• Σχόλιο του χρήστη 'G.P.' | 12 Μαΐου 2024, 15:03

    Σήμερα, 12-5-24, εορτάζεται η γιορτή της μητέρας κε Υπουργέ...όταν ξύπνησα, ήρθε ο άντρας μου και μου ειπε " χρόνια πολλα", κρατώντας το αυτιστικό παιδί μου αγκαλιά...το παιδί μου δεν μπορεί να το πει. Δεν καταλαβαίνει καν τι είναι. Ούτε καν το ΜΑΜΑ έχω ακούσει ποτέ...εκτός, από τις φορές που πάμε στο λογοθεραπευτη του, είναι ο μόνος που κατόρθωσε να τον " ξεκλειδωσει", όπως λέμε στον αυτισμό, κι εκεί, έστω παπαγαλιζοντας, επαναλάμβανε μετά το θεραπευτή " ΜΑΜΑ Σ' ΑΓΑΠΩ"...καθε φορά στέκομαι όρθια έξω από το δωμάτιο της συνεδρίας, περιμένοντας να το ξανακούσω...ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ!Δοκίμασα άλλους φθηνότερος, πιο κοντά κλπ αλλά τίποτα...μόνο με αυτόν επαναλάμβανε, ηχολαλει όπως λέμε κάποιες λέξεις...μαμά, μπαμπά!!! Και λιώνουμε εγώ κι ο μπαμπάς! Ποιος άσχετος χειριστής μεταθέσεων θα κρίνει ποια θεραπευτική δομή είναι κατάλληλη γι αυτό το παιδι;;; που 1 μήνα έλειψε ο πατέρας του λόγω δουλειάς και έκανε πισωγύρισμα, οτι κατάφερε σε 1 χρόνο το ξαναεχασε;;; το Α και το Ω σε πολλές αναπηρίες, εν προκειμενω στον αυτισμό, είναι η σταθερότητα! Δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα στη ρουτίνα τους! Το παραμικρο! Ντροπή σε όσους εισηγηθηκαν κάτι τέτοιο, ντροπή εάν περάσει, ντροπή στους " συναδελφους" που το υποστηρίζουν! Ποιον ξένο φροντιστη θα δεχθεί; κανέναν! Μπορώ ως αύριο βα γράφω τις δυσκολίες και τους άπειρους λόγους για τους οποίους 1 αυτιστικό παιδί δεν διανοουμαστε να του αλλάξουμε τίποτα από την καθημερινοτητα του! Εδώ σταματήσανε για το Πάσχα από το σχολείο κι έχει πάθει παράκρουση, γιατί δεν ακολουθει το πρόγραμμα του κι ούτε επικοινωνεί φυσιολογικά,να του εξηγήσω! Χρόνια πολλά στις μανάδες ΑΜΕΑ! Εύχομαι να ήταν 1 κακό όνειρο...να ξυπνουσαμε και τα παιδιά μας να ήταν καλα...να μιλούσαμε, να συζητούσαμε, να μας έλεγαν μαμά σαγαπω, να παίζαμε, να έπαιζαν με τα αδέρφια τους, να μπορούσανε να πάμε στο πάρκο φυσιολογικά, όπως όλοι, στο παιδικο παρτυ...να μπορούσαμε να φάμε 1 σουβλάκι έξω, διότι μόνο σε συγκεκριμένο χώρο, με συγκεκριμένο τρόπο και συγκεκριμένα φαγητά τρώει...ταιζοντας τον σα μωρό...και τότε ας παίρναμε μεταθεσεις!!! Η ελπίδα μου μόνο στο Θεό...οι άνθρωποι όλοι με έχουν απογοητεύσει παντελώς!!! Όταν το κακό χτυπήσει τη δική σας πόρτα, μη ζητήσετε τότε τη συμπονοια, αφού δεν τη δείξατε εσείς!