Αρχική Ίδρυση Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας, εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων...ΜΕΡΟΣ E΄ ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (Άρθρα 59-76)Σχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος | 10 Μαΐου 2024, 00:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος' | 10 Μαΐου 2024, 00:08

    Σχόλιο επί του Άρθρου 69, που αφορά τη μεταθετικότητα των στελεχών. -Η μεταθετικότητα γενικότερα των στρατιωτικών καθορίστηκε με το Νόμο 3883/2010, ειδικότερα όσον αφορά τους γονείς τέκνων ΑΜΕΑ (μαζί και με άλλες ειδικές κατηγορίες) με το Νόμο 4609/2019, ο νομοθέτης πρόσθεσε αυτολεξεί την παρακάτω παράγραφο: ‘’(2) Κοινωνικά Κριτήρια, δηλαδή την προτίμηση των στελεχών με βάση και: «α) Την οικογενειακή τους κατάσταση. Οι πολύτεκνοι, οι γονείς τριών (3) τέκνων ή γονείς ενός τουλάχιστον τέκνου με ανίατο ή δυσίατο νόσημα, γονείς μονογονεϊκών οικογενειών, καθώς και πάσχοντες από ανίατα ή δυσίατα νοσήματα μετατίθενται μόνο κατόπιν πρότερης σχετικής αναφοράς τους. Για τον προσδιορισμό του εν λόγω κριτηρίου, ως μέλη της οικογένειας θεωρούνται ο σύζυγος και τα άγαμα παιδιά ηλικίας μέχρι δεκαοκτώ (18) ετών ή μέχρι είκοσι πέντε (25) ετών εάν φοιτούν σε σχολές τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, της φοίτησης βεβαιούμενης με πιστοποιητικό της οικείας Σχολής, καθώς και τα ανίκανα για εργασία, λόγω αναπηρίας, άγαμα παιδιά ανεξάρτητα από ηλικία. Η ανικανότητα για εργασία πιστοποιείται από την Ανωτάτη κατά κλάδο Υγειονομική Επιτροπή, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου.» «Τα προαναφερόμενα στελέχη υπηρετούν, υποχρεωτικά, στον τόπο της προτίμησής τους, μετά από σχετική αναφορά τους.». -Στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΘΑ, το οποίο κοινοποιήθηκε προς διαβούλευση την 1 Μάη, τροποποιείται η παραπάνω παράγραφος, όσον αφορά την κατηγορία γονέων με τέκνα ΑΜΕΑ ως εξής: ‘’Οι παρακάτω κατηγορίες στελεχών υπηρετούν, μετά από αναφορά τους, για έξι (6) τουλάχιστον έτη στον τόπο προτίμησής τους και εν συνεχεία μετατίθενται σε φρουρές όπου υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές υγείας, ανάλογα με το πρόβλημα υγείας: α. ……. β. ……. γ. Στελέχη που έχουν την επιμέλεια τέκνου με αναπηρία ή σακχαρώδη διαβήτη. δ. ……. ε. …….. Για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, απαιτείται ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) τουλάχιστον, και για τον σακχαρώδη διαβήτη πενήντα τοις εκατό (50%) τουλάχιστον. Για τις περ. β΄, γ΄, δ΄ και ε΄ γνωματεύει η Ανώτατη κατά Κλάδο Υγειονομική Επιτροπή των Ενόπλων Δυνάμεων ή το οικείο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας.’’ -Όπως γίνεται αντιληπτό υπάρχει ένα απίστευτο «τσουβάλιασμα» όλων των κατηγοριών. Τα άτομα με αναπηρία, πόσο μάλλον τα παιδιά, από τη γέννησή τους καλούνται να αντιμετωπίσουν έναν Γολγοθά. Γι αυτό τον λόγο τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά κράτη προσπαθούν με διάφορα ευεργετήματα να βοηθήσουν τα εν λόγω άτομα, ώστε να καλύψουν, όσο αυτό είναι εφικτό, το χάσμα από τα λοιπά μέλη της κοινωνίας. -Βασική αρχή των ευεργετημάτων, των οποίων παρέχουν τα σοβαρά κράτη στα ΑΜΕΑ, είναι το σταθερό περιβάλλον, στο οποίο αποκτούν οικειότητα και μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να αναπτύξουν δεξιότητες. -Στη χώρα μας, τα ΑΜΕΑ υποστηρίζονται από πληθώρα θεραπειών (φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, μουσικοθεραπεία, θεραπευτική ιππασία, κολυμβητική θεραπεία κλπ.), οι οποίες ως επί το πλείστων πραγματοποιούνται ιδιωτικά και υπάρχουν διαθέσιμες κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. -Υπάρχουν κατηγορίες ΑΜΕΑ, στις οποίες το σταθερό περιβάλλον παίζει καταλυτικό ρόλο. Για την ευκολότερη κατανόηση των παραπάνω, σας παραθέτω τα εξής παραδείγματα: α. Ένα παιδί με αυτισμό με το κυριότερο χαρακτηριστικό του την δυσκολία στις αλλαγές περιβάλλοντος, έχει βασίσει την ψυχική του ηρεμία στη ρουτίνα της καθημερινότητας (για αυτά τα άτομα έχει σημασία ακόμη και το πλακάκι του πεζοδρομίου στο οποίο θα πατήσουν), υποστηρίζεται χρόνια από ίδιους θεραπευτές, έχει χτιστεί σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους και παρακολουθείται από συγκεκριμένη δομή υγείας (π.χ. αυτιστικό παιδί συναδέλφου 10 ετών, με επιλεκτική αλαλία μιλάει μόνο στη μητέρα του και στον λογοθεραπευτή του). β. Ένα παιδί με ψυχασθένεια, με κρίσεις αυτοτραυματισμών, το οποίο παρακολουθείται χρόνια από τον ίδιο ψυχίατρο και ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή. γ. Ένα παιδί καθηλωμένο σε καροτσάκι, του οποίου οι γονείς έχουν επενδύσει σε εξοπλισμό (ειδικό ασανσέρ, μηχανισμό μετακίνησης στα κάγκελα της σκάλας, ράμπες εισόδου στην οικοδομή). δ. Ένα παιδί με πρόβλημα όρασης, του οποίου οι γονείς έχουν καταφέρει να βρούνε οικία σε μέρος «φιλικό» προς το παιδί τους, δηλαδή με διαβάσεις ΑΜΕΑ, πεζοδρόμια φτιαγμένα για άτομα με προβλήματα όρασης κλπ., έχει προσαρμόσει με τον καιρό τη ζωή του, καταφέρνοντας μέρα με τη μέρα να ανεβάζει την ποιότητα της καθημερινότητάς του. -Είναι εμφανές, ότι η μετακίνηση αυτών των παιδιών και ο εξαναγκασμός τους σε αλλαγή καθημερινότητας, σχολικού περιβάλλοντος, οικίας, θεραπευτών, γιατρών κλπ, θα προκαλέσει ανυπολόγιστα προβλήματα, τα οποία μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο όλα όσα με κόπο και προσπάθεια έχουν κατακτηθεί. -Όλα τα παραπάνω, αναιρούν εύκολα το κριτήριο του νομοθέτη για τη μετάθεση γονέων με τέκνα ΑΜΕΑ, δηλαδή «την ύπαρξη κατάλληλων υποδομών υγείας» (χωρίς διευκρινήσεις). Καθώς το καταλληλότερο μέρος για αυτά τα παιδιά είναι το σταθερό περιβάλλον και η συνεχιζόμενη και μεθοδική «δουλεία» με τους γιατρούς και τους θεραπευτές τους. -Όσον αφορά τις υπηρεσιακές ανάγκες, εκτιμάται ότι το ποσοστό των στρατιωτικών γονέων με τέκνα ΑΜΕΑ, είναι πολύ μικρό και δεν αποτελεί σοβαρή δικαιολογία για την τροποποίηση του νόμου. -Ποιο κράτος πρόνοιας κρίνει ότι μετά τα 6 έτη, τα παιδία ΑΜΕΑ παύουν να έχουν ιδιαίτερες ανάγκες και μπορούν να μετακινούνται κάθε 3 χρόνια, λόγω της εργασίας των γονέων τους, χωρίς κανένα πρόβλημα; -Ποιο κράτος πρόνοιας συμπεριφέρεται κατ΄αυτό τον τρόπο στους ΑΜΕΑ και πόσο μάλλον σε παιδάκια; -Κόντρα στο ρεύμα λοιπόν της εποχής και στην προσπάθεια των αναπτυγμένων κρατών για τη βελτίωση της ζωής των ΑΜΕΑ, το ΥΠΕΘΑ με το υπόψη νομοσχέδιο καταργεί τα ελάχιστα ευεργετήματα της ευπαθούς αυτής ομάδας.