Αρχική Μέριμνα υπέρ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, εξορθολογισμός της νομοθεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οργάνωση της Εθνοφυλακής και άλλες διατάξειςΆρθρο 12 Πόροι του ΕΛΠΠΑΣχόλιο του χρήστη Δώρα Ευαγγέλου | 28 Δεκεμβρίου 2022, 20:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δώρα Ευαγγέλου' | 28 Δεκεμβρίου 2022, 20:40

    – Το Σύνταγμα, με το άρθρο 22 παρ. 5, κατοχυρώνει το θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων και ανάγει τη μέριμνα για την προαγωγή του σε σκοπό του Κράτους. Βασικό περιεχόμενο της κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί η, έναντι καταβολής εισφοράς, προστασία του ασφαλισμένου από την επέλευση κινδύνων (γήρας, ασθένεια, αναπηρία κλπ.) οι οποίοι αναιρούν την ικανότητά του να εργάζεται (ασφαλιστικοί κίνδυνοι), και, συνακόλουθα, τείνουν να υποβαθμίσουν τις συνθήκες διαβίωσής του. Εφόσον επέλθει ο ασφαλιστικός κίνδυνος, ο ασφαλισμένος παύει να καταβάλλει εισφορές και αποκτά, κατ’ αρχήν, αξίωση έναντι του ασφαλιστικού φορέα να του χορηγήσει παροχή, η οποία, χωρίς να απαιτείται να αντιστοιχεί ευθέως σε καταβληθείσες εισφορές του ή να αντισταθμίζει πλήρως την απώλεια του εισοδήματος του, πρέπει να είναι ικανή να του εξασφαλίσει ικανοποιητικό επίπεδο διαβιώσεως, όσο το δυνατόν εγγύτερο προς εκείνο που είχε κατακτήσει κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου. Πέραν του ανωτέρω δημοσίου σκοπού, μέσω του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης, εκδηλώνεται -όπως και μέσω της κοινωνικής πρόνοιας- η κοινωνική αλληλεγγύη και ασκείται κοινωνική πολιτική, ειδικότερα δε, αναδιανομή εισοδήματος με σκοπό την άμβλυνση κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων. Από τα παραπάνω προκύπτει σαφώς ότι η κοινωνική ασφάλιση αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα ως θεσμική εγγύηση των εργαζομένων, στο πλαίσιο της οποίας ο κοινός νομοθέτης, διαθέτοντας ευρεία προς τούτο εξουσία και λαμβάνοντας υπόψη τις εκάστοτε κρατούσες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, θέτει τους κανόνες για την ασφαλιστική κάλυψη και προστασία του εργαζόμενου πληθυσμού έναντι των προαναφερθέντων ασφαλιστικών κινδύνων. Ομοίως των προαναφερομένων, με το άρθρο 21 του Συντάγματος προβλέπεται η πρόνοια του Κράτους για την υγεία των πολιτών. – Στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (ΕΣΔΑ), το οποίο κυρώθηκε μαζί με τη Σύμβαση, με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 (Α’ 256), ορίζεται ότι «Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της ιδιοκτησίας αυτού ειμή δια λόγους δημοσίας ωφελείας…». Με τις διατάξεις αυτές κατοχυρώνεται ο σεβασμός της περιουσίας του προσώπου, το οποίο μπορεί να τη στερηθεί μόνον για λόγους δημοσίας ωφελείας. Στην έννοια της περιουσίας, η οποία έχει αυτόνομο περιεχόμενο, ανεξάρτητο από την τυπική κατάταξη των επιμέρους περιουσιακών δικαιωμάτων στο εσωτερικό δίκαιο, περιλαμβάνονται όχι μόνον τα εμπράγματα δικαιώματα, αλλά και όλα τα δικαιώματα «περιουσιακής φύσεως», καθώς και τα κεκτημένα «οικονομικά συμφέροντα». Καλύπτονται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, και τα ενοχικής φύσεως περιουσιακά δικαιώματα και, ειδικότερα, απαιτήσεις που απορρέουν από έννομες σχέσεις του δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου.– Με τις υπό διαβούλευση διατάξεις επιχειρείται η θεσμοθέτηση, πλέον των ήδη υφιστάμενων Ειδικών Λογαριασμών και Κλάδων υπό των Μετοχικών Ταμείων των ΕΔ, δύο ακόμη Ειδικών Λογαριασμών, με κύρια δικαιολόγηση την υφιστάμενη λειτουργία του Ταμείου Πρόνοιας του ΠΝ, χωρίς να τεκμαίρεται επ’ ουδενί ή να επιχειρείται να στοιχειοθετηθεί η αναγκαιότητα σύστασης τέτοιων το έτος 2023, ήτοι περί τα 70 χρόνια μετά τη σύσταση του τότε «Ταμείου Πρόνοιας Β.Ν.» (νυν ΕΛΠΝ). Συναφώς, το γεγονός ότι οι εν λόγω διατάξεις στερούνται λεπτομερούς αιτιολογικής εκθέσεως, τεκμαίρει και την απουσία οποιασδήποτε μελέτης σκοπιμότητας ή/και τεχνοοικονομικής αναλογιστικής μελέτης βιωσιμότητας, υπερθεματίζεται δε πρόδηλα και από την αντιγραφή, στο μεγαλύτερο εύρος, των διατάξεων του ΕΛΠΝ (το πλαίσιο των οποίων διαμορφώθηκε το 1954!), κυρίως με την πρόβλεψη της κράτησης 0,3% σε βάρος των αποδοχών (ήτοι του κεκτημένου οικονομικού συμφέροντος, της περιουσίας) των στελεχών.Με βάση τα προεκτεθέντα, χρήζουν αναλογισμού οι παρακάτω ερωτήσεις/ζητήματα:– Εξετάστηκε το θεσμικό πλαίσιο των παροχών που καλύπτονταν το 1954 (και ενδεχομένως οδήγησε στη θεσμοθέτηση του νυν ΕΛΠΝ), δεδομένου ότι τότε ίσχυε το Σύνταγμα του 1952, που λόγω των ιδιαίτερων κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που επικράτησαν κατά την κατάρτισή του, υπήρξε συντηρητικό και σε μεγάλο βαθμό προσκολλημένο στα συνταγματικά κείμενα του 1864 και του 1911;– Εξετάστηκε γιατί ο νομοθέτης επέλεξε το 1954 να θεσμοθετήσει ένα αναδιανεμητικό σύστημα κάλυψης δαπανών που δεν αναγνωρίζει το Δημόσιο και εάν οι ίδιοι λόγοι εξακολουθούν να υφίστανται 70 χρόνια μετά, καθώς και εάν τυγχάνουν ερείσματος βάσει των σύγχρονων συνταμγατικών διατάξεων;– Εξετάστηκε η περίπτωση κατάργησης του ΕΛΠΝ, δεδομένου ότι μόνο ένας Κλάδος έφερε διαχρονικά τέτοιο Ειδικό Λογαριασμό, ενώ ο ΣΞ και η ΠΑ όχι;– Εξετάστηκε (με αναλογιστική μελέτη) εάν τα Μετοχικά Ταμεία των Κλάδων θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν, από τα έσοδα των υφιστάμενων κρατήσεων που ήδη λαμβάνουν, τις εν λόγω «ανάγκες» (διά της προσαρμογής των νόμων που διέπουν το σκοπό – λειτουργία τους); Η εισφορά αλληλεγγύης που αποδίδονταν όλα τα τελευταία χρόνια στα ΜΤ δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τις ανάγκες αυτές;– Ποιος είναι ο λόγος που τίθεται ως πρόβλεψη η παροχή δανείων από ακόμη έναν φορέα πέραν των ίδιων των Μετοχικών Ταμείων; Γιατί τα άτοκα δάνεια για έκτακτες ανάγκες έχουν συμπεριληφθεί (βάσει του άρθρου 4) στις παροχές βοηθήματος για δαπάνες που δεν αναγνωρίζει το Δημόσιο κατ’ εφαρμογή του π.δ. 432/1983 (Α’ 162) ή συμπληρωματικού βοηθήματος για δαπάνες που αναγνωρίζει το Δημόσιο, αφού μόνο τέτοιες δεν μπορούν να θεωρηθούν; Πώς είναι δυνατόν να τεθούν ορθολογικά και αξιοκρατικά κριτήρια, βάσει του άρθρου 4 του Συντάγματος, στην κατ’ εξουσιοδότηση έκδοσης ΥΑ για την παροχή άτοκων δανείων; Είναι δυνατό να υλοποιηθεί αυτό αξιοκρατικά σε ρεαλιστική και πρακτική βάση;– Εξετάστηκε το σύστημα πρόνοιας ΕΔ άλλων Κρατών (π.χ. ΗΠΑ); Οι στρατοί, ανεπτυγμένων ή ακόμη και αναπτυσσόμενων κρατών, φέρουν Μετοχικά Ταμεία, Ειδικούς Κλάδους και τόσους Ειδικούς Λογαριασμούς όσους εμείς για να εξυπηρετήσουν τους ίδιους (ή μάλλον) περισσότερους σκοπούς;– Έχουν διερευνηθεί οι αδυναμίες των αναδιανεμητικών συστημάτων τέτοιου τύπου όπως αυτών των Ειδικών Λογαριασμών; Πώς είναι δυνατόν να ορίζεται ότι δεν υπάρχει επιστροφή των διενεργούμενων κρατήσεων όταν στρατιωτικός, που τυγχάνει ουσιαστικά μέτοχος, υπάρχει περίπτωση να μην απολάβει ποτέ οποιασδήποτε ωφέλειας από τους εν λόγω Λογαριασμούς;– Παρουσιάστηκε το μεσοσταθμικό κόστος επιβάρυνσης ανά στέλεχος; Ενδεικτικά, με βάση τη δημοσιευθείσα κατανομή του Π/Υ του ΥΠΕΘΑ, δε θα οδηγηθούμε να έχουμε μία μέση επιβάρυνση της τάξης των 55-60 € ετησίως για τα στελέχη; Λήφθηκε κάτι τέτοιο υπόψη μετά από τις περικοπές των αποδοχών που έχουν εφαρμοστεί από το 2010 και έπειτα; Λήφθηκε υπόψη η τρέχουσα συγκυρία της πληθωριστικής πίεσης; Λήφθηκε υπόψη ότι ενώ καταργείται μία εισφορά αλληλεγγύης, παράλληλα θεσμοθετείται ουσιαστικά μία άλλη;– Γιατί η προς θεσμοθέτηση νέα κράτηση 0,3% μπορεί μελλοντικά μέχρι και να υπερ-τριπλασιαστεί (έως 1%) βάσει της παρ. του άρθρου 78 του ιδίου σχεδίου νόμου); Θεωρείται πιθανό π.χ. στο ΣΞ να απαιτούνται 10.000.000 € αντί για 3.000.000 € ετήσια έσοδα; Συνεπώς, δεν υπήρξε σχετική αναλογιστική μελέτη παρά μόνο η χρήση των διατάξεων που ισύχουν για το ΠΝ;Με βάση όλα τα ανωτέρω, παρακαλείσθε όπως εξετάσετε την απόσυρση των εν σχετικών άρθρων – προβλέψεων, τη μελέτη από μηδενική βάση της αναγκαιότητας δημιουργίας των εν λόγω ΕΛ, με παράλληλη εξέταση της κατάργησης του ΕΛΠΝ, σκεπτόμενοι μακροπρόθεσμα και υπό το πρίσμα λειτουργίας άλλων κρατών και όχι δέσμιοι της χρήσης διατάξεων του παρελθόντος ως πανάκεια προετοιμασίας νέων νομοθετημάτων και δη «μέριμνας προσωπικού».