Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Τούλης Γιώργος' | 12 Οκτωβρίου 2011, 15:08

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο Όλυμπος πρέπει να μείνει όπως είναι. Θα πρέπει να κλείσει ο δρόμος από τα Καλύβια που φτάνει στα 2.450 μέτρα και να υλοποιηθούν οι απόφασεις κατεδάφισης για τα αυθαίρετα καταφύγια. Ο συγκεκριμένος δρόμος είναι η μεγαλύτερη απειλή του Ολύμπου και φτάνει παράνομα μέχρι εκεί (έχει άδεια μέχρι τα 2.000 μέτρα αν δεν κάνω λάθος, κι αυτό κακώς. Ας γίνουν μελέτες και αν χρειάζεται ας γκρεμιστούν τα καταφύγια του οροπεδίου, ας μπουν μπάρες σε όλους τους δρόμους που οδηγούν σε καταφύγια, ας κλείσουν και μονοπάτια που άνοιξαν αυθαίρετα. Να επεκταθούν μελλοντικά τα όρια του Δρυμού και πιο χαμηλά από την πλευρά της Ελασσόνας. Να γίνει μελέτη που να ορίζει πόσοι ορειβάτες θα περπατάνε κάθε μέρα σε κάθε μονοπάτι. Που θα επιτρέπεται η αναρρίχηση και που όχι κλπ ο Όλυμπος να μείνει ανέπαφος γιατί είναι η περιουσία μας και η περιουσία των επόμενων γενιών. Η ανάπτυξη να γίνει περιμετρικά στα χωριά. Οι κάτοικοι εκεί είναι παραδοσιακά αγρότες και κτηνοτρόφοι. Δεν χρειάζεται ούτε και πρέπει να αλλάξουμε τη φυσιογνωμία της περιοχής. Αν κτίσουμε παντού, τι θα γίνουν όλοι αυτοί; Εστιάτορες και ξενοδόχοι; Απλώς πρέπει να πιστοποιούν τα προϊόντα τους, αφού ενταχθούν σε μια νέα ζώνη, ζώνη Δ, και να τα διαθέτουν στα καταστήματα και τις ταβέρνες της περιοχής. Οι επισκέπτες δεν χρειάζεται να ανέβουν ψηλα για να νιώσουν τον μύθο του Ολύμπου. Πρέπει να τον βιώνουν μέσα στα χωριά και γύρω από αυτά. Κάθε χωριό πρέπει να έχει παντού πινακίδες, χάρτες, σήμανση κλπ που να δείχνει στον επισκέπτη ότι έχει εισέλθει στο Εθνικό Πάρκο (Δ' ζώνη). Να έχει κάποιο μουσείο σχετικό με το βουνό, να έχει τουριστικά περίπτερα κλπ. Να έχει κάθε χωριό 2-3 περιβαλλοντικά μονοπάτια που να βρίσκονται χαμηλά ώστε να μπορούν να τα επισκεπτούν όλοι. Στα μονοπάτια αυτά να έχει σημεία θέας, σταθμούς ενημέρωσης, περιβαλλοντικά - μυθολογικά παιχνίδια για παιδιά, ωραίες ξύλινες πινακίδες κλπ. Εκεί θα ζει το μύθο του ο επισκέπτης. Όχι στις κορυφές όπου θα πρέπει να πάνε μετρημένοι. Η ανάπτυξη θα έρθει από τους πολλούς που θα επισκέπτονται τα χωριά και τα μονοπάτια που βρίσκονται χαμηλά. Ο επισκέπτης να προκαλείται να κάνει το γύρο του Ολύμπου ώστε να οφελούνται όλα τα χωριά. Θα το κάνει αν ξέρει ότι στο παρακάτω χωριό έχει ένα ωραίο μουσείο, στο επόμενο ένα μονοπάτι με καταρράκτες, στο επόμενο μια ταβέρνα πιστοποιημένη από το Φορέα Διαχείρισης γιατί σερβίρει φαγητά που κατασκευάζονται με ντόπιες πρώτες ύλες, ενώ στο τελευταίο χωριό θα παέι για να βρει ένα μαγαζί με χειροποίητες δημιουργίες ώστε να αγοράσει το σουβενίρ του. Οι ορειβάτες που διανυκτερεύουν στα καταφύγια ούτε πολλοί είναι ούτε πολύ χρήμα αφήνουν. Το τελεφερίκ και το χιονοδρομικό θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον και σε 2-3 γενιές ο Όλυμπος θα έχει χάσει την αξία του. Αν σώνει και καλά πρέπει να γίνει τελεφερικ, ας γίνει πχ από Άγιο Δημήτριο σε Βουλγάρα. Όχι όμως στο Λιτόχωρο γιατί το Λιτόχωρο σε βάζει κατεθείαν στην καρδιά του βουνού και το τελεφερίκ θα είναι μαχαιριά. Ο φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού πρέπει να ενισχυθεί νομοθετικά και να συνεχίσει να έχει επικεφαλής άνθρωπο ανεξάρτητο και όχι όπως παλιά που είχε τον Νομάρχη, τον πρώην βουλευτή κλπ. Τέλος πρέπει να αποκτήσει ένα λογότυπο το Εθνικό Πάρκο είτε σύγχρονο και αφηρημένο όπως πχ στο Νότιο Μέλανα Δρυμό είτε με κάτι χαρακτηριστικό (Στεφάνι -θρόνος του Δία ή Jankaea Heldreichii). Να υπάρχουν καταστήματα πώλησης αναμνηστικών με το σήμα του Εθνικού Πάρκου και άλλα προϊόντα ώστε να έχει έσοδα το Εθνικό Πάρκο. Να έχει φύλακες με στολή και ξεναγούς. Οι κυνηγοί δεν χρειάζονται γιατί διώχνουν τους πεζοπόρους. Αν επιτραπεί όμως τελικά, η άδεια να δίνεται από τον Φορέα Διαχείρισης, να στοιχίζει ακριβά και να ισχύει για ένα Σαββατοκύριακο μόνο και για συγκεκριμένο σημείο του βουνού και συγκεκριμένα θηράματα. Να υπάρχει μηχανισμός ελέγχου και όποιος είναι παραβάτης να μην ξαναπαίρνει άδεια ποτέ. Αυτά τα γράφω γιατί ξέρω ότι θα υπάρχουν πιέσεις από τους κυνηγούς να επιτραπεί το κυνήγι στον Εθνικό Δρυμό. Τα ζώα στον Όλυμπο δεν είναι σε αφθονία, όπως οι τάρανδοι στην Αλάσκα, για να επιτρέπεται το κυνήγι. Παλιά ο Χρήστος Κάκκαλος ζούσε από το κυνήγι αγριοκάτσικων. Πόσα υπάρχουν σήμερα; Πόσοι γυπαετοί; Πόσες αρκούδες; Πόσα αρπακτικά γενικώς; Και το συζητάμε ακόμα να επιτρέψουμε το κυνήγι... Όσο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες τι να πω; Να ζητούν πρόσβαση παντού είναι σωστό. Αλλά όχι στις κορυφές του Ολύμπου. Ας γίνουν χαμηλά, γύρω από τα χωριά ειδικά μονοπάτια που να είναι προσβάσιμα. Αλλά τα ψηλα βουνά είναι απρόσιτα για τους πολλούς. Όχι μόνο για τα ΑΜΕΑ αλλά και για όλους τους υπόλοιπους. Αλλιώς να ζητήσω κι εγώ να αποκτήσουν όλοι πρόσβαση στο Έβερεστ. Μα καλά τόσο χαζοί είναι αυτοί οι Νεπαλέζοι που δεν έχουν κάνει ακόμα ένα τελεφερικ μέχρι εκεί να τα οικονομήσουν; Τέλος να πω ότι είμαι απογοητευμένος από την στάση σχεδόν όλων των τοπικών αρχόντων της Πιερίας. Με τέτοια μυαλά θα κάνουμε τον Όλυμπο σαν την Παραλία Κατερίνης. Γιατί άραγε δεν έρχεται κανένας Άγγλος, Γάλλος, Γερμανός, Ιταλός, Αμερικάνος τουρίστας στην παραλία; Και ξενοδοχεία μεγάλα υπάρχουν και ταβέρνες και όλα τα καλά. Μόνο φυσικό περιβάλλον δεν υπάρχει καθώς κάποιοι επέτρεψαν στο παρελθόν να καταστραφεί κτίζοντα πάνω στην άμμο, μέχρι και πρόσφατα. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να προσελκύσει καλό τουρισμό και μοιραία έρχονται Σκοπιανοί, Τσέχοι κλπ "Αξιοποιήθηκε" η παραλία και η αμμουδιά και είδαμε τα αποτελέσματα. Αν κάνουμε το ίδιο και στον Όλυμπο, θα στερήσουμε από τις μελλοντικές γενιές από μια παγκοσμίου φήμης ατραξιόν. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουν κάποιοι ότι δεν πρέπει να πειράξουμε τον Όλυμπο. Εκτός κι αν έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους (έσοδα από τις κατασκευές). Οι μόνοι που θα οφεληθούν από το τελεφερίκ που θα φτάνει στο Λιβαδάκι ή στο Οροπέδιο των Μουσών είναι οι κατασκευαστικές εταιρείες. Και θα χάσουν όλοι οι άλλοι, ειδικά οι επόμενες γενιες που θα μας βρίζουν όπως εμείς βρίζουμε σήμερα αυτούς που επέτρεψαν το κτίσμο πάνω στην πιο πλατιά παραλία της Ελλάδας. Η παραλία της Κατερίνης είχε ένα φοβερό συγκριτικό πλεονέκτημα και εμείς θεωρήσαμε ότι πρέπει να το εκεμταλλυτούμε. Αντί να το αφήσουμε ανέπαφο, και να επενδύσουμε παραέξω, αφήνοντας χώρο για πεζόδρομους, πάρκα, ποδηλατόδρομους κλπ πήγαμε και κτίσαμε πάνω στην άμμο. Καλά να πάθουμε. Αλλά την πάθαμε μια φορά και δεν πρέπει να την ξαναπάθουμε. Κι όμως αυτό δεν το καταλαβαίνουν ούτε νομαρχιακοί σύμβουλοι, ούτε το Επιμελητήριο, ούτε βουλευτές, ούτε Δήμαρχοι. Έχουν όλοι αυτοί συμφέροντα ή απλώς δεν το καταλαβαίνουν; Αυτή είναι η απορία μου.