Αρχική Χερσαία περιοχή του όρους Ολύμπου ως Εθνικό ΠάρκοΆρθρο 1 ΣΚΟΠΟΣΣχόλιο του χρήστη Λάζαρος Γεωργιάδης | 13 Οκτωβρίου 2011, 15:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λάζαρος Γεωργιάδης' | 13 Οκτωβρίου 2011, 15:52

    Σχόλια ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ για το Προεδρικό Διάταγμα χαρακτηρισμού του Ολύμπου ως Εθνικό Πάρκο. Πρώτα από όλα θα πρέπει να επικροτήσουμε τόσο τη δρομολόγηση της διαδικασίας έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος για την Προστατευόμενη Περιοχή του Ολύμπου από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, όσο και το περιεχόμενό του ελπίζοντας πως παράλληλα με την νομοθετική ενίσχυση θα βρεθεί τρόπος να θωρακιστεί και η λειτουργία του Φορέα Διαχείρισης όπως και των υπόλοιπων προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα. Πολλά σημεία του κειμένου έχουν ευστόχως επισημανθεί από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία και το WWF-Ελλάς, θα θέλαμε όμως να τονίσουμε από την πλευρά μας κάποια με τη μορφή προβληματισμών κυρίως σε σχέση με τις ανθρώπινες δραστηριότητες και την συνύπαρξη του ανθρώπου με την άγρια ζωή, όπως: 1. Η χρήση της βόσκησης ως βασικό εργαλείο ολοκληρωμένης διαχείρισης με βάση την βοσκοϊκανότητα των περιοχών (η οποία πρέπει να υπολογίζεται σε συνδυασμό με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας) όπου κρίνεται αυτή απαραίτητη. 2. Η ολοκληρωμένη διαχείριση της πρόσβασης των τροχοφόρων με αποκλεισμό εισόδου για οποιοδήποτε όχημα δεν έχει σχέση με την προστασία και διαχείριση του Εθνικού Πάρκου. Ακόμα και αυτά τα οχήματα να τηρούν κανόνες αποτροπής εκτός δρόμου οδήγησης ειδικά σε χορτολιβαδικές εκτάσεις με σημαντικά είδη της χλωρίδας. Εξαίρεση μπορούν να αποτελούν οι περιοχές στις οποίες μπορεί να επιτρέπεται η βόσκηση. 3. Η δυνατότητα αξιολόγησης της κατάστασης του φυσικού οικοσυστήματος ως δυναμικό σύστημα με εποχιακές διακυμάνσεις και δυνατότητες επανάκαμψης ειδών της άγριας πανίδας και χλωρίδας έχοντας υπόψη: • Την εποχιακή αλλαγή της χρήσης των διαφόρων ζωνών της Προστατευόμενης Περιοχής από κάποια είδη με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις εποχιακές μετακινήσεις του αγριόγιδου. Το είδος αυτό είναι χαρακτηριστικός δείκτης της ανάγκης για την αποτροπή του κυνηγίου και στις τρεις ζώνες αφού δεν χρειάζεται να αποτελεί το ίδιο στόχο για να ενοχληθεί από οποιοδήποτε πυροβολισμό και να εγκαταλείψει τον βιότοπό του. • Τον τρόπο διαχείρισης και τα προβλήματα που υπάρχουν στον ευρύτερο χώρο έξω από την Προστατευόμενη Περιοχή και την ενδεχόμενη αλληλεπίδραση και φυσική συνέχεια μεταξύ τους. Τα προβλήματα αυτά, αποτρέπουν, ενώ η σωστή διαχείριση επιτρέπει, την επανεμφάνιση σημαντικών ειδών που ιστορικά υπήρξαν στην περιοχή όπως: α) η αρκούδα η οποία επανεμφανίστηκε στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου μετά από σχεδόν ένα αιώνα: ενδεικτικά αναφέρεται η ύπαρξη περιστατικών με χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων και λαθραίο κυνήγι αρκούδας στην ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου εκτός του Εθνικού Δρυμού και β) ο γυπαετός, η επανεμφάνιση του οποίου απαιτεί την παρουσία της κτηνοτροφίας στη ευρύτερη περιοχή αλλά και την παράλληλη εξάλειψη της χρήσης των δηλητηριασμένων δολωμάτων. Μία πιθανή παρουσία και των δύο ειδών θα αυξήσει ανυπολόγιστα την προστιθέμενη αξία της βιοποικιλότητας και ευρύτερα της φυσικής κληρονομιάς του Ολύμπου. Επιπλέον και επειδή ως είδος του πλανήτη γη, ο άνθρωπος έχει κυριεύσει όλα τα πλάτη και τα μήκη του, τώρα τελευταία και τα ύψη (λόγω αιολικών πάρκων), οφείλει τουλάχιστον σε περιοχές που θέλει να λογίζονται ως προστατευόμενες να διατηρήσει στο μέγιστο δυνατό το αδιατάρακτο χαρακτήρα τους. Λάζαρος Γεωργιάδης Βιολόγος Διευθυντής ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ