Αρχική Έκδοση Αδειών Δόμησης & Ελέγχου Κατασκευών(Κεφάλαιο Α’ Έκδοση Αδειών Δόμησης) Άρθρο 1 Ορισμοί της έγκρισης δόμησης και της άδειας δόμησηςΣχόλιο του χρήστη ΤΕΕ ΤΜ. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ | 8 Αυγούστου 2011, 11:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΤΕΕ ΤΜ. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ' | 8 Αυγούστου 2011, 11:28

    ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΕΕ-τμήματος ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ» ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΕΕ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ ΡΟΔΟΣ 5/8/2001 Κατατέθηκε το σχέδιο Νόμου για τον νέο τρόπο έκδοσης αδειών δόμησης. Με  το σχέδιο  αυτό καταργούνται τα δημόσια πολεοδομικά γραφεία με την μορφή και τις αρμοδιότητες που μέχρι τώρα γνωρίζουμε και δημιουργείται σε κάθε Καλλικρατικό Δήμο «Υπηρεσία Δόμησης». Η διαδικασία έκδοσης της άδειας δόμησης διαχωρίζεται σε δύο στάδια : την έγκριση δόμησης και την άδεια δόμησης που θα χορηγούνται από τις Υπηρεσίες Δόμησης των Δήμων. Για την έγκριση δόμησης (εδώ φορέας ελέγχου παραμένει το Δημόσιο) θα απαιτούνται , Τοπογραφικό, Διάγραμμα κάλυψης (με τομές, συντελεστή δόμησης, ποσοστό κάλυψης) και αποδεικτικά καταβολής εισφορών και κρατήσεων. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα νέο τοπογραφικό διάγραμμα (με εξάρτηση του περιγράμματος του οικοπέδου και της οικοδομής από το ισχύον κρατικό σύστημα συντεταγμένων) και ένα νέο διάγραμμα κάλυψης που περιλαμβάνει τρισδιάστατη απεικόνιση και ημιτελείς κατόψεις και όψεις! Υπό αυτή την έννοια είναι ένα ερώτημα το αν και κατά πόσο θα διευκολύνεται ο μελετητής. Η έγκριση θα χορηγείται εντός 5 ημερών. Η άδεια δόμησης θα εκδίδεται εντός 2 ημερώνμε ευθύνη των μηχανικών που έχουν συντάξει τις μελέτες από την «Υπηρεσία Δόμησης» του Δήμου , μετά από απλό έλεγχο πληρότητας του φακέλου. Οι μελετητές μηχανικοί οφείλουν να δηλώσουν υπεύθυνα ότι οι μελέτες συντάχθηκαν σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, χωρίς να απαιτείται ο ουσιαστικός έλεγχος από τις Υπηρεσίες Δόμησης. Ο έλεγχος των οικοδομών θα γίνεται με αυτοψία σε τουλάχιστον ένα από τα τρία στάδια κατασκευής( θεμελίωση, ολοκλήρωση φέροντα οργανισμού και ολοκλήρωση οικοδομής. Κάθε στάδιο θα ελέγχεται από διαφορετικό ιδιώτη ελεγτή, που θα επιλέγεται με κλήρωση από την Υπηρεσία Ελεγκτών Δόμησης και Ενέργειας του ΥΠΕΚΑ, που θα συσταθεί. Το κόστος του ελέγχου θα πληρώσει φυσικά ο ιδιοκτήτης της οικοδομής και δεν είναι γνωστό αν θα συμπεριλαμβάνεται στο κόστος της Άδειας Δόμησης ή θα είναι ξεχωριστό χαράτσι. Για τη διαδικασία ελέγχου της κατασκευής, συγκροτείται ένας νέο σώμα ιδιωτών μηχανικών, που θα λειτουργούν ως Ελεγκτές Δόμησης (με το πρότυπο των Ενεργειακών Επιθεωρητών), καθώς και ενός Μητρώου Μηχανικών όπου και θα εντάσσονται. Οι Ελεγκτές Δόμησης, που θα επιλέγονται τυχαία από το μητρώο, θα διενεργούν ελέγχους σε τρεις κρίσιμες φάσεις κάθε νέας κατασκευής, για την πιστή εφαρμογή των μελετών της Άδειας Δόμησης. Το κόστος των αμοιβών των Ελεγκτών Δόμησης, αν και δεν είναι σαφές στο κείμενο του Νομοσχεδίου, εκτιμούμε ότι θα βαραίνει τους ιδιοκτήτες – εργοδότες. Αυτή είναι άλλωστε και η ευρύτερη λογική της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου: εφόσον οι φόροι που πληρώνουμε θα πηγαίνουν κατευθείαν στους διεθνείς τοκογλύφους, κάθε κρατική υπηρεσία – ακόμα και ελεγκτική – θα πρέπει να την ξαναπληρώνουμε.   Δημιουργούνται δύο μητρώα, "μελετητών και επιβλεπόντων" και κυρίως "ελεγκτών δόμησης" μηχανικών και αντί των ΕΠΑΕ και ΣΧΟΠ δημιουργούνται διάφορα  "Συμβούλια Αρχιτεκτονικής". Το Σχέδιο Νόμου εκχωρεί μία από τις βασικές κρατικές αρμοδιότητες, τον έλεγχο της πολεοδομικής νομοθεσίας, σε ιδιώτες κατά την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης, μετακινώντας αντίστοιχα και την ευθύνη και τη διαφθορά, απαλλασσόμενη ταυτόχρονα από το κόστος πρόσληψης και στελέχωσης επαρκούς ελεγκτικού μηχανισμού. Παράλληλα βάζει νέους περιορισμούς στα επάγγελμα διαλύοντας τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα με τη δημιουργία και λειτουργία μητρώων-εξετάσεων-πιστοποιήσεων στο πρότυπα του ΚΕΝΑΚ. Όλες αυτές οι ρυθμίσεις κατατίθενται με πρόσχημα δήθεν την καταπολέμηση της διαφθοράς. Έτσι: Μέσα στην περίοδο της πιο βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, των σαρωτικών αλλαγών με το ξεπούλημα του Εθνικού μας πλούτου, βιώνουμε τo τελευταίο διάστημα τις τραγικές συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια. Σε συνέχεια των αλλαγών που επιβάλλονται από την κυβέρνηση και την Τρόικα με στόχο τη μετατροπή της Ελλάδας σε παράδεισο για το Κεφάλαιο και κόλαση για τους εργαζόμενους, το Υπουργείο ΠΕΚΑ φέρνει ως πρόταση, το νέο νομοσχέδιο αλλαγής του τρόπου έκδοσης των οικοδομικών αδειών όπως τον γνωρίζαμε ως σήμερα. Οι κύριοι άξονες των αλλαγών που φέρνει το Νομοσχέδιο είναι: 1)Ιδιωτικοποίηση των πολεοδομικών υπηρεσιών της χώρας μέσω της αναδιάταξής τους στο πλαίσιο του Καλλικράτη. Το ΥΠΕΚΑ μέ τον συγκεκριμένο νόμο, ευαγγελίζεται ότι αυτές οι αλλαγές θα λειτουργήσουν προς όφελος του πολίτη (μείωση του χρόνου έκδοσης άδειας και της γραφειοκρατίας, περιορισμός της δυνατότητας αυθαιρεσίας, εισαγωγή της ψηφιακής τεχνολογίας, κά). Χωρίς να παραβλέπουμε το γεγονός ότι μια σειρά από επιμέρους προτάσεις, αν και όταν εφαρμοστούν, ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν υπαρκτά προβλήματα των πολεοδομικών διαδικασιών (ψηφιοποίηση αρχείων, σύνδεση τοπογραφικών με το Κτηματολόγιο, αυτεπάγγελτη αναζήτηση δικαιολογητικών από τις δημόσιες αρχές, ουσιαστικός έλεγχος επί της κατασκευής, κλπ.), δεν θεωρούμε ότι αυτά είναι ο βασικός στόχος του Νομοσχεδίου. Στην πράξη, με γνώμονα τις κεντρικές κυβερνητικές επιλογές (με ή χωρίς τις εντολές της Τρόικας) γίνεται φανερό ότι ο νόμος αυτός έρχεται ως συνέχεια της πολιτικής περιστολής του Δημοσίου Τομέα και της σταδιακής αντικατάστασης του από τον ιδιωτικό. Τελικά η κυβέρνηση προκειμένου να περιορίσει τις αναγκαίες θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, απεμπολεί το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης ελέγχου και έγκρισης των μελετών, μεταθέτοντάς την στο μελετητή και φορτώνει το οικονομικό βάρος των αμοιβών των ελέγχων, στον πολίτη. 2) Διάλυση των ενιαίων επαγγελματικών και άρα και εργασιακών δικαιωμάτων με την ίδρυση μητρώου που θα περιλαμβάνει τα «ειδικά επαγγελματικά δικαιώματα» των μηχανικών και τη διαμόρφωση ενός νέου τοπίου στην άσκηση του επαγγέλματος, στο οποίο θα κυριαρχούν λίγες ισχυρές τεχνικές εταιρείες και μελετητικά γραφεία ενώ οι υπόλοιποι καλούμαστε να γίνουμε μισθωτοί με εργασιακές συνθήκες 19ου αιώνα. Οι εργασίες δόμησης θα ελέγχονται από τους ιδιώτες μηχανικούς που θα έχουν την ιδιότητα του Ελεγκτή Δόμησης. Η ιδιότητα αυτή δεν ενσωματώνεται στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών, αλλά αντιθέτως αποτελεί επιπλέον «ειδικό» επαγγελματικό δικαίωμα, η απόκτηση του οποίου θα γίνεται υπό προϋποθέσεις. Οι υποψήφιοι Ελεγκτές Δόμησης εφόσον έχουν παρακολουθήσει – προφανώς επί πληρωμή – εξειδικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα (ΑΕΙ, ΤΕΙ) ή άλλο πιστοποιημένο κέντρο κατάρτισης (ακόμα και ιδιωτικά ΙΕΚ θα μπορούν να πιστοποιηθούν) και επιτύχουν σε εξετάσεις του θα διοργανώνει το ΤΕΕ, θα αποκτούν την Άδεια Ελεγκτή Δόμησης, η οποία μάλιστα ισχύει μόνο για τέσσερα χρόνια (!;!). Παρατηρείται ότι όπως και στην περίπτωση των Ενεργειακών Επιθεωρητών, τα «ειδικά επαγγελματικά δικαιώματα» που δημιουργούνται εντός του γενικότερου επιστημονικού αντικειμένου ανεξαρτητοποιούνται από τα μέχρι τώρα ενιαία επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα των μηχανικών, χωρίς καν οι ιδιότητες αυτές να προαπαιτούν κάποια επιπλέον επιστημονική κατάρτιση! Για παράδειγμα ένας μηχανικός μπορεί να εκπονήσει και να υπογράψει Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης, αλλά δεν μπορεί να εκδώσει Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίου. Στο ίδιο πνεύμα, ένας αρχιτέκτονας θα μπορεί να εκπονήσει και να υπογράψει μια πλήρη Αρχιτεκτονική Μελέτη καθώς να αναλάβει την επίβλεψη του έργου αλλά δεν θα μπορεί να ελέγξει την εφαρμογή μιας άλλης αρχιτεκτονικής μελέτης (;) χωρίς να έχει παρακολουθήσει εξειδικευμένο σεμινάριο!!! Έτσι δημιουργείται ένα τοπίο κατακερματισμένων επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων που θα προσθέτονται σε έναν βασικό πυρήνα με την απόκτηση επιπλέον τίτλων σπουδών (από μεταπτυχιακά, έως ταχύρυθμα σεμινάρια). Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτή την κατεύθυνση άλλωστε κινείται και ο νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου που επιχειρεί την καταστροφή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Σε ένα τέτοιο τοπίο συμπιέζονται οι αποδοχές των εργαζόμενων μηχανικών οι οποίοι θα αδυνατούν να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικαιώματά τους. Επιπλέον, καθώς οι εργαζόμενοι μηχανικοί θα καλούνται ουσιαστικά να συμπληρώνουν μόνοι τους έναν φάκελο προσόντων που θα αντικαταστήσει τα σημερινά επαγγελματικά τους δικαιώματα, θα πρέπει επιπροσθέτως κάθε φορά να πληρώνουν το κάθε λογής κέντρο σπουδών για την απόκτηση της πολυπόθητης κατάρτισης. 3)Η Μετατροπή των ΕΠΑΕ σε “ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ” Οι Επιτροπές Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠΑΕ), αντί να καταργηθούν αντικαθίστανται από τα «Συμβούλια Αρχιτεκτονικής» (ΣΑ), τα οποία αναλαμβάνουν επί της ουσίας όλες τις αρμοδιότητές τους. Δύο σημεία αξίζει εδώ να τονίσουμε. Η αναβάθμιση αυτού του οργάνου σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα σε σχέση με τις ΕΠΑΕ, ενδέχεται να το καταστήσει πιο άκαμπτο, με ότι αυτό σημαίνει για την άσκηση του επαγγέλματος. Από την άλλη το γεγονός ότι οι αρχιτέκτονες ιδιώτες μελετητές που θα γίνονται μέλη των συμβουλίων αυτών θα προκύπτουν από κλήρωση στο πλαίσιο ενός μητρώου στο οποίο θα έχουν πρόσβαση όλοι όσοι πληρούν κάποια κριτήρια και δεν θα ορίζονται από τους Συλλόγους Αρχιτεκτόνων, μπορεί να χτυπήσει κάποια δίκτυα εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων. Θα πρέπει να τονισθεί στο σημείο αυτό ότι στις νησιωτικές περιοχές και κυριώς στα μικρά νησιά, θα υπάρξει ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ πρόβλημα στελέχωσης τους με τις προϋποθέσεις που τίθενται ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΕΝΑ ΑΣΦΥΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ Είναι γενικά αποδεκτό ότι η πολυνομία και η ασάφεια που χαρακτηρίζει την πολεοδομική νομοθεσία, εκτός από την σύγχυση που δημιούργησαν στην άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού, επέτρεψαν σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη σχέσεων διαφθοράς στις πολεοδομίες. Ωστόσο, η έγκριση των μελετών από τον αρμόδιο ελεγκτή κατοχύρωνε τον μελετητή μηχανικό για την νομιμότητα της μελέτης, ένα είδος συναποδοχής από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη (πολεοδομία και μελετητής) της ερμηνείας του νόμου. Με την κατάργηση του ελέγχου των μελετών για την έκδοση της άδειας δόμησης, η διαδικασία επιταχύνεται μεν, όμως την ευθύνη για την νομιμότητα των μελετών την αναλαμβάνει ολόκληρη ο μηχανικός. Και ενώ η απλοποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας (μέσω π.χ. διαρκούς κωδικοποίησης) θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της παρανομίας, αντιθέτως παραπέμπεται στις καλένδες και στην θέση της προβλέπεται η δημιουργία …διαδραστικής διαδικτυακής πύλης ενημέρωσης σχετικά με την πολεοδομική νομοθεσία. Οι γενικότερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος γίνονται πιο ασφυκτικές ακόμα, καθώς συμπίπτουν (τυχαία?) μία σειρά απαραίτητοι και μη απαραίτητοι εκσυχρονισμοί (ΚΕΝΑΚ, Ευρωκώδικες, Απελευθέρωση επαγγέλματος –κατάργηση ελάχιστων αμοιβών) που σε συνδιασμό με την ύφεση, την υποαπασχόληση , την ανεργία, την αύξηση των παντώς είδους φόρων και το μπαράζ νομοσχεδίων και αλλαγών, κάνουν το σκηνικό αβίωτο και για τα μικρά και για τα μεγάλα τεχνικά γραφεία. Η πολεοδομική Υπηρεσία μετατρέπεται σε Υπηρεσία Δόμησης, η οποία θα εκδίδει την «έγκριση δόμησης» και αφού στη συνέχεια κατατεθούν όλες οι μελέτες και βεβαιωθεί από τον μελετητή του έργου ότι έχουν καλώς θα εκδίδει την «άδεια δόμησης», την εφαρμογή της οποίας θα ελέγχει ο «ελεγκτής δόμησης» (ελεύθερος επαγγελματίας), ο οποίος θα ελέγχει τον επιβλέποντα του έργου και θα ελέγχεται από το «Συμβούλια Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥΠΟΘΑ)» που συγκροτούνται βάσει αυτού του ΣΝ και θα λειτουργούν στα πλαίσια των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και επιπρόσθετα από την «Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Δόμησης και Ενέργειας (ΕΥΕΔΕΝ)» η οποία συγκροτείται στα πλαίσια του ΥΠΕΚΑ η οποία θα προτείνει ποινές στο «Εποπτικό Συμβούλιο» το οποίο πάλι συγκροτείται στο ΥΕΠΕΚΑ και το οποίο τελεσίδικα θα αποφασίζει! Ο ελέγξας του ελέγξαντος! Αν αυτό δεν ονομάζεται γραφειοκρατία τότε τι ακριβώς είναι; Αν συμφωνούμε σε ένα σημείο με το σχέδιο νόμου είναι η καθιέρωση τριών σταδίων ελέγχων της οικοδομής στην πράξη: Στη φάση της θεμελίωσης, στη μέση της κατασκευής και στο τέλος της κατασκευής αλλά αυτό ήταν αίτημα ετών όλου του κλάδου μας. Αντί λοιπόν η πολιτεία να ενσκύψει στο πρόβλημα, να αναλύσει τις αιτίες του και να προσπαθήσει να το λύσει από τη ρίζα του, στην ουσία το αφορίζει και προσπαθεί να το στρέψει αλλού έως ότου και εκεί να διαπιστωθεί ότι και πάλι δεν λύθηκε και το νέο εποικοδόμημα πάλι καταρρέει ακριβώς γιατί στα θεμέλια του υπάρχουν προγενέστερα ανεπίλυτα θέματα. Έτσι, ναι μεν η αναμόρφωση του τρόπου εκδόσεως αδειών δόμησης και του ελέγχου κατασκευών είναι απαραίτητη, θα έπρεπε να αποτελεί το τρίτο βήμα (κύμα) σαν επακόλουθο από τα δύο παρακάτω: α) τη ριζική αναμόρφωση / απλοποίηση / κωδικοποίηση της πολεοδομικής νομοθεσίας και β) την ολοκλήρωση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού που προς το παρόν υπάρχουν μόνο σαν γενικές εξαγγελίες από το ΥΠΕΚΑ. Οι προκηρύξεις για τη δημιουργία ξεχωριστών Οικοδομικών Κανονισμών ανά Περιφερειακό Διαμέρισμα, εκτός του ότι αναμένεται να αποδώσουν σε τουλάχιστον δύο χρόνια, απέχουν πολύ από την απαιτούμενη ριζική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Παραμένει όμως ακόμα ανοιχτό και το θέμα της διαφθοράς καθώς η αντιμετώπιση ή η επέκταση της επαφίεται στους ιδιώτες μηχανικούς ( στον πατριωτισμό των Ελλήνων) ενώ η πολιτεία νίπτει τας χείρας της. Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι Ελεγκτές Δόμησης θα είναι αναλώσιμοι, καθώς θα έχουν τετραετή θητεία και θα αποτελούν τη βάση μιας διοικητικής πυραμίδας που θα περιλαμβάνει δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια όργανα ελέγχου. Το νέο καθεστώς το πιο πιθανό είναι ότι θα διευκολύνει την πλήρη ασυδοσία των νέων επενδυτικών σχημάτων που θα δραστηριοποιηθούν μεσοπρόθεσμα στην κατασκευή. Έτσι τελικά διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού. Οι μελετητές αναλαμβάνουν αυξημένες ευθύνες ενώ ταυτόχρονα οι επιβλέποντες βρίσκονται εκτεθειμένοι στις πιέσεις των εργοδοτών και κατασκευαστών για παρατυπίες, το βάρος των οποίων καλούται αποκλειστικά να αναλάβουν. Ταυτόχρονα, οι μελετητικές απαιτήσεις διαρκώς αυξάνονται ενώ καταργείται και ο κώδικας ελαχίστων αμοιβών. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η επιβίωση των μικρών τεχνικών γραφείων και των αυτοαπασχολούμενων καθώς τα μεγάλα γραφεία θα μπορούν να είναι πιο ανταγωνιστικά έχοντας κατορθώσει να συμπιέσουν τις αποδοχές των εργαζόμενων. Και αν υποθέσουμε πως ο αυτοαπασχολούμενος μπορεί κάπως να αντισταθεί στις απαιτήσεις του πελάτη για παρατυπίες, είναι αμφίβολο αν ο υπάλληλος θα αρνηθεί την υπογραφή στον εργοδότη του υπό την απειλή της απόλυσης. Και η όλη διαδικασία αναπόφευκτα θα εκφυλιστεί σε ένα «εμπόριο πιστοποιητικών» μεταξύ των επιβλεπόντων και των κυρίων των έργων κυρίως όμως των μεγάλων κατασκευαστικών επιχειρήσεων…. Θεωρούμε λοιπόν το νομοσχέδιο απαράδεκτο και επικίνδυνο και ζητούμε την απόσυρση του καθώς πέρα από τα παραπάνω:          Αποτελεί μετάθεση ευθυνών της Πολιτείας για τα ζητήματα της οικοδομικής δραστηριότητας στις πλάτες των μηχανικών. Οι μηχανικοί έτσι παραμένουν ακατοχύρωτοι απέναντι στην ανεξέλεγκτη δράση και τις πιέσεις των κερδοσκοπικών συμπεριφορών στο χώρο της οικοδομής, αλλά και απέναντι στις επιπτώσεις ενδεχόμενου σφάλματος στη μελέτη, περίπτωση αρκετά συχνή λόγω και της πολυπλοκότητας στη νομοθεσία. Αντί για την προστασία τους μέσω ενός αποτελεσματικού ελέγχου, τους επιφυλάσσεται κυνήγι μαγισσών, το οποίο έχει ήδη εξαπολυθεί, με την ποινικοποίηση του επαγγέλματος.          Αφήνει άθικτη τη γενεσιουργό αιτία της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης στην οικοδομή, που είναι οι σοβαρές ελλείψεις του δημοσίου ελέγχου στις μελέτες και τις κατασκευές. Αυτή συντελείται με την αποδιοργάνωση ή και κατάρρευση από υποστελέχωση των αρμόδιων μηχανισμών της Δημόσιας Διοίκησης και των πολεοδομιών με την ευθύνη και την επιδίωξη του ΥΠΕΚΑ.          Προδιαγράφει και ενθαρρύνει τη διαφθορά των διατηρούμενων ελέγχων, που μετατίθενται από το στάδιο των ανεξέλεγκτων πλέον μελετών στο στάδιο της κατασκευής. Πολλά θέματα αδιευκρίνιστα επίσης θα ρυθμιστούν από Υπουργικές αποφάσεις κατά την προσφιλή συνήθεια. Είναι προφανές για εμάς ότι πρέπει να διεκδικούμε : Στελεχωμένα επαρκώς ποσοτικά και ποιοτικά πολεοδομικά γραφεία με διατήρηση του ελεγκτικού και επιτελικού τους ρόλου, εύληπτη κωδικοποίηση και συγκέντρωση της νομοθεσίας, αντικειμενικό καθορισμό της συναλλαγής ελέγχοντος και ελεγχομένου. Και δύο παρατηρήσεις για το σχέδιο νομιμοποίησης των αυθαιρέτων: H αθρόα και ανεξέλεγκτη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων θέτει τη δημόσια διοίκηση στην υπηρεσία μιας γραφειοκρατικής και εισπρακτικής αντίληψης. Επιβραβεύει συλλήβδην και τελεσίδικα την αυθαιρεσία ως πρακτική του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος, αδιαφορώντας αν τα χιλιάδες αυθαίρετα που νομιμοποιεί σε ολόκληρη τη χώρα με απλές βεβαιώσεις στατικής επάρκειας εγγυώνται την ασφάλεια –σε μια χώρα μάλιστα εξαιρετικά σεισμογενή– και την ποιότητα ζωής των ενοίκων τους. Οι δε κατοικίες που θα νομιμοποιηθούν θα συνεχίσουν να υφίστανται σε ένα άναρχο και απαράδεκτο κατά κανόνα περιβάλλον, αφού η νομιμοποίηση δεν γίνεται με ένταξη σε σχέδιο πόλης και πρόβλεψη στοιχειωδών χωροταξικών, πολεοδομικών και περιβαλλοντικών όρων και προϋποθέσεων. Ουδεμία μνεία και αναφορά γίνεται σε έργα βασικής υποδομής. Ανατρέπονται όλοι οι νόμοι που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια με στόχο να προστατευθεί το περιβάλλον, ενώ τα τόσο αναγκαία Χωροταξικά Σχέδια που χρονίζουν, όταν ολοκληρωθούν και εγκριθούν, θα είναι ουσιαστικά ανενεργά. Αποδεικνύεται με το νομοσχέδιο αυτό ότι τόσο οι εξαγγελίες για ελέγχους ποιότητας, για ρυθμίσεις που αφορούν την εκτός σχεδίου δόμηση και για μέτρα που θα βάλουν «τάξη στο χάος» εγκαταλείπονται εν μια νυκτί. Και αυτών των ρυθμίσεων η κατάθεση πρέπει να αντιμετωπίσει ισχυρή αντίσταση από τη μεριά των μηχανικών. Το θέμα είναι πρωτίστως ηθικό… ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΕΕ-τμημα Δωδεκανήσου Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Μ. ΚΟΡΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ΠΙΚΙΩΝΗΣ Μ. ΚΑΚΝΗΣ