Αρχική Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξειςΆρθρο 10 – Τροποποίηση διατάξεων του ν. 3883/2010 (Α΄ 167)Σχόλιο του χρήστη Χρήστος Καντούρης | 18 Μαρτίου 2019, 13:08
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Προτείνεται η τροποποίηση των άρθρων 23 και 91 του Ν.3883/2010 ως εξής: Επί του άρθρου 23: Προτείνεται η κατάργηση της περίπτωσης ε΄. Επί του άρθρου 91: Προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 5 ως συνέπεια της κατάργησης της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23. Αιτιολόγηση επί της προτεινόμενης κατάργησης της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23 α. Εγείρει θέματα ίσης μεταχείρισης πολιτών του κράτους τα οποία τυγχάνει να πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα. Ειδικότερα η σύνδεση της βαθμολογικής εξέλιξης ενός αξκού με την κατάσταση της υγείας του, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το όραμα μιας σύγχρονης κοινωνίας όπου ο κάθε πολίτης θα πρέπει να είναι, αλλά και να αισθάνεται ίσος έναντι των συμπολιτών του, ανεξαρτήτως φύλλου, χρώματος ή κατάστασης υγείας. Άλλωστε αυτό επιτάσσει το Σύνταγμά μας το οποίο αναφέρει ότι «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (παράγ. 1, άρθρο 4) και κατ΄ εκπλήρωση της επιταγής αυτής του Συντάγματος ο νόμος 4488/2017 (γνωστός ως αντιρατσιστικός), στο άρθρο 59 αναγράφει ότι: «Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η άρση των εμποδίων που δυσχεραίνουν την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρίες (ΑμεΑ) στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας», ενώ στο άρθρο 4 αναγράφει ότι: «δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες». Έτσι λοιπόν ενώ στη λοιπή κοινωνία οι πολίτες πάσχοντες από κάποιο νόσημα τυγχάνουν ίσων ευκαιριών ή αναλαμβάνονται νομοθετικές πρωτοβουλίες, εκεί που παρατηρούνται αδικίες, αυτές να αίρονται, στο Στρατό δια νόμου ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ. Άλλωστε πως θα φαινόταν αν δια νόμου απαγορευόταν ένας πολίτης ΑμεΑ να γίνει υπουργός; Τα καθήκοντα ενός υπουργού είναι ελάσσονος σημασίας ώστε να επιτρέπεται σε έναν ΑμεΑ να τα αναλαμβάνει (και καλώς γίνεται), χωρίς να θίγεται το «αξιόμαχον» της οποιασδήποτε κυβέρνησης, ενώ ένας στρκός απόφοιτος ΑΣΣΥ δε μπορεί να γίνει Ανχης ή Σχης διότι θα θιγεί το αξιόμαχο του Στρατού; β. Επειδή αυτή η άνιση και άδικη μεταχείριση εισήχθη χωρίς αιτιολογική έκθεση και θέλοντας να κατανοήσω το σκεπτικό του νομοθέτη που ίσως την εισήγαγε για να μην πλήττεται το αξιόμαχο του Στρατού, είμαι πλέον πεπεισμένος ότι όχι μόνο δεν το θεραπεύει (αν υπάρχει βέβαια θέμα τέτοιο) αλλά απεναντίας το εντείνει διότι: 1. Στελέχη απόφοιτοι ΑΣΣΥ δε θα θέλουν να περάσουν το σχολείο Λοχαγών εφόσον γνωρίζουν ότι δια νόμου και χωρίς δική τους υπαιτιότητα τους απαγορεύεται να κατέχουν αυτόν το βαθμό αν είναι Ε.Υ. 2. Στελέχη Ε.Υ ή Υ.Γ να διακατέχονται από αίσθημα κατωτερότητας έναντι των συναδέλφων τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην απόδοσή τους, γνωρίζοντας ότι όσο και αν προσφέρουν τελικώς οι ομοιόβαθμοί τους κάποια στιγμή θα τους περάσουν και το χειρότερο ότι νεότεροί τους βαθμολογικά θα γίνουν ανώτεροι χωρίς υπαιτιότητα δική τους. 3. Εκτός από ηθικά, πλήττονται και οικονομικά καθώς με το νέο μισθολόγιο θα λαμβάνουν λιγότερες αποδοχές έναντι των συναδέλφων τους καθόσον με το νέο μισθολόγιο, η μισθολογική εξέλιξη συνδέθηκε άμεσα με την βαθμολογική. Σημειώνεται ότι, επί το δυσμενέστερο έναντι των συναδέλφων τους θα είναι και η απονομή της σύνταξης, εφάπαξ, επίδομα τέκνων. Μάλιστα η οικονομική επίπτωση που υφίστανται θα πρέπει να υπολογιστεί ως το διπλάσιο αν αναλογιστούμε και τα πρόσθετα ιατρικά έξοδα που υφίστανται έναντι ενός υγιούς ατόμου ως συνέπεια της πάθησής τους. 4. Στερείται κάθε λογικής βάσης η απαγόρευση της βαθμολογικής εξέλιξης σε έναν αξκό που έτυχε να νοσήσει διότι σε έναν σύγχρονο στρατό, όπως είναι ο ελληνικός, όσο σημαντικός είναι ο αξκός στο πεδίο της μάχης άλλο τόσο σημαντικός είναι και ο αξκός σε θέσεις επιτελικές ή υποστηρίξεως μάχης στα μετόπισθεν. Τέτοιες θέσεις υπάρχουν σε όλες τις βαθμολογικές κλίμακες και μπορούν να καλυφθούν άνετα και από αξκούς ειδικής κατάστασης. Ως προσωπικό παράδειγμα αναφέρω ότι είμαι λοχαγός απόφοιτος ΑΣΣΥ, κάτοχος πτυχίου ΑΕΙ (Απόφοιτος της σχολής θετικών επιστημών του ΕΑΠ). Μπορεί σωματικά να μην είμαι, αλλά διανοητικά είμαι σε αρίστη κατάσταση και κάλλιστα σε περίοδο κρίσης θα μπορούσα να προσφέρω τις υπηρεσίες συντονίζοντας για παράδειγμα τις μεταφορές σε κάποιο λιμάνι, αεροδρόμιο, σιδηροδρομικό σταθμό, αποδεσμεύοντας έναν υγιή αξκό για το πεδίο της μάχης ο οποίος θα έκανε τα ίδια ακριβώς που θα κληθώ να κάνω και εγώ, χωρίς επιπτώσεις στη βαθμολογική του εξέλιξη επειδή έτυχε να βρίσκεται σε μια θέση σημαντική μεν, στα μετόπισθεν δε. 5. Αξκοί υγιείς, όσον αφορά την υγεία τους, θα είναι πλέον πέραν του δέοντος επιφυλακτικοί στην ενάσκηση των καθηκόντων τους διότι γνωρίζουν πλέον ότι εάν νοσήσουν θα «τιμωρηθούν» μένοντας βαθμολογικά στάσιμοι από κάποια έτη υπηρεσίας και πάνω με ό,τι αυτό συνεπάγεται ηθικά και οικονομικά. Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η κατάργηση της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23 του ν.3883 είναι επιβεβλημένη διότι σε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα της κρίσης, είναι αναγκαίο να αξιοποιηθεί η κάθε δυνατότητα από όλους τους πολίτες. Εάν γνωρίζουμε ότι κάποιος πολίτης μπορεί και θέλει να προσφέρει, θα πρέπει να του δίνουμε τα μέσα και τις ευκαιρίες να αξιοποιεί τις δυνατότητές του κατά το μέγιστο δυνατό, χωρίς περιορισμούς