• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης' | 1 Μαΐου 2024, 18:44

    Ως πατέρας παιδιού με αναπηρία 90% 23 χρονών ανίκανου για κάθε εργασία με βαριά νοητική στέρηση έχω να σας πω τα παρακάτω: Τα άρθρο 69 το οποίο τροποποιεί το άρθρο 5 του Ν. 3883/10 και ο οποίος προστάτευε κάποιες ειδικές κατηγορίες στελεχών με έντονα προβλήματα υγείας και συγκεκριμένα όσους είχαν σύζυγο η τέκνα με αναπηρία αλλάζει ή σωστότερα καταργείται. Ένας στρατιωτικός που έχει ένα παιδί 23 χρονών μα βαριά αναπηρία και δεν υπάρχει πλέων η δυνατότητα φοίτησης σε σχολείο ή έχει το παιδί του σε κέντρο ημερήσιας φροντίδας μετά τα 6 χρόνια στην ίδια φρουρά δυνητικά είναι υπό μετάθεση. Θα πρέπει να ψάξει κέντρο ημερήσιας φροντίδας όταν η αναμονή είναι τουλάχιστον 2 με 3 χρόνια. Τι θα κάνει αυτά τα χρόνια θα πάρει άνευ αποδοχών; Η δυνατότητα να πάρουμε σύνταξη πλέων λόγω ανάπηρου τέκνου έχει ανέβει στα 55 χρόνια δηλαδή όταν θα αποστρατευτούμε. Αν το παιδί ή η σύζυγος ή η μητέρα ενός στρατιωτικού είναι «φυτό» και δεν έχει άλλους ανθρώπους να επωμιστούν μέρος του βάρους τι θα κάνει μετά τα 6 χρόνια; Τα προβλήματα υγείας των παιδιών μας, συζύγων, γονέων σε καμία περίπτωση δεν ήταν επιλογή μας αλλά και δεν επήλθαν από πράξεις ή παραλήψεις μας. Το να κάνει ένας άνθρωπος 8 παιδιά είναι συνειδητή επιλογή και τον προστατεύει το σύνταγμα. Το να έχω ένα βαριά ανάπηρο παιδί με αυτισμό με δείκτη νοημοσύνης <30 ανίκανο για κάθε εργασία και να πάρω μετάθεση από Ηράκλειο στην Αλεξανδρούπολη επειδή έχει πανεπιστημιακό νοσοκομείο δεν λέει κάτι. Απλά καταστρέφει τη ζωή ενός ανθρώπου που με αγώνα έχει μάθει να κινείται σε μια πόλη ή να έχει μία ποιότητα ζωής εκεί που θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του ή έχει εξασφαλίσει μια δυσεύρετη θέση σε ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας ή σε μία στέγη ημιαυτόνομης διαβίωσης. Πιστεύω ότι πρέπει να επέλθουν τροποποιήσεις και να προστεθεί επιπλέων παράγραφος 9 με τα παρακάτω: 9. Στον τόπο της προτίμησής τους υπηρετούν, υποχρεωτικά, ύστερα από αναφορά τους, στελέχη που έχουν σύζυγο ή επιμελούνται τέκνο οποιασδήποτε ηλικίας, ή με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου, με αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%) τουλάχιστον, ανίκανου για κάθε εργασία, που αποδεικνύεται με απόφαση της Ανώτατης κατά Κλάδο Υγειονομικής Επιτροπής των Ενόπλων Δυνάμεων ή του οικείου Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας.