Αρχική Ποινική προστασία του περιβάλλοντοςΆρθρο 8 Τροποποίηση του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 (Α΄ 160)Σχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 23 Σεπτεμβρίου 2011, 10:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 23 Σεπτεμβρίου 2011, 10:09

    Το προσχέδιο νόμου επιφέρει και πάλι αλλαγές στις διατάξεις για την δυνατότητα παράστασης πολιτικής αγωγής, οι οποίες όμως πρόσφατα τροποποιήθηκαν [16§5 Ν. 3937/2011, Α' 60]. H κυριότερη αλλαγή είναι ο περιορισμός του κύκλου των προσώπων που νομιμοποιούνται σε παράσταση πολιτικής αγωγής: το προσχέδιο νόμου αφαιρεί το δικαίωμα αυτό από «πανεπιστήμια, άλλ[ους] επιστημονικ[ους] φορείς, δικηγορικ[ούς] συλλόγ[ους], φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, μη κυβερνητικές οργανώσεις και φυσικά πρόσωπα». Ειδικά σε περιβαλλοντικά θέματα, η ανάγκη για μία παρόμοια ρύθμιση είναι μεγάλη, διότι, σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις, δικαιούται να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων μόνο ο «αμέσως ζημειωθείς», ή αυτός που επλήγη «ευθέως και προσωπικά» [π.χ., κάτοχος όμορου ακινήτου (ΑΠ 1865/2009), οι εξωραϊστικοί σύλλογοι της περιοχής (ΕφΑθ 2391/2008), ο αρμόδιος δήμος, όχι όμως και οι περίοικοι (ΠλημΘεσ 10623/2003)], ενώ τα νομικά πρόσωπα μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση μόνο λόγω ηθικής βλάβης όταν αυτή αναφέρεται στο όνομα, την φήμη, το κύρος ή το μέλλον τους. Το αποτέλεσμα ήταν η έλλειψη πολιτικής αγωγής από την ποινική δίκη, όταν ο υπεύθυνος ήταν αρκετά επιδέξιος, τυχερός ή προσεκτικός ώστε να μην θιγεί κανείς «ευθέως και προσωπικά». Στον τομέα του περιβαλλοντικού εγκλήματος, οι περιορισμοί αυτοί έχουν καταδικάσει, μέχρι σήμερα, τον θεσμό της πολιτικής αγωγής σε αποτυχία. Όσον αφορά το Δημόσιο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι χρησιμοποιεί το δικαίωμα παράστασης σπανιότατα, αν δεν το έχει ουσιαστικά καταδικάσει σε αχρησία. Είναι άγνωστο για ποιο λόγο αφαιρέθηκαν οι ΟΤΑ, καθώς και ο αποκλεισμός των μη κυβερνητικών οργανώσεων, και ιδίως των τοπικών που έρχεται σε αντίθεση με τις διεθνείς τάσεις.