Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΦΩΤΗΣ Θ. ΚΑΛΟΥΔΙΩΤΗΣ ΑΜ' | 15 Αυγούστου 2011, 17:14

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έχει αναρτηθεί (στη διαβούλευση για το νόμο του νέου τρόπου έκδοσης αδειών) από το προεδρείο καθώς και από μέλη της επιτροπής Γ3 του ΣΑΔΑΣ, κείμενο σχετικό με την ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ για την προώθηση της διαδικασίας θεσμοθέτησης μορφολογικών κανόνων ,που θα αφορούν τους μικρούς οικισμούς και την εκτός σχεδίου δόμηση όλης της επικράτειας. Το κείμενο είναι αναλυτικότατο, σαφές και επιστημονικά άρτιο. Επειδή, όμως, ακούγεται, ότι, η προσάρτηση της συζήτησης για την θεσμοθέτηση μορφολογικών κανόνων στη διαβούλευση του νόμου για τον νέο τρόπο έκδοσης αδειών είναι εμβόλιμη και ίσως εκτός θέματος, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Πράγματι, θα μπορούσε η άποψη αυτή να είναι αληθής, αν, το αναφερόμενο στο σχετικό κείμενο “ΤΡΙΠΤΥΧΟ”: δεν θεωρηθεί αδιαίρετο. Όμως, το τρίπτυχο αυτό (δεν μπορεί, παρά να) είναι εξ ορισμού ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ! Είναι προφανές, ότι, ούτε σύντομη, ούτε εύκολη θα ήταν μια συζήτηση, πάνω στην ανάγκη θέσπισης ή μη μορφολογικών κανόνων. Ο πρώτος, πρόχειρος λόγος θεσμοθέτησής τους, είναι η καλοπροαίρετη προσπάθεια να μπεί φραγμός στην προϊούσα καθημερινή υποβάθμιση του (όχι μόνον δομημένου) περιβάλλοντος. Όμως το “ροκάνισμα” των ποικιλόμορφων μικροτοπίων του πολυσχιδούς Ελληνικού τοπίου από την, λεγόμενη, άναρχη (που κάθε άλλο παρά άναρχη είναι) δόμηση, της Α', Β', ..., Ν' κατοικίας και του μαζικού τουριστικού καταλύματος, δεν οφείλεται στην απουσία μορφολογικών (διάβαζε μορφοκρατικών) κανόνων. Οφείλεται στην ανατροπή της παληάς ισορροπημένης σχέσης περιέχοντος – περιεχομένου αναφορικά με το δομημένο – αδόμητο, μέσα από την αδιαφορία για την φέρουσα ικανότητα και την κλίμακα μιας τοπιακής ενότητας, η οποία αδιαφορία προέρχεται από την απουσία σχεδιασμού ή πολιτικών εφαρμογής του στις υπερκείμενες βαθμίδες. Ό,τι απέμεινε από το Νοτιοελληνικό (κυρίως παράκτιο και νησιωτικό) τοπίο, μετά την προέλαση του “λευκού καρκινικού εξανθήματος”, αρχίζει να διαφαίνεται, ότι, θα ροκανιστεί κι' αυτό από την “άναρχη” (πάλι) προέλαση των ΑΠΕ. (Όποιος έχει κινηθεί πρόσφατα στον επαρχιακό δρόμο Ναυπάκτου – Θέρμου και έχει προσέξει τους φωτοβολταϊκούς καθρέφτες μέσα σε φυσικές εκτάσεις κλίσεων 50% έως και 80%, μπορεί να το αισθανθεί καλλίτερα). Και είναι βέβαιο, ότι, την προοπτική αυτή δεν θα την ανασχέσουν οι μορφολογικοί κανόνες, αλλά η εμμονή και επιμονή των αρμοδίων στο τρίπτυχο της αρχής αυτού του σχολίου. Επειδή λοιπόν, είναι πιθανόν “ο Εφιάλτης να διαβεί στο τέλος”, θα πρέπει να αναγνωρισθεί, ότι, ο νέος νόμος, έστω και με φειδώ, έστω και μέσα σε ένα δυσμενές περιβάλλον, δίνει μια δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης (σε όποιον θέλει να εκφραστεί έξω από το μορφολογικό πλαίσιο, που θα καθιερωθεί), μέσα από την “έγκριση” της πρόθεσής του από τα ΣΑ. Γι' αυτό το ειδικό βάρος των ΣΑ προβλέπεται τεράστιο και γι' αυτό πρέπει να υπάρξει η φροντίδα από τώρα, ώστε να είναι απαλλαγμένα από την υπεροπλία των αλλοτριωμένων εκπροσώπων της διοίκησης, την αυθεντία της πανεπιστημικής υπεροψίας, την στειρότητα των κουρασμένων γεροντοπαλλήκαρων της πιάτσας και να ανοίξουν στη φρεσκάδα των νέων της αρχιτεκτονικής κοινότητας, που ασφυκτιούν και ονειρεύονται, παίρνοντας όλα μα όλα τα ρίσκα. Στο κάτω- κάτω και μέχρι τώρα, που είμασταν πιό “κουμπωμένοι” και πιο “προσεκτικοί”, τι καταφέραμε;