Αρχική Ίδρυση Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας, εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων...ΜΕΡΟΣ E΄ ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (Άρθρα 59-76)Σχόλιο του χρήστη Κ | 3 Μαΐου 2024, 10:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κ' | 3 Μαΐου 2024, 10:27

    Η νέα φιλοσοφία του άρθρου 5 ν. 3883/2010 είναι σωστή αλλά φοβάμαι ότι μένει ημιτελής ή δημιουργεί και πάλι ανισότητες. Και εξηγούμαι: Ανέκαθεν απεχθανόμουν τις πάμπολλες εξαιρέσεις και τα κάθε λογής προνόμια που τελικώς καταπατούν τον κανόνα. Ο κανόνας του ν. 3883/2010, όταν ήρθε στην υπηρεσιακή μας ζωή το 2010 για να εξαλείψει την αναρχία και τα βύσματα, είχε ως ρηξικέλευθη καινοτομία και προμετωπίδα τα μόρια. Καλά ή άσχημα, δίκαια ή άδικα, συμφέροντα ή μη, αυτά είναι: τα μόρια. Ας τα βελτιώσουμε, ας τα ξαναδούμε, αλλά ο κανόνας ήταν τα μόρια. Και τότε, ταυτόχρονα, άρχισαν οι εξαιρέσεις, ακριβώς για να παρεμποδίσουμε τη αντικειμενική λειτουργία των μορίων. Με διάφορα προσχήματα: τις οικογενειακές ανάγκες, την υπογεννητικότητα, τις νέες μητέρες, τη συμπαράσταση ανήμπορων υπερήλικων κλπ. Λες και οι υπόλοιποι δεν έχουμε μανάδες ή παιδιά ή ιδιωτική ζωή, όπως τη θέλει ο καθένας. Είναι μία πρακτική εφαρμογή της οικονομικοπολιτικής θεωρίας της «τραγωδίας των κοινών» που στην περίπτωσή μας λέει ότι οι καλές μεταθέσεις δε φτάνουν για όλους! Και ξεχειλώσαμε τις εξαιρέσεις τόσο ώστε να μη μπορούν να βγουν κανονικές μεταθέσεις και να καλυφθούν οι πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες. Αυτό πάει τώρα να διορθωθεί με την κατάργηση ουσιαστικά της πάντα περίεργης έννοιας της «ειδικής μεταθετικότητας». 1/ Η πρώτη μου ένσταση αφορά λοιπόν τη σχέση της ορθόδοξης μεταθετικότητας (μόρια) με την προβληματική έννοια της ειδικής μεταθετικότητας. Αν ήθελε ο νομοθέτης να αναγνωρίσει κάποιες ειδικές κατηγορίες, ας τις πριμοδοτήσει με 50, 100, 200 κλπ μόρια για να ενισχύσει τη θέση τους. Όχι να θέτει απόλυτα προνόμια. Και όλα να βγαίνουν με μόρια. Όλοι να είναι στο σεντόνι των μεταθέσεων με βάση και την όλη υπηρεσιακή εικόνα τους και την προσωπική/οικογενειακή κλπ κατάστασή τους. Όλοι να ξέρουν τη θέση τους στα μόρια και να προσπαθούν να αυξήσουν τα μόριά τους. Κανένα αμετάθετο, μόνο μόρια. Αυτό δε συμβαίνει στην προτεινόμενη τροποποίηση. Τα μόρια παραμένουν σε δευτερεύουσα θέση. Γι' αυτό χαρακτήρισα την προωθούμενη τροποποίηση «ημιτελή». 2/ Κατά δεύτερον, η αλλαγή δρα άκριτα έναντι όλων. Και αυτό είναι το επόμενο αρνητικό που εντοπίζω. Γιατί πράγματι, το να κάνεις 3+ παιδιά είναι επιλογή σου και γιατί να επηρεάζει την Υπηρεσία; Το διαζύγιο είναι επιλογή σου, η επιμέλεια τέκνων, η δικαστική συμπαράσταση το ίδιο. Γιατί η Υπηρεσία να σε προστατεύσει uber alles; Ωστόσο, τα προβλήματα υγείας δεν είναι επιλογή, σου έρχονται στο κεφάλι, δεν τα προκάλεσες, δε μπορείς να τα αποφύγεις. Τα στελέχη ΕΥ ήδη τιμωρούνται από τον Νόμο: δεν προάγονται επαρκώς, δε μετατίθενται στο εξωτερικό, δεν ασκούν Διοίκηση. Θα περίμενε κανείς τουλάχιστο να διατηρήσουν την προστασία που έχουν. Αλλά, εδώ φαίνεται ότι τα στελέχη ΕΥ τιμωρούνται περαιτέρω, μόνο και μόνο γιατί ασθένησαν, και δε θα έχουν απολύτως κανένα κίνητρο πλέον να προσφέρουν. Τα στελέχη θα καταλήξουν να παρακαλούνε τους γιατρούς να μην τους βγάλουν ΕΥ, με κίνδυνο της υγείας τους, γιατί μόνο μειονεκτήματα θα έχουν! Αν οι κρίσεις των Υγειονομικών Επιτροπών είναι χαλαρές, ας αυστηροποιηθεί ο Κανονισμός. Είναι άραγε θεμιτό ή εύκολο να αλλάξεις γιατρό που σε ξέρει, σε χειρούργησε και παρακολουθεί για χρόνια; Μόνο αν πάθεις, καταλαβαίνεις τι περνάει ο άλλος και η οικογένειά του. Έχω λοιπόν την άποψη ότι το «αμετάθετο» για τα προβλήματα υγείας δεν πρέπει να καταργηθεί, παρά να γίνουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής πιο δύσκολες. Στη χειρότερη περίπτωση και για να είμαι συνεπής με όσα υποστήριξα παραπάνω, ας μοριοδοτηθεί το πρόβλημα υγείας. Η συνταγματική αρχή επιτάσσει τη ρύθμιση διαφορετικών καταστάσεων με διαφορετικό τρόπο. Η προστασία της υγείας δε θα εξασφαλιστεί με την προωθούμενη 6ετή παραμονή στον τόπο προτίμησης. Ευχαριστώ θερμά για το βήμα που μου δίνετε! Με σεβασμό!