Αρχική Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξειςΆρθρο 02 – Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)Σχόλιο του χρήστη Δήμητρα Κ. | 17 Μαρτίου 2019, 18:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δήμητρα Κ.' | 17 Μαρτίου 2019, 18:47

    Σχετικά με την τροποποίηση της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973, η οποία παρέχει τη δυνατότητα και στους Αξιωματικούς Ψυχολόγους να ασκούν ιδιωτικώς το επάγγελμά τους στις εκτός υπηρεσίας ώρες, παρατηρούνται τα ακόλουθα: Η διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 του ισχύοντος Συντάγματος, η οποία ορίζει ότι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και καθιερώνει την ισότητα, όχι μόνο των Ελλήνων έναντι του νόμου, αλλά και του νόμου έναντι αυτών, δεσμεύει τον κοινό νομοθέτη και τον υποχρεώνει, όταν πρόκειται να ρυθμίσει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέσεις ή καταστάσεις και κατηγορίες προσώπων, να μη μεταχειρίζεται κατά τρόπο ανόμοιο τις περιπτώσεις αυτές. Δηλαδή, να μην εισαγάγει εξαιρέσεις ούτε να κάνει διακρίσεις, εκτός αν αυτό επιβάλλεται από λόγους κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, η συνδρομή των οποίων υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων. Συνεπώς, αν γίνει από τον νόμο ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλεισθεί από τη ρύθμιση αυτή, κατ’ αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση, άλλη κατηγορία προσώπων, για την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος που επιβάλλει την ειδική εκείνη μεταχείριση, η διάταξη που εισάγει τη δυσμενή μεταχείριση είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική. Το νομοθετικό κενό που δημιουργείται θα καλυφθεί από την εφαρμογή και στην προκειμένη περίπτωση της γενικής διάταξης, καθώς μόνο έτσι επιτυγχάνεται η εφαρμογή της αρχής της ισότητας σε όλη της την έκταση. Αυτή είναι, εξάλλου, και η λύση που ακολουθούν παγίως τα δικαστήριά μας, με την επέκταση της ευνοϊκής ρύθμισης στην κατηγορία εργαζομένων που αδικαιολόγητα παραλείφθηκε, οσάκις ο νομοθέτης αρνείται να συμμορφωθεί με την αρχή της ισότητας. Τα παραπάνω συγκλίνουν στην ορθότητα της προτεινόμενης τροποποίησης. Η νομοθετική πρωτοβουλία για άρση της, επί σειρά ετών, δυσμενέστερης μεταχείρισης που υφίστανται οι Υγειονομικοί Αξιωματικοί ειδικότητας Ψυχολόγου σε σχέση με τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς που ήδη ασκούν ιδιωτικώς το ιατρικό επάγγελμα, είναι σε κάθε περίπτωση επιδοκιμαστέα. Κι αυτό διότι, πρόκειται για ουσιωδώς όμοιες καταστάσεις και επιπρόσθετα, κανένας λόγος δεν συντρέχει, ώστε να μην μπορούν και οι Υγειονομικοί Αξιωματικοί ειδικότητας Ψυχολόγου να ασκήσουν ιδιωτική εργασία στις εκτός υπηρεσίας ώρες. Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για μια εύστοχη τροποποίηση που πραγματώνει την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας.