• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Ντάιος' | 9 Μαΐου 2024, 13:07

    Έστω ότι η οικογένεια έχει ένα παιδί 6 ετών με σημαντικού βαθμού κινητική αναπηρία σε συνδυασμό με μέτριου βαθμού νοητική υστέρηση. Αυτή η οικογένεια χρειάζεται να κτίσει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω από το παιδί το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και πολλούς διαφορετικούς πόρους. Για παράδειγμα, μπορεί να χρειαστεί εργοθεραπευτής, λογοθεραπευτής, φυσιοθεραπευτής, προσωπικό ειδικής αγωγής, βοηθητικό προσωπικό, ψυχολόγος. Θα πρέπει να βρεθεί ένα σχολείο το οποίο να είναι προσβάσιμο για άτομα με κινητική αναπηρία. Πιθανώς να χρειάζεται να έχει τμήμα ειδικής ένταξης. Να είναι μια πόλη η οποία είναι φιλική προς άτομα με κινητική αναπηρία. Για να οργανωθεί ένα τέτοιο σύστημα χρειάζεται πολύς χρόνος και επανειλημμένες προσπάθειες ώστε το παιδί να βρει τους κατάλληλους θεραπευτές και να ρυθμίσει τις παραμέτρους της διαβίωσης και εκπαίδευσής του, όπως για παράδειγμα, να προσαρμοστεί κατάλληλα στο σχολείο του. Κι όταν λοιπόν, μετά από αφάνταστα πολύ κόπο οργανωθεί ένα τέτοιο σύστημα, ζητούμε στα έξι χρόνια από την οικογένεια να αλλάξει περιβάλλον και να προσπαθήσει να στήσει όλο αυτό το περιβάλλον εκ νέου από την αρχή. Μέχρις ότου να οργανωθεί ένα τέτοιο σύστημα από την αρχή το παιδί θα βρει δυσκολίες, οι οποίες θα έχουν προφανείς επιπτώσεις στην εξέλιξη του. Και μετά από 6 χρόνια ξανά το ίδιο, και μετά από 6 χρόνια ξανά το ίδιο, και μετά από 6 χρόνια ξανά το ίδιο, κ.ο.κ. Είναι απίστευτο το ότι ο εισηγητής αυτού του άρθρου δεν λαμβάνει υπόψη τις υπερβολικά πολύπλοκες απαιτήσεις που έχουν τα άτομα με αναπηρία και την απόλυτη και συνάμα πολύπλοκη ανάγκη να διαμορφώσουν ένα σταθερό περιβάλλον. Εντελώς απογοητευτικό. Και χωρίς καμία ενσυναίσθηση ώστε να προστατεύσει αυτούς που είναι πραγματικά πάρα πολύ ευάλωτοι.