Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 08: Περιοχές Ελευθέρων Χώρων – Αστικού ΠρασίνουΣχόλιο του χρήστη Αντώνιος Β. Καπετάνιος | 22 Δεκεμβρίου 2011, 17:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνιος Β. Καπετάνιος' | 22 Δεκεμβρίου 2011, 17:18

    Η έννοια του κοινόχρηστου χώρου πρέπει να διαφοροποιηθεί από αυτή του χώρου αστικού πρασίνου και ν’ αποτελέσει η τελευταία, ιδιαίτερη κατηγορία στο συγκεκριμένο άρθρο, περιλαμβάνοντας τα πάρκα (που δεν τα ανέφερε η διάταξη) και τα άλση που κείνται εντός του αστικού ιστού. Επιπλέον, θα πρέπει ν’ αφαιρεθεί από την παράγραφο 2 η έννοια του χώρου αστικού πρασίνου (και να μείνει μόνον του περιαστικού), καθώς η διάταξη αναφέρεται σε εκτός σχεδίου πόλης περιοχές, και δεν είναι ορθό να χρησιμοποιείται ο όρος αστικό πράσινο σε αυτές. Την έννοια, εξάλλου, του αστικού πρασίνου την καλύπτει η διάταξη που προτείνουμε, με τη δημιουργία ειδικής κατηγορίας περιοχών, με αυτή τη μορφή. Σε σχέση με τις επιτρεπτές χρήσεις και τα δυνάμενα να πραγματοποιηθούν έργα στους κοινόχρηστους χώρους, αναφέρουμε ότι τα οριζόμενα στο 19 νόμου 1577/1985 κ.λπ., μπορούν να εφαρμοστούν μόνο σ’ ότι αφορά στους κοινόχρηστους χώρους, όχι όμως και στους χώρους αστικού πρασίνου (πάρκα και άλση), καθώς αυτοί προστατεύονται και διαχειρίζονται με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (άρθρα 3 & 4 νόμου 998/1979), και διέπονται από συγκεκριμένο καθεστώς, ιδιαίτερα αυστηρό (παράγραφος 1 άρθρου 49 νόμου 998/1979). Το καθεστώς προστασίας και διαχείρισής τους προκύπτει και από την πλούσια σχετική νομολογία, που δεν μπορεί ν’ αγνοηθεί εν προκειμένω. Νομολογιακά επίσης κρίθηκε ότι υπόγεια πάρκινγκ δεν μπορούν να δημιουργηθούν κάτω από χώρους αστικού πρασίνου, και το ζήτημα μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί μόνο νομοθετικά. Μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο όμως, δεν μπορεί μια κανονιστική πράξη (προεδρικό διάταγμα) να το ρυθμίσει. Λαμβάνοντας υπόψη τ’ ανωτέρω, γίνεται καταφανές ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις (του άρθρου 8) του σχεδίου Π.Δτος κατά το μέρος που αφορούν στους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, δεν μπορούν να εφαρμοστούν, διότι βρίσκονται σε αντίθεση με διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και με την ισχύουσα νομολογία. Οι αρμόδιες δασικές υπηρεσίες, που προστατεύουν τους χώρους αστικού πρασίνου, προφανώς θα εφαρμόσουν τις δασικές διατάξεις και τη νομολογία, κι όχι τις διατάξεις του παρόντος, που προέρχονται από κανονιστική πράξη και βρίσκονται σε αντίθεση με νόμο (το δασικό) και νομολογία. Η σωστή αντιμετώπιση θα προέλθει σύμφωνα με τα προτεινόμενα στην πρώτη και δεύτερη παράγραφο του παρόντος.