• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας' | 19 Δεκεμβρίου 2022, 18:01

    ΜΕΡΟΣ Γ΄ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ Άρθρο 47 Αποστρατευτικός βαθμός εθελοντών μακράς θητείας – Τροποποίηση παρ. 4 και 6 άρθρου 13 ν. 1848/1989 Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ και συναρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί Εθνικής Άμυνας και Οικονομικών, με ιδιαίτερο σεβασμό προς τους θεσμούς της Ελληνικής Πολιτείας και σε συνέχεια της από 16 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 18:06 παρέμβασής μου, στο προς διαβούλευση νομοσχέδιο του αντικειμένου θέματος, επανερχόμενος σας θέτω προς διερεύνηση τα κάτωθι, που συνάδουν πλήρως με αυτό, ως σχετικώς σας παρατίθενται: α. Στο υπόψη νομοσχέδιο, καλώς μεν, προβλέφθηκε η προαγωγή των Αξκων του Ν. 1848/1989, στον βαθμό του Υπλγού ε.ε. και αντίστοιχα του Λγού ε.α. ως ημίμετρο της μερικής εξάλειψης της επί σειράς ετών τελούμενης από την Πολιτεία, αδικίας του υπόψη θεσμού, σε σχέση με τους Αξκους που προέρχονται από την κατηγορία των μονιμοποιηθέντων εθελοντών, του Ν. 445/1974 (Α΄ 160) και των μονιμοποιηθεισών εθελοντριών, του Ν. 705/1977 (Α΄ 279), πλην όμως, εκ του καταφανούς, πουθενά ο νομοθέτης δεν μερίμνησε, για την αναδρομική ισχύ του, συμπεριλαμβάνοντας σύμφωνα με το έννομο δικαίωμα εκ του Συντάγματος των Ελλήνων, που διέπει τους κανόνες της ισονομίας και της δικαιοσύνης, το σύνολο των Αξκων αυτού του θεσμού, ήτοι, τους καταταγέντες από το έτος 1985 έως και το έτος 1987, οι οποίοι σημειωτέων, έχουν τύχει της αποστρατείας τους «ως ευδοκίμως τερματίσαντες την σταδιοδρομία τους», είτε με 35ετία, είτε με όριο ηλικίας, καθόσον, η εν λόγω εναρμόνιση με την συνταγματική επιταγή και το έννομο συμφέρον του δικαίου, έγκειται στην επί προσωπικού ευθύνη των οργάνων της Κυβερνήσεως, πόσο μάλλον, σε αμέλεια και καθυστέρηση της νομοθέτησης από την ίδια την Κυβέρνηση, επί 3 ½ και πλέον έτη, με αποτέλεσμα, να λαμβάνουν ε.ε. μισθοδοσία Ανθστή κλιμακίου Γ3, ενώ προήχθησαν σε Ανθλγούς και μετέπειτα σε Υπλγούς, αντίστοιχα και το σημαντικότερο της πάσης, με την αποστρατεία τους, να λαμβάνουν συντάξιμες αποδοχές ομοίως Ανθστή, αντί Υπλγού και κατά συνέπεια, να τους χορηγείται εφάπαξ Ανθστή, αντί Υπλγού καθώς και λόγω του βαθμού του Ανθστή και όχι αντιστοίχων κατωτέρου Αξκου, να μην δικαιούνται της 3ετίας του Κονδύλη. β. Ομοίως, δύναται να κατανοηθεί, ότι εφόσον, το υπόψη νομικό ολίσθημα της μη εναρμόνισης βαθμολογικού με μισθολογικού κλιμακίου, έγκειται σε υποχρέωση της Πολιτείας προς τον Πολίτη, οφείλεται η εκ του δικαίου έννομη εξασφάλισή του, περί της αναδρομικής καταβολής του συνόλου των δικαιούμενων μισθολογικών απολαβών του, ως ε.ε. Αξκού, ήτοι, αυτών που άπτονται στους βαθμούς Ανθλγού και Υπλγού, συμπεριλαμβανομένων δε και των παρόντων βαθμολογικών και μισθολογικών απολαβών του Λγού και αν μη τι άλλο εντόκως. γ. Για την πλήρη εναρμόνιση της εννόμου διαδικασίας, περί του δικαίου αισθήματος, σε συνάρτηση με τους Αξκους που προέρχονται από την κατηγορία των μονιμοποιηθέντων εθελοντών, του Ν. 445/1974 (Α΄ 160) και των μονιμοποιηθεισών εθελοντριών, του Ν. 705/1977 (Α΄ 279), οφείλεται, τόσο από ηθικής απόψεως, όσο και εκ της εννόμου τελέσεως της υπόψη νομοτελειακής και οικονομικής διαδικασίας, να εντάξετε τους Αξκούς του Ν. 1848/1989, στο Β’ Μισθολογικό Κλιμάκιο, καθόσον, από όσο δύναμαι να γνωρίζω, το σύνολο των Αξκων και των 3 αυτών κατηγοριών, σε ποσοστό άνω του 70%, κατείχε ισότιμους τίτλους σπουδών, για την ένταξη και είσοδό τους στις Ε.Δ. με την εκάστοτε και κατά περίπτωση προκήρυξη των διαγωνισμών τους, πόσο μάλλον δε, για την περίπτωση στην οποία, πολλοί Αξκοί ΕΜΘ, που τυγχάνουν πτυχιούχοι ΑΕΙ – ΤΕΙ. δ. Εκ των ανωτέρω και σε συνδυασμό και με τα αναγραφόμενά μου, στην από 16 Δεκεμβρίου 2022 και ώρα 18:06 παρέμβασή μου, δύναται να εξαχθεί εκ του ασφαλούς το συμπέρασμα, ότι μετά από παρέλευση το λιγότερο 35 ετών υπηρεσίας, ένας ασφαλισμένος του Δημοσίου, με ειδικό μισθολόγιο, δεν δύναται της απολαβής από την Πολιτεία των αυτονόητων, ήτοι, των μισθολογικών αποδοχών του σε σχέση με τον φέροντα βαθμό και αν μη τι άλλο, την απολαβή των εννόμων συντάξιμων αποδοχών του, ως «ευδοκίμως τερματίσας την σταδιοδρομία του», εν αντιθέσει με τους συναδέλφους των παραγωγικών σχολών, πόσο μάλλον δε, με εκείνους που προέρχονται από την κατηγορία των μονιμοποιηθέντων εθελοντών, του Ν. 445/1974 (Α΄ 160) και των μονιμοποιηθεισών εθελοντριών, του Ν. 705/1977 (Α΄ 279), καθόσον, από την πρώτη ημέρα της εντάξεως τους στις Ε.Δ. μέχρι και την τελευταία, τυγχάνουν της απαξίωσης του υπηρεσιακού και κοινωνικού συνόλου, ως σχετικώς τους χαρακτηρίζουν «τα παιδιά του κομματικού σωλήνα». Δυστυχώς όμως, για ορισμένους που δεν γνωρίζουν, τα πραγματικά γεγονότα δεν είναι έτσι και επιτρέψτε μου να σας θυμίσω, καθόσον, πολλοί από εσάς, ίσως να λησμονάτε, τόσο τον Μάρτη του 1987, όσο και μέχρι την παρούσα ημέρα, τα οπλικά συστήματα και των 3 κλάδων των Ε.Δ. τα επανδρώνουν επαξίως, στελέχη αυτού του θεσμού, προσφέροντας και την τελευταία ικμάδα της ψυχής τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, πολλές φορές υπό αντίξοες συνθήκες εργασιακής καταστάσεως, τόσο επ’ έργω, πόσο μάλλον εν τοις πράγμασι, γεγονός το οποίο, αγνοούν πολλοί συνάδελφοι των παραγωγικών σχολών, οι οποίοι, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν δύναμαι να εκφέρω άποψη επί προσωπικού, καθόσον, δεν μου το επιτρέπει η ηθική και η αξιοπρέπειά μου, από τον βαθμό του Αλχία, τυγχάνουν εξαφανισμένοι από το πεδίο των ασκήσεων, τους όρχους, τις Δριες Συντηρήσεως, τις συνεκπαιδεύσεις, κ.λ.π. Να σας ενθυμίσω τέλος, αξιότιμοι κύριοι της Ελληνικής Κυβέρνησης καθώς και λοιποί συνάδελφοι, ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το ήθος και η τιμή, δεν τυγχάνουν αμοιβής και το σύνολο των Αξκων του εν λόγω θεσμού, έχει αποδείξει εμπράκτως επί των πεδίων, όποτε και όπου απαιτήθηκε στο παρελθόν, πόσο μάλλον δε, εάν και εφόσον απαιτηθεί, στο εγγύς ή και στο μεμακρυσμένο χρονικό ορίζοντα, την παροχή των υπηρεσιών του, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για την Πατρίδα.