Αρχική Εθνική Μεταλλευτική ΠολιτικήΕθνική Πολιτική της Χώρας για την Αξιοποίηση του Ορυκτού ΠλούτουΣχόλιο του χρήστη Τέντες Γεώργιος | 20 Σεπτεμβρίου 2011, 11:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Τέντες Γεώργιος' | 20 Σεπτεμβρίου 2011, 11:35

    Αγαπητοί κύριοι θα ήθελα να καταθέσω τα ακόλουθα γενικά σχόλια. Ι. Επί του πνεύματος του κειμένου: η κατάθεση ενός τέτοιου πλαισίου πιστεύω ότι εκπίπτει από τις αρμοδιότητες του ΥΠΕΚΑ, στο βαθμό που: 1. Αφορά μη ενεργειακές πρώτες ύλες 2. Δεν στοχεύει στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης (και αυτό με γενικόλογες παραινέσεις) 3. Δεν σχετίζεται με τις Κλιματικές Αλλαγές και την επίδρασή τους στην εκμετάλλευση ορυκτών πόρων (π.χ. μείωση ορυκτών καυσίμων) Ως εκ τούτου, καλύτερα με τέτοια θέματα να ασχολείται το υπουργείο ανάπτυξης, ώστε να μη συγχέονται οι αρμοδιότητες. ΙΙ. Επί της ουσίας, δεν διατυπώνονται πραγματικοί, επιτεύξιμοι στόχοι, με μετρήσιμο αποτέλεσμα (ειδικά σε ένα 'νομοθέτημα' - πλαίσιο, αυτό αποτελεί αναγκαιότητα). Έτσι, οτιδήποτε γίνει στο μέλλον σε σχέση με ορυκτές πρώτες ύλες θα μπορεί να γίνει αποδεκτό ή ακόμα και να θεωρηθεί αποτέλεσμα του πλαισίου αυτού. Άρα δεν αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο. ΙΙΙ. Είναι παραπάνω από σαφές ότι το ΙΓΜΕ έχει πρωταγωνιστήσει στην σύνταξη του εν λόγω πλαισίου, καθώς αυτό βρίθει έμμεσης διαφήμισής του, προφανώς εν όψει της συγχώνευσης/κατάργησής του. Παρ΄όλα αυτά το Ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει το ΙΓΜΕ ή δεν το θέλει. Σε κάθε περίπτωση, όσα και αν έχει προσφέρει το ΙΓΜΕ στην χώρα, η παραγωγικότητά του είναι εξαιρετικά μειωμένη (ως προς το κόστος, αλλά και τον ανθρωποχρόνο που δαπανάται), με έκδηλα φαινόμενα φεουδαρχικής αντίληψης περί των δεδομένων, των μελετών και των επιστημονικών ευρημάτων. Συμπερασματικά, διαπιστώνεται ότι το πλαίσιο θα πρέπει να αποσυρθεί, να απεμπλακεί από τάσεις προβολής του ΙΓΜΕ (αφού αυτό δεν θα υπάρχει σε λίγο) και να ξαναδουλευτεί με πραγματική διάθεση για στόχους και μετρήσιμα αποτελέσματα. ΥΓ: Κάποια στιγμή θα πρέπει το ΥΠΕΚΑ να ξεκαθαρίσει στο κοινό αν επιθυμεί "αειφόρο" ή "βιώσιμη" ανάπτυξη. Πρόκειται για δύο διαφορετικές κατευθύνσεις και η ταυτόχρονη χρήση τους στο ίδιο κείμενο δημιουργεί σύγχυση στο κοινό ως προς τις προθέσεις του υπουργείου.