Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

1. Οι διατάξεις του τέταρτου, πέμπτου και έκτου μέρους, καθώς και των άρθρων 136 και 139 δεν εφαρμόζονται στις ακόλουθες ειδικές κατηγορίες συμβάσεων:
α. στις συμβάσεις που διέπονται από ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες δυνάμει διεθνούς συμφωνίας ή διακανονισμού που έχει συναφθεί μεταξύ ενός ή περισσότερων κρατών-μελών και μιας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών,
β. στις συμβάσεις που διέπονται από ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες δυνάμει συναφθείσας διεθνούς συμφωνίας ή διακανονισμού που συνδέεται με τη στάθμευση στρατευμάτων και αφορά επιχειρήσεις κράτους-μέλους ή τρίτης χώρας,
γ. στις συμβάσεις που διέπονται από ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες διεθνούς οργανισμού, που αγοράζει για δικό του σκοπό ή σε συμβάσεις που πρέπει να αναθέσει κράτος-μέλος σύμφωνα με τους ως άνω κανόνες,
δ. στις συμβάσεις για τις οποίες η εφαρμογή των διατάξεων του νόμου θα υποχρέωνε την Ελλάδα να παράσχει πληροφορίες, η αποκάλυψη των οποίων θεωρείται ότι είναι αντίθετη προς τα ουσιώδη συμφέροντα ασφαλείας της,
ε. στις συμβάσεις για σκοπούς δραστηριοτήτων συλλογής πληροφοριών,
στ. στις συμβάσεις που ανατίθενται στο πλαίσιο προγράμματος συνεργασίας βάσει έρευνας και ανάπτυξης, που εκτελούνται από κοινού από τουλάχιστον δύο κράτη-μέλη για την ανάπτυξη νέου προϊόντος και, κατά περίπτωση, τις μεταγενέστερες φάσεις για όλα ή μέρη του κύκλου ζωής του προϊόντος αυτού. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ κρατών-μελών, τα κράτη-μέλη αναφέρουν στην Επιτροπή το ποσοστό των δαπανών έρευνας και ανάπτυξης σε σχέση με το συνολικό κόστος του προγράμματος, τη συμφωνία επιμερισμού του κόστους καθώς και το προβλεπόμενο ποσοστό αγορών ανά κράτος-μέλος, εάν υπάρχουν,
ζ. στις συμβάσεις που έχουν συναφθεί σε τρίτη χώρα, περιλαμβανομένων των μη στρατιωτικών αγορών, που διενεργούνται όταν δυνάμεις αναπτύσσονται εκτός του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ανάγκες των επιχειρήσεων απαιτούν οι συμβάσεις αυτές να συναφθούν με οικονομικούς φορείς που βρίσκονται στην περιοχή των επιχειρήσεων,
η. στις συμβάσεις υπηρεσιών που έχουν ως αντικείμενο την κτήση ή τη μίσθωση, με οποιαδήποτε χρηματοδοτικά μέσα, γης, υφιστάμενων κτισμάτων ή άλλων ακινήτων ή αφορούν άλλα δικαιώματα επί αυτών,
θ. στις συμβάσεις που ανατίθενται από μια κυβέρνηση σε άλλη κυβέρνηση σχετικά με: (1) την προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού ή ευαίσθητου εξοπλισμού, (2) υπηρεσίες και έργα που συνδέονται άμεσα με τέτοιο εξοπλισμό ή, (3) υπηρεσίες και έργα ειδικά για στρατιωτικούς σκοπούς ή ευαίσθητες υπηρεσίες και ευαίσθητα έργα,
ι. στις συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών διαιτησίας και συμβιβασμού,
ια. στις συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο την παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, εκτός των υπηρεσιών ασφάλισης,
ιβ. στις συμβάσεις εργασίας,
ιγ. στις συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών έρευνας και ανάπτυξης, πλην εκείνων τα οφέλη των οποίων ανήκουν αποκλειστικά στην αναθέτουσα αρχή για ιδία χρήση κατά την άσκηση της δραστηριότητάς της, εφόσον η αμοιβή για την παροχή της υπηρεσίας καταβάλλεται εξ ολοκλήρου από την αναθέτουσα αρχή.
2. Οι ειδικές κατηγορίες συμβάσεων των οποίων μνεία γίνεται ανωτέρω δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται με σκοπό την παράκαμψη των διατάξεων του παρόντος νόμου. Στις εν λόγω συμβάσεις εφαρμόζονται οι διατάξεις του έβδομου μέρους στο μέτρο που επιτρέπεται από τη φύση και το σκοπό τους.