1. Η παρ. 6 του άρθρου 24 του ν.δ. 1400/1973 αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Αν η Επιτροπή αποφανθεί ότι το νόσημα του αξιωματικού είναι ανίατο ή ότι το τραύμα του ιάθηκε μεν αλλά η φύση του τον καθιστά σωματικά ανίκανο για τη στρατιωτική υπηρεσία, ο αξιωματικός, εφόσον επιθυμεί την υπαγωγή του στις καταστάσεις των άρθρων 14 έως 16, υποβάλλει εντός δέκα (10) ημερών σχετική αίτηση. Το Ανώτατο κατά κλάδο Συμβούλιο, αφού λάβει υπόψη τις υπηρεσιακές ανάγκες:
α. αποδέχεται την αίτηση και υπαγάγει τον αξιωματικό σε μία από τις καταστάσεις αυτές, σύμφωνα με τις κατά περίπτωση ισχύουσες προϋποθέσεις και διαδικασίες, εξαιρουμένης της εκ νέου παραπομπής του ενώπιον της Επιτροπής, είτε
β. αν δεν το επιτρέπουν οι υπηρεσιακές ανάγκες ή η προθεσμία υποβολής της αίτησης παρήλθε άπρακτη, αποφασίζει την αποστρατεία του αξιωματικού.».
2. Η παρ. 8 του άρθρου 24 του ν.δ. 1400/1973 καταργείται.
3. Στην παρ. 3 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται περίπτ. δ΄ ως εξής:
«δ) Η κατάληψη οποιασδήποτε θέσης στο δημόσιο τομέα, εκτός Ενόπλων Δυνάμεων. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται για το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των ΕΔ, εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις.».
4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου.».
Σχετικά με την παρ. 3, το ΝΣΚ (πλειοψηφία και μειοψηφία) στη γνωμοδότηση που αναφέρετε στην αιτιολογική έκθεση, δεν αναφέρεται σε κενό νόμου που χρήζει συμπλήρωσης. Πέραν αυτού, η διάταξη αφήνει νομικά και θεσμικά μετέωρο το προσωπικό που υπηρετεί με βάση τις γενικές διατάξεις του Ν.1104/1980. Βάσει της προτεινόμενης ρύθμισης πλέον η χώρα μας δεν θα δύναται να εκπροσωπείται από στελέχη των ΕΔ όπως ο νόμος αυτός επέτρεπε. Τέλος, η απαίτηση συνεχούς υπηρέτησης που ορίζεται με τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ, καταλύεται ούτως ή άλλως με την ανοχή της Υπηρεσίας να ασκούν τα στελέχη ιδιωτικό έργο, βάσει του άρθρου 63 παρ. 4 ΝΔ 1400/73. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαίτηση συνεχούς παρουσίας του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε πολύωρες επεμβάσεις ιδιωτικού χαρακτήρα που έρχεται σε σύγκρουση με την απαίτηση του στρατιωτικού προσωπικού να είναι σε καθεστώς υψηλής ετοιμότητας όταν απαιτείται. Η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 63 ΝΔ 1400/1973, όπως έχει ήδη σχολιαστεί, εκτιμάται ως αναχρονιστική και αντιαναπτυξιακή, καθώς θεσπίστηκε σε εποχή ένδοιας επιστημόνων, σε αντίθεση με τη σημερινή εποχή της εκροής επιστημονικού προσωπικού στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του συντάγματος
1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Oι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Τα ανωτέρω σημαίνουν ότι θα πρέπει να γίνει επέκταση του δικαιώματος σε όλα τα στελέχη του Υγειονομικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Να επιτρέπεται δηλαδή, σε όλους τους Αξιωματικούς Υγειονομικού (Ιατρούς, Οδοντιάτρους, Κτηνιάτρους, Φαρμακοποιούς, Νοσηλευτές) να ασκούν ιδιωτικά το επάγγελμά τους όπως προβλέπεται στους Ιατρούς και τους Μουσικούς.
Προϋποθέσεις(προϋπηρεσία) και κριτήρια (αξιολόγηση-έργο) θα μπορούσαν να είναι θέμα συζήτησης και να ισχύουν για όλους.
Επί της επικείμενης τροποποίησης της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973, περί ιδιωτικής εργασίας των Ψυχολόγων, επιθυμώ να καταθέσω τα εξής:
1. Οι έννοιες της ισότητας και ισονομίας, οι οποίες θίγονται (κατ΄ επανάληψιν) με την εν λόγω τροποποίηση, καθώς και το αίσθημα δικαιοσύνης και ίσης μεταχείρισης είναι θεμελιώδους σημασίας για κάθε κρατικό φορέα και ιδιαιτέρως για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
2. Τα ηθικά, επαγγελματικά και οικονομικά συμφέροντα, όπως φυσικά και η κοινωνική αποστολή που αναφέρονται στην αιτιολογική έκθεση, ισχύουν προφανώς για όλους ανεξαιρέτως τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς, τουλάχιστον στο βαθμό που ισχύουν για τους Ψυχολόγους.
3. Ως γνωστόν, οι ρυθμοί και οι εξελίξεις στον τομέα της Υγείας είναι ραγδαίες, απαιτώντας από τον Υγειονομικό Αξιωματικό συνεχή και αδιάκοπη μελέτη και ενασχόληση με την επιστήμη του. Ωστόσο, αρκετά συχνά ο Υγειονομικός Αξιωματικός αναγκάζεται να απέχει, ίσως και για σημαντικό χρονικό διάστημα από το επιστημονικό του αντικείμενο, προκειμένου να καλύψει υπηρεσιακές ανάγκες (π.χ μετάθεση σε επιτελική θέση). Αυτή η αποχή μπορεί να αντισταθμιστεί από την άσκηση του επαγγέλματος σε ιδιωτικό επίπεδο.
Συμπερασματικά, προτείνεται το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματος να ισχύει για όλους τους Αξιωματικούς του Υγειονομικού (Ιατρούς, Οδοντιάτρους, Κτηνιάτρους, Φαρμακοποιούς και Νοσηλευτές/τριες) και πιο συγκεκριμένα η προσθήκη να συμπεριλάβει τις ειδικότητες του Φαρμακοποιού και του Νοσηλευτή/τριας, πέραν των Ψυχολόγων, καθώς για όλους τους υπόλοιπους είναι ήδη σε ισχύ. Ευχαριστώ.
Προτείνεται η εξ’ ολοκλήρου κατάργηση της παρ. 3 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973. Η άσκηση επιπλέον εργασίας (όχι μαύρης, αλλά φορολογούμενης με μπλοκάκι στην εφορία) πρέπει να θεωρείται δεδομένη κι όχι να τιμωρείται. Έτσι γίνεται σε όλα τα προηγμένα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς φυσικά να επηρεάζεται η εν γένη φύση εργασίας του στρατιωτικού Επίσης, γιατί να μην κατέχει στρατιωτικός οιαδήποτε θέση στο Δημόσιο, εφόσον είναι εκλεγμένος; Η παράγραφος που προστίθεται έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το δικαίωμα του εκλέγειν.
Προτείνεται στην περ. α της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 η προσθήκη δεύτερου εδαφίου ως εξής: «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Φαρμακοποιού, Νοσηλευτή και Ψυχολόγου».
Με την τροποποίηση αυτή θα συμπεριληφθούν όλες οι υγειονομικές ειδικότητες που στελεχώνουν τους κλάδους των ΕΔ, προερχόμενες από τις παραγωγικές σχολές ΣΣΑΣ και ΣΑΝ, στη δυνατότητα ιδιωτικής εργασίας. Αυτό θα συμβάλει στην καλύτερη εφαρμογή της περ. η της παρ 1 του ιδίου άρθρου που αναφέρεται στην υποχρέωση των αξιωματικών να αποκτούν τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να ασκούν τα καθήκοντά τους. Οι εξελίξεις στο χώρο της υγείας απαιτούν τη συνεχή ενασχόληση των υγειονομικών με το αντικείμενό τους ώστε να ανταπεξέρχονται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Ως γνωστόν, επαγγέλματα στο χώρο της υγείας, πέραν του ιατρού, αποτελούν και αυτό του φαρμακοποιού, του νοσηλευτή και του ψυχολόγου.
Το όφελος από μια τέτοια διάταξη θα είναι τόσο υπηρεσιακό όσο και κοινωνικό.
Η τροποποίηση του άρθρου 63 παρ 4 του 1400/73 πρεπει να περιλαμβανει και τους υπολοιπους αξκους υγκου (φαρμακοποιους,νοσηλευτες) γιατι αλλιως αποτελει ανιση μεταχειριση.
Όσον αφορά την παρ.4 του άρθρου 63 του νδ 1400/1973 περί δικαιώματος ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματος είναι ορθό να ισχύσει για όλες τις ειδικότητες Αξιωματικών Υγειονομικού, ήτοι Ιατρών, Οδοντιάτρων, Κτηνιάτρων, Φαρμακοποιών, Ψυχολόγων και Νοσηλευτών διότι διαφορετικα δημιουργούνται προβλήματα ανισότητας μεταξύ των ειδικοτήτων. Επιπρόσθετα, επισημαίνεται το γεγονός ότι η Υπηρεσία συχνά τοποθετεί τον Αξιωματικό Υγειονομικού σε θέσεις Μονάδων ή Επιτελείων (ο αποκαλούμενος Χρόνος Διοικήσεως), οι οποίες δεν έχουν σχέση με το γνωστικό του αντικείμενο επιστημονικά και μπορεί να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την έλλειψη επαφής του εκάστοτε Αξιωματικού Υγειονομικού με το επιστημονικό υπόβαθρο που απαιτείται και με τις εξελίξεις, οι οποίες στο χώρο της Υγείας είναι ραγδαίες τα τελευταία χρόνια. Η δυνατότητα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματος θα γεφυρώσει αυτό το χάσμα και θα πρέπει να δοθεί σε όλες ανεξαιρέτως τις ειδικότητες υγειονομικού!
Εφόσον κατά την διαβούλευση προβλέπονται και ερωτήσεις θα ήθελα να ρωτήσω :
Η προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 4, θεμελιώνει για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου, το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους, προς τον σκοπό προάσπισης και προαγωγής των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων.
Στην βάση αυτών των επιχειρημάτων τι αποκλείει από την συγκεκριμένη τροπολογία τους υπόλοιπους Υγειονομικούς αξιωματικούς που αυτή τη στιγμή δεν έχουν δικαίωμα εργασίας, να προασπίσουν και να προάγουν τα ηθικά , επαγγελματικά και οικονομικά τους συμφέροντα ;
Επίσης αυτή η επιλογή μόνο μιας επαγγελματικής ομάδας αφήνει περιθώρια για νομικές διεκδικήσεις από τις υπόλοιπες σε μεταγενέστερο χρόνο καθώς δημιουργεί ανισορροπίες εντός του στρατεύματος ;
Τι είναι αυτό που μπορεί να αποκλείει τα υπόλοιπα υγειονομικά επαγγέλματα από την υγειονομική τους αποστολή όπως αυτή ορίζεται στην αιτιολογική έκθεση της συγκεκριμένης τροπολογίας;
Όσον αφορά την τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 περί ιδιώτευσης Αξιωματικών Ψυχολόγων κρίνεται απαραίτητη για τους εξής κυρίως λόγους:
α)Επαγγελματική επάρκεια ,εκπαίδευση και ικανότητα ολοκληρωμένης αντιμετώπισης περιστατικών η ποικιλία των οποίων δεν συναντάται εντός στρατεύματος.Ειδάλλως η αντιμετώπιση των μελών οικογενειών και μή στρατευσίμων τυγχάνει χαμηλής ποιότητας παροχής λόγω έλλειψης εμπειρίας.
β)Μείωση δαπάνης(κόστους)υγειονομικής περίθαλψης (κατόπιν συμβάσεως με ΥΕΘΑ)σε ενήλικες και τέκνα μέλη στρατιωτικών οικογενειών.
γ)Διασφάλιση Απορρήτου και διαχείριση ειδικών περιστατικών π.χ.τέκνα ΑμΕΑ,τα οποία είναι αδύνατο να υποστηριχθούν σε στρατιωτικό περιβάλλον.
Δ)Αποφυγή έκθεσης προσωπικών δεδομένων ανηλίκων μελών που αντιμετωπίζουν προβλήματα Ψυχικής υγείας.
Σύμφωνα με τον Ν.3919/2011 «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων», για την πρόσβαση σε επαγγέλματα και την άσκησή τους ισχύει η αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας (άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος).Οι διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας που αφορούν στην πρόσβαση και την άσκηση επαγγελμάτων επιβάλλεται να ερμηνεύονται σε αρμονία προς την αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας και της προστασίας του ανταγωνισμού. Διατάξεις που προβλέπουν περιορισμούς στην πρόσβαση και την άσκηση επαγγελμάτων είναι στενώς ερμηνευτέες. Η εξαίρεση των Αξιωματικών Νοσηλευτικής από το δικαίωμα άσκησης ιδιωτικά του επαγγέλματος του Νοσηλευτή (τη στιγμή που απαιτείται από την νομοθεσία αναγγελία άσκησης επαγγέλματος και έκδοση αντίστοιχης άδειας ασκήσεως στην επικράτεια) αποτελεί μια κατάφωρη αδικία και άνιση μεταχείριση όταν το δικαίωμα αυτό το έχουν οι νοσηλευτές του Δημοσίου. Η φύση του επαγγέλματος του Νοσηλευτή δεν διαφέρει στο κοινωνικό χαρακτήρα και την ανθρωπιστική προσφορά από τις υπόλοιπες Υγειονομικές ειδικότητες (ιατρού-οδοντίατρου-κτηνίατρου και ψυχολόγου) πάνω στο οποίο βασίστηκε ο ν 1400/73 προκειμένου και οι πολίτες να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες των Υγ/κων Αξκων αλλά και οι Υγ/κοι Αξκοί να διευρύνουν το επιστημονικό τους πεδίο με απόκτηση αντίστοιχης εμπειρίας. Για την υλοποίηση των ανωτέρω προτείνεται η τροποποίηση της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, ως ακολούθως:
4. Κατ΄ εξαίρεσιν επιτρέπεται:
«α. Εις τους Υγειονομικούς αξιωματικούς η άσκησις του υγειονομικού επαγγέλματος ιδιωτικώς κατά τας εκτός υπηρεσίας ώρας, συμφώνως προς την δεοντολογίαν της ειδικότητάς τους, κατά τας διατάξεις του περί κώδικος ασκήσεως του υγειονομικού επαγγέλματος νόμου, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου, δυναμένου να εκχωρήσει το δικαίωμα τούτο εις τους διοικητάς των Σχηματισμών».
Επί της παραγράφου 1, προτείνεται η επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος που τίθεται για τη λήψη απόφασης στον ένα (1) μήνα, καθώς πολύ συχνά στελέχη μετά από ίαση ευρίσκονται σε καθεστώς αναρρωτικής άδειας ή τουλάχιστον ψυχικής έντασης, οπότε δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν επαρκώς τα δεδομένα παραμονής ή αποστρατείας τους, ώστε να αποφασίσουν σχετικά.
Επί της παραγράφου 3, εκτιμάται ότι η ρύθμιση είναι προβληματική για τις περιπτώσεις που προκηρύσσονται θέσεις Διεθνών Οργανισμών (πχ ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) και κατά συνέπεια πλέον τα στελέχη δεν θα μπορούν να τις αναλάβουν (σσ οι Εθνικοί Αντιπρόσωποι που υπηρετούν στη ΕΕ και είναι στελέχη των ΕΔ θα χρειαστεί να επαναπατριστούν;). Εξάλλου, ούτε το ΝΣΚ στην απόφαση που αναφέρεται στην αιτιολογική διέγνωσε κάποιο κενό νόμου που χρήζει κάλυψης. Τέλος, η αιτιολογία περί εξυπηρέτησης του έργου των ΕΔ είναι μάλλον «προσχηματική» όταν στην αμέσως επόμενη παράγραφο επιτρέπεται η άσκηση ιδιωτικού έργου σε στελέχη, τα οποία ωστόσο εξακολουθούν να διέπονται από την απαίτηση 24ωρου συνεχούς επαγρύπνησης για τις ανάγκες των ΕΔ (π.χ. ο Ιατρός όταν στο πλαίσιο άσκησης του ιδιωτικού έργου χειρουργεί ασθενή του επί 8ώρου, πώς θα είναι δυνατόν να ανταποκριθεί σε αίτημα 4ώρους ετοιμότητας της Υπηρεσίας του; -> εκτός και εάν «παρατήσει» το χειρουργείο στη μέση της διαδικασίας).
Επί αυτού, η παράγραφος 4 εκτιμάται ως συνέχιση του αναχρονιστικού καθεστώτος έλλειψης επιστημόνων και για το λόγο αυτό οποιαδήποτε διάταξη περί άσκησης ιδιωτικού έργου πρέπει να καταργηθεί.
ασκηση ιδιωτικης εργασιας σε ολα τα στελεχη των ΕΔ και οχι σε συγκεκριμενα.
ολα τα στελεχη ειναι ισα.
αναμενουμε την αλλαγη του αρθρου, ετσι ωστε ειτε να μπορουν να εργαζονται ολα τα στελεχη ειτε να καταργηθει η δευτερη εργασια για ολους.
Παρακαλώ να εξεταστεί το ενδεχόμενο να προστεθεί στην παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 η δυνατότητα του ένστολου προσωπικού να συμμετέχει στην Ιεροσύνη, ως άμισθος Διάκονος και Ιερέας.
Με αυτόν τον τρόπο θα εκφράζουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις κατά το δοκούν, θα υπηρετούν ως άμισθοι σε τοπικές ενορίες με την άδεια της εκάστοτε Μητρόπολης, ενώ θα μπορούν, όπου δεν υπάρχει Στρατιωτικός Ιερέας, να εξυπηρετούν τη Μονάδα τους στις θρησκευτικές ανάγκες.
Η μόνη αλλαγή ως προς την ιδιότητα του Στρατιωτικού θα μπορούσε να είναι η άδεια να φέρουν μικρού μήκους γενειάδα, η στολή θα φέρεται κανονικά κατά τις εργάσιμες ώρες και τα καθήκοντα επίσης θα εκτελούνται κανονικά, ρασοφορία εκτός μονάδος. Παραδείγματα υπάρχουν στην Ελληνική Αστυνομία που έχει δώσει την άδεια να χειροτονηθεί ένστολο προσωπικό ως άμισθος Ιερέας.
1. Το βασικό πρόβλημα της παρ. 3 περί «διπλοθεσιας» στο δημόσιο τομέα (αν ποτέ υπάρχει στην πραγματικότητα) έγκειται όχι στο ότι γίνεται εμπρόθετα αλλά στο ότι για να καταλάβει ο στρατιωτικός μία άλλη δημόσια θέση στην οποία πέρασε με διαγωνισμό, πρέπει να μεοολαβήσουν 5-9 μήνες μέχρι την τυπική αποστρατεία του και τον διορισμό του αλλού. Όμως η νέα θέση δεν περιμένει. Αντί λοιπόν να κινδυνεύει ο στρατιωτκός να χάσει τη νέα θέση ή να παραβαίνει το Νόμο, καλό θα ήταν σε τέτοια περίπτωση να γίνεται άμεσα αποδεκτή η αίτηση παραίτησης-αποστρατείας του. Αυτή είναι η λύση και όχι η επιβολή νομοθετικών εμποδίων.
2. Αν η διάταξη παραμείνει ως έχει, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το νδ 1400/1973 αφορά τους αξιωματικούς και μόνο. Νομοτεχνικά λοιπόν η προσθήκη «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται για το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των ΕΔ» πάσχει, καθώς η ρύθμιση επεκτείνει τον τίτλο του νδ και διεισδύει σε άλλες ομάδες στρατιωτικών. Η «απαγόρευση κατάληψης δημόσιας θέσης» θα μπορούσε πιο εύστοχα να προστεθεί στους ειδικούς νόμους που ρυθμίζουν τα θέματα των υπαξιωματικών κλπ, κάτι που μακροπρόθεσμα διευκολύνει και τη νομική έρευνα.
3. Η προσθήκη «εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις» θα ήταν καλό να διευκρινιστεί πού ακριβώς αναφέρεται, έστω στην αιτιολογική έκθεση.
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του συντάγματος
1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Oι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Εάν δεν δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες για ποια ισότητα τότε μιλάμε;
Οι ιατροί έχουν και ιδιωτικό ιατρείο και πσραλληλα μπορούν να συνεργάζονται με διάφορες κλινικές.
και εμείς σπουδάσαμε αλλά δεν έχουμε την δυνατότητα από το κράτος να διδάξουμε νόμιμα σε φροντιστήριο.
Συνεπώς πρέπει
Για όλους να ισχύει η άσκηση επαγγέλματος εκτός ωρών υπηρεσίας.
Για να αναπτυχθεί το συναίσθημα της δικαιοσύνης που τόσο πολύ έχει εκλείψει, πρέπει να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους στρατιωτικούς όλων των αντιστοίχων ειδικοτήτων όπως πχ Τεχνικών, Πληροφορικής, Πιλότων, Οικονομικών κτλ. η δυνατότητα εργασίας. Ή όλοι ή τίποτα. Οι μεσοβέζικες λύσεις μόνο ανισότητες προκαλούν.
Στην παρ. 1 που τροποποιεί την παρ. 6 του άρθρου 24:
α)Εφόσον η Υπηρεσία δίνει την δυνατότητα σε έναν Αξκο με ανίατο πρόβλημα να δηλώσει ότι επιθυμεί να παραμείνει μήπως θα έπρεπε να εξετασθεί και η παρέμβαση στην παρ 1 του άρθρου 26 (μέγιστος χρόνος αποχής εκ της υπηρεσίας) για τους παρακάτω λόγους :
1) Δεδομένου ότι ο Αξκος με ανίατο πρόβλημα είναι αυτός που χρειάζεται μόνιμα θεραπεία ή νοσηλεία ή αναρρωτική άδεια προκειμένου να παρακολουθεί το πρόβλημα υγείας το οποίο έχει και αυτό δεν είναι κάτι περιστασιακό το οποίο χρήζει πολύμηνης θεραπείας ή νοσηλείας (π.χ σοβαρό ατύχημα)
2) Νομίζω ότι το πνεύμα του νομοθέτη στο αρθρο 26 παρ 1 & 2 ουσιαστικά αφορούσε περισσότερο τις περιστασιακές παθήσεις (γιατί παντού στα σχετικά άρθρα γίνεται λόγος για ίαση ή για αποκατάσταση τραύματος) και όχι τις ανίατες ασθένειες δεδομένου ότι Αξκοί με ανίατες ασθένειες υπήρχε πρόβλεψη για αποστρατεία
Εφόσον η Υπηρεσία σκοπεί στην παροχή μέριμνας για τους Αξκους με ανίατο πρόβλημα και ουσιαστικά αποδέχεται την ασθένεια τους φροντίζοντας να παραμείνουν στην υπηρεσία εφόσον το επιθυμούν (και γίνει αποδεκτή η αίτηση για παραμονή τους) δεν θα έπρεπε να δοθεί επιπλέον χρόνος στις παρ 1 & 2 του αρθρου 26 ? Αυτός με το ανίατο πρόβλημα ενδεχομένως θα χρειασθεί να κάνει χρήση και όχι κάποιος με περιστασιακό πρόβλημα.
β)Δεδομένου ότι οι φετινές κρίσεις άρχισαν όπως προβλέπεται 1 Μαρτίου και το νομοσχέδιο θα ψηφισθεί αργότερα δεν θα μπορούσε να γίνει πρόβλεψη και για αυτούς οι οποίοι κρίθηκαν ή θα κριθούν μέχρι το τέλος των κρίσεων και εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία ?
Ευχαριστώ.
Η προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 4 για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου , με την οποία θεμελειώνεται το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους, κατ’ αντοιστοιχία με τους Ιατρούς, θα πρέπει να περιλάβει και τις λοιπές ειδικότητες των Υγειονομικών Αξκών και των τριων Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων , ήτοι Οδοντιάτρους, Κτηνιάτρους, Φαρμακοποιούς και Νοσηλευτές.
Δεν θα πρέπει να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των Υγειονομικών Αξιωματικών διαφορετικών ειδικοτήτων ,αλλά και ούτε μεταξύ των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων αφού ήδη στην Πολεμική Αεροπορία σύμφωνα με το ΠΔ 60/2009 άρθρο 10 παραγραφο 5β επιτρέπεται στους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ιατρού,Οδοντιάτρου, Φαρμακοποιού και Κτηνιάτρου η εξάσκηση του επαγγέλματός τους εξ αιτίας <>
Προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 3α του άρθρου 63 του ΝΔ 1400/1973, ώστε να επιτραπεί η άσκηση ιδιωτικού έργου για όλους τους στρατιωτικούς, με τους όρους που ισχύει για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους στο άρθρο 31 Ν. 3528/2007.
Σχετικά με την παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973, ορθώς αυτή τροποποιείται με το παρόν, ώστε να περιλάβει και τους αξιωματικούς ψυχολόγους του Υγειονομικού Σώματος.
Οι αξιωματικοί του Υγειονομικού λόγω της ιδιαίτερης φύσης του επαγγέλματός τους και των ταχύτατων εξελίξεων στην Ιατρική και τις συναφείς επιστήμες, είναι αναγκαίο να ασκούν διαρκώς το επαγγελμά τους, να εμβαθύνουν σε αυτό και να εξελίσσονται. Αυτό πολλές φορές είναι αδύνατο να επιτευχθεί εντός των υπηρεσιακών πλαισίων (για παράδειγμα όταν ένας αξιωματικός στα πλαίσια των χρόνων διοίκησης/ειδικής υπηρεσίας απασχολείται επί χρόνια σε επιτελικά ή άλλα διοικητικά καθήκοντα), ωστέ είναι προς όφελος της υπηρεσίας οι παραπάνω αξιωματικοί να μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους και εκτός του υπηρεσιακού πλαισίου. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται η συνεχής επαφή των αξιωματικών Υγειονομικού με το επάγγελμά τους και η απρόσκοπτη παρακολούθηση των επιστημονικών εξελίξεων(και εκτός του στενού Στρατιωτικού περιβάλλοντος), που αποβαίνουν σε όφελος τόσο της επαγγελματικής τους κατάρτισης όσο και της Υπηρεσίας η οποία κάνει χρήση των επαγγελματικών τους δεξιοτήτων.
Επιπλέον, η υπό τροποποίηση διάταξη έχει ήδη ερμηνευθεί και εξειδικευτεί με το Π.Δ 60/22-5-2009/ΦΕΚ 83τ.Α’/2009 «Κύρωση Κανονισμού Πειθαρχίας Πολεμικής Αεροπορίας» το οποίο αναφέρει στην περίπτωση β’ της παραγράφου 5 του άρθρου 10 ότι: [επιτρέπεται] «Στους υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας ιατρού, οδοντιάτρου,φαρμακοποιού και κτηνιάτρου η εξάσκηση του επαγγέλματός τους, εξαιτίας της ιδιομορφίας και της γενικότερης κοινωνικής αποστολής τους».
Για τους παραπάνω λόγους και για λόγους ισότητας και σαφήνειας προτείνεται το συγκεκριμένο άρθρο του υπο συζήτηση σχεδίου νόμου να διαμορφωθεί ως εξής:
Άρθρο 2
Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)
4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας ιατρού, οδοντιάτρου, φαρμακοποιού κτηνιάτρου και ψυχολόγου.»
για λόγους ισότητας όλου του στρατιωτικού προσωπικού, προτείνεται είτε να μπορούν όλα τα στελέχη των ΕΔ να ασκούν ιδιωτική εργασία είτε να καταργηθεί για όλους.
Είναι το σωστότερο και τιμιώτερο και παρακαλούμε για την εφαρμογή.
Θα έπρεπε να είναι ίση η μεταχείριση για όλα τα στελέχη των ΕΔ όσον αφορά την άσκηση επαγγέλματος εκτός ωρών υπηρεσίας. Οχι μόνο για Ιατρούς και Μουσικούς. Η υπάρχουσα διάταξη είναι απολύτως αναχρονιστική και πρέπει να αλλάξει ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής.
Η τροποποίηση του άρθρου 63 παρ 4 του 1400/73 πρέπει να περιλαμβάνει Νοσηλευτές και Φαρμακοποιους. Αλλιώς είναι κοροϊδία για τις ομάδες αυτές.
Η αιτιολογική έκθεση για την συγκεκριμένη τροποποίηση αναφέρει:
«Με τη ρύθμιση της παραγράφου 4, θεμελιώνεται για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου, το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους, προς τον σκοπό προάσπισης και προαγωγής των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων, οι οποίοι επιτελούν με το έργο τους κοινωνική αποστολή. Άλλωστε, αντίστοιχη δυνατότητα προβλέπεται για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ιατρού, σύμφωνα με τη διάταξη της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, όπως ισχύει κάθε φορά.»
Δηλαδή, συνοπτικά, προτείνεται να αποκτήσουν και οι Αξιωματικοί Ψυχολόγοι την δυνατότητα για ιδιωτική εργασία όπως ισχύει μέχρι τώρα για τους Αξιωματικούς Ιατρούς (και κατ’ επέκταση για Οδοντίατρους και Κτηνίατρους).
Επειδή:
α) Οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί, οι οποίοι προέρχονται παρεμπιπτόντως από την ίδια στρατιωτική σχολή, επιτελούν επίσης «κοινωνική αποστολή»
β) Οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί αποτελούν ειδικότητα προϋπάρχουσα στο στράτευμα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτήν των Ψυχολόγων, χωρίς να έχουν διαχρονικά το δικαίωμα στην ιδιωτική εργασία και την «προάσπιση και προαγωγή των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων»
γ) Η ισότιμη αντιμετώπιση από την πλευρά του νομοθέτη απέναντι σε όλους τους Αξιωματικούς Υγειονομικού επιτάσσει τούτο
Προτείνεται η εξής τροποποίηση του νομοσχεδίου:
Άρθρο 2
Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)
4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Φαρμακοποιού και Ψυχολόγου.».
Η δυνατότητα άσκησης επαγγέλματος εκτός ωρών υπηρεσίας και εκπαιδεύσεως είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των Αξκών και Υπξκων.
Και εξηγούμαι ευθύς αμέσως…Πχ Αξκός του Γεωγραφικού Σώματος απόφοιτος ΕΜΠ Αγρονόμος Τοπογράφος για ποιο λόγο να μην εργάζεται σε δικό του γραφείο;
Αξκοι Τεχνικού, Μηχανικού, Διαβιβάσεων, Οικονομικού, Οικονομικοί Επιθεωρητές μπορούν κάλλιστα να συμπεριληφθούν στην κατηγορία των Ιατρών και Μουσικών.
Υπξκοι Οικονομικοί, Πληροφορικής, Τεχνικών ειδικοτήτων κλπ κλπ…Ανεξάντλητο θέμα!!!Ιση μεταχείρηση για όλους …
Μια διάταξη που ήταν σύμφωνη με το πνεύμα μιας παλαιότερης εποχής και βρίσκεται πλέον σε αντίθεση με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Άλλο σκοπό πλέον εξυπηρετεί και όχι αυτόν για τον οποίο θεσπίστηκε.
Θα πρέπει να καταργηθεί ή να προβλεφθεί τουλάχιστον ότι τα στελέχη του Υγειονομικού, στα πλαίσια της κοινωνικής τους προσφοράς, υποχρεούνται με την έναρξη της ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους να συνάπτουν υποχρεωτικά σύμβαση με το ΥΠΕΘΑ, ώστε τα υπόλοιπα στελέχη των ΕΔ ή τα μέλη οικογενείας τους να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες τους στα ιδιωτικά τους ιατρεία όχι έναντι αμοιβής αλλά κάνοντας χρήση του βιβλιαρίου υγειονομικής τους περίθαλψης.
Όσον αφορά στην παράγραφο 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973 (με την οποία επεκτείνεται το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης επαγγέλματός πέραν των Ιατρών στους Ψυχολόγους των ΕΔ), καθίσταται επιβεβλημένη η συμπερίληψη και των λοιπών Υγειονομικών ειδικοτήτων προερχομένων εκ σχολών Αξιωματικών, ήτοι Φαρμακοποιούς και Νοσηλευτές. Η επέκταση αυτή πρέπει να λάβει χώρα, αφενός μεν ώστε μην υπάρχει διάκριση μεταξύ Αξιωματικών του Υγειονομικού που προέρχονται από ίδιες η ισότιμες Υγειονομικές Σχολές Αξκων (ΣΣΑΣ, ΣΑΝ) και αφετέρου ώστε να διασφαλισθεί η διατήρηση της επιστημονικής επάρκειας των Φαρμακοποιών και Νοσηλευτών σε περίπτωση ανάληψης διοικητικών ή γενικής φύσεως καθηκόντων επί μακρό χρονικό διάστημα (λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι Υγειονομικές εξειδικεύσεις είναι δύσκολα αποκτώμενες και δεν είναι ευκταία για την Υπηρεσία η αποεξειδίκευση του ΥΓ προσωπικού και η απώλεια τους).
Για την υλοποίηση των ανωτέρω προτείνεται η τροποποίηση της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, ως ακολούθως:
4. Κατ΄ εξαίρεσιν επιτρέπεται:
«α. Εις τους Υγειονομικούς αξιωματικούς η άσκησις του υγειονομικού επαγγέλματος ιδιωτικώς κατά τας εκτός υπηρεσίας ώρας, συμφώνως προς την δεοντολογίαν της ειδικότητάς τους, κατά τας διατάξεις του περί κώδικος ασκήσεως του υγειονομικού επαγγέλματος νόμου, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου, δυναμένου να εκχωρήσει το δικαίωμα τούτο εις τους διοικητάς των Σχηματισμών».
Επιπροσθέτως κρίνεται επιβεβλημένη η παροχή του δικαιώματος στους Αξιωματικούς των ΕΔ να διεξάγουν ερευνητικό έργο (κατ’ αναλογία του δικαιώματος τους να διδάσκουν σε Σχολές).
Ως εκ τούτου η υποπαραγράφος γ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, προτείνεται να τροποποιηθεί ως ακολούθως:
4. Κατ΄ εξαίρεσιν επιτρέπεται:
«γ. Εις τους εν ενεργεία Αξιωματικούς να διδάσκουν ή να ασκούν ερευνητικές δραστηριότητες σε δημόσιες ή ιδιωτικές σχολές ή εν γένει εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα, κατόπιν αδείας των οικείων Αρχηγείων, δυνάμενων να εκχωρήσουν το δικαίωμα τούτο εις τους Διοικητές Σχηματισμών.»
Είναι άδικο να μπορούν να εργάζονται νόμιμα οι γιατροί και οι μουσικοί των ΕΔ και να μη μπορούν όλοι οι υπόλοιποι. Να ισχύσει για άπαντες, ισότητα για όλους, προσωπικά θίγομαι και θα προσφύγω στα δικαστήρια για το συγκεκριμένο θέμα διότι είναι αντισυνταγματικό.
Η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 είναι εξ ολοκλήρου άδικη. Η προσθήκη απλώς και μόνο μίας ειδικότητας Αξιωματικών αντί να την βελτιώσει την επιδεινώνει. Η εξαίρεση τριών ειδικοτήτων (Υγειονομικού, Μουσικού και Ψυχολογικού), δημιουργεί ανισότητες στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς προφανή αιτιολογία να συμβαίνει αυτή η προνομιακή μεταχείριση. Η δύο λύσεις που μπορούν να δοθούν είναι είτε η δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου σε όλους τους Αξιωματικούς των ΕΔ, είτε η πλήρης απαγόρευση χωρίς καμία εξαίρεση.
Η προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 4 κρίνεται αναγκαίο να συμπεριλάβει και λοιπές ειδικότητες όπως αυτή των φαρμακοποιών και των νοσηλευτών στα πλαίσια της κοινωνικής προσφοράς.Ειναι τουλάχιστον κατακριτέο το να διακρίνονται οι υγειονομικές ειδικότητες και να στερούνται το δικαίωμα στην εργασία και την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας τους.
Ή θα τους εντάξετε όλους ή κανέναν. Προσωπικά πάντως αδυνατώ να κατανοήσω το λόγο που ο υγειονομικός αξιωματικός μπορεί να ασκεί ακώλυτα το επάγγελμά του και ιδιωτικά, χωρίς αυτό να δημιουργεί πρόβλημα στην ηθική δεοντολογία του επαγγέλματος, με δεδομένη την ψυχική εξάρτηση ασθενούς και ιατρού. Και γίνομαι σαφέστερος, δεδομένου ότι βιώνω και προσωπικά την αλληλεπίδραση αυτή: Επισκέπτεται κάποιος στρατιωτικός (ή και ιδιώτης) το στρατιωτικό νοσοκομείο και υπάγεται στη νοσηλευτική ρουτίνα που θα καθορίσει ο στρατιωτικός γιατρός που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ξέρει. Η επόμενη επίσκεψη στον ίδιο γιατρό έχει ήδη περιάγει τον ασθενή στο πλαίσιο εξάρτησης που προανέφερα, με συνέπεια να καθίσταται εύκολη η καθοδήγηση του ασθενούς προς ιδιωτικές πλέον επισκέψεις με ότι αυτό συνεπάγεται. Τελικά, ουδείς πρέπει να ενταχθεί. Όσο δε για την εγκριτική δγη του Αρχηγού του οικείου κλάδου, είναι έτσι για το «θεαθήναι», μια και δεν γνωρίζω έως τώρα να υπήρξε ανάλογο αίτημα που να μην εξυπηρετήθηκε. Συνεπώς, με την προτεινόμενη διάταξη διατηρούμε ένα προνόμιο για κάποιους αξιωματικούς που αφίσταται του ουσιώδους περιεχομένου της αποστολής των και ανεξήγητα ευνοεί την αμφισβήτηση του λειτουργήματος που εκπροσωπούν, ενώ αδικεί συναδέλφους τους που με τους ίδιους όρους θα μπορούσαν να αξιώσουν και την ιδιωτική εργασία εκτός υπηρεσίας (αξ/κοι Νομικού Σώματος αλλά και στρατιωτικοί δικαστές). Τελικά, γιατί ο αξ/κος που εργάζεται ως ταχυμεταφορέας τις ελεύθερες ώρες, για να επιβιώσει η οικογένειά του, τελεί παραβατική συμπεριφορά, ενώ ο στρατιωτικός γιατρός όχι; Αν επί τούτου υπάρξει απάντηση τότε, ναι, να εξακολουθήσει ισχύουσα η ρύθμιση για τους αξ/κους του υγειονομικού.
Η ρύθμιση που προτείνεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973 με τη οποία επεκτείνεται η θεμελίωση για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους, όπως ισχύει για τους Ιατρούς και τους Μουσικούς, δημιουργεί θέμα άνισης μεταχείρισης και προκαλει διαχωρισμό των Αξιωματικών Υγειονομικού των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αξκοί που προέρχονται από την ίδια Σχολή (Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων) και την Ισότιμη Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής διαχωρίζονται ως προς τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου, ήτοι επιτρέπεται σε Ιατρούς και Ψυχολόγου, ενώ απαγορεύεται σε Φαρμακοποιούς και Νοσηλευτές.
Συνεπώς και για να μην τίθεται κανένα απολύτως θέμα ανισότητας και διακριτικής μεταχείρισης:
Να επιτρέπεται σε όλους του Αξκους Υγειονομικού όλων των Κλάδων (Ιατροί, Οδοντίατροι, Κτηνιάτροι, Φαρμακοποιοί, Νοσηλευτές) να ασκούν ιδιωτικά το επάγγελμά τους – όπως προβλέπεται στους Ιατρούς και τους Μουσικούς – κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου με τη δυνατότητα να εκχωρεί το δικαίωμα αυτό στους Διοικητές των Σχηματισμών.
Θεωρώ ότι ο νόμος 1400/1973 προέβλεπε το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός για τους Ιατρούς γιατί την εποχή εκείνη πιθανόν αυτό να απαιτούνταν για λόγους κοινωνικούς (η ελλιπής πρωτοβάθμια περίθαλψη σε συνδυασμό με την ύπαρξη λίγων ιατρών, μεγάλες-χρονικά- αποστάσεις μεταξύ αστικών κέντρων, ενδεχομένως κίνητρο για να καταταχθούν γιατροί στις Ε.Δ. κλπ). Σήμερα οι παραπάνω λόγοι έχουν εκλείψει θα ήταν ορθό λοιπόν εναλλακτικά ένα από τα παρακάτω :
α. Να παραμείνει το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός για τους Ιατρούς με έδρα μόνο σε χωριά με πληθυσμό μικρότερο των 3.000 κατοίκων.
ή
β. Να ισχύει το ίδιο δικαίωμα για όλους (Ιατρούς- Μουσικούς- Στρατολόγους, Οικονομικούς, Πληροφορικής, Τεχνικούς, Μηχανικούς κλπ)
«Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου.».»
Αυτή η διάταξη δίνει τη δυνατότητα στους Αξιωματικούς ειδικότητας ψυχολόγου να εργάζονται, παράλληλα με την Υπηρεσία τους στο Στράτευμα, κατά τις εκτός υπηρεσίας ώρες. Το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι Γιατροί και οι Μουσικοί με παλαιότερη ισχύουσα διάταξη.
Παρατηρώ ότι εντάχθηκε άλλη μια κατηγορία Αξιωματικών που δύναται να εργάζεται, με τις «ευλογίες» της Πολιτείας, ανάλογα με τις γνώσεις της ειδικότητάς της.
Αυτό δημιουργεί κατάφορη αδικία για όλες τις λοιπές ειδικότητες των Αξιωματικών.
Να δεχτώ ότι οι Ιατροί ασκούν το ιατρικό λειτούργημα. Όμως οι Ψυχολόγοι και οι μουσικοί δεν είναι γιατροί, οπότε δεν μπορεί να στηριχθεί δικαιολογία και για αυτούς.
Προτείνω, είτε να ενταχθούν όλοι οι Αξιωματικοί σε αυτήν την ευνοϊκή διάταξη, ως ελεύθεροι επαγγελματίες (για να μη δημιουργούνται επαγγελματικές σχέσεις εξάρτησης από πολίτες προϊσταμένους) είτε να καταργηθεί για όλους.
Προτείνεται η τροποποίηση της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, ως ακολούθως:
4. Κατ΄ εξαίρεσιν επιτρέπεται:
«α. Εις τους Υγειονομικούς αξιωματικούς η άσκησις του υγειονομικού επαγγέλματος ιδιωτικώς κατά τας εκτός υπηρεσίας ώρας, συμφώνως προς την δεοντολογίαν της ειδικότητάς τους, κατά τας διατάξεις του περί κώδικος ασκήσεως του υγειονομικού επαγγέλματος νόμου, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου, δυναμένου να εκχωρήση το δικαίωμα τούτο εις τους διοικητάς των Σχηματισμών»
Γιατί ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι γιατροί του ΕΣΥ κλήθηκαν να διαλέξουν είτε τη θέση τους σε δημόσιο νοσοκομείο ειτε το ιδιωτικό ιατρείο τους, στις ένοπλες δυνάμεις ισχύει ακόμα το ιδιωτικό ιατρείο στους στρατιωτικούς ιατρούς;
Είναι μια πολύ μεγάλη διάκριση σε βάρος όλων των υπολοίπων στελεχών (πλην μουσικών που μπορούν να εργάζονται) που απαγορεύεται να εργαστούν σε ιδιωτική εργασία.
Άμεσα να ισχύει η ιδιωτική εργασία σε όλα τα στελέχη των ΕΔ (οπως ισχύει στους εργαζόμενους στα ΣΑ), σε διαφορετική περίπτωση άμεση κατάργηση του προνομίου ιατρών και μουσικών.
Όλα τα στελέχη των ΕΔ πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση.
Να τεθει σε ισχύ νόμος που να επιτρέπει και στους στρατιωτικους νοσηλευτές,ψυχολογους,φαρμακοποιους την άσκηση του επαγγέλματος και ιδιωτικά.
Η ρύθμιση που προτείνεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973 όπου επεκτείνεται η θεμελίωση για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου, το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους όπως ισχύει για τους Ιατρούς και τους Μουσικούς δημιουργεί θέμα άνισης μεταχείρισης και προκαλει διαχωρισμό των Αξιωματικών Υγειονομικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Δηλαδή Αξκοί που προέρχονται από την ίδια Σχολή (Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων και την Ισότιμη Σχολή Αξιωνματικων Νοσηλευτικής) να διαχωρίζονται ως προς τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου, ήτοι να επιτρέπεται σε Ιατρούς και Ψυχολόγους και να απαγορεύεται σε Φαρμακοποιούς και Νοσηλευτές. Διότι και οι Οδοντιάτροι και οι Κτηνίατροι που ασκούν ιδιωτικά έργο, κατ΄ αναλογία το ασκούν, λόγω του δεύτερου συνθετικού (Ιατροί) της ειδικότητας τους.
Άρα, για να μην τίθεται, κανένα απολύτως θέμα ανισότητας και διακριτικής μεταχείρισης, να επιτρέπεται σε όλους τους Αξκους Υγειονομικού (Ιατροί, Οδοντιάτρους, Κτηνιάτρους, Φαρμακοποιούς, Νοσηλευτές) να ασκούν ιδιωτικά το επάγγελμά τους όπως προβλέπεται στους Ιατρούς και τους Μουσικούς, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου με τη δυνατότητα να εκχωρεί το δικαίωμα αυτό στους τους Διοικητές των Σχηματισμών»
Η προτεινόμενη εξομοίωση, στη δυνατότητα ενάσκησης του επαγγέλματος και εκτός ωρών υπηρεσίας, στους Υγειονομικούς ειδικότητας Ψυχολόγου (περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973), αποτελεί μια κατάφωρη αδικία και ανισότητα συγκριτικά με τους συναδέλφους τους απόφοιτους της ίδιας παραγωγικής σχολής (Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων) ή ισότιμης (Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής). Πιο συγκεκριμένα, με το παρόν ΠΔ αλλά και τις προτεινόμενες αλλαγές του, οι μόνες υγειονομικές ειδικότητες οι οποίες ‘χαρακτηριστικά’ και άνευ αιτιολογίας μένουν εκτός των συγκεκριμένων διατάξεων αποτελούν οι φαρμακοποιοί και οι νοσηλευτές. Επιπρόσθετα, αξίζει να τονισθεί ότι στο παρόν ΠΔ (περίπτ. η’ της παρ.2 του άρθρου 63), ο νομοθέτης ορίζει σαφώς ότι οι εν ενεργεία αξιωματικοί οφείλουν να αποκτούν τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να επιτελούν αποτελεσματικά τα καθήκοντα τους και να διατηρούν τη θέση τους επαξίως,πράγμα το οποίο δύναται να αποκτηθεί μέσω άσκησης του επαγγέλματος εκτός υπηρεσίας. Παρ’ όλα αυτά, η δυνατότητα αυτή δίνεται μόνο στους Υγειονομικούς Αξιωματικούς Ιατρούς και Ψυχολόγους και κατ’ επέκταση στους Κτηνιάτρους και Οδοντιάτρους (λόγω του δεύτερου συνδετικού -ιατρός). Τα παραπάνω υπογραμμίζουν τις ανισότητες που προκύπτουν μεταξύ Φαρμακοποιών και Νοσηλευτών σε σχέση με τι υπόλοιπες υγειονομικές ειδικότητες, οι οποίες όχι μονό δεν αμβλύνονται αλλά δυστυχώς τείνουν να διογκωθούν με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις. Συμπερασματικά, η πλέον ιδεατή και ισότιμη λύση στο πρόβλημα αυτό, ώστε άπαντες οι υγειονομικοί να συμβάλλουν στα πλαίσια της κοινωνικής προσφοράς, αποτελεί η τροποποίηση της περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 με προσθήκη νέου εδαφίου ως εξής: «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Φαρμακοποιού, Ψυχολόγου και Νοσηλευτή».
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 4 ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΩΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ.
Η ρύθμιση που προτείνεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973 όπου επεκτείνεται η θεμελίωση για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου, το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους όπως ισχύει για τους Ιατρούς και τους Μουσικούς δημιουργεί θέμα άνισης μεταχείρισης και προκαλει διαχωρισμό των Αξιωματικών Υγειονομικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Δηλαδή Αξκοί που προέρχονται από την ίδια Σχολή (Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων και την Ισότιμη Σχολή Αξιωνματικων Νοσηλευτικής) να διαχωρίζονται ως προς τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου, ήτοι να επιτρέπεται σε Ιατρούς και Ψυχολόγους και να απαγορεύεται σε Φαρμακοποιούς και Νοσηλευτές. Διότι και οι Οδοντιάτροι και οι Κτηνίατροι που ασκούν ιδιωτικά έργο, κατ΄ αναλογία το ασκούν, λόγω του δεύτερου συνθετικού (Ιατροί) της ειδικότητας τους.
Άρα, για να μην τίθεται, κανένα απολύτως θέμα ανισότητας και διακριτικής μεταχείρισης, να επιτρέπεται σε όλους του Αξκους Υγειονομικού (Ιατροί, Οδοντιάτροι, Κτηνιάτροι, Φαρμακοποιοί, Νοσηλευτές) να ασκούν ιδιωτικά το επάγγελμά τους όπως προβλέπεται στους Ιατρούς και τους Μουσικούς , κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου με τη δυνατότητα να εκχωρεί το δικαίωμα αυτό στους τους Διοικητές των Σχηματισμών»
Σύμφωνα με το άρθρο 63 παρ. 4 του ν.δ. 1400/1973, επιτρέπεται στους Υγειονομικούς Αξιωματικούς η άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος κατά τις εκτός υπηρεσίας ώρες, καθώς και στους Αξιωματικούς του Μουσικού Σώματος η δημόσια διεύθυνση ορχηστρών κλπ. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα άρθρα 54 επ. του ν.3883/2010 το Κοινό Στρατολογικό Σώμα μετεξελίχθηκε σε Κοινό Νομικό Σώμα, με αρμοδιότητες, εκτός από τις στρατολογικές, το νομικό έλεγχο και νομική επεξεργασία νομικών κειμένων, συμβάσεων και συμφωνιών, τη νομική υποστήριξη μονάδων και υπηρεσιών των ΕΔ και του ΥΠΕΘΑ, τη γνωμοδότηση επί νομικών ζητημάτων και την παρακολούθηση της εξέλιξης των δικαίου, μεταξύ άλλων. Προσφάτως, οι Αξιωματικοί Νομικοί παρέχουν και νομική υποστήριξη-πληροφόρηση στα στελέχη για θέματα εκτός της υπηρεσίας (πχ διαζύγια, γονικές μέριμνες, ενοικιαστήρια συμβόλαια), υπηρετώντας σε Γραφεία Νομικής Υποστήριξης Προσωπικού. Έτσι, από το 2010 οι εν λόγω Αξκοί υπηρετούν και προσφέρουν τις υπηρεσίες και τις γνώσεις τους, ανταποκρινόμενοι στο καθήκον, σε καίριες νομικές θέσεις και υπηρεσίες. Σημειωτέον δε ότι δεν φείδονται χρόνου (κυρίως προσωπικού), προσπαθειών και προσωπικών εξόδων για την απόκτηση μεταπτυχιακού διπλώματος νομικής, δεύτερου συναφούς πτυχίου ΑΕΙ (πχ διεθνείς σχέσεις, πολιτικές επιστήμες) και ξένων γλωσσών. Είναι δε τα μόνα στελέχη των ΕΔ που δεν τους έχει παρασχεθεί σχετική εκπαιδευτική άδεια ή κάλυψη σχετικών διδάκτρων από την Υπηρεσία. Συνεπώς, η παροχή δυνατότητας στους Αξκούς Νομικού να ασκούν, παράλληλα και σε ώρες εκτός υπηρεσίας, το δικηγορικό επάγγελμα θα τους καθιστούσε πιο έμπειρους και πιο αποτελεσματικούς Νομικούς, καθόσον θα εξοικειωνόντουσαν με την ενεργό δικηγορία, ήτοι τη ζώσα νομική ή νομική στην πράξη, και θα αποκτούσαν γνώσεις και εμπειρίες που θα τους βοηθούσαν έτι περαιτέρω στην αποστολή τους (πχ δικονομίες, δικαστηριακή πρακτική, οικογενειακά και κληρονομικά ζητήματα). Εξάλλου, η προβλεπόμενη εξαίρεση του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 εξυπηρετεί εν πρώτοις την ίδια την Υπηρεσία και όχι τα προσωπικά συμφέροντα των στελεχών, λαμβάνοντας υπόψη και το κρίσιμο και δύσκολο της απόκτησης του οικείου πτυχίου. Προτείνεται λοιπόν για λόγους ισότητας και δικαιοσύνης να συμπεριληφθούν στην προτεινόμενη ρύθμιση, πέραν από τους Αξκούς Ψυχολόγους, και οι Αξκοί Νομικού Σώματος.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΡΚΥΟΔ ΑΠΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΣΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ
Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 4 ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΩΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ.
κ. Χριστοδουλίδη, σας ευχαριστούμε πολύ για τη χρήσιμη επισήμανση σας.
Η παράγραφος 2 αναγράφει «2. Η παρ. 8 του άρθρου 24 του ν.δ. 1400/1973 καταργείται.» Νομίζω δεν έχει καμία σχέση με την αιτιολογική έκθεση που αναγράφει για τη συγκεκριμένη παράγραφο : «Με τη ρύθμιση της παραγράφου 2, σκοπείται η διαγραφή των αποστρατευομένων, στις ετήσιες κρίσεις, με κρίση ως ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομίας τους, να πραγματοποιείται κατά την ημερομηνία που συμπίπτει με την ημερομηνία εγγραφής τους στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ), προκειμένου να επέρχεται πραγματικός τερματισμός της σταδιοδρομίας των στελεχών.» Που είναι η διάταξη νόμου από την αιτιολογική έκθεση ;
Στην παρ. 3 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973, που αφορά στην απαγόρευση «άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας ή παντός βιοποριστικού επαγγέλματος» από τους στρατιωτικούς, προτείνω την άρση της, τόσο για την εναρμόνισή της με ότι ισχύει (πλέον) για τα σώματα ασφαλείας, όσο και για την εναρμόνισή της με τις επιταγές μιας σύγχρονης κοινωνίας που δεν στερεί από κανέναν το δικαίωμα στην εργασία και την ενίσχυση του εισοδήματος που για πολλούς αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
Δεν είναι κατανοητός ο δημόσιος σκοπός της επέκτασης της ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματος ειδικά του Ψυχολόγου από τους πτυχιούχους αξιωματικούς. Ακόμα περισσότερο, πώς διατηρείται σε ισχύ όλη η διάταξη που επιτρέπει την ιδιωτική άσκηση επαγγέλματος μόνο σε στρατιωτικούς Υγειονομικούς και σε Μουσικούς (!). Επεκτείνεται ένα προνόμιο που διαχωρίζει τους στρατιωτικούς, τη στιγμή που για όλους τους υπόλοιπους απαγορεύεται σύμφωνα με το νόμο όχι μόνο να εξασκήσουν τις τέχνες και τις επιστήμες τους αλλά δε μπορούν ούτε να έχουν έσοδα από τα πατρογονικά τους χωράφια. Προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 3α του άρθρου 63 του ΝΔ 1400/1973, ώστε να επιτραπεί η άσκηση ιδιωτικού έργου για όλους τους στρατιωτικούς, με τους όρους που ισχύει για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους στο άρθρο 31 Ν. 3528/2007.
Η προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 4, με την οποία θεμελιώνεται για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου, το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους, προς τον σκοπό προάσπισης και προαγωγής των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων, οι οποίοι επιτελούν με το έργο τους κοινωνική αποστολή. κατ’ αναλογία αντίστοιχης δυνατότητας η οποία προβλέπεται για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ιατρού, σύμφωνα με τη διάταξη της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, όπως ισχύει κάθε φορά, θα πρέπει να ισχύσει για τις λοιπές ειδικότητες του Υγειονομικού Σώματος των ΕΔ, ήτοι Οδοντίατρους, Κτηνίατρους, Φαρμακοποιούς, Νοσηλευτές/τριες, καθ΄ όσον και για αυτούς δεν θα πρέπει να υφίσταται διακριτική μεταχείριση, ως προς την προάσπιση και προαγωγή των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων.
Για την υλοποίηση των ανωτέρω προτείνεται η τροποποίηση της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, ως ακολούθως:
4. Κατ΄ εξαίρεσιν επιτρέπεται:
«α. Εις τους Υγειονομικούς αξιωματικούς η άσκησις του υγειονομικού επαγγέλματος ιδιωτικώς κατά τας εκτός υπηρεσίας ώρας, συμφώνως προς την δεοντολογίαν της ειδικότητάς τους, κατά τας διατάξεις του περί κώδικος ασκήσεως του υγειονομικού επαγγέλματος νόμου, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου, δυναμένου να εκχωρήση το δικαίωμα τούτο εις τους διοικητάς των Σχηματισμών»
Η περίοδος 10 ημερών για την υποβολή αναφοράς εκ μέρους του ενδιαφερομένου πρέπει να επεκταθεί σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (ενδεικτικά: 20 ημέρες), ώστε να παρέχεται ικανό χρονικό περιθώριο να εξεταστεί το θέμα με ηρεμία και νηφαλιότητα για να ληφθούν οι βέλτιστες αποφάσεις. Τα όποια προβλήματα υγείας (ενδεχόμενη νοσηλεία ή παρακολούθηση αγωγής) μπορεί να μην επιτρέπουν σε όλους τους ενδιαφερόμενους να δράσουν έγκαιρα.