Αρχική Χερσαία περιοχή του όρους Ολύμπου ως Εθνικό ΠάρκοΆρθρο 1 ΣΚΟΠΟΣΣχόλιο του χρήστη Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | 13 Οκτωβρίου 2011, 15:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου' | 13 Οκτωβρίου 2011, 15:59

    Ο γνωστός σε όλους Όλυμπος είναι μιά περιοχή με τεράστια οικολογική και πολιτιστική αξία και είναι συνδεδεμένος με την ιστορία τους Έθνους μας, διαχρονικά από τα αρχαία και στη συνέχεια τα Βυζαντινά χρόνια μέχρι σήμερα. Αυτό επιβάλλει με κάθε τρόπο ώστε όλα τα οικολογικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά του να προστατευθούν, προκειμένου να διατηρηθεί τόσο η φυσική όσο και η πολιτιστική αυτή κληρονομιά στο διηνεκές για τις μελλοντικές γενεές. Η προστασία προκειμένου να είναι αποτελεσματική δεν θα πρέπει να γίνεται μόνο με στατικές και κατασταλτικές πολιτικές, αλλά κυρίως με την συμμετοχική και ενεργητική διαδικασία όλων των πολιτών με γνώμονα την αειφορία και την δίκαιη κατανομή των βαρών, ώστε να προκληθεί το ενδιαφέρον των τοπικών κοινωνιών για την προστασία του περιβάλλοντος και η αγάπη τους γι΄αυτό. Με βάση τα ανωτέρω κάνουμε τις εξής προτάσεις: α. Επιβράβευση όσων προστατεύουν το περιβάλλον σύμφωνα με τό άρθρο 16 παρ. 2 του ν. 3937/2011, που προβλέπει τη θεσμοθέτηση οικονομικών κινήτρων για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, στα οποία περιλαμβάνεται, ενδεχομένως, και σύστημα ανταποδοτικών οφελών ως κίνητρο σε ιδιώτες ή τοπικές κοινωνίες για τη διατήρησή τους, με στόχο την αναγνώριση της αξίας των υπηρεσιών και των λειτουργιών που προσφέρουν τα οικοσυστήματα, ειδικότερα όταν διατηρούνται σε ικανοποιητική κατάσταση. Άλλωστε οι τοπικές κοινωνίες (με τα όποια λάθη τους), διατήρησαν το περιβάλλον στην πολύ καλή κατάσταση που είναι σήμερα και θα πρέπει και άλλοι πολίτες, που ζούν σε περιοχές που έχουν υποβαθμίσει το περιβάλλον τους, να συμβάλλουν και αυτοί στην προστασία του, σύμφωνα με την ευρύτερη ερμηνεία της αρχής ότι «ο ρυπαίνων πληρώνει». β. Η ενθάρρυνση γεωργοκτηνοτροφικών δραστηριοτήτων με παραδοσιακές και βιολογικές μεθόδους και η εκτατική κτηνοτροφία, η ενθάρρυνση εκτροφής αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων (τα οποία προστατεύονται σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει σήμερα) και η ενθάρρυνση του οικοτουρισμού. Να εξετασθεί επίσης η δυνατότητα ειδικής πιστοποίησης των προϊόντων που θα παράγονται στην περιοχή. γ. Η δυνατότητα εγκαταστάσεως ΑΠΕ (άρθρο 19 παρ. 8 το ν. 1650/1986, όπως ισχύει σήμερα), με όρους και περιορισμούς που θα αφορούν το μέγιστο ύψος τους και την μέγιστη κάλυψη του γηπέδου. δ. Δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί η παρουσία του ανθρωπου και οι δραστηριότητες του από την προστατεύομενη περιοχή, διότι σε πολλές περιπτώσεις η ανθρώπινη επιρροή συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός οικολογικά πολύτιμου οικοτόπου (Natura 2000 and forests ‘Challenges and opportunities’, European Commission, Directorate-General for the Environment, 2003, p. 12), ή η διατήρηση της βιοποικιλότητος ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να απαιτεί την διατήρηση ή και την ενθάρρυνση ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ, ΕΕ L 206, της 22.7.1992, εισαγωγή). Με την προϋπόθεση βέβαια ότι όλα αυτά γίνονται με συγκεκριμένους και σαφείς όρους και περιορισμούς. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι ο Όλυμπος είναι διάσπαρτος από αρχαιολογικούς χώρους και Μνημεία, που είναι έργα ανθρώπων και τα οποία αποτελούν σήμερα αντικείμενο προστασίας. Επισημαίνουμε ότι στό άρθρο 18 § 5 του ν. 1650/1986 όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 4 του ν. 3937/2011, για τις προστατευόμενες περιοχές δεν προβλέπονται κανονισμοί διοίκησης και λειτουργίας αλλά μόνο σχέδια διαχείρισης. Γενικά όσον αφορά τις ρυθμίσεις του π.δ. αυτές κρίνονται θετικές και ελπίζουμε μετά την διαβούλευση και τις προτάσεις που θα γίνουν από όλους τους ενδιαφερομένους θα γίνουν ακόμη καλύτερες. Οι υπόλοιπες παρατηρήσεις μας αναφέρονται στα επι μέρους άρθρα του π.δ.