Αρχική Φάροι - ΣτρατολογίαΆρθρο 5: Εγκαταστάσεις και απαλλοτριώσεις – Αξιοποίηση φαρικού δικτύου

Άρθρο 5: Εγκαταστάσεις και απαλλοτριώσεις – Αξιοποίηση φαρικού δικτύου

1. Οι εγκαταστάσεις των πυρσών είναι δημόσιας ωφέλειας, η δε αναγκαστική απαλλοτρίωση των χώρων, γηπέδων ή κτισμάτων που είναι αναγκαίοι για την ανέγερσή τους γίνεται σύμφωνα με τις ισχύουσες σχετικές διατάξεις. Η τοποθέτηση, τροποποίηση ή αντικατάσταση πυρσών ή των συνοδευτικών τους εγκαταστάσεων απαγορεύεται χωρίς την πρότερη άδεια της ΥΦ. Κατ’ εξαίρεση εξετάζεται υπό προϋποθέσεις και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα η πολιτιστική αξιοποίηση φάρων από φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλους δημοσίους φορείς και μη κερδοσκοπικά σωματεία, των φαρικών κτισμάτων που έχουν ανάγκη συντηρήσεως και έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία νεότερου πολιτισμού καθώς και η αξιοποίηση των φαρικών κτισμάτων με το σύστημα αναδοχής. Τα σχετικά αιτήματα απευθύνονται προς την ΥΦ και εγκρίνονται από το ΓΕΝ.
2. Η Ζώνη Ασφαλείας αποσκοπεί στην προστασία της ανέγερσης, της απρόσκοπτης λειτουργίας και της απόδοσης του φάρου.
3. Ως προς τη διαχείριση του χώρου της:
α. Απαγορεύεται η σύσταση οποιουδήποτε ενοχικού ή εμπραγμάτου δικαιώματος τρίτου επί των ακινήτων που βρίσκονται σε αυτήν και ανήκουν στο Δημόσιο.
β. Το Δημόσιο έχει δικαίωμα αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των ακινήτων κυριότητας τρίτων που βρίσκονται εντός αυτής, καθώς και όσων είναι αναγκαία για τη διάνοιξη οδού πρόσβασης στο φάρο.
γ. Η ΥΦ ελέγχει την οριοθέτησή της και, εάν απαιτείται, μεριμνά για την περίφραξή της με κάθε πρόσφορο μέσο.
δ. Ο κατά τόπο αρμόδιος Δήμος αναλαμβάνει κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συντήρηση κατάλληλης διόδου πρόσβασης που ενώνει το φάρο με την πλησιέστερη οδό.

Σχόλια
  • 24 Μαΐου 2014, 08:30 | ΑΥΓΟΥΣΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ

    Τόσο τα γήπεδα επί των οποίων κατασκευάζονται οι φαρικές υποδομές όσο και οι ίδιες οι φαρικές υποδομές και τα διαφόρων ειδών κτίσματα και κατασκευάσματα, ως πράγματα δημοσίας ωφέλειας και ως προκύπτοντα με δαπάνες του Δημοσίου, είναι πράγματα δημόσια. Ως δημόσια πράγματα ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, το οποίο διατηρεί και την κυριότητά τους. Το Πολεμικό Ναυτικό και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι απλώς χρήστες των πραγμάτων αυτών. Ως χρήστες λοιπόν -και όχι ιδιοκτήτες- δεν έχουν το δικαίωμα της διάθεσής τους σε τρίτους ή της καθ’ οιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευσής τους με ή χωρίς αντάλλαγμα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη, ήτοι εν προκειμένω του Υπουργείου Οικονομικών. Ως εκ τούτου με βρίσκει απολύτως αντίθετο τόσο η όποια «προσωρινή» παραχώρηση στην τοπική αυτοδιοίκηση, όσο και η οποιαδήποτε συναλλαγή με «αναδόχους». Αν το Δημόσιο δεν έχει πόρους για την κατασκευή,επισκευή, συντήρηση, ανάδειξη και προστασία της περιουσίας αυτής θα πρέπει να μεριμνήσει αφ’ εαυτού (και πάντως με τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Οικονομικών) της ανεύρεσης των πόρων αυτών. Η εξασφάλιση και απόδοση των φαρικών τελών για τους σκοπούς αυτούς θα ήταν μία λύση. Ως έτερη λύση που θα μπορούσε να εξετασθεί θα ήταν η δημιουργία δημόσιου πλειοδοτικού διαγωνισμού με πρόσκληση ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για ανάληψη της επισκευής, ανάδειξης καιεν συνεχεία υπό όρους χρήσης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με υποχρεωτικό αντάλλαγμα ορισμένων εκ των κτισμάτων των φάρων που παρουσιάζουν τουριστικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον. Με τον τρόπο αυτόν θα εξασφαλίζονταν κονδύλια για τη συντήρηση ολοκλήρου του φαρικού δικτύου, ενώ μέσω της ενοικίασης των τουριστικών πλέον καταλυμάτων άνθρωποι απ’ όλο τον πλανήτη και προφανώς μεταξύ αυτών και Έλληνες θα μπορούσαν να απολαύσουν την ιδιαιτερότητα των φαρικών υποδομών και να έχουν μία ξεχωριστή εμπειρία. Έτσι θεωρώ ότι θα προβαλλόταν καλύτερα το δημόσιο πρόσωπο του Πολεμικού Ναυτικού και ο κοινωνικός ρόλος που διαδραματίζει, περαν της άμυνας της χώρας. Η ανάδειξη «αναδόχων», πέραν του νομικού ακροβατισμού που συνεπάγεται, φοβούμαι ότι θα συνοδεύεται από οσμή σκανδάλου και μάλιστα της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού και του Υπουργείου Άμυνας, ακόμη και στην περίπτωση που ληφθεί επαρκής μέριμνα (η οποία δεν διαφαίνεται στο παρόν) ώστε οι διαδικασίες επιλογής να είναι αντικειμενικές. Οι τοπικές κοινωνίες αλλά και οι επισκέπτες γενικότερα δύσκολα θα αποδεχθούν την αποκλειστική χρήση των φαρικών υποδομών από επώνυμους και έχοντες, δίχως να υπάρχει η δυνατότητα σε όλους έστω και με το αντάλλαγμα της ενοικίασης να επισκέπτονται τους φάρους.

  • 23 Μαΐου 2014, 08:22 | ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΑ ELFE ABEE

    Θεωρείτε επιβεβλημένο να υπάρχει ιδιαίτερη πρόβλεψη για λιμένες που ανήκουν σε ιδιωτικούς φορείς διαχείρισης και προτείνεται στο Άρθρο 5.Εγκαταστάσεις και απαλλοτριώσεις να προστεθεί παραγ. 4. ως εξής «Για την περίπτωση φάρων που βρίσκονται σε χώρους λιμένων των οποίων ο φορέας διαχείρισης και εκμετάλλευσης είναι ιδιωτικός ο απαραίτητος χώρος της Ζώνης Ασφαλείας δύναται να αποτελεί εμπράγματο δικαίωμα του Φορέα, ο οποίος αναλαμβάνει κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συντήρηση κατάλληλης διόδου πρόσβασης για το Φάρο»

  • 14 Μαΐου 2014, 18:08 | ΓΑΥΡΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟΣ

    «….Κατ’ εξαίρεση εξετάζεται υπό προϋποθέσεις και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα η πολιτιστική αξιοποίηση φάρων από φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλους δημοσίους φορείς και μη κερδοσκοπικά σωματεία, των φαρικών κτισμάτων που έχουν ανάγκη συντηρήσεως και έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία νεότερου πολιτισμού καθώς και η αξιοποίηση των φαρικών κτισμάτων με το σύστημα αναδοχής. Τα σχετικά αιτήματα απευθύνονται προς την ΥΦ και εγκρίνονται από το ΓΕΝ…..»

    ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ».
    Για παράδειγμα αναφέρω το γεγονός (και το οποίο είναι καταγεγραμμένο στα αρχεία της ΥΦ και ΓΕΝ/Γ2), ότι υπήρξε παλαιότερα διάθεση της Φαρικής Ζώνης του Φάρου Ωρωπού στο τσίρκο MEDRANO (αν θυμάμαι καλά), κατόπιν αιτήματος προς ΥΦ και εγκρίσεως ΓΕΝ, με αρνητικά αποτελέσματα για τα πλοία της πορθμειακής γραμμής ΩΡΩΠΟΥ-ΕΡΕΤΡΙΑΣ (χάθηκε ο Φάρος από τους προβολείς του τσίρκου) και υπήρξε την επομένη άμεση απομάκρυνση του τσίρκου !!

Σχόλια