Αρχική Κατάταξη Έργων και Δραστηριοτήτων σε κατηγορίες του Νόμου για την Περιβαλλοντική ΑδειοδότησηΆρθρο 5 (Παραρτήματα)Σχόλιο του χρήστη Συντακτική Ομάδα του BiomassEnergy | 27 Οκτωβρίου 2011, 11:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Συντακτική Ομάδα του BiomassEnergy' | 27 Οκτωβρίου 2011, 11:03

    Παράρτημα 4 Στο υπ΄ αριθμόν 17 είδος έργου ή δραστηριότητας («Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου) αναφέρεται ως «κρίσιμη» τιμή για την ένταξη των έργων στην Α1 υποκατηγορία, εκείνη των 1.000 τόνων ετήσια παροχής αποβλήτων προς την μονάδα. Στην συντριπτική πλειοψηφία των οργανικών υλικών που παράγουν βιοαέριο η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε μερικές δεκάδες kW- γεγονός που καταδικάζει a priori τεχνοοικονομικά αυτά τα μείζονος σημασίας ενεργειακά-περιβαλλοντικά έργα. Για να καταλάβετε το ατόπημα του νόμου, στο υπ’ αριθμόν 6(α) έργο του Παραρτήματος Χ για τις ΑΠΕ («Ηλεκτροπαραγωγή με καύση βιοαερίου») τα έργα με εγκατεστημένη ισχύ από 0,5 μέχρι 3 MW κατηγοριοποιούνται περιβαλλοντικά ως Α2. Κατά συνέπεια, άλλη κατηγορία θα έχει η μονάδα αναερόβιας χώνευσης όπου παράγεται το βιοαέριο και άλλη το σύστημα ηλεκτροπαραγωγής ή συμπαραγωγής, όπου το βιοαέριο καίγεται προς παραγωγή πράσινης ενέργειας. Η σύγχυση από την διαδικασία αυτή θα είναι τεράστια για όλους τους υποψήφιους επενδυτές, γεγονός που θα οδηγήσει στην αποθάρρυνση από την υλοποίηση τέτοιων έργων. Λύση δίνεται μόνο με 2 τρόπους: - αν όλες οι μονάδες βιοαερίου κατηγοριοποιηθούν ως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής αποκλειστικά με κριτήριο την εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ τους, όπως γίνεται με όλες τις μονάδες παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας. Παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο είναι ευκολότερη η αξιολόγηση έργων συνδυασμένης αναερόβιας χώνευσης και παραγωγής βιοαερίου, όπου είναι περισσότερες οι πρώτες ύλες και τα απόβλητα που χρησιμοποιούνται. - αν οι «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων προς παραγωγή βιοαερίου» έχουν ως κρίσιμη τιμή π.χ. τους 100.000 τόνους ετήσιας παροχής αποβλήτων, ούτως ώστε να είναι πλησιέστερα στην πραγματική τεχνοοικονομική πραγματικότητα των έργων. Επαναλαμβάνουμε ότι τα έργα βιοαερίου, σε αυτά τα μεγέθη που προτείνετε, δεν είναι ούτε τεχνικά ούτε οικονομικά βιώσιμα. Σημειώνεται, δε, ότι θα πρέπει να προβλέπεται η κατηγοριοποίηση στη Β κατηγορία των έργων βιοαερίου που χρησιμοποιούν είτε φυτική βιομάζα ως πρώτη ύλη ή φυτική βιομάζα και ζωικά-αγροτοβιομηχανικά απόβλητα σε περιορισμένη ποσότητα (π.χ. λιγότερους από 20.000 τόνους ετησίως.) Παράρτημα 10 Η εγκατεστημένη ισχύς P που αναφέρεται στην ηλεκτροπαραγωγή από σταθμούς βιομάζα και βιοαερίου θα πρέπει να εννοεί την εγκατεστημένη ηλεκτρική ισχύ. Είναι κοινή πρακτική, άλλωστε, η βιομάζα και το βιοαέριο να συνδυάζονται με συστήματα συμπαραγωγής ώστε να μεγιστοποιείται η ενεργειακή αποδοτικότητα και να πολλαπλασιάζονται τα οφέλη για το περιβάλλον και την επένδυση. Παράρτημα 4 Τα υπ’ αριθμόν 8 έργα («Εγκαταστάσεις επεξεργασίας (ανάκτησης και διάθεσης) αστικών στερεών αποβλήτων (εργασίες R1,D10)) κατηγοριοποιούνται στο σύνολό τους ως Α1. Δεδομένης της αναγκαιότητας που προκύπτει για ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων, καθώς και των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων που έχουν περιορίσει δραστικά τις περιβαλλοντικές οχλήσεις των εν λόγω έργων, είναι προτιμότερο να λειτουργήσει σύστημα μοριοδότησης τους και κατηγοριοποίησής τους μέσω αυτής. Εξάλλου, είναι κατ’ εξοχήν έργα που η περιβαλλοντική όχληση επηρεάζεται από παράγοντες όπως η χωροθέτηση της μονάδας, το μέγεθος του έργου κ.λπ. Από εκεί και πέρα, αναλόγως με την κάθε περίπτωση και κατόπιν αυστηρού ελέγχου των διαφόρων παραμέτρων του έργου, είναι απαραίτητη η κατηγοριοποίηση τους και στην Α2 υποκατηγορία (όπως γίνεται π.χ. με τις «Εγκαταστάσεις καύσης ζώων εκτροφής», οι οποίες αξίζουν – παρεμπιπτόντως- περαιτέρω ανάλυσης. Δεν είναι τόσο «αθώα» η καύση ζώων.) Παράρτημα 10 Να προστεθεί ως έργο η «Ηλεκτροπαραγωγή με καύση υγρών βιοκαυσίμων». Αποτελεί μια σημαντική εναλλακτική συμβατικών υγρών πετρελαϊκών καυσίμων (ντίζελ, μαζούτ) σε αρκετούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της χώρας. Παράρτημα 4 Μια από τις εναλλακτικές μεθόδους επεξεργασίας των έργων υπ’ αριθμών α/α 26 & 27 («Μεμονωμένες εγκαταστάσεις επεξεργασίας ή/και διάθεσης ιλύος από εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων ή υγρών μη επικίνδυνων αποβλήτων» & «Μεμονωμένες εγκαταστάσεις επεξεργασίας υγρών μη επικίνδυνων αποβλήτων συνόλου βιομηχανικών εγκαταστάσεων») είναι και η αναερόβια χώνευση για την παραγωγή βιοαερίου. Πως γίνεται, όμως, να κατηγοριοποιούνται όλα αυτά τα έργα ως Α2 ενώ τα έργα βιοαερίου, πάνω από 1.000 tn/y(!) είναι Α1? Και τι γίνεται σε περίπτωση όπου η μονάδα έχει κατά 50% ως πρώτη ύλη ιλύ βιολογικών καθαρισμών και κατά 50% λοιπά ζωικά-αγροτοβιομηχανικά απόβλητα και φυτική βιομάζα? Για τον λόγο αυτό επαναλαμβάνουμε, ότι η πλέον απλή και ασφαλής διαδικασία είναι η κατηγοριοποίηση των έργων αυτών βάσει της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος με την οποία διοχετεύουν πράσινη ενέργεια στο Δίκτυο.