1. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική επάρκεια του οικονομικού φορέα μπορεί, κατά κανόνα, να αποδεικνύεται με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α. κατάλληλες τραπεζικές βεβαιώσεις ή, ενδεχομένως, πιστοποιητικό ασφαλιστικής κάλυψης επαγγελματικών κινδύνων,
β. ισολογισμούς ή αποσπάσματα ισολογισμών, στην περίπτωση που η δημοσίευση των ισολογισμών απαιτείται από τη νομοθεσία της χώρας όπου είναι εγκατεστημένος ο οικονομικός φορέας,
γ. δήλωση περί του ολικού ύψους του κύκλου εργασιών και, ενδεχομένως, περί του κύκλου εργασιών του τομέα δραστηριοτήτων που αποτελεί το αντικείμενο της σύμβασης για τα τρία (3) το πολύ τελευταία διαθέσιμα οικονομικά έτη, ανάλογα με την ημερομηνία ίδρυσης ή έναρξης των δραστηριοτήτων του οικονομικού φορέα, στο μέτρο που οι πληροφορίες σχετικά με τους εν λόγω κύκλους εργασιών είναι διαθέσιμες.
2. Ένας οικονομικός φορέας μπορεί, ακόμη και για μια δεδομένη σύμβαση, να επικαλεστεί τις δυνατότητες άλλων φορέων, ανεξαρτήτως της νομικής φύσης των υφιστάμενων σχέσεων μεταξύ αυτού και των εν λόγω φορέων. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να αποδεικνύει στην αναθέτουσα αρχή ότι θα έχει στη διάθεσή του τα αναγκαία μέσα, προσκομίζοντας για παράδειγμα τη σχετική δέσμευση των εν λόγω φορέων. Επίσης, πρέπει να αποδεικνύει ότι οι τρίτοι φορείς στα μέσα των οποίων θα στηριχθεί ο οικονομικός φορέας, πληρούν τα σχετικά κριτήρια επιλογής και δεν συντρέχουν για αυτούς λόγοι αποκλεισμού από το διαγωνισμό με βάση το άρθρο 65 και την παρ. 1 του άρθρου 67.
3. Υπό τους ίδιους όρους, μια ένωση προσώπων μπορεί να επικαλεστεί τις δυνατότητες των μετεχόντων στην ένωση προσώπων ή άλλων φορέων.
4. Η αναθέτουσα αρχή ορίζει στην προκήρυξη και τα λοιπά έγγραφα της σύμβασης ποιο ή ποια από τα προβλεπόμενα στην παρ. 1 δικαιολογητικά επέλεξε, καθώς και ποια άλλα δικαιολογητικά πρέπει να προσκομισθούν.
5. Αν ο οικονομικός φορέας, για βάσιμο λόγο, δεν είναι σε θέση να προσκομίσει τα δικαιολογητικά που ζητεί η αναθέτουσα αρχή, μπορεί να αποδείξει την οικονομική και χρηματοπιστωτική ικανότητά του με οποιοδήποτε άλλο έγγραφο το οποίο η αναθέτουσα αρχή κρίνει κατάλληλο.