεισμα και να λαμβάνει υπόψιν βασικές τροπολογίες, νόμους και διατάξεις που διευκολύνουν την πολύτεκνη οικογένεια. Εάν αποκλειστούν οι 4μελείς οικογένειες από την τροποποίηση που θα επέλθει στην περίπτωση (1) της υποπαραγράφου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 7 του ν. 3421/2005 ο νόμος θα είναι πλήρως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ! Τέλος, θεωρώ οτι πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη μνεία για τις μεταθέσεις των πολύτεκνων στρατεύσιμων. Πως είναι δυνατόν μια πολύτεκνη οικογένεια να αναλάβει το οικονομικό βάρος της δυσμενής μετάθεσης που συνήθως έχουν τα μέλη της που κατατάσσονται στο στρατό καθώς σίγουρα γνωρίζετε τις πρακτικές που λαμβάνουν χώρα σε στρατόπεδα όπου πρακτικά διώχνουν τους στρατιώτες για να μην επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό του στρατοπέδου σε σίτιση. Είναι αδιανόητο να υπάρχει μέριμνα για τους πολύτεκνους υπαλλήλους στο Δημόσιο και όχι για τους στρατιώτες!!! (άρθρο 10 του ισχύοντος ν. 1910/1944 και του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα 3528/2007 που αναφέρουν: «… πολύτεκνοι ή τέκνα αυτών δημόσιοι υπάλληλοι τοποθετούνται στον τόπο των συμφερόντων τους».) Ευχαριστώ