Η παράγραφος 1 του άρθρου 19 του ν. 1911/1990 «Εισαγωγή γυναικών στις ανώτατες στρατιωτικές σχολές, ρύθμιση στρατολογικών θεμάτων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 166), αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Δύο συγγενείς, κατά σειρά προτεραιότητας, σύζυγοι, τέκνα και σε περίπτωση που δεν υπάρχουν ή δεν επιθυμούν, αδέλφια ή γονείς των μόνιμων αξιωματικών και ανθυπασπιστών, των μόνιμων και εθελοντών – εθελοντριών υπαξιωματικών, των οπλιτών 5ετούς υποχρεώσεως των Ενόπλων Δυνάμεων και των οπλιτών θητείας, καθώς και των πολιτικών υπαλλήλων, μονίμων ή επί συμβάσει του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ειδικότητας πυροτεχνουργού και ναρκαλιευτή, που αποβιώνουν κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και ένεκα αυτής, διορίζονται, επιφυλασσομένων των διατάξεων «περί κωλυμάτων διορισμού», κατ` εξαίρεση των ισχυουσών διατάξεων και ανεξάρτητα από την ύπαρξη κενών θέσεων, ύστερα από αίτησή τους, στον αντίστοιχο κλάδο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Προκειμένου δε για συγγενείς προσωπικού που υπηρετούσε στα κοινά σώματα διορίζονται σε κλάδο της επιλογής τους, ως μόνιμοι υπάλληλοι, σε θέση ανάλογη με τα προσόντα τους».
Συμφωνούμε, η νομοθετική πρωτοβουλία όμως θα πρέπει να προέλθει από το Υπουργείο τους.
Δικαιοπολιτικά και λόγω αναλογικής επικινδυνότητας «κατά τη διατεταγμένη υπηρεσία και ένεκα αυτής», η προστασία της ρύθμισης πρέπει να ωφελήσει ταυτόχρονα και τα Σώματα Ασφαλείας, ώστε να μην υπάρχει διαφορετική συμπεριφορά της Πολιτείας στους αποβιώσαντες κάτω από όμοιες συνθήκες.
και τους μονιμοποιηθέντες
Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ).
των μόνιμων αξιωματικών και ανθυπασπιστών, των μόνιμων και εθελοντών – εθελοντριών υπαξιωματικών, των οπλιτών 5ετούς υποχρεώσεως, των μονιμοποιηθέντων Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠΟΠ) των Ενόπλων Δυνάμεων και των οπλιτών θητείας, καθώς και των πολιτικών υπαλλήλων, μονίμων ή επί συμβάσει του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ειδικότητας πυροτεχνουργού και ναρκαλιευτή…….
Πολύ σωστή ρύθμιση.