Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'GT' | 12 Μαΐου 2024, 23:55

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Όντας μέλος των Ενόπλων Δυνάμεων από παραγωγική σχολή και υπηρετώντας στον τομέα της πληροφορικής όλα αυτά τα χρόνια, διαφωνώ με το εν λόγω νομοσχέδιο στηριζόμενος στους εξής λόγους. Αρχικά, παρόλο που η δημιουργία ενός κοινού σώματος πληροφορικής θα «ένωνε» τα υπάρχοντα πληροφοριακά συστήματα, είτε είναι δίκτυα, είτε εφαρμογές είτε οτιδήποτε άλλο, δεν μπορεί να γίνει αυτό χωρίς την επιθυμητή γνώμη του προσωπικού. Θα πρέπει λοιπόν να γίνεται η ένταξη στο σώμα πληροφορικής κατόπιν αίτησης του ιδίου και όχι αυτόματα. Η παραπάνω προσθήκη αφορά το ήδη εν ενέργεια προσωπικό και όχι αυτό το οποίο θα καταταγεί από τη στιγμή και μετά που θα τεθεί σε ισχύ το Κοινό Σώμα. Έπειτα, αυτή η «αυτόματη» ένωση του προσωπικού από διαφορετικούς κλάδους προκαλεί έντονη ανησυχία και προβληματισμό για το μέλλον του και ενέχει ιδιαίτερους κινδύνους. Όταν ο εκάστοτε από εμάς πήρε την απόφαση να καταταγεί και να γίνει στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων αποφάσισε σε ποιον κλάδο θα ήθελε να το κάνει, αποφασίζοντας παράλληλα τι μεταθέσεις θα ήθελε να έχει, και το κυριότερο οργανώνοντας τη ζωή του γύρω από αυτή την απόφαση. Με τη σύσταση του Κοινού Σώματος Πληροφορικής μπαίνει σε κίνδυνο η οικογενειακή ευημερία των στελεχών, προσθέτοντας ένα ακόμα βάρος στη δύσκολη καθημερινότητα των καιρών που διανύουμε. Τα παραπάνω είναι ικανά να γίνουν η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι, οδηγώντας σε ένα ακόμα μεγαλύτερο κύμα παραιτήσεων. Κάποιος θα μπορούσε να πει και τσουνάμι, καθώς όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν κύματα παραιτήσεων, χωρίς όμως να φαίνεται κάποια διάθεση να αλλάξει κάτι από την ηγεσία. Η αμοιβή ενός μέσου στελέχους πληροφορικής των Ενόπλων Δυνάμεων με την αμοιβή ενός μέσου εργαζόμενου στον τομέα της πληροφορικής είναι εντόνως δυσανάλογη. Θα πρέπει λοιπόν να γίνονται κινήσεις για να μικραίνει αυτή η απόσταση από την στιγμή που ως ΕΔ θελουμε να κρατήσουμε το προσωπικό και όχι να το ωθήσουμε στην παραίτηση. Ένα σημαντικό βήμα θα ήταν η επιτρεπόμενη εργασία και στον ιδιωτικό τομέα. Μια οργανωμένη και συντονισμένη κίνηση υποβοηθούμενη από το αντίστοιχο νομοσχέδιο θα βγάλει κερδισμένους και το προσωπικό, και τις ΕΔ και το ίδιο το κράτος. Στην περίπτωση ειδικά που δεν γίνεται η αύξηση του μισθού, ή ακόμα η παροχή κάποιου επιδόματος ανάλογο με αυτό του δημοσίου και αφορά τη χρήση υπολογιστών. Περνώντας τώρα στο καθαρά υπηρεσιακό κομμάτι, η σύσταση του σώματος καθώς και αυτόματη ένταξη των στελεχών σε αυτό δημιουργεί ερωτήματα για τα οποία δεν έχει γίνει καμία μελέτη. Κάποιος, ο οποίος είναι όλα αυτά τα χρόνια ειδικότητα πληροφορικής με «εξειδίκευση» προγραμματιστής ή τεχνικός / διαχειριστής δικτύων ή διαχειριστής Βάσεων Δεδομένων πώς θα συνεχίσει το έργο του, αλλά και πώς θα οφεληθεί η υπηρεσία από αυτόν ; Πώς θα ενημερωθεί το Σώμα για αυτό, αλλά και πώς αυτός θα κρατήσει αυτή την εξειδίκευση του; Και αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που αφορούν την πληροφορική. Κάποια άλλα θα μπορούσαν να είναι, το πώς γίνεται ένας ο οποίος έχει εκπαιδευτεί για το ΣΞ να μετατεθεί σε μονάδες του ΠΝ ή της ΠΑ; Καθώς όχι μόνο θα έχει διαφορετική εργασιακή κουλτούρα αλλά και δεν θα γνωρίζει τίποτα για αυτά, καθιστώντας τον ακόμα επικίνδυνο για την εκάστοτε μονάδα. Το παραπάνω παράδειγμα μπορεί να γίνει με όλους τους διαθέσιμους συνδυασμούς. Ιδιαίτερα σημαντικό ερώτημα είναι και η επόμενη μέρα στα ήδη υπάρχοντα συστήματα. Από την στιγμή που δεν έχει γίνει κάποια μελέτη από εμπεριστατωμένο προσωπικό χωρίς επηρεασμούς από τον κλάδο του, πώς γνωρίζουμε ποια συστήματα πρέπει να «κρατήσουμε» και ποια να «πετάξουμε» ή θα κρατήσουμε μόνο του ΣΞ αδιαφορώντας για την ποιότητα των συστημάτων που χρησιμοποιεί το υπόλοιπο στράτευμα και κάποια από αυτά έχουν περισσότερες δυνατότητες; Τέλος, ένα ακόμα βασικό σημείο αναφοράς είναι η εκπαίδευση του προσωπικού. Στην πλειοψηφία το προσωπικό έχει εκπαιδευτεί σε τεχνολογίες μόνο του. Θα πρέπει λοιπόν την επόμενη μέρα να υπάρχει το πλάνο των εκπαιδεύσεων σε όλο το σώμα πληροφορικής, αλλά και καθόλη τη διάρκεια λειτουργίας του, καθώς στην συνέχεια μεταβαλλόμενη σκηνή των τεχνολογικών εξελίξεων θα μείνουν πίσω για ακόμα μια φορά οι ΕΔ. Θα πρέπει μέσω εκπαιδεύσεων και συνεργασιών με πανεπιστήμια να οδηγηθούμε στην "πώληση" πληροφοριακών συστημάτων και εφαρμογών σε άλλους οργανισμούς, φορείς και επιχειρήσεις ώστε να έχει πραγματικό όφελος η υπηρεσία αλλά και το κράτος.