Αρχική Κατάταξη Έργων και Δραστηριοτήτων σε κατηγορίες του Νόμου για την Περιβαλλοντική ΑδειοδότησηΆρθρο 5 (Παραρτήματα)Σχόλιο του χρήστη Γ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Μελετητής έργων ΑΠΕ | 25 Οκτωβρίου 2011, 16:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Μελετητής έργων ΑΠΕ' | 25 Οκτωβρίου 2011, 16:57

    Οι προτάσεις μου είναι οι ακόλουθες: 1. Αύξηση στο όριο κατάταξης των εγκαταστάσεων παραγωγής βιοαερίου από την επεξεργασία αποβλήτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το όριο που έχει τεθεί είναι πάρα πολύ μικρό. Πρέπει να ανέβει σημαντικά, τουλάχιστον στα 200.000 - 250.000 tn/έτος! 2. Ομάδα 10η: Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - Ηλεκτροπαραγωγή από αιολική ενέργεια Υποκατηγορία Α1: P > 50 MW ή P > 40 MW και εντός Natura 2000 ή L ≥ 20 km Υποκατηγορία Α2: 10MW < P 40 MW και L < 20 km Υποκατηγορία B: 0,02 < P <= 10 MW Ακόμη, αν και δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας διαβούλευσης, θεωρώ απαραίτητο να παραθέσω ορισμένες γενικότερες απόψεις για να βοηθήσουμε τις ΑΠΕ να αδειοδοτούνται ευκολότερα και γρηγορότερα: 1. Πρέπει να τηρούνται στο ακέραιο οι ημερομηνίες - προθεσμίες για τις απαντήσεις των υπηρεσίων σε αιτήματα γνωμοδότησης - αδειοδότησης. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες να διαμορφώσουν επιτέλους και να αναρτήσουν στην ιστοσελίδα τους, περιοχές απαγόρευσης υλοποίησης έργων (αρχαιολογίες, ΓΕΕΘΑ, ΥΠΑ, ΕΟΤ) ώστε ο επενδυτής να γνωρίζει εκ των προτέρων πού δεν μπορεί να αναπτύξει έργο. 2. Πρέπει να δούμε καλύτερα το θέμα της δημόσιας διαβούλευσης των έργων ΑΠΕ. Συμφωνώ στη συμμετοχή του κοινού στη λήψη των αποφάσεων μέσα από Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, αλλά αυτό προϋποθέτει μια στοιχειώδη εκπαίδευση, μόρφωση, εμπειρία και ωριμότητα σε σχέση με τα έργα ΑΠΕ. Δυστυχώς, αυτό δεν αποδεικνύεται στην πράξη, παρά μόνο σε λίγες εξαιρέσεις. Θεωρώ ότι είναι ευθύνη του Υπουργείου ΠΕΚΑ, του ΤΕΕ, του ΚΑΠΕ, της ΡΑΕ μέσα από ημερίδες, σεμινάρια, συνέδρια στην Ελληνική Περιφέρεια να αναδείξει την αναγκαιότητα των ΑΠΕ (εννοείται μέσα από σωστό σχεδιασμό και τηρώντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις) και να 'ξορκίσει' τη δεισιδαιμονία που τις κατατρέχει από ένα τμήμα του πληθυσμού, που κάλπικα αυτοαποκαλούνται οικολόγοι και περιβαλλοντολόγοι. 3. Να παγιωθεί ένα μόνιμο και δίκαιο σύστημα για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των δραστηριοτήτων. Δε θα πρέπει να αλλάζει συχνά, και έργα μακρόπνοα να βρίσκονται συνεχώς σε μεταβατικές διατάξεις, διότι αυτό δυσχεραίνει την τελική υλοποίησή τους. 4. Να ενημερώνονται άμεσα και ολοκληρωμένα οι ενδιαφερόμενες υπηρεσίες και φορείς για τις αλλαγές στο καθεστώς αδειοδότησης, ώστε να είναι σε θέση να διεκπεραιώνουν σωστά και χωρίς καθυστερήσεις τα αιτήματα. Ως μελετητές, χρειάστηκε πολλές φορές να στείλουμε εμείς οι ίδιοι ΦΕΚ με αποφάσεις ή νόμους σε υπηρεσίες (δασαρχεία, αρχαιολογίες, δήμους) και να τους ενημερώνουμε για την αδειοδοτική διαδικασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αλλαγή που έφερε ο Ν3851, ξεχωρίζοντας την ΕΠΟ από την Έγκριση Επέμβασης, το οποίο αναγκαστήκαμε να επισημάνουμε εμείς σε πολλά δασαρχεία, που δεν είχαν ούτε καν γνώση του Νόμου!!!