Σκοπός του ΕΛΠΣΞ είναι η οργάνωση και ενάσκηση της αλληλοβοήθειας στο εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό του Στρατού Ξηράς και των Κοινών Σωμάτων, καθώς και στα μέλη των οικογενειών τους, με την παροχή βοηθήματος για δαπάνες που δεν αναγνωρίζει το Δημόσιο κατ’ εφαρμογή του π.δ. 432/1983 (Α’ 162), καθώς και συμπληρωματικού βοηθήματος για δαπάνες που αναγνωρίζει το Δημόσιο, ως εξής:
α) δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης,
β) δαπάνη εξόδων κηδείας,
γ) έκτακτα οικονομικά βοηθήματα για κάλυψη αναγκών υγείας,
δ) δαπάνη εξόδων παιδικών κατασκηνώσεων,
ε) δαπάνη εξόδων δικηγορικής αμοιβής, μόνο για τα άμεσα ασφαλισμένα μέλη και μόνο για τις υποθέσεις, που σχετίζονται με την εκτέλεση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, υπό την προϋπόθεση ότι αντίδικος δεν είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις ή μέλος της οικογένειας του αιτούντος και μόνο κατά το μέρος που δεν έχουν ήδη αποζημιωθεί από το Δημόσιο και
στ) άτοκα δάνεια για έκτακτες ανάγκες.
Να αποσυρθεί το άρθρο 2 Μέρος Β διότι σύμφωνα με το πδ 432/83 και των συναφών διατάξεων και νόμων τα αναφερόμενα είναι υποχρέωση της πολιτείας και όχι του εν ενεργεία προσωπικού Στρατού και Αεροπορίας . Ο τρόπος είσπραξης εκ του βασικού μισθού για την δημιουργία κεφαλαίου ενός ταμείου με την εμπλοκή των Μετοχικών Ταμείων χωρίς να δίνει καμία αναφορά κίνησης των κεφαλαίων δίνει εντύπωση ότι η ΓΔΟΣΥ και το Γραφείο Νομοθεσίας του ΥΠΕΘΑ λειτουργούν με προχειρότητα . Έπαυσε η εισφορά αλληλεγγύης για να ξαναμπεί από την πίσω πόρτα είτε με το 0,3% εκ του βασικού μισθού για το νέο ταμείο βοηθείας του εν ενεργεία προσωπικού είτε με το 1% υπερ ΝΙΜΤΣ για το εν αποστρατεία Στρατού και Αεροπορίας Η μέριμνα προσωπικού δεν μπορεί να πηγάζει από την τσέπη του προσωπικού
Από τη στιγμή που θα γίνεται υποχρεωτική κράτηση από τα στελέχη τρία τοις εκατό (0,3%) επί του εκάστοτε μισθολογικού κλιμακίου,να εισαχθεί η δυνατότητα πληρωμής δαπανών δικηγορικής αμοιβής και για υποθέσεις προσφυγής στη δικαιοσύνη στελεχών για αίτησης ακύρωσης και αναστολης μεταθέσεων.
Αν πχ ένας χειριστής μεταθέσεων εκδόσει μια παράτυπη ή παράνομη μετάθεση και το θιγομενο στέλεχος κινηθεί δικαστικά κατά του χειριστή, η Υπηρεσία θα επιβραβευσει το χειριστή πληρώνοντάς του τη δαπάνη εξόδων δικηγορικής αμοιβής, επειδή η υπόθεση σχετιζεται με την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων; Δεν πρέπει να μπει μια δικλείδα ασφαλείας πχ αν στην εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων αποδειχτεί δόλος ή είναι μη νόμιμη να μην καλύπτεται από το συγκεκριμένο άρθρο;
Απαλειφη του «υπό την προϋπόθεση ότι αντίδικος δεν είναι οι Ένοπλες Δυναμεις».
Πολλές φορές η Διοίκηση παίρνει αποφάσεις που θίγουν το προσωπικό των ΕΔ που για να βρει το δίκιο του πρεπει να καταφύγει στα δικαστήρια.
Με τη συγκεκριμένη εξαιρεση ουσιαστικά στερεί το δικαίωμα στα στελέχη των ΕΔ να προσφύγουν στη δικαιοσύνη και να καλυφθούν τα έξοδαβτους. Τι έχει να φοβηθεί και βάζει αυτή την εξαίρεση;
Άμεση αφαίρεση της εξαίρεσης «υπό την προϋπόθεση ότι αντίδικος δεν είναι οι Ένοπλες Δυναμεις» για να μην υπάρχει καμία δεύτερη σκέψη γιατί υπάρχει αυτή η εξαίρεση και για να βοηθηθούν πραγματικά τα στελέχη των ΕΔ.
Πώς προκύπτει η πραγματική ανάγκη δημιουργίας του Ταμείου Πρόνοιας (Αλληλοβοήθειας); Υπήρξε κάποια μελέτη σκοπιμότητας ή έρευνα; Αν ναι γιατί τα αποτελέσματα δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ή ανακοινωθεί στα στελέχη που καλούνται να δημιουργήσουν το Ταμείο;
Πέραν των 6 αναγκών κάλυψης δαπανών που αποτυπώνονται στο παρόν άρθρο, στην Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης, αναφέρονται οι ακόλουθοι λόγοι για τη δημιουργία ενός ξεχωριστού Ταμείου Πρόνοιας (Αλληλοβοήθειας):
α. Αφού έχει Ταμείο Πρόνοιας (Αλληλοβοήθειας) το Πολεμικό Ναυτικό από το 1954, πρέπει να αποκτήσουν και τα υπόλοιπα Σώματα.
β. «Οι διατάξεις του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, που αφορά στην ένταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων σε ειδικές καταστάσεις για λόγους υγείας δυσχεραίνουν τη λήψη σχετικής απόφασης από το ανώτατο συμβούλιο του οικείου Κλάδου ή από το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) και δημιουργούν στρεβλώσεις στην εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας»
Επομένως προκύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Ποιες μπορεί να είναι αυτές οι ειδικές καταστάσεις που εντάσσονται τα στελέχη για λόγους υγείας; Μία ενδεχόμενη αναπηρία; Μία αναρρωτική άδεια;
2. Τι είδους αποφάσεις δεν δύναται να λάβει το Ανώτατο Συμβούλιο; Την ένταξη ενός στελέχους π.χ. σε καθεστώς υπηρεσίας γραφείου για λόγους υγείας, ή την χορήγηση αναρρωτικής άδειας; και απαιτείται οικονομική ενίσχυση για την λήψη τέτοιων αποφάσεων;
3. Οι δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης δεν είναι εξασφαλισμένες για τα Στελέχη των ΕΔ; Και αν υπάρχουν κατηγορίες που δεν καλύπτονται, π.χ φάρμακα υψηλού κόστους για τη θεραπεία καρκίνου, ή γυναικολογικές εξετάσεις και επεμβάσεις, γιατί αυτές οι περιπτώσεις δεν εντάσσονται στις κατηγορίες που καλύπτονται από το Δημόσιο;
4. Οι δαπάνες εξόδων κηδείας δεν καλύπτονται ήδη; Αναφέρεστε στην κηδεία εν ενεργεία στελέχους; Αφορά και στελέχη σε αποστρατεία και τα μέλη αυτώ; Και αν δεν καλύπτονται στο 100%, (π.χ. έξοδα μεταφοράς σε απομακρυσμένη περιοχή), ο μισθός του στελέχους ή σύνταξη αποστράτου δεν επαρκεί για την κάλυψη αυτών των αναγκών;
5. Ποιες είναι οι ανάγκες υγείας που ένα έκτακτο οικονομικό βοήθημα θα έρθει να καλύψει; Εάν π.χ. ένα στέλεχος έχει ανάγκη από οδοντιατρική αγωγή γιατί απαιτείται η δημιουργία ξεχωριστού Ταμείου για την κάλυψη αυτών των αναγκών;
6. Οι δημόσιες κατασκηνώσεις δεν παρέχονται δωρεάν στους πολίτες; Στα έξοδα δαπάνης παιδικών κατασκηνώσεων θα καλύπτονται και οι ιδιωτικές κατασκηνώσεις; Η ψυχαγωγία και ενασχόληση με δραστηριότητες των παιδιών δεν είναι «ατομική ευθύνη» του στελέχους; Αν προκύπτει ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης των οικογενειών με τέκνα, μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν αμείβονται επαρκώς;
7. Οι δικηγορικές αμοιβές για υποθέσεις που σχετίζονται με την εκτέλεση υπηρεσιακών καθηκόντων, δεν καλύπτονται ήδη; Και αν όχι, γιατί αυτά δεν βαρύνουν τον προϋπολογισμό του Νομικού Σώματος (ως έξοδα νομικής εκπροσώπησης) αλλά ζητείται να καλυφθούν από το εισόδημα όλων των στελεχών;
8. Με ποια κριτήρια θα αποφασίζει η Διοίκηση του Ταμείου ότι οι ειδικές ανάγκες του στελέχους τον καθιστούν δικαιούχο ενός άτοκου δανείου; Και ποιο το ύψος αυτού του δανείου; Δεν υπάρχουν ήδη κατηγορίες χαμηλότοκων δανείων που τα στελέχη δύνανται να αποκτήσουν από το Μετοχικό Ταμείο; Αν αυτά τα δάνεια έχουν καταργηθεί λόγω μνημονιακών υποχρεώσεων, ή δημοσιονομικού κόστους, γιατί δεν επανέρχονται;
9. Τέλος, αν στο γενικό πλαίσιο ενός Κράτους Πρόνοιας, έχει διαπιστωθεί η έλλειψη παροχών και οικονομικών βοηθημάτων στους πολίτες, τότε γιατί δεν εντάσσονται αυτές οι κατηγορίες στο γενικό Κράτος Πρόνοιας (ΟΠΕΚΑ ή ΕΦΚΑ), ή στις παροχές του Μετοχικού Ταμείου; Γιατί αυτές οι παροχές πρέπει να βαρύνουν το εισόδημα των στελεχών για τη δημιουργία ενός επιπλέον Ταμείου που αυξάνει την γραφειοκρατία και την πιθανή ανάγκη επιπλέον στελέχωσης του υπάρχοντος προσωπικού του Μετοχικού Ταμείου;
Πραγματικά είναι απίστευτο! Πώς μπλέκετε το πδ.432/1983 που αφορά στην υγειονομική περίθαλψη με τα ΑΤΟΚΑ ΔΑΝΕΙΑ, τις ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ, τις ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ….πραγματικά δεν ξέρω εάν πρέπει να γελάσει κανείς ή να κλάψει.
Επιπλέον, τα υφιστάμενα ταμεία ΥΠΕΘΑ χορηγούν δάνεια, επομένως ποιό το νόημα να χορηγηθούν άτοκα δάνεια απο το συγκεκριμένο ταμείο. Για τι ποσά μιλάμε; Έχει πραγματοποιηθεί μελέτη για τη διασφάλιση της ορθής λειτουργίας του εν λόγω οργανισμού βάσει ασφαλούς αναλογικότητας εισφορών – παροχών; Θεωρώ ότι όσα δεν σχετίζονται με το παραπάνω πδ πρέπει να διαγραφούν.
Απαιτείται κατά την άποψή μου να προσδιοριστεί το μέγιστο του ποσού που δύναται να χορηγείται ως άτοκο δάνειο, η συχνότητα χορήγησης στο ίδιο πρόσωπο καθώς και η αποσαφήνιση του όρου έκτακτες ανάγκες.
ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΤΑΙ ΜΗΝΙΑΙΩΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΒΟΗΘΗΜΑ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΣΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΠΟΠ, ΚΑΘ’ΟΤΙ ΟΙ ΠΛΕΟΝ ΧΑΜΗΛΟΜΙΣΘΟΙ, ΕΦ’ΟΣΟΝ:
1) ΔΕΝ ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΟΙΚΗΜΑΤΑ
2)ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΕ ΦΡΟΥΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΣΥΓΓΕΝΗΣ Α’ ΒΑΘΜΟΥ