1. Η παρ. 6 του άρθρου 24 του ν.δ. 1400/1973 αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Αν η Επιτροπή αποφανθεί ότι το νόσημα του αξιωματικού είναι ανίατο ή ότι το τραύμα του ιάθηκε μεν αλλά η φύση του τον καθιστά σωματικά ανίκανο για τη στρατιωτική υπηρεσία, ο αξιωματικός, εφόσον επιθυμεί την υπαγωγή του στις καταστάσεις των άρθρων 14 έως 16, υποβάλλει εντός δέκα (10) ημερών σχετική αίτηση. Το Ανώτατο κατά κλάδο Συμβούλιο, αφού λάβει υπόψη τις υπηρεσιακές ανάγκες:
α. αποδέχεται την αίτηση και υπαγάγει τον αξιωματικό σε μία από τις καταστάσεις αυτές, σύμφωνα με τις κατά περίπτωση ισχύουσες προϋποθέσεις και διαδικασίες, εξαιρουμένης της εκ νέου παραπομπής του ενώπιον της Επιτροπής, είτε
β. αν δεν το επιτρέπουν οι υπηρεσιακές ανάγκες ή η προθεσμία υποβολής της αίτησης παρήλθε άπρακτη, αποφασίζει την αποστρατεία του αξιωματικού.».
2. Η παρ. 8 του άρθρου 24 του ν.δ. 1400/1973 καταργείται.
3. Στην παρ. 3 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται περίπτ. δ΄ ως εξής:
«δ) Η κατάληψη οποιασδήποτε θέσης στο δημόσιο τομέα, εκτός Ενόπλων Δυνάμεων. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται για το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των ΕΔ, εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις.».
4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου.».
Η επικείμενη τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει ΟΛΟΥΣ τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, με κατάλληλα προσόντα και ειδικότητα. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο οφείλει να τροποποιηθεί και να επιτρέπει την άσκηση ιδιωτικού έργου επ’αμοιβή και στους μηχανικούς των ΕΔ (Πολιτικοί, Χημικοί, Μηχανολόγοι, Ηλεκτρολόγοι, Τοπογράφοι) κατόπιν έγκρισης, κατ’αναλογία με το αντίστοιχο άρθρο του Δημοσιουπαλληλικού Κώδικα των υπολοίπων δημοσίων λειτουργών.
Δοθείσης της ευκαιρίας της δυνατότητας τροποποίησης της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ισότιμη συνταγματική μεταχείριση του προσωπικού των ΕΔ για λόγους ηθικής και δικαίου ως προς το δικαίωμα άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας επ’ αμοιβή λαμβάνοντας υπόψη τις παρακάτω παραμέτρους:
1) Το σύνολο των απόφοιτων παραγωγικών σχολών των ΕΔ δεσμεύεται να ανήκει υποχρεωτικά, στις τάξεις του ΕΣ βάσει υπογραφής (την οποία σχεδόν κανείς δε θυμάται) για χρονικό διάστημα τριπλάσιο της διάρκειας της παραπάνω φοίτησης, εκτός αν καταβάλλει στην Υπηρεσία διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής παραμονής θα πρέπει να παρέχεται το δικαίωμα άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας επ’ αμοιβή, μιας και στερείται της ελευθερίας της παραίτησης.
2) Δεν υπάρχει ισότιμη μεταχείριση των Αξκών Φαρμακοποιών μεταξύ των 3 κλάδων των ΕΔ, όσον αφορά το συγκεκριμένο δικαίωμα, ενώ είναι απόφοιτοι ίδιας παραγωγικής στρατιωτικής σχολής και ίδιου πανεπιστημιακού ιδρύματος με την ίδια βάση εισαγωγής στις Πανελλήνιες Εξετάσεις.
3) Δεν υπάρχει ισότιμη μεταχείριση των Αξκών Υγειονομικού που είναι απόφοιτοι παραγωγικών σχολών αξιωματικών (ΣΣΑΣ και ΣΑΝ), αφού μέχρι τώρα η εν λόγω υποπαράγραφος παρέχει το συγκεκριμένο δικαίωμα στους Ιατρούς , Οδοντίατρους και Κτηνίατρους, με την υπό διαβούλευση τροποποίηση να προστίθενται οι Ψυχολόγοι και εξαιρούνται οι Φαρμακοποιοί και οι Νοσηλευτές, ενώ όλοι οι παραπάνω επιτελούν με το έργο τους κοινωνική αποστολή στα πλαίσια της Υγειονομικής ιδιότητάς τους.
4) Δεν υπάρχει ισότιμη μεταχείριση του προσωπικού των ΕΔ που στα πλαίσια της Υπηρεσίας (απόφοιτοι ΣΣΑΣ, ΣΑΝ, Ευελπίδων με ειδικότητα ΤΧ κλπ.) ή από προσωπική επιλογή, έχουν φοιτήσει σε οποιοδήποτε ίδρυμα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΑΕΙ ή ΤΕΙ), όσον αφορά το συγκεκριμένο δικαίωμα, μιας και πλην Ιατρών και Μουσικών όλοι οι υπόλοιποι ίδιου επιπέδου μόρφωσης δεν μπορούν να εξασκήσουν κι εφαρμόσουν ιδιωτικά το πεδίο γνώσης τους.
5) Δεν υπάρχει ισότιμη μεταχείριση του συνόλου του προσωπικού των ΕΔ που για οποιοδήποτε προσωπικό, βιοποριστικό, κοινωνικό ή άλλο λόγο επιθυμεί να ασκήσει οποιοδήποτε ιδιωτικού έργο ή εργασία επ’ αμοιβή.
Συμπεραίνοντας, η κοινή λογική επιτάσσει, για να εξαλειφθούν οι παραπάνω ανισότητες και λανθάνουσες καταστάσεις, η τροποποίηση της παρ. 3 του άρθρου 63 κατ’ αναλογία με το άρθρο 31 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (Ν. 3528/2007), για την παροχή του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας επ’ αμοιβή, να γίνει για το σύνολο του Στρατιωτικού Προσωπικού.
Η τροποποίηση θα πρέπει να περιλαμβάνει και τους αξιωματικούς με ειδικότητα Οικονομικού.
Η πιθανή τριβή με τον ιδιωτικό τομέα μονό βελτίωση μπορεί να τους προσφέρει, πέρα από το στείρο πλαίσιο που εργάζονται.
Εκμάθηση και εφαρμογή των τελευταίων εξελίξεων σε νόμους και εγκυκλίους, άποψη για τη λειτουργία μιας εταιρείας και του ανταγωνισμού και εν γένει προετοιμασία για την μετάβαση του οικονομικού σώματος σε μια νέα εποχή (διπλογραφικό σύστημα, ηλεκτρονικές πλατφόρμες).
Τέλος θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι θα βοηθήσει σημαντικά στη εξάλειψη της «μαύρης εργασίας».
Συνέχεια του από 8 Μαρτίου Σχολίου μου περί απαγόρευσης ή μη της ιδιωτικής εργασίας σε στρατιωτικούς (άρθρο 2 παρ. 4 παρόντος Σχεδίου Νόμου):
Από το μεγαλύτερο ποσοστό των μέχρι τώρα υποβληθέντων σχολίων, φαίνεται ξεκάθαρα η ευαισθησία και η πριμοδότηση των σχολιαστών στη συνταγματική αρχή της Ισότητας. Ωστόσο, αλγεινή εντύπωση μου κάνει η στενά συμφεροντολογική ερμηνεία που δίνεται στην παραπάνω Αρχή. Οι περισσότεροι υποστηρίζουν σθεναρά ότι η Ισότητα απέναντι στους Υγειονομικούς Ιατρούς πρέπει να συμπεριλάβει σίγουρα τον εαυτό τους και την ειδικότητά τους και κατά τα λοιπά δεν ενδιαφέρει η Ισότητα για άλλες κατηγορίες. Προσωπικά θλίβομαι από την ενστάλλαξη μίας νοοτροπίας διεκδίκησης «ειδικών προνομίων» για να ξεχωρίσει κάποιος από τη «μάζα».
Καθώς λοιπόν οι συνθήκες δεν είναι όμοιες με το 1973 (νδ 1400) και για να νομοθετήσουμε για τις ανάγκες, το Στρατό και την κοινωνία της επόμενης 50ετίας, επανέρχομαι και προτείνω: άσκηση ιδιωτικής εργασίας ή σε όλους (αγρότες, ντελιβεράδες ή επιστήμονες) ή σε κανέναν.
Να μην υπάρχουν πατρίκιοι και πληβείοι στο στράτευμα. Στη σύγχρονη κοινωνία το επιχείρημα για «κοινωνικό» έργο των Ιατρών ή των Ψυχολόγων (κοινωνικό επί πληρωμή βεβαίως, όχι αφιλοκερδώς κοινωνικό) δεν πείθει κανέναν πια.
Κατά τις ημέρες και ώρες που δεν υπάρχουν στρατιωτικές υποχρεώσεις, το άρθρο 5 του Συντάγματος περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας όλων στην Ελλάδα (συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματικής ελευθερίας) πρέπει να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα. Όπως ισχύει ήδη στο λοιπό Δημόσιο.
Συγχαρητήρια στους λίγους συναδέλφους που έχουν τοποθετηθεί βλέποντας τη «μεγάλη εικόνα».
Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία!
Η επικείμενη τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει και τους Αξιωματικούς Υγειονομικού με την ειδικότητα του Φαρμακοποιού.
Η θεσμική κατοχύρωση του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικής εργασίας στους εν λόγω Αξιωματικούς σε ωράριο που δεν επιβαρύνει την υπηρεσία, εξασφαλίζει την ίση και δίκαιη αντιμετώπιση προς τις ειδικότητες του Υγειονομικού Σώματος (Ιατρούς, Οδοντιάτρους, Κτηνιάτρους) που ήδη δύνανται να ιδιωτεύσουν και επιτελούν με το έργο τους κοινωνική αποστολή.
Επιπλέον, αυτή τη στιγμή παρέχεται άδεια εργασίας για τους Αξιωματικούς Φαρμακοποιούς της Π.Α. και μόνον, συμφώνως της παραγράφου 5β του άρθρου 10 του ΠΔ 60/2009 (ΦΕΚ Α’ 83/1.6.2009). Αυτή η αναντιστοιχία είναι παράδοξη, παραβιάζει τη Συνταγματική εντολή για ισότητα και πρέπει να τροποποιηθεί.
Προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου απαγόρευσης στα στελέχη των ΕΔ, η δυνατότητα δεύτερης εργασίας, καθώς και η κατάργηση της παραγράφου 4 που αναφέρει τις εξαιρέσεις κατηγοριών που μπορούν να εργαστούν, με αποτέλεσμα να ισχύει τελικά για όλα τα στελέχη των ΕΔ, η δυνατότητα 2ης εργασίας.
Προτεινω στην τροποποιηση της περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 Ν.Δ.1400/1973 να προστεθουν και οι φαρμακοποιοι και οι νοσηλευτες ,καθοτι ολοι προερχονται απο το υγειονομικο σωμα στα πλαισια ισοτητας μεταξύ ολων των αποφοιτων των στρατιωτικων σχολων υγειονομικου. Σκοπος αυτου ειναι η ευρυτερη προσφορα των ενοπλων δυναμεων.
Έχοντας σαν βάση την αρχή της ισότητας και γνωρίζοντας ότι:
-Οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί της Πολεμική Αεροπορίας με το ΠΔ 60/2009 – ΦΕΚ83Α/2009 έχουν το δικαίωμα της ιδιωτικής εργασίας σε αντίθεση με τους Αξιωματικούς ίδιας ειδικότητας των άλλων κλάδων.
-Το άρθρο 31 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (Ν. 3528/2007) προϋποθέτει την παροχή του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας υπό αμοιβή στους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους και δεν υπάρχει ανάλογη νομοθεσία για τους εργαζόμενους στις Ένοπλες Δυνάμεις.
-Η παρούσα τροποποίηση του ν.δ. 1400/73 προτείνει σαν προσθήκη την ειδικότητα του Ψυχολόγου και όχι του Φαρμακοποιού παρότι το φαρμακευτικό επάγγελμα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και εξειδικεύσεις αυτού είναι άμεσα συνεργαζόμενες με το ιατρικό επάγγελμα.
-Με το ν.δ. 1400/1973 περιορίζεται η δυνατότητα εργασίας, στους Στρατιωτικούς Υγειονομικού (καθώς και Αξιωματικούς Μουσικού Σώματος) με βάση το κριτήριο του ιατρικού επαγγέλματος το οποίο και ερμηνεύεται σαν άσκησή του αποκλειστικά από Ιατρούς, Οδοντιάτρους και Κτηνιάτρους αποκλείοντας τους Αξιωματικούς Υγειονομικού με ειδικότητα Φαρμακοποιού, παρόλο που έχουν αποφοιτήσει όλοι από την ίδια Σχολή (Σ.Σ.Α.Σ).
Προτείνεται η προσθήκη του ακόλουθου εδαφίου επί της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/73: «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Αξιωματικούς Υγειονομικού ειδικοτήτων Φαρμακοποιού και Ψυχολόγου λόγω της συνάφειας της εργασίας αυτών με την ιατρική ειδικότητα και προς προέκταση του κοινωνικού χαρακτήρα των Ε.Δ.».
Μη προσθήκη αυτού θα δημιουργήσει ανισότητες και θα εγείρει ερωτηματικά για τον αποκλεισμό της ειδικότητας του Φαρμακοποιού και σίγουρα θα προκαλέσει αντιδράσεις από το σύνολό των Αξιωματικών Υγειονομικού Φαρμακοποιών.
Σχετικά με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου στην περίπτ. α’ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 για την ιδιώτευση των Υγειονομικών Αξιωματικών ειδικότητας Ψυχολόγου πιστεύω ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση γιατί:
1. Είναι σημαντικό η εργασιακή εμπειρία του Υγειονομικού Αξιωματικού Ψυχολόγου να εμπλουτίζεται ώστε να μπορεί να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και στο Κοινωνικό Σύνολο.
2. Αποκαθίστανται ζητήματα ισονομίας με τους Ψυχολόγους που εργάζονται στον Δημόσιο τομέα, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος στην ειδικότητά τους: Σύμφωνα με γνωμοδότηση του Δ’ τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 23-11-2010, αριθμός γνωμοδοτήσεως 391/2010 σχετικά με την διατήρηση ιδιωτικού γραφείου ειδικότητας ψυχολόγου ο δημόσιος υπάλληλος ειδικότητας ψυχολόγου «… μπορεί να ασκεί ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή , εφόσον συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του και δεν παρεμποδίζει την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του… δεν μειώνεται το κύρος της Υπηρεσίας του».
Η περίληψη μιας και μόνο ειδικότητας αυτής του Ψυχολόγου στην εν λόγω τροποποίηση, αποκλειόμενων άλλων ειδικοτήτων προερχόμενων από την ίδια παραγωγική σχολή αλλά και από άλλη σχολή του Υγειονομικού σώματος –αυτή του νοσηλευτή- αποτελεί παράγοντα πυροδότησης διαμάχης ανάμεσα στα στελέχη εντός του στρατεύματος.
Η ισότιμη μεταχείριση του προσωπικού των ΕΔ αποτελεί αυτονόητη ενέργεια από τον νομοθέτη και ως εκ τούτου για λόγους ηθικής και δικαίου οι αξιωματικοί υγειονομικού αναλόγως της ειδικότητας τους οφείλουν να συμπεριληφθούν στην υπό διαβούλευση τροποποίηση της υποπαραγράφου α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973 με σκοπό την επίτευξη της δυνατότητας ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματος τους .
Λοιπές κρίσεις επί της ειδικότητας των Φαρμακοποιών από το νεοσύστατο σώμα των ψυχολόγων καλό είναι να αποφεύγονται στις παρούσες επισημάνσεις και παρατηρήσεις καθώς πρωτίστως δεν συνάδουν με τις αρχές και αξίες του Έλληνα Αξιωματικού.Το παρόν πεδίο δεν συνιστά πεδίο αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις διαφορετικές ειδικότητες αλλά δίνει την δυνατότητα έκθεσης απόψεων και πεποιθήσεων .
Η τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 με την προσθήκη της δυνατότητας άσκησης ιδιωτικού επαγγελματος από τους Αξιωματικούς Υγειονομικού Ψυχολόγους κρίνεται δίκαιη και σύντονη με την εξασφάλιση ισότητας ανάμεσα στους Αξιωματικούς Υγειονομικού των ΕΔ.
Δευτερευόντως, το επιστημονικο πεδίο της ψυχολογιας, τμήμα των ανθρωπιστικών σπουδων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την κοινωνική προσφορά και την παροχή βοήθειας στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Οι Αξιωματικοί Υγειονομικού Ψυχολόγοι, τόσο μέσω της συνεχιζόμενης επιστημονικής τους κατάρτισης, όσο και μέσω της κλινικής τους εμπειρίας, κατέχουν τις δεξιότητες να προσφέρουν υπηρεσίες ψυχικής υγειας, ανταποκρινομενοι στις ιδιαίτερες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.
Τέλος, λαμβάνοντας υπόψιν την υπηρέτηση των Αξιωματικών ψυχολόγων σε περιοχές της παραμεθορίου, επισημαίνω την αδιαμφισβήτητη ανάγκη ύπαρξης ψυχολόγων για τον γενικό πληθυσμό, με σκοπό την κάλυψη των πολλαπλών αναγκών για τις απομακρυσμένες περιοχές, στον τομέα της ψυχικής υγείας.
Κατα τη γνώμη μου μια ειδικοτητα που θα πρεπει να συμπεριληφθεί ειναι αυτη του φαρμακοποιού. Δεν υπαρχει τιποτα που να εμποδίζει εναν φαρμακοποιό να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα εκτός του ωραρίου υπηρεσιας. Πρόκειται για ενα επάγγελμα με μεγάλη κοινωνική και υγειονομικη συνεισφορά. Επίσης, απο την ωρα που επιτρέπεται στους φαρμακοποιούς της ΠΑ να εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, δεν μπορω να καταλαβω τι εμποδίζει τους υπολοιπους απο το να κάνουν το ιδιο. Θα ελεγε κανεις ότι προτεραιότητα θα ηταν να δοθούν ισα δικαιωματα σε ολους.
Σε ότι αφορά την παρ. 3 του αρ. 2 θα πρέπει να αντικατασταθεί η φράση “το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των ΕΔ” με το “για το στρατιωτικό προσωπικό του Νόμου 1400/1973”.
κ.κ. Συνάδελφοι
Για τους Αξκούς Φαρμακοποιούς η άσκηση επαγγέλματος στις
μη εργάσιμες ημέρες και ώρες, σε καμία περίπτωση δεν υποκρύπτει
την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικού Φαρμακείου, καθώς
άλλοι νομικοί περιορισμοί
(βλ. ΝΔ 1400/73, άρθρο 63, παρ.3β, «3. Απαγορεύεται εις τους εν ενεργεία αξιωματικούς:β) Η συμμετοχή εις συνεταιρισμούς επιδιώκοντας κερδοσκοπικούς σκοπούς».
Επίσης, η νομοθεσία περί ίδρυσης και λειτουργίας Φαρμακείων, δεν μας επιτρέπει τέτοια επιχειρηματική απασχόληση,
καθώς είτε απαιτείται συνεχής παρουσία του υπευθύνου Φαρμακοποιού, είτε σε περίπτωση ίδρυσης εταιρείας για την λειτουργία Φαρμακείου,
με συμμετοχή μη φαρμακοποιών, ο υπεύθυνος φαρμακοποιός θα πρέπει να κατέχει το 33% της εταιρείας.
Άλλωστε υπάρχουν και άλλοι «τρόποι» για τη συμμετοχή μας σε φαρμακεία,π.χ. ιδιωτικά συμφωνητικά, συμμετοχή στο κεφάλαιο, κλπ.
Η μη ισότιμη μεταχείριση Αξκων Φαρμακοποιών, μεταξύ των 3 κλάδων των ΕΔ, θα πρέπει να θεραπευτεί, για λόγους δικαίου και ισότιμης συνταγματικής μεταχείρισής τους.
Η καθαρότερη λύση είναι η τροποποίηση της παρ. 3 του άρθρου 63
κατ’ αναλογία με το άρθρο 31 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ΝΠΔΔ (Ν. 3528/2007), για την παροχή του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικού έργου ή εργασίας επ’ αμοιβή, στο σύνολο του Στρατιωτικού Προσωπικού.
Οι καιροί αλλάζουν, το ΝΔ 1400 εκδόθηκε το 1973.
Άλλες εποχές. Και τότε απαγορεύονταν ο συνδικαλισμός.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Σήμερα, έχουμε ΠΟΕΣ και ΠΟΜΕΝΣ.
Η Υπηρεσία έχει όλα τα μέσα για να ελέγξει αφ’ ενός την απόδοση των στελεχών,μετά από 12-16 ώρες εργασίας και αφ’ ετέρου το χρόνο άσκησης του επαγγέλματος.
Είναι σίγουρο ότι διαχρονικά όλοι οι στρατιωτικοί έχουμε απασχοληθεί, υπηρεσιακά, περισσότερες από 40 ώρες εβδομαδιαία
και δεν εννοώ τις υπηρεσίες και ασκήσεις.
Ευχαριστώ
Αναφορικά με την τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 και την δυνατότητα της άσκησης ιδωτικού επαγγέλματος των Υγειονομικών Αξκων Ψυχολόγων θα ήθελα να σχολιάσω τα κάτωθι:
Μία τέτοια απόφαση, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς που απορρέουν τόσο από τα καθήκοντα του Αξκου εν γένει αλλά και από τον Κώδικα Δεοντολογίας των Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας ειδικότερα, ενισχύει σημαντικά τον ρόλο του Υγειονομικού Ψυχολόγου στους κόλπους των Ε.Δ, καθώς δίνει κίνητρο για περαιτέρω γνώση και δια βίου κατάρτιση, αναδεικνύει την κοινωνική αποστολή των Ε.Δ σε καιρό ειρήνης (ΑΝΣΚ)και το πιο σημαντικό, η τροποποίηση τούτη έρχεται επιτέλους να αποστιγματίσει το επάγγελμα του Ψυχολόγου per se, και να του δώσει ίσα δικαιώματα και προνόμια με τα λοιπά επαγγέλματα Υγείας.
Ως εκ τούτου μια τέτοια τροποποίηση τοποθετείται σίγουρα στη σωστή κατεύθυνση και πραγματικά δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην αποτελέσει το έναυσμα και για άλλες ειδικότητες των Ε.Δ, να διεκδικήσουν αντίστοιχα δικαιώματα, που θα έχουν σαν στόχο την αναβάθμιση των υπηρεσιών και την προβολή του έργου των Ε.Δ αλλά και την συνεισφορά στην Κοινωνία συλλήβδην, όπως είθισται να συμβαίνει σε όλες τις Ε.Δ κοινωνικά προηγμένων χωρών.
Σε αρμονία με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου του Συντάγματος περί ισότητας οφείλουν να απαντηθούν τα εξής ερωτήματα:
1. Γιατί ο νομοθέτης με το ν.δ. 1400/1973 (προ δημοκρατικού πολιτεύματος) περιόρισε τη δυνατότητα εργασίας των Στρατιωτικών Υγειονομικών ως προς ένα κριτήριο μονομερές, δηλαδή μόνο το ιατρικό επάγγελμα, για το οποίο λαμβάνεται ακόμα (επί δημοκρατίας) σαν ερμηνεία η άσκησή του αποκλειστικά από Ιατρούς, Οδοντιάτρους και Κτηνιάτρους?
2. Γιατί σύμφωνα με το ΠΔ 60/2009 – ΦΕΚ83Α/2009 εισάγεται αποκλειστικά στον κανονισμό της Πολεμικής Αεροπορίας σαφής επεξήγηση του ανωτέρω ν.δ. 1400/1973 με την οποία προστίθεται σαν επιτρεπομένη ειδικότητα ιδιωτεύσεως αυτή του Φαρμακοποιού και όχι του Ψυχολόγου?
3. Γιατί στην παρούσα τροποποίηση του ν.δ. 1400/73 προτείνεται κατ’ εξαίρεση και μοναδικώς η ειδικότητα του Ψυχολόγου και μάλιστα αναιτιολογήτως παρά μόνο σαν προσθήκη?
4. Γιατί η ειδικότητα του Φαρμακοποιού παραμένει σε διάρκεια 46 χρόνων ΜΗ αντικείμενο συζήτησης για τροποποίηση του ν.δ. 1400/73, ενώ ανήκει στο Υγειονομικό Σώμα και έχει ισχυρότατη συνάφεια με το ιατρικό επάγγελμα?
Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψιν ότι οι ιδιώτες φαρμακοποιοί ενίοτε απασχολούνται σε πληθώρα επαγγελμάτων συνδεδεμένων με την ιατρική, ήτοι κλινικές έρευνες και ανάπτυξη νέων φαρμάκων και τεχνολογιών, όπως και ιατρικές πράξεις διάγνωσης και θεραπείας ανίατων ασθενειών.
Συνεπώς, προτείνεται εν κατακλείδι η προσθήκη του ακόλουθου εδαφίου επί της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/73:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικοτήτων Φαρμακοποιού και Ψυχολόγου λόγω της συνάφειας της εργασίας αυτών με την ιατρική ειδικότητα και προς προέκταση του κοινωνικού χαρακτήρα των ΕΔ».
Κανονικά, ΠΡΕΠΕΙ να καταργηθεί το δικαίωμα να ιδιωτεύει οποιαδήποτε υγειονομική ειδικότητα των ΕΔ. Η ιδιώτευση θεσπίσθηκε στα μαύρα χρόνια μετά τους πολέμους (Β’ΠΠ και εμφύλιος) και αποσκοπούσε στο κοινό καλό και προς ενίσχυση της υγειονομικής υποστήριξης των κατοίκων των παραμεθορίων περιοχών, η οποία τότε ήταν εξαιρετικά ελλιπής. Πλέον μετά από 70 έτη δεν ισχύουν τίποτα από τα αίτια που οδήγησαν στην εφαρμογή τέτοιου είδους διατάξεως. Υπόψη ότι σε ΚΑΝΕΝΑ στρατό την υφηλίου ΔΕΝ επιτρέπεται η ιδιώτευση υγειονομικού προσωπικού. Σε προσωπικό που σπούδασαν με έξοδα της Πατρίδας μας δεν θα πρέπει να επιτρέπεται η άσκηση εκτός ΕΔ της ειδικότητας τους και μάλιστα με σημαντικό κέρδος έναντι των υπολοίπων ομοιοβάθμων τους και οξύνει τις ανισότητες μεταξύ Αξκών των Ενοπλων Δυνάμεων (τότε για την ισότητα που ορίζει το σύνταγμα κάθε ένας στρατιωτικός που κατέχει κάποιο δίπλωμα, πτυχίο θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερος να ασκεί την οποιαδήποτε επιπλέον «ειδικότητά» του). Μην ξεχνάμε επίσης ότι οι ιδιώτες ιατροί κ.λπ. σπουδάζουν με πολύ μεγάλο βάρος της οικογένειας τους και των ιδίων, (λόγω πολυετών σπουδών, ειδικοτήτων, κ.λπ.). Είναι το λιγότερο αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στα παιδιά που σπουδάζουν με δικά τους έξοδα, ενώ οι ιατροί των ΕΔ παίρνουν διάφορες ειδικότητες που μερικές (κυρίως για το εξωτερικό) κοστίζουν στο δημόσιο ίσως και μέχρι 500.000€.
H τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973, η οποία θα επιτρέψει στους Αξιωματικούς Ψυχολόγους συμπληρωματικά την ιδιωτική άσκηση του επαγγέλματός τους, αποτελεί μέγιστη αναγκαιότητα καθώς:
– η δέουσα και απαρτιωμένη κατάρτιση του Ψυχολόγου απαιτεί και προϋποθέτει τη διευρυμένη επαφή του επαγγελματικά με αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού, πέραν του στρατιωτικού πλαισίου, γεγονός το οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω της παράλληλης ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματος. Η διαμόρφωση ενός πλήρους και συνεκτικού επαγγελματικού προφίλ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ορθή άσκηση του λειτουργήματος του Ψυχολόγου στις Ένοπλες Δυνάμεις.
– η δραστηριοποίηση των Αξιωματικών Ψυχολόγων σε ιδιωτικό πλαίσιο θα καταστήσει δυνατή τη συμμετοχή τους σε δική τους ατομική ψυχοθεραπεία, εκπαίδευση και εξειδίκευση, δραστηριότητες απολύτως απαραίτητες και αυτονόητες για την άσκηση του επαγγέλματος, οι οποίες δε δύνανται να παρασχεθούν και να καλυφθούν οικονομικά στο σύνολό τους από την Υπηρεσία.
– τα ωφέλη από την επαγγελματική και ακαδημαϊκή ενίσχυση των Αξιωματικών Ψυχολόγων είναι δεδομένο ότι θα υπαχθούν στην υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, προκειμένου να εμπλουτίσουν, να εκσυγχρονίσουν και υποστηρίξουν καθολικά τη λειτουργία του Στρατεύματος.
Επί της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου:
1. Τροποποιεί Νομοθετικό Διάταγμα δηλαδή πράξη του υπουργικού συμβουλίου έχουσα ισχύ νόμου «επαναστατικώ δικαίω». Λεπτομέρειες σαν π.χ. τη Βουλή των Ελλήνων δεν υπήρχαν τότε για να ληφθούν υπ’ όψιν. Χαρακτηριστικά στο ΦΕΚ δημοσίευσης του ΝΔ υπογράφει μεταξύ των μελών του υπουργικού συμβουλίου, ο πρόεδρος του και αντιβασιλεύς Γεώργιος Παπαδόπουλος (θυμίζει κάτι;)
2. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το σκεπτικό του νομοθέτη καθώς δεν υπήρχαν αιτιολογικές εκθέσεις για Νομοθετικά Διατάγματα, δεν δημοσιευόταν πρακτικά συνεδριάσεων του υπουργικού συμβουλίου και είναι λιγάκι δύσκολο να επισκεφθεί κανείς τον Κορυδαλό για να το αναζητήσει ο ίδιος.
3. Το συγκεκριμένο άρθρο του ΝΔ δεν έχει εδώ και 46 χρόνια τροποποιηθεί, παρά μόνο με το άρθρο 45 Ν.4407/2016, (ΦΕΚ Α’ 134/27.7.2016) επεκτείνεται η εφαρμογή της περίπτωσης γ’ της παρ. 4 στους εν ενεργεία ανθυπασπιστές και υπαξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και με το παρ.6 του άρθρου 4 του Π.Δ.329/1993,οι διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 63 εφαρμόζονται ανάλογα και για το πυροσβεστικό προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος. Επέκταση εφαρμογής δηλαδή και όχι τροποποίηση.
4. Παρ’ όλα τα παραπάνω και δεδομένου ότι πρώτη φορά κινούμαστε με τιμονιέρα μπάντα αριστερά, το ΝΔ δεν καταργείται, παραμένει και τροποποιείται, αποδεχόμενοι εμμέσως ότι εκτροπές του είδους παράγουν δίκαιο που εξακολουθεί ισχύον και χρήζει μιας «κάπως ελαφράς» τροποποίησης περίπου μισό αιώνα αργότερα.
Επί του προκείμενου αυτή τη στιγμή δικαιούνται να εργάζονται εκτός υπηρεσίας και επ’ αμοιβή, όσοι αναφέρονται στο τροποποιούμενο άρθρο, συν τους Αξκούς φαρμακοποιούς της ΠΑ και μόνον, δυνάμει της παραγράφου 5β του άρθρου 10 του ΠΔ 60/2009 (ΦΕΚ Α’ 83/1.6.2009). Αυτή η αναντιστοιχία είναι αδύνατο να εξηγηθεί. Συνεπώς αν κάτι πρέπει να τροποποιηθεί πρέπει να είναι πρώτα πρώτα προς την κατεύθυνση της άρσης αυτής της αναντιστοιχίας.
Ωστόσο η τελική μου πρόταση αφορά στην επέκταση του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικής εργασίας στο σύνολο των εν ενεργεία στελεχών εξειδικεύοντας κατά περίπτωση τους όρους και τις προϋποθέσεις.
Επειδή ορισμένοι αναφέρουν ως δήθεν λόγο εξαίρεσης των φαρμακοποιών από το νομοσχέδιο το έωλο «επιχείρημα» ότι «δεν προσφέρουν υπηρεσίες υγείας», αλλά απλώς διαθέτουν σκευάσματα, θα ήθελα να τους ενημερώσω ότι ζούμε στο 2019. Προφανώς αγνοούν την συμβολή των φαρμακοποιών στην ΠΦΥ (Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας), θεσμοθετημένη σε όλα τα σοβαρά κράτη (συμβουλευτική επί του φαρμάκου, εντοπισμός αλληλεπιδράσεων, έλεγχος τυχόν υπερδοσολογιών, εμβολιασμοί κλπ). Αγνοούν το πλήθος φαρμακευτικών ειδικοτήτων των οποίων το αντικείμενο εργασίας είναι η παροχή υγειονομικών υπηρεσιών (κλινικοί/νοσοκομειακοί/ογκολογικοί φαρμακοποιοί, τοξικολόγοι, αναλυτές, κλπ). Αγνοούν τους φαρμακοποιούς που εργάζονται στο RnD και τον ποιοτικό έλεγχο της παρασκευής φαρμάκων και γαληνικών σκευασμάτων. Κανείς δεν περιμένει από κάποιον ψυχολόγο να τα γνωρίζει αυτά, αλλά τουλάχιστον ας μην γράφουμε προκλητικά σχόλια επιδεικνύοντας την άγνοια μας σε μια δημόσια διαβούλευση…
‘Η όλοι ή κανείς. Τα λοιπά είναι προφάσεις…
Αναφορικά με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 και έπειτα από τη μελέτη των ήδη υποβεβλημένων σχολίων θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής:
α)Η προσθήκη του εδαφίου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση για λόγους ισότητας, ισονομίας και προαγωγής της επιστημονικής γνώσης και της παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, η σημαντικότητα των οποίων βρίσκει σπουδαίο κοινωνικό αντίκρυσμα.
β)Οι ΕΔ θα επωφεληθούν ποικιλοτρόπως, καθότι το επιστημονικό τους προσωπικό θα έχει τη δυνατότητα να λάβει παράλληλη, υψηλού επιπέδου κατάρτιση, εμπειρία και γνώση, που θα αξιοποιήσει εντός των ωρών υπηρεσίας.
γ)Σε συνέχεια της προσθήκης του ανωτέρω εδαφίου, οφείλει να αξιολογηθεί μεμονωμένα η περίπτωση δυνατότητας ιδιώτευσης και σε άλλες ειδικότητες Υγειονομικού, και όχι μόνο, με σκοπό να διαφυλαχθούν στον μέγιστο βαθμό η ισότητα και η ισονομία στα πλαίσια των ΕΔ. Φυσικά, αυτό θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να διαφυλάσσει το εθνικό συμφέρον και την ασφάλεια του κράτους εξυπηρετώντας και μη παρακωλύοντας την αποστολή των ΕΔ.
Η επικείμενη τροποποίηση της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 με την προσθήκη: «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου», κρίνεται ορθή και δίκαιη. Η θεσμική κατοχύρωση του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικής εργασίας στους εν ενεργεία Αξιωματικούς Υγειονομικού των ΕΔ με την ειδικότητα του Ψυχολόγου, σε μη εργάσιμες ώρες και ημέρες και με την άδεια της υπηρεσίας, εξασφαλίζει την ίση και δίκαιη αντιμετώπιση προς τις ειδικότητες του Υγειονομικού Σώματος που δύναται να ιδιωτεύσουν και επιτελούν με το έργο τους κοινωνική αποστολή.
Οι εν ενεργεία Αξιωματικοί Ψυχολόγοι, από την ένταξή τους στους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε άρτιο επίπεδο, με άξονα το κοινωνικό και υπηρεσιακό τους καθήκον. Η εξασφάλιση του ισότιμου δικαιώματος παροχής των επιστημονικών υπηρεσιών τους στο σύνολο του κοινωνικού ιστού (τόσο στις ΕΔ όσο και στον ιδιωτικό τομέα), συνεισφέρει τα μέγιστα:
α)στην κάλυψη των αναγκών και στην προαγωγή της ψυχικής υγείας τόσο προς τους δικαιούχους υγειονομικών παροχών από τις ΕΔ όσο και στο σύνολο των πολιτών, σε μία εποχή που οι απαιτήσεις για ψυχική φροντίδα των πολιτών κρίνεται ιδιαιτέρως αναγκαία
β)στην αξιοποίηση της πολύτιμης εμπειρίας και ειδίκευσης που θα αποκομίσουν μέσα από την επαγγελματική τους τριβή στον ιδιωτικό τομέα, μέσα από τη διαρκή ενασχόληση και παρακολούθηση των εξελίξεων της επιστήμης της Ψυχολογίας, εξασφαλίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο άριστο επιστημονικό επίπεδο και παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας στα στελέχη και τα μέλη των ΕΔ
γ)στην αναβάθμιση του Σώματος των ΥΨ παρέχοντας κίνητρο, στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού, για την επαγγελματική εξέλιξη και την συνεχή επιμόρφωση και εκπαίδευση των Αξιωματικών ΥΨ
δ)στη διεύρυνση της κοινωνικής αποστολής του ρόλου τους, τόσο ως Αξιωματικοί των ΕΔ όσο και ως ειδικοί ψυχικής υγείας, προς τον άξονα της διαρκούς και συνολικής κοινωνικής προσφοράς των ΕΔ.
Κατά την άποψη μου θα πρέπει να επιτραπεί στο σύνολο των Αξκων η ασκηση ιδιωτικής εργασίας, κατόπιν άδειας των επιτελείων. Ο στόχος θα πρέπει να ειναι η βελτίωση του έργου της Υπηρεσίας. Το επιτυχημένο παράδειγμα των Αξκων Ιατρών, Οδοντιάτρων και Κτηνιάτρων θα πρέπει να επεκταθεί. Εφόσον θεωρούμε ότι παρέχονται υψηλά επίπεδα υγειονομικής περίθαλψης στα στελέχη, εξαιτίας της δυνατότητας των Στρατιωτικών Ιατρών να ιδιωτεύουν (άρα να εξελίσσονται υπέρ της Υπηρεσίας), γιατί αυτή η δυνατότητα να μην παρέχεται και σε άλλες ειδικότητες, πχ Οικονομικούς, Μηχανικούς κ.λπ. Σε ενα διαρκώς μεταβαλλόμενο επιστημονικό περιβάλλον, το μπόλιασμα των Αξκων μας με τον ιδιωτικό τομέα, μονο όφελος θα επιφέρει στην Υπηρεσία. Η τροποποίηση του παρόντος άρθρου μόνο για τους Αξκους ψυχολόγους σε κάθε περίπτωση αποτελεί συντεχνιακή «κατάκτηση» και το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να οξύνει τις ανισότητες μεταξύ Αξκών των Ενοπλων Δυνάμεων.
Το να επιτρέπεται μόνο σε γιατρούς να ιδιωτεύουν είναι δύο μέτρα και δύο σταθμά. Με ποιο σκεπτικό θεωρείται ότι σε αυτούς δεν παρεμποδίζεται η άσκηση των στρατιωτικών καθηκόντων αλλά στους ψυχολόγους ναι?Επιπλέον, με τη νομιμοποίηση της ιδιώτευσης των στρατιωτικών ψυχολόγων, επωφελείται τόσο το κοινό, όσο και οι ίδιοι ψυχολόγοι αφού καταρτίζονται σε ένα ευρύτερο φάσμα περιστατικών, με τελικό αποδέκτη και πάλι την ψυχική υγεία των κατοίκων της χώρας μας
Μπορεί να μου εξηγήσει καποιος πως γινεται να δουλεύουν ηδη οι φαρμακοποιοι της ΠΑ βασει ΠΔ 60/2009 και αντι να αποκατασταθει πρώτα η αδικια για τους υπολοιπους φαρμακοποιους ΣΞ και ΠΝ, το πρώτο σώμα ΥΓ που λαμβάνει το δικαίωμα ιδιωτικής εργασίας να είναι οι Ψυχολόγοι;
Προτείνεται η εξής τροποποίηση του νομοσχεδίου:
Άρθρο 2
Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Φαρμακοποιού και Ψυχολόγου.»
Τουλάχιστον οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί, οι οποίοι προέρχονται από την ίδια σχολή (ΣΣΑΣ) και εντάσσονται και αυτοί στον Υγειονομικό κλάδο, επιτελούν αδιαμφισβήτητα «κοινωνική αποστολή». Άλλωστε, επιτελούν χρόνια το λειτούργημά τους, πολύ πριν τους Ψυχολόγους. Είναι απαραίτητο να διαφυλαχθεί και για τους υπολοίπους η «προάσπιση και προαγωγή των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων». Πρόκειται για κατάφωρη διάκριση και καταστρατήγηση του θεμελιώδους δικαιώματος της ισότητας (άρθρου 4 Συντάγματος). Δεν γίνεται κατανοητό με ποιό κριτήριο «επελέγησαν» από το νομοθέτη ΜΟΝΟ οι Ψυχολόγοι και παραγκωνίστηκαν οι λοιπές υγειονομικές ειδικότητες.
Μια σημαντική ρύθμιση με έρεισμα στη σύγχρονη πραγματικότητα.Η ανισότητα για την οποία γίνεται λόγος,θα υποθέταμε πως ούτως ή άλλως προϋπήρχε της παρούσας πρότασης,εξαιρώντας τις ειδικότητες των Ιατρών και των Μουσικών.Στον αντίποδα των ερμηνειών που ήδη προτάθηκαν και αξιολογούν την προτεινόμενη ρύθμιστη ως επέκταση της ανισότητας,θα μπορούσαμε να τη σκεφτούμε ως δίδουσα τη δυνατότητα για περαιτέρω διεκδικήσεις στους αξιωματικούς και των υπολοίπων ειδικοτήτων .
Εκτιμώ πως η θεμελίωση του δικαιώματος ιδιωτικής άσκησης και για τους Υγειονομικούς Ψυχολόγους αποτελεί ένα δίκαιο αίτημα, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν α) την έγκριση σχετικών αιτημάτων Αξιωματικών Ψυχολόγων της Ελληνικής Αστυνομίας, αλλά και των Δημοσίων Υπαλλήλων ειδικότητας Ψυχολόγου και β) τις εξαιρετικά υψηλές δαπάνες (σε κόπο, χρόνο και χρήμα) που αναλαμβάνει ο κάθε ψυχολόγος ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, για να παραμείνει επιστημονικά ενημερωμένος και να ανταποκριθεί με επάρκεια στα κλινικά του καθήκοντα (μεταπτυχιακή εκπαίδευση – ειδίκευση, εκπαίδευση σε ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, προσωπική πολυετή θεραπεία και συνεχιζόμενη εποπτεία των περιστατικών, εκπαίδευση σε δαπανηρά ψυχομετρικά εργαλεία και εποπτεία στη χορήγηση και ερμηνεία αυτών, συνεχιζόμενη εκπαίδευση με παρακολούθηση λοιπών σεμιναρίων, συνεδρίων και μετεκπαιδεύσεων).
Σχετικά με την παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973, ορθώς αυτή τροποποιείται με το παρόν, καθώς αποκαθιστά την άνευ λόγου αδικία εις βάρος των αξιωματικων ψυχολόγων του Υγειονομικού Σώματος σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους ιατρούς. Οι εν λόγω αξιωματικοί απασχολούνται σε μονάδες και επιτελεία για εύλογο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να ακολουθήσουν τις εξελίξεις της επιστήμης της Ψυχολογίας και να απέχουν από την άσκηση των καθηκόντων τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που μονο επιζήμιο μπορεί να αποβεί, τόσο για τις ΕΔ όσο και για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι οι οδοντίατροι και κτηνίατροι του Υγειονομικού Σώματος έχουν τη δυνατότητα να ασκούν ιδιωτικά το επάγγελμα τους εκμεταλλευόμενοι το δεύτερο συνθετικό των λέξεων οδοντίατρος και κτηνίατρος.Οσο αφορά τους φαρμακοποιούς δεν είμαι σίγουρη εάν υπάγονται στην ίδια κατηγορία με τους προαναφερθέντες αξιωματικούς του Υγειονομικού Σώματος, καθώς ουσιαστικά η άσκηση του επαγγέλματος τους ιδιωτικά δεν αφορά την παροχή υπηρεσιών, αλλά ουσιαστικά την .
Τέλος, θα έπρεπε ο ΣΞ να ακολουθήσει το παράδειγμα της ΠΑ και του ΠΝ και να εξειδικεύσει τους Ψυχολόγους του ΣΞ ( κυρίως κλινικούς ψυχολόγους και νευροψυχολογους) καθώς δεν διαθέτει μέχρι στιγμής στο δυναμικό του κανέναν εξειδικευμένο στρατιωτικό ψυχολόγο σε σύγκριση με την ΠΑ και το ΠΝ που στα επόμενα χρόνια θα διαθέτουν σημαντικό αριθμό τέτοιων επιστημόνων.
Ρύθμιση στην παράγραφο 4, βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση, λόγω της φύσης της ιδιότητας του Ψυχολόγου και της εφαρμογής της επιστήμης στον Ελληνικό Στρατό, καθότι αποτελεί χαρακτηριστικό ενός σύγχρονου στρατού. Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες δίνουν χαρακτηριστική έμφαση στο Ψυχολογικό Σώμα, το οποίο χρησιμοποιείται σε τομείς υποστήριξης, συμβουλευτικής, αποκατάστασης, αλλά και σε πιο εξελιγμένα στρατεύματα σε ανάπτυξη τακτικών, χειρισμούς μονάδων, συντήρηση αξιόμαχου, αντιμετρων κ.α. Τα προηγούμενα μπορούν να επιτευχθούν μόνο από την αναβάθμιση του Σώματος, την επαγγελματική εξέλιξη του προσωπικού και την συνεχή επιμόρφωση και εκπαίδευση. Ειδικότητες φαρμακοποιών που η δυνατότητα ιδιωτευσης δεν προσφέρει στην εξέλιξη της ειδικότητας και την ενίσχυση του στρατεύματος καθότι ουσιαστικά και πρακτικα αποτελεί μια «έναρξη επιχείρησης» και την σύνδεση προϊσταμένων στρατιωτικών φαρμακείων και αποθηκών με ιδιωτικές επιχειρήσεις με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Ειναι ενα σημαντικο βημα προς τον εκδημοκρατισμο των Ε.Δ.η αποφαση που επιτρεπει στους ψυχολογους να εργαστουν στον ιδιωτικο τομεα,ομως για να ειναι ολοκληρωμενη και να μη δημιουργει ανισοτητες θα επρεπε να περιλαμβανει και τους φαρμακοποιους που ειναι επισης υγειονομικου κλαδου και μπορουν να προσφερουν επισης κοινωνικο εργο.
Καλησπερα πολυ σωστη η λογικη της αποφασης να μπορουν οι ψυχολογοι των Ε.Δ.να εργαζονται και ιδιωτικα ομως ετσι αδικουνται οι υπολοιποι αξιωματικοι αποφοιτοι της Σχολης Αξιωματικων Σωματων του υγειονομικου κλαδου οπως οι φαρμακοποιοι που ειναι και κατα πολυ αρχαιοτερη σχολη.
Δεν ειναι δικαιο και σωστο να ισχιουν διαφορετικες αποφασεις για ειδικοτητες κοινου αντικειμενου στις Ε.Δ.
Είναι απαράδεκτο να επιτρέπεται σε μερικά μόνο στελέχη να ασκούν ιδιωτική εργασία. Όλοι οι απόφοιτοι της ΣΣΑΣ για παράδειγμα είναι επιστήμονες και θα μπορούσαν να ασκούν απογευματινή εργασία. Φυσικά θα έπρεπε να υπάρχουν δικλείδες προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή σύγκρουση δικαιωμάτων αλλά η εμμονή στο ότι μόνο το υγειονομικό μπορεί να προσδοκά αυτή την πιθανότητα είναι ακατανόητη. Οι οικονομικοί και οι νομικοί είναι παιδιά κατώτερου θεού ή πληρώνονται επαρκώς και δε θα χρειάζονταν κάποιο επιπλέον εισόδημα;
Συγχαρητήρια για τις υψηλές διασυνδέσεις που έχει κάποιος στρατιωτικός ψυχολόγος που προσπαθεί να περάσει μια διάταξη για να τα «οικονομήσει» αφού αυτό κάνουν και κάποιοι γιατροί, οδοντίατροι και κτηνίατροι. Ξεχνάμε βέβαια ότι στο υγειονομικό υπάρχουν και οι φαρμακοποιοί και οι νοσηλευτές. Γιατί λοιπόν να αποκλείονται αυτοί? Μήπως δεν προσφέρουν ανθρωπιστικό και κοινωνικό έργο ή μήπως οι άλλοι που μπορούν είναι «επιστήμονες» ενώ αυτοί απλοί «θνητοί». Άρα λοιπόν με βάσει την ισότητα και την ισονομία να μπορούν ΟΛΟΙ οι υγειονομικοί αξιωματικοί να ασκούν ιδιωτικό επάγγελμα. Όμως υπάρχει πράγματι ανάγκη κοινωνική για υγειονομική προσφορά στον γενικό πληθυσμό? Στα αστικά κέντρα σίγουρα ΟΧΙ γιατί υπάρχει πληθώρα υγειονομικών επαγγελματιών που καλύπτουν τις ανάγκες. Στις παραμεθόριες περιοχές όμως που υπάρχει κατά περίπτωση ανάγκη υπηρετεί πολύ μικρό ποσοστό υγειονομικών αξιωματικών. Άρα για ποια κοινωνική προσφορά μιλάμε? Συνεπώς όλα γίνονται για την «κουτάλα με το μέλι» που σχεδόν πάντα γίνεται εις βάρος της υπηρεσίας γιατί πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να είναι το ίδιο αποδοτικός 12-16 ώρες εργασίας. Ας μην είμαστε υποκριτές. Επιστήμονας είναι και ο οικονομικός γιατί να μην μπορεί να ανοίξει λογιστικό γραφείο? Επαγγελματίας είναι και ο πεζικάριος. Γιατί να μην μπορεί να κάνει μια εταιρεία φύλαξης security? Συνεπώς προτείνω την ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της παράλληλης εργασίας εφόσον είσαι αξιωματικός του ελληνικού στρατού εκτός και αν πιστεύεις ότι θα κερδίζεις περισσότερα από ιδιωτικό επάγγελμα οπότε και υπάρχει ο έντιμος δρόμος της παραίτησης. Πάντως και την πίτα άκοπη και τον σκύλο χορτάτο, δεν γίνεται συνάδελφοί μου. Συγνώμη που η αλήθεια είναι πάντα πικρή…..
3. Στην παρ. 3 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται περίπτ. δ΄ ως εξής:«δ) Η κατάληψη οποιασδήποτε θέσης στο δημόσιο τομέα, εκτός Ενόπλων Δυνάμεων. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται για το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των ΕΔ, εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις.».
Να δοθεί περαιτέρω ανάλυση στην παρούσα τροποποίηση και συγκεκριμένα η κατάληψη οποιασδήποτε θέσης στο δημόσιο τομέα δύναται να πραγματώνεται εφόσον υποβληθεί νωρίτερη αίτηση εξόδου από τις τάξεις των Ε.Δ.
Πέραν του ζητήματος ίσης μεταχείρισης μεταξύ των Υγειονομικών αξιωματικών των ΕΔ, προερχόμενων από την ίδια σχολή, ο αποκλεισμός των Αξιωματικών Φαρμακοποιών από την δυνατότητα ιδιωτικής εργασίας αποτελεί αποκλεισμό ενός επιστημονικού δυναμικού της χώρας, καθώς η άδεια ασκήσεως Φαρμακευτικού επαγγέλματος δίνει το δικαίωμα στο Φαρμακοποιό (στρατιωτικό και μη) να ασκεί τη φαρμακευτική στην Ελλάδα. Η δυνατότητα αυτή αναιρείται από το ίδιο το Κράτος που την παρέχει, αν δε συμπεριληφθούν και οι Υγειονομικοί Αξιωματικοί ειδικότητας Φαρμακοποιού στην προσθήκη του 2ου εδαφίου της περιπτ. α της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973.
Προτείνεται η τροποποίηση της περ. α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 63 του ν.δ.1400/1973 να επιτρέπεται η άσκηση του υγειονομικού επαγγέλματος ιδιωτικώς στις ώρες εκτός υπηρεσίας σε όλους τους Υγειονομικούς αξιωματικούς ανεξαιρέτως, και όχι διακριτά για τους Ιατρούς, Οδοντίατρους, Κτηνίατρους και Ψυχολόγους κάτι που συνιστά διακριτική μεταχείριση και ανισότητα εις βάρος των ειδικοτήτων Φαρμακοποιών και Νοσηλευτών.
H εν λόγω τροποποίηση του ν.δ. 1400/1973 συνιστά μια απόλυτα δίκαιη εξέλιξη που χρειαζόταν να έχει πραγματοποιηθεί εδώ και καιρό ( Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής: «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου.»), επιτρέποντας στους εν ενεργεία Αξιωματικούς Υγειονομικού των ΕΔ με την ειδικότητα του Ψυχολόγου να ασκήσουν ιδιωτικό έργο σε μη εργάσιμες ώρες και ημέρες, πάντοτε έχοντας ως προτεραιότητα την Υπηρεσία τους.
Η τροποποίηση της υπάρχουσας νομοθεσίας υπαγορεύεται ως αναγκαιότητα, αν ληφθούν υπόψιν τα εξής:
A. To 2004, με το άρθρο 2, παρ. 15 του Ν. 3257/2004 συστάθηκε η ειδικότητα Ψυχολόγων Αξιωματικών Υγειονομικού του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας.
B. Oι Αξιωματικοί Ψυχολόγοι, αποφοιτήσαντες του Ψυχολογικού Τμήματος της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ) αλλά και του Τμήματος Ψυχολογίας, της Φιλοσοφικής Σχολής, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου λαμβάνουν την ακαδημαϊκή τους εκπαίδευση, λαμβάνουν μετά το πέρας των σπουδών τους νομίμως, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του Ν.991/79 (ΦΕΚ 278/Α/79), άδεια άσκησης επαγγέλματος Ψυχολόγου για όλη την επικράτεια
C. Ακόμα, σύμφωνα με το άρθρο 63, παρ. 4 του ΝΔ1400/73 στους Υγειονομικούς Αξιωματικούς επιτρέπεται η άσκηση του ιατρικού επαγγέλματός τους ιδιωτικά σε ώρες εκτός υπηρεσίας, σύμφωνα με την ιατρική δεοντολογία, κατά τις διατάξεις του περί κώδικα ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος νόμου, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού Οικείου Κλάδου.
D. Σύμφωνα με το άρθρο 10, Παρ. 5β του ΠΔ 60/ 1-6-2009 επιτρέπεται στους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας ιατρού, οδοντιάτρου, φαρμακοποιού και κτηνιάτρου η ιδιωτική εξάσκηση του επαγγέλματός τους, λόγω της ιδιομορφίας και της γενικότερης κοινωνικής αποστολής τους.
E. Αντίστοιχα αδιαμφισβήτητη είναι η ιδιομορφία και η κοινωνική αποστολή που εκπληρώνει ο Υγειονομικός Αξιωματικός ειδικότητας Ψυχολόγου, ο οποίος κατά την άσκηση του επαγγέλματός του φέρει συγκεκριμένη επαγγελματική και επιστημονική ευθύνη προς την κοινωνία., συνεισφέροντας στην εξασφάλιση υψηλής στάθμης υγεία, παιδεία και φροντίδα προς το κοινωνικό σύνολο.
F. Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι οι πρώτοι Υγειονομικοί Αξιωματικοί ειδικότητας Ψυχολόγου αποφοίτησαν από τη Σ.Σ.Α.Σ. τον Οκτώβριο του 2009, δεν υπηρετούσαν ακόμη στις Ένοπλες Δυνάμεις τον Ιούνιο του 2009, οπότε και απονεμήθηκε σύμφωνα με (στ) σχετικό το δικαίωμα άσκησης ιδιωτικού επαγγέλματος στους υπόλοιπους Υγειονομικούς Αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας (ειδικότητας ιατρού, οδοντιάτρου, φαρμακοποιού και κτηνιάτρου). Με την παρούσα τροποποίηση η ‘εργασιακή ανισότητα’ σε σχέση με τους υπόλοιπους Αξιωματικούς Ιατρούς, Οδοντιάτρους και Κτηνιάτρους αποκαθίσταται πλήρως (οι οποίοι ιδιωτεύουν κανονικά και νόμιμα από έναρξης της ισχύος του αρχικού ν.δ. 1400/1973).
G. Παράλληλα, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Π.Δ. 538/1989, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 19 του Π.Δ. 31/2001, μετά από άδεια του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, ο αστυνομικός μπορεί να ασκεί ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή, εφόσον αυτά συμβιβάζονται με τα καθήκοντα της θέσης του, δεν παραβλάπτουν την ομαλή εκτέλεση της υπηρεσίας του και δεν δίδουν αφορμή για δυσμενή σχόλια σε βάρος του ιδίου ή της Ελληνικής Αστυνομίας. Βάσει αυτής της διάταξης, έχουν εγκριθεί τα τελευταία χρόνια τα αιτήματα των Αξιωματικών Ψυχολόγων της Ελληνικής Αστυνομίας για «κατ’εξαίρεσιν» άσκηση του επαγγέλματος ιδιωτικά.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα ανωτέρω, το δικαίωμα προάσπισης και προαγωγής των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών συμφερόντων των Υγειονομικών Ψυχολόγων και κυρίως την αναγκαιότητα εξασφάλισης και διατήρησης ίσης αντιμετώπισης προς όλες τις ειδικότητες που επιτελούν με το έργο τους κοινωνική αποστολή, θεωρείται σκόπιμη η τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου προκειμένου οι Υγειονομικοί Αξιωματικοί Ψυχολόγοι να θεμελιώσουν επίσης δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους.
Φρονώ ότι μετά τις σωρευτικές περικοπές εισοδήματος των στρατιωτικών, ονομαστικού (μέσω των μνημονιακών νόμων Ν.3833/10, Ν.3845/10 & 4093/12 κ.ά.) και πραγματικού (μέσω αύξησης των φόρων εισοδήματος και περιουσίας, του πραγματικού πληθωρισμού, της αύξησης των ενοικίων λόγω Airbnb κ.ά.), ενδείκνυται αποκατάσταση τής θιγείσας αναλογικότητας στη συμμετοχή των στρατιωτικών στα δημόσια βάρη με καθιέρωση δυνατότητας σε ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους στρατιωτικούς για παράλληλη εργασία.
Ο περιορισμός τού ανωτέρω δικαιώματος σε υποσύνολο μόνο των στρατιωτικών δεν περιποιεί μόνο τιμή στο αντικείμενο των δικαιούχων, αλλά και απαξία στις δυνατότητες των μη δικαιούχων.
Η επέκταση αυτού του δικαιώματος ερείδεται στα άρθρα 4 παρ.1, 5 παρ.3, 25 παρ.1 τού Συντάγματος, καθώς επίσης και σε αποφάσεις τού ΣτΕ.
Ενδεικτικά, στη ΣτΕ 2193/2014 αναφέρεται η αποφυγή διαφθοράς από εξωυπηρεσιακή απασχόληση ως λόγος να είναι αξιοπρεπείς οι αποδοχές των στρατιωτικών. Απορώ γιατί μπορούμε να εμπιστευόμαστε μόνο μερίδα των στρατιωτικών ως προς το ότι δεν θα διαφθαρούν από τυχούσα εξωυπηρεσιακή απασχόληση. Μια ιδέα αναλογικού περιορισμού τού δικαιώματος εξωυπηρεσιακής απασχόλησης θα μπορούσε να είναι να μην παρασχεθεί δικαίωμα απασχόλησης στρατιωτικών σε οικονομικούς φορείς με πιθανή συμβατική σχέση με το Δημόσιο («συγκρούσεις συμφερόντων» κατ’ άρθρο 24 τού Ν.4412/16).
Επιπλέον, η επέκταση δικαιώματος εξωυπηρεσιακής απασχόλησης στο σύνολο των στρατιωτικών αποκαθιστά και την αναλογικότητα στο ζήτημα τού υφιστάμενου περιορισμού ορισμένων συνταγματικών ατομικών δικαιωμάτων των στρατιωτικών.
Τέλος, ενδείκνυται η Πολιτεία να αναγνωρίσει ότι οι στρατιωτικοί αποτελούν μερίδα των πολιτών με αυξημένη δυνατότητα συμβολής στην αντιμετώπιση τού ζέοντος δημογραφικού ζητήματος. Συνεπώς, πρέπει να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο να τους παράσχει τη δυνατότητα να τους επιτρέψει να εξασφαλίσουν τα οικονομικά μέσα (εφόσον όχι με αύξηση μισθού, με παροχή δικαιώματος παράλληλης απασχόλησης).
Για ακομη μια φορα σε αυτη τη χωρα βλεπουμε φωτογραφικες αποφασεις για να εξυπηρετηθουν οι «ημετεροι»
χωρις να υπολογιζουμε την αδικια που γινεται.
Ειναι δυνατον να βγαινει μια τετοια αποφαση για τους ψυχολογους και να μην λαμβανονται υποψιν καθολου τα κατα καιρους αιτηματα αλλων επιστημονων της ιδιας σχολης που φοιτησαν τα ιδια η και περισσοτερα χρονια και αμοιβονται με τον ιδιο αθλιο μισθο εκλωβισμενοι στα γραναζια της στρατιωτικης γραφειοκρατιας και στενοκεφαλιας ορισμενων?
Ειχα την εντυπωση πως με αριστερη κυβερνηση προοδευτικων ανθρωπων αυτα τα φαινομενα καταφορης αδικιας θα ειχαν εκλειψει ομως για αλλη μια φορα με λυπη βλεπω πως ειμαστε αρετα «Ελληναρες»και επομενως αξιοι της μοιρας μας…
Δεν ξερω αν καποιος απο αυτους που βγαζουν τετοιου ειδους αποφασεις θα κατσει να κανει «δημοοσια διαβουλευση» ομως θα ηθελα να του πω πως υπαρχουν και φαρμακοποιοι και κτηνιαατροι και νοσηλευτες και οικονομικοι και πολλοι αλλοι που επισης σπουδασαν και επισης υπηρετουν τις Ε.Δ. αλλα τους λειπουν οι «ημετεροι» πολιτικοι.Καλα θα ηταν να βγαλουν μια αποφαση για ολους τους επιστημονες που υπηρετουν στις Ε.Δ.και να αποκατασταθουν οι αδικιες ετων.
Καλησπέρα σας. Αρχικά, αποτελεί ευχάριστο νέο η επικείμενη τροποποίηση του ν.δ. 1400/1973 ( Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής: «Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Ψυχολόγου.») που πλέον θα επιτρέπει ΚΑΙ στους εν ενεργεία Αξιωματικούς Υγειονομικού των ΕΔ με την ειδικότητα του Ψυχολόγου να ιδιωτεύουν σε μη εργάσιμες ώρες και ημέρες και εννοείται ποτέ εις βάρος της Υπηρεσίας τους, η οποία παρέμενε παραμένει και θα παραμείνει ο πρωταρχικός τομέας απασχόλησης τους.
Πρός ενίσχυση του «γιατί» είναι σημαντικό να ιδιωτέυουν και οι Αξιωματικοί Υγειονομικού με ειδικότητα Ψυχολόγου , παραθέτω τους κάτωθι λόγους :
1. Ένας σημαντικός αριθμός Αξιωματικών Ψυχολόγων υπηρετεί (και πάντα θα υπηρετεί) σε ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας, οπού αποδεδειγμένα η υγειονομική υποστήριξη είναι ελλιπής (με ελάχιστους ή καθόλου ιδιώτες Ψυχολόγους σε μια εύλογη χιλιομετρική ακτίνα). Οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν αποδείξει επανειλημμένα το κοινωνικό τους πρόσωπο προς τους συμπολίτες τους και η δυνατότητα ιδιώτευσης ενός Αξιωματικού Ψυχολόγου σε τέτοιες περιοχές αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό παράδειγμα προσφοράς στην ευρύτερη (αλλά και τοπική) κοινωνία.
2. Το επάγγελμα του Ψυχολόγου αποτελεί εξ ορισμού και εξ εκπαιδεύσεως (καθότι ανήκει στις λεγόμενες «Ανθρωπιστικές Επιστήμες») ένα επάγγελμα άρρηκτα συνδεδεμένο με την κοινωνική προσφορά και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και υποστήριξης.
3. Το Κράτος και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν ζημιώνονται ούτε στο ελάχιστο από την ιδιώτευση των Αξιωματικών Ψυχολόγων τους , αντιθέτως οι Αξιωματικοί Ψυχολόγοι αποκτούν περισσότερη γνώση, παραστάσεις και εμπειρία αναλαμβάνοντας και άλλα νέα περιστατικά. Οφέλος που εν τέλει «εξαργυρώνει» και η ίδια η Υπηρεσία (η οποία διατηρεί στο Δυναμικό της ακόμα πιο καταρτισμένα στελέχη που παρέχουν ακόμα καλύτερες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας εντός των Ενόπλων Δυνάμεων).
4. Το τμήμα «ΣΣΑΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ» δημιουργήθηκε τελευταίο στην Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ) και η πρώτη σειρά Αξιωματικών Ψυχολόγων εξήλθαν από την Σχολή μόλις το έτος 2009. Ως εκ τούτου, δεν θα ήταν δυνατόν να είχε γίνει πρόβλεψη στον αρχικό ν.δ. 1400/1973. Με αυτήν την τροποποίηση η ‘εργασιακή ανισότητα’ σε σχέση με τους υπόλοιπους Αξιωματικούς Ιατρούς, Οδοντιάτρους και Κτηνιάτρους αποκαθίσταται πλήρως (οι οποίοι ιδιωτεύουν κανονικά και νόμιμα από έναρξης της ισχύος του αρχικού ν.δ. 1400/1973).
Είναι αδιαμφισβήτητη η κοινωνική αποστολή του έργου των νοσηλευτών καθώς επίσης είναι και γενική παραδοχή όλων των επαγγελματιών υγείας πως αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του συστήματος υγείας. Δεδομένη είναι η ανάγκη για επικαιροποίηση των γνώσεων και των δεξιοτήτητων των νοσηλευτών προκειμένου να εξααφαλιστεί το καλύτερο επίπεδο φροντίδας προς τους ασθενείς. Δυστυχώς είναι ένας κλάδος που έχει υποστεί πολλές αδικίες ενώ ταυτόχρονα διευρύνεται το καθηκονοτολόγιό τους. Το αίσθημα της απαξίωσης είναι πολύ συχνό στους νοσηλευτές και στις νοσηλεύτριες. Το να συμπεριληφθούν οι νοσηλευτές στην παραπάνω τροποποίηση θα αποτελούσε μία αναγνώριση για την προσφορά τους και ένα ισχυρό κίνητρο για να εξασκούν με ζήλο το λειτούργημά τους .Αντιθέτως αν αυτό το προνόμιο δεν μας δοθεί όλο και περισσότεροι νέοι συνάδελφοι θα αγωνίζονται να φύγουν από τη νοσηλευτική μέσα από την οδό της μετάταξης προς άλλες υγειονομικές ειδικότητες, καθώς άλλη μια ευνοική ρύθμιση δεν τους περιλαμβάνει.
Με την τροποποίηση του ν.δ. 1400/73 προτείνεται να αποκτήσουν και οι Αξιωματικοί Ψυχολόγοι την δυνατότητα για ιδιωτική εργασία όπως ισχύει μέχρι τώρα για τους Αξιωματικούς Ιατρούς (και κατ’ επέκταση για Οδοντίατρους και Κτηνίατρους).
Επειδή πρώτον οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί, οι οποίοι προέρχονται παρεμπιπτόντως από την ίδια στρατιωτική σχολή, επιτελούν επίσης «κοινωνική αποστολή»,
Δεύτερον, οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί αποτελούν ειδικότητα προϋπάρχουσα στο στράτευμα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτήν των Ψυχολόγων, χωρίς να έχουν διαχρονικά το δικαίωμα στην ιδιωτική εργασία και την «προάσπιση και προαγωγή των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων»
Τρίτον, η αρχή της συνταγματικής ισότητας απέναντι σε όλους τους Αξιωματικούς Υγειονομικού επιτάσσει τούτο
Προτείνεται η εξής τροποποίηση του νομοσχεδίου:
Άρθρο 2
Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Φαρμακοποιού και Ψυχολόγου.».
Αρχικά, για την περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 και την επέκτασή της χρειάζεται να ληφθεί υπόψη ότι πρόκειται για έναν νόμο αρκετά παλαιό που θα μπορούσε να αλλάξει και πάλι στο μέλλον λόγω αναχρονισμών (πχ. άρθρο 65 ανάγκη ειδικής άδειας γάμου για αξκούς).
Δεδομένου αυτού, η σταδιακή μετάβαση ειδικοτήτων στην συνολική προσφορά τους στην Ελληνική κοινωνία και πολιτεία από δύο πλευρές, ιδιωτικά και επιχειρησιακά, μόνο θετικά έχει να αποδώσει. Η αξιοποίηση μιας επιπλέον υγειονομικής ειδικότητας στον ιδιωτικό τομέα την επιφορτίζει να αποδείξει και την αξία αυτής της μετάβασης. Ειδικά στην περίοδο που διανύει η χώρα και τις εξελίξεις στις σύγχρονες κοινωνίες, η ειδικότητα του Ψυχολόγου προσφέρει καταλυτικά στην μέρινα για την ψυχική υγεία του προσωπικού, αλλά και στις εισαγωγικές διαδικασίες υποψηφίων ΑΣΣΕΙ-ΑΣΣΥ και κληρωτών θητείας.
Συναφώς, αξίζει επισήμανσης ότι παρόλο που ο Στρατιωτικός δεν μετέχει του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα (που επιτρέπει την ιδιώτευση βάσει του Ν.3528 άρθρο 31), το στερεότυπο μας θέλει «Δημόσιους Υπαλλήλους».
Συνεπώς, ας γίνει μια αρχή έστω εκεί ώστε να παύσουν οι διακρίσεις κατά των στελεχών στην κοινωνία και την πολιτεία.
Συμπληρώνοντας το προηγούμενο σχόλιό μου, θα ήθελα να προσθέσω ότι, η αρχική διάταξη εισήχθη όχι προφανώς για να δώσει τη δυνατότητα στον στρατιωτικό ιατρό της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης να συμπληρώσει το εισόδημά του, αλλά προς ενίσχυση της υγειονομικής υποστήριξης των κατοίκων των παραμεθορίων περιοχών, η οποία τότε ήταν εξαιρετικά ελλιπής. Περαιτέρω δε, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η δυνατότητα ιδιωτικής απασχόλησης των στελεχών εκτός ωραρίου εργασίας τους ωθεί στο να δίνουν περισσότερη βαρύτητα στην ιδιωτική τους εργασία (για ευνόητους λόγους), ενώ και η δημιουργία στενών επαγγελματικών συμφερόντων σε συγκεκριμένες περιοχές δημιουργεί κουλτούρα «μη μετάθεσης», γεγονός που σε βάθος χρόνου θα προκαλέσει δυσχέρειες στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των μεταθέσεων.
Ορθό θα ήταν να ενταχθούν στην διάταξη οι ψυχολόγοι, σε μια περίοδο τόσο δύσκολη που βιώνουμε όλοι,η ψυχική υγεία είναι αυτή που μας θωρακίζει, γιατί λοιπόν,δεδομένου ότι οι στρατιωτικές ειδικότητες είναι καταρτισμένες στο έπακρο να στερούμαστε τη δυνατότητα να τους επισκεπτόμαστε?Εύχομαι να ανοίξει ο δρόμος!
Επί της παραγράφου 4 της προτεινόμενης διάταξης, θα ήθελα να επισημάνω ότι σύμφωνα με τη διάταξη του Ν.Δ.1400/73 επιτρέπεται «Εις τους Υγειονομικούς αξιωματικούς η άσκησις του ιατρικού επαγγέλματος». Κατά την άποψή μου, από την εν λόγω διάταξη δεν προκύπτει σαφώς ούτε καν το δικαίωμα των Αξκών Κτηνιάτρων του Υγειονομικού Σώματος να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα (εκτός αν θεωρηθεί ότι ο ο νομοθέτης της αρχικής διάταξης αποσκοπούσε να συμπεριλάβει ισομερώς στην έννοια «ιατρικού επαγγέλματος», την άσκηση αυτού σε ανθρώπους όσο και σε ζώα). Συνεπώς, με την εισαγόμενη διάταξη, επεκτείνεται στους Αξκούς Ψυχολόγους ένα δικαίωμα που καταχρηστικά ασκείται εδώ και πολλά χρόνια ακόμη και από τους Αξκούς ΥΚ. Επιπλέον, η επιλεκτική επέκταση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη κατηγορία Αξκών, εγείρει θέματα άνισης μεταχείρισης μεταξύ Αξκών των ΕΔ, γεγονός που όπροκύπτει και από αρκετά σχόλια, στα οποία τίθεται το ερώτημα γιατί τίθενται εκτός ρύθμισης οι Φαρμακοποιοί του Υγειονομικού Σώματος, οι Νοσηλευτές, οι Οικονομικοί κλπ. Σίγουρα, η προάσπιση των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών συμφερόντων των Αξκών (κατά την αιτιολογική έκθεση), δεν δύναται να δικαιολογήσει από μόνη της ούτε την επέκταση του δικαιώματος, ούτε βέβαια και την εξαίρεση από την ρύθμιση Αξκών άλλων Σωμάτων και ειδικοτήτων.
Με την τροποποίηση του ν.δ. 1400/73 προτείνεται να αποκτήσουν και οι Αξιωματικοί Ψυχολόγοι την δυνατότητα για ιδιωτική εργασία όπως ισχύει μέχρι τώρα για τους Αξιωματικούς Ιατρούς (και κατ’ επέκταση για Οδοντίατρους και Κτηνίατρους).
Επειδή πρώτον οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί, οι οποίοι προέρχονται παρεμπιπτόντως από την ίδια στρατιωτική σχολή, επιτελούν επίσης «κοινωνική αποστολή»,
Δεύτερον, οι Αξιωματικοί Φαρμακοποιοί αποτελούν ειδικότητα προϋπάρχουσα στο στράτευμα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτήν των Ψυχολόγων, χωρίς να έχουν διαχρονικά το δικαίωμα στην ιδιωτική εργασία και την «προάσπιση και προαγωγή των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων»
Τρίτον, η αρχή της συνταγματικής ισότητας απέναντι σε όλους τους Αξιωματικούς Υγειονομικού επιτάσσει τούτο
Προτείνεται η εξής τροποποίηση του νομοσχεδίου:
Άρθρο 2
Τροποποίηση διατάξεων του ν.δ. 1400/1973 (Α΄ 114)4. Στην περίπτ. α΄ της παρ. 4 του άρθρου 63 του ν.δ. 1400/1973 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:
«Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται αναλόγως και για τους Υγειονομικούς Αξιωματικούς ειδικότητας Φαρμακοποιού και Ψυχολόγου.».
Η παραπάνω διάταξη θα έπρεπε να έχει εφαρμογή για όλο το προσωπικό των ΕΔ, που διαθέτει τα αντίστοιχα προσόντα. Με την παρούσα κατάσταση, μηχανικοί με πολυετείς σπουδές δεν μπορούν να εφαρμόσουν την επιστήμη τους, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό τους από το δικαίωμα ιδιωτικής άσκησης του επαγγέλματός τους, προς τον σκοπό προάσπισης και προαγωγής των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών τους συμφερόντων. Το παραπάνω αποτελεί διάκριση σε βάρος του μη υγειονομικού προσωπικού των ΕΔ.
Αναφορικά με την παρ.1 του εν λόγω άρθρου εκτιμώ ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση επέρχεται αδικαιολογητη παράκαμψη της ειδικής τεχνικής κρίσης της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής που εξάγεται με επιστημονικά κριτηρια σχετικά με τη μη δυνατότητα ενός στελέχους να συνεχιζει να καθισταται ικανός για τη στρατιωτική υπηρεσία με βαση την υγειονομική του κατάσταση.
Άλλωστε, φαίνεται να προκύπτει και εσωτερική αντίφαση στη διάταξη καθώς για την εξέταση της αίτησης του ενδιαφερομένου στελέχους να παραμείνει στις ΕΔ λαμβάνεται υπόψη το κριτήριο των υπηρεσιακών αναγκών του κλάδου στον οποίο ανήκει, το οποίο όμως εξ ορισμού για τα δεδομένα του στρατιωτικού περιβάλλοντος συνδεεται και με την κατάσταση υγείας του στρατιωτικού προσωπικού που πρόκειται να καλύψει τις ανάγκες αυτές, η οποία, αυτονόητα, πρέπει να βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο που να επιτρεπει στα στελέχη να εκετελούν αποστολές και καθήκοντα συμβατά με την κατάσταση της ενεργού υπηρεσίας ή τουλαχιστον της υπηρεσίας γραφείου.
Νομίζω ότι είναι παράλογο τα αρμόδια υγειονομικά όργανα να γνωματεύουν ότι ένα στέλεχος δεν μπορεί για λόγους υγείας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του στρατιωτικού επάγγελματος και είναι ανίκανο ακόμα και στην υπηρεσία γραφείου να τεθεί και να δημιουργείται νομική βάση για να παραμείνει με απόφαση μη υγειονομικού οργάνου. Δεν είναι πιο λογικό να τροποποιηθεί η παράγραφος 8 του άρθρου 24 του ΝΔ1400 (η οποία καταργείται) και να καθορίζεται ότι για τις περιπτώσεις που το νόσημα δεν ιαθεί, αλλά η φύση του δεν εμποδίζει το στελεχος για εκτέλεση υπηρεσίας γραφείου να τίθεται είτε στην ελαφρά υπηρεσία είτε στην υπηρεσία γραφείου?