Αρχική Χερσαία περιοχή του όρους Ολύμπου ως Εθνικό ΠάρκοΆρθρο 4 ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΟΜΗΣΗΣΣχόλιο του χρήστη Γιάννης | 10 Οκτωβρίου 2011, 09:18
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αν συμφωνούμε σε κάτι με την Άρτεμις αυτό είναι η ολική αδιαφορία - αδυναμία - ανικανότητα των αμροδιων υπηρεσιων στον τομέα της φύλαξης του Ολύμπου. Από κει και πέρα τα περιστατικά με κυνηγούς και οι αναφορές πως δεν μπορει κανεις να περπατήσει για 6 μηνες στο βουνό λόγω κυνηγών αποτελούν σαφώς υπερβολή και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την ολική απαγόρευση θήρας ακόμη και στη ζώνη Γ μιας και αφού όπως αναφέρει κατοικεί στη περιοχή εδω και 13 χρόνια θα γνωρίζει πως οι περιοχές που συμπίπτουν οι δραστηριότητες της περιήγησης με αυτήν της θήρας είναι ελάχιστες. Οπως και νάχει, ο δογματισμός και η απολυτότητα όσων τάσσονται για τους δικους τους λόγους εάντια στη θήρα στερούν από όσους πρόκειται να πάρουν τις σχετικές αποφάσεις τη δυνατότητα να αποκτήσουν μια καθαρή εικόνα για το τι γινεται στον ολυμπο με αποτέλεσμα για αλλη μια φορα η διατάξεις που θα προκύψουν να ειναι προιον τηρησης "ισορροπιων" παρά ρεαλιστικης προσεγγισης.. Αν υπάρχει πρόβλημα με τους κυνηγους τοτε θα επρεπε οι περιηγητες που εχουν οργανωμενους συλλογους, με τις αρμοδιες αρχες αλλα και τους συλλογους των κυνηγών να κάτσουν ολοι μαζι και να χωροθετήσουν τις επιτρεπόμεμενες για τη θήρα περιοχές εξαιρώντας πχ μια ζωνη 300 μ. από τα κύρια περιηγητικα μονοπατια που εχουν επισκεψιμοτητα ακομη και το χειμωνα. Μπορεί η Δ/νση Δασών να μην αποδεικνύει εμπρακτως το ρολο που εχει να επιτελεσει αλλα αυτο ενισχυει ακομη περισσοτερο την αναγκη για συνεργασια και διαλογο μεταξυ των λοιπων φορέων χρηστών στον οποιο με αντικειμενικοτητα θα μπορουσαν να λυθουν πολυ ευκολα τετοιου ειδους προβληματα. Οι νομιμοι κυνηγοι ειναι οργανωμενοι σε συλλογους και ειναι ευκολο να βρεθουν αμεσα οι εκπροσωποι τους για καποιο σχετικο διαλογο. Αν ομως αντιθετα επικρατησει ο δογματισμος και η απολυτοτητα και απαγορευτει ανευ λογου η θηρα και στις 3 ζωνες τοτε ποιος εξασφαλιζει τους περιηγητες από το ενδεχόμενο δράσης λαθροθηρών οπου τα πραγματα πλέον θα ειναι ανεξελεγκτα? Οταν προκειται για ανθρωπινες ζωες δε χωρανε στατιστικα κλπ αλλα πρεπει απολυτα να εξασφαλιζεται η ασφαλεια των περιηγητων και κατι τετοιο ακομη και με απομακρυνση των νομιμων κυνηγων δεν μπορει να επιτευχθει. Το προβλημα εδω ειναι πως ερχομαστε προ τετελεσμενων γεγονοτων χωρις να εχουν ληφθει σοβαρα υποψη οι ανάγκες, οι επιθυμιες, τα δικαιωματα και οι υποχρεώσεις ολων των "χρηστών" που επικέπτονται τον Όλυμπο με ευθύνη της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ αλλά και των υπαλλήλων στη Δ/νση περιβάλλοντος που αντί ρύθμισης - διαχείρισης επιλέγουν (λογω αγνοιας-ελλειψης της απαιτουμενης επισστημονικης καταρτισης) να απαγορευουν με μια γραμμη την προσβαση στο βουνο σε διαφορες ομαδες ανθρώπων (κτηνοτροφοι, αγροτες κλπ). Αν υπήρχε πραγματικά ο κινδυνος να τραυματιστει καποιος ορειβατης τοτε με τη συχνοτητα επισκεψης των ορειβατων στο βουνο θα επρεπε να εχει συμβει ηδη καποιο ατυχημα. Δεν ειναι τυχαιο που κατι τετοιο δεν εχει συμβει ποτε. Ενας λαθροθηρας ομως πιθανα θα κρυβοτανε και δε θα ενημερωνε τους περιηγητες του παραδειγματος για την παρουσια αλλων κυνηγων με οτι αυτο συνεπαγεται. Αυτο που χρειαζεται ειναι χωροθετηση των επιμερους δραστηριοτητων (οχι μονο των κυνηγων γιατι οπως και οι περιηγητες εχουν και αυτοι το δικαιωμα να ασκησουν τη δραστηριοτητα τους) και ουσιαστικη φυλαξη με τουλαχιστον 2 φυλακεια ενα στην Ανατολικη και ενα στη Δυτικη πλευρα του Ολυμπου με συνεχη παρουσια τουλαχιστον 2 φυλακων στο καθενα ετσι ωστε αν οχι φυλαξη, να υπάρχει τουλαχιστον η δυνατοτητα αμεσης παρεμβασης. Οσες απαγορευσεις και να επιβληθουνε σε κυνηγους η αλλες δραστηριοτητες αν δεν υπάρξει σοβαρη πολιτικη βουληση και ουσιαστικη χρηματοδοτηση και εξοπλισμος των αρμοδιων υπηρεσιων κανεις δεν εξασφαλιζει την παυση των παραβατικων συμπεριφορων. Αρκει αν ριξει μια ματια κανεις σε οποιαδηποτε προστατευομενη περιοχη για να αντιληφθει αν φτανουν οι χαρακτηρισμοι και οι διαταξεις για τη διαχειριση και την προστασια της... Αν θα επρεπε να θεσουμε ενα στοχο ολοι οσοι επισκεπτομαστε τον Ολυμπο αυτος θα πρεπε να ειναι η συνεχης και συστηματικη φυλαξη του βουνου και μετα τα οσα "προβληματα" παραμεινουν θα μπορουν να λυθουν ευκολα στην πραξη. Με τη διατηρηση της θεσμικης απαξιωσης σε φορεα διαχειρησης και δ/νση δασων οτι και να γραφτει στα χαρτια η κατασταση θα παραμεινει η ιδια αν οχι χειροτερη.