Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μ.Ε' | 17 Μαρτίου 2019, 10:46

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μια παράμετρος που δε ρυθμίζεται διόλου, παρά τις σχετικές συστάσεις από διεθνείς οργανισμούς, αλλά και τις εξαγγελίες και δημόσιες δεσμεύσεις μελών της κυβέρνησης παλαιότερα είναι αυτή των επαναλαμβανόμενων διώξεων και προστίμων σε κάποιους αντιρρησίες συνείδησης ή ολικούς αρνητές στράτευσης. Αυτό σύμφωνα με την Ομάδα Εργασίας του ΟΗΕ για την Αυθαίρετη Κράτηση αποτελεί παραβίαση τόσο του άρθρου 14 παρ. 7 όσο και του άρθρου 18 παρ. 2 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα. United Nations, Economic and Social Council, Commission on Human Rights, Report of the Working Group on Arbitrary Detention “Civil and political rights, including the question of torture and detention”, (E/CN.4/2000/4), (Recommendation 2: detention of conscientious objectors), παρ. 91-94. Οι αλλεπάλληλες ποινικές και διοικητικές κυρώσεις έχουν οδηγήσει τα τελυταία χρόνια αρκετούς ανθρώπους να βρίσκονται υπόδικοι σε διαδοχικά δικαστήρια για ανυποταξία, αλλά και να έχουν σωρρεύσει δυο και τρία (με προοπτική αύξησης) διοικητικά πρόστιμα, φτάνοντας σε ατομικά χρέη προς το δημόσιο που είναι αδύνατον να αποπληρωθούν, ακόμα κι αν υπάρχει σχετική διάθεση, και που ουσιαστικά υπονομεύουν τη δυνατότητα επιβίωσης (πόσο μάλλον ευημερίας) για το υπόλοιπο της ζωής τους. Επιπλέον, επαναλαμβάνεται και σε αυτή τη ρύθμιση η ρητή πρόβλεψη της μη επιστροφής καταβληθέντων από διοικητικό πρόστιμο σε περίπτωση τακτοποίησης των σχετικών υποχρεώσεων, παρά μόνο η διαγραφή του υπόλοιπου ποσού που παραμένει. Αυτό δημιουργεί σαφώς την αίσθηση ενός κενού δικαίου και μιας διαρκούς πολύμορφης τιμωρίας (δίκες ενδεχόμενα ακόμα και με διαδικασία αυτοφώρου και μεταγωγή, πρόστιμο, μη επιστροφή χρημάτων που δόθηκαν ή παρακρατήθηκαν από τραπεζικούς λογαριασμούς, επιστροφές από την εφορία κτλ.)