Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Λιούμπας' | 2 Μαΐου 2024, 19:19

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το άρθρο 69 δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από οσα προσπαθεί να επιλύσει στο βαθμό που πράγματι προσπαθεί να επιλυσει. 1) Δημιουργεί συνθήκες δυνητικής επιβάρυνσης της υγείας ήδη χρόνια νοσούντων με ανίατα ή δυσίατα νοσήμτα. Αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων,λόγω της απώλειας της σταθερής σχέσης ιατρού - ασθενή με δεδομένο ότι οι χρόνια νοσούντες έχουν σταθερό ιατρικο περιβάλλον (ένα ιατρό). Είναι γνωστό ότι μεγάλο τμήμα της διαχείρισης χρόνιων νοσημάτων (ανίατων ή δυσίατων όπως ενδεικτικά καρκίνος, νόσος Crohn κλπ) στηρίζεται στην σχέση ιατρού - ασθενή. Περαιτέρω, πέρα από την απώλεια του σταθερού ιατρικου περιβάλλοντος υπάρχει και η αίσθηση γενικής ανασφάλειας. Είναι γνωστό ότι η γεωγραφική κατανομή των Φρουρών του Στρατού έχει γίνει με επιχερησιακά κριτήρια γεγονός που σημαίνει ότι συνήθως απέχουν απο έδρες Νοσοκομείων (τα οποία συνήθως βρίσκονται σε πρωτεύουσες νομών) αλλά ακόμη και όταν αυτό το κριτήριο πληρείται ελλείπουν άλλα όπως η επάνδρωση των νοσοκομείων με ιατρούς ειδικότητας. Η επιβάρυνση των χρόνια ασθενών με υγειονομικά κόστη, η ελλιπής παρακαλούθηση των προβλημάτων υγείας καθώς και η μεταφορά μέρους της ευθύνης για την κατάσταση υγείας σε Διοικητές Φρουρών οι οποίοι ούτε τα μέσα διαθέτουν, ούτε το περιβάλλον ελέγχουν, ούτε είναι εφοδιασμένοι με νομικά μέσα διαχείρισης της κατάστασης που μπορεί δυνητικά να προκύψει είναι μια ακόμη πτυχή του προβλήματος. Τονίζεται ότι εάν οι συνάδελφοι ΕΥ - ΥΓ ήταν πολίτες η πλειοψηφία τους με τα ισχύοντα κριτήρια θα ήταν ΑΜΕΑ ενώ το ποσοστό αναπηρίας τους θα ήταν αντικείμενο ειδικής επιτροπής ενώ παράλληλα θα ήταν δικαιούχοι των διευκολύνσεων που παρέχονται σε ΑΜΕΑ. Και μόνο αυτο το γεγονός αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την υπό διαβούλευση τροποποίηση που προτείνεται. 2) Η προτεινόμενη αλλαγή δεν φαίνεται να συδράμει στην επίλυση κανενός προβλήματος στις Φρουρές υποδοχής των ΕΥ - ΥΓ. Αν ο σκοπός ήταν η αύξηση της επάνδρωσης των Μονάδων τότε αυτός δεν επιτυγχάνεται δεδομένου ότι οι ΕΥ - ΥΓ δεν είναι μάχιμοι. Συγκεκριμένα: α) δεν αναλαμβάνουν διοίκηση κανενος επιπέδου β) δεν είναι μάχιμοι οι ίδιοι γ) εργάζονται σε συνθήκες γραφείου και όχι στο πεδίο δ) δεν συμμετέχουν σε ΤΑΜΣ ε) δεν εκτελούν 24ωρες υπηρεσίες στ) σε περίπτωση επιχειρήσεων δεν δύναται να συνδράμουν την Φρουρά - αντιθέτως θα πρέπει η Φρουρά να τους διαχειριστεί αποτελώντας επιπρόσθετη διοικητική ευθύνη. Συνπεπώς οι ΕΥ - ΥΓ δεν αναπληρώνουν το προσωπικό της Φρουράς το οποίο μετατίθεται στο εσωτερικό ή όπου αλλού και κατά συνέπεια η μετάθεση τους στη Φρουρά παρά το οικονομικό κόστος για την Υπηρεσία και το επιτελικό έργο που θα απαιτήσει για την ορθή τοποθέτηση τους και παρά τα προβλήματα που θα επιφέρει στους ίδιους ωστόσο δεν θα επιλύσει το μέγιστο πρόβλημα των Φρουρών, την επάνδρωση με προσωπικό που να μπορεί να εκτελέσει την αποστολή τους. δ) Η προτεινόμενη αλλαγή του θεσμικού πλαισίου συνιστά δυνητικά μορφή διάκρισης εις βάρος ευάλωτων ατόμων που μολονότι προσέφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν στην Υπηρεσία από την υφιστάμενη θέση στη βάση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου η Υπηρεσία επιχειρεί να το μεταβάλλει επί τα χείρω. Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, μολονότι όχι πλήρες, εδράζεται σε συγκεκριμενες παραδοχές για την κατάσταση της υγείας και αναγνωρίζει την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκονται. Εάν πρέπει να αλλάξει κάτι στο νομοθετικό πλαίσιο διαχείρισης των ΕΥ - ΥΓ τότε θα πρέπει να γίνει με τρόπο που να αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για ΑΜΕΑ και συνεπώς να εναρμονίσει τις διατάξεις με τα ισχύοντα για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή να ενεργήσει με γνωμόνα την επί τα βέλτιω αντιμετώπιση των συναδέλφων και όχι να επιχειρεί να επιβαρύνει την κατάσταση τους οδηγώντας τους, δυνητικά, σε υγεινομικά και προσωπικά αδιέξοδα.