Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΣχέδιο Νόμου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής»Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Βαλαβάνης | 11 Ιανουαρίου 2010, 11:04
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Και μόνο ο τίτλος του Σχεδίου Νόμου «… για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», όπως και ο τίτλος του νέου Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και … «κλιματικής αλλαγής», δείχνουν και αποδείχνουν, ότι οι πολίτες αυτής της χώρας θεωρούνται από τους εμπνευστές αυτών των τίτλων … ΗΛΙΘΙΟΙ. Στην Ελλάδα καταναλώνουμε ανά κάτοικο περισσότερη ενέργεια και ειδικότερα ηλεκτρική ενέργεια από πολλές άλλες χώρες της βιομηχανικά αναπτυγμένης Ευρώπης. Στην πραγματικότητα σπαταλούμε ενέργεια, όχι επειδή ή μόνο τη βρίσκουμε φθηνή, αλλά επειδή οι εκάστοτε Κυβερνήσεις μας παρακινούν (!!!) να την σπαταλούμε. Κοινός και ανομολόγητος, αλλά φανερός στόχος όλων των Κυβερνήσεων, η επιδότηση των ευκαιριακών «επενδυτών», από αυτούς που στη 10-ετία του 1970 κατασκεύαζαν ή εμπορεύονταν θερμοσυσσωρευτές για να … «εξοικονομήσουμε» δήθεν ενέργεια, μέχρι αυτούς που στη 10-ετία του 2000+ εγκαθιστούν Σταθμούς ΑΠΕ για να … σώσουν δήθεν το περιβάλλον μας, γεμίζοντας τις τσέπες τους με χρήμα, που παίρνουν δια Νόμου (!) από τις τσέπες των υπολοίπων αφελών. Ιδανικό για τους πολίτες θα ήταν να υπήρχε μία κρατική επιχείρηση παραγωγής-μεταφοράς-διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, που θα λειτουργούσε με ορθολογικά κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. Αν δεχθούμε όμως ως δεδομένη τη λεγόμενη «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που μας επέβαλε η Ε.Ε. από το 1999, θα περιμέναμε οι αυτοχαρακτηριζόμενες ως «κοινωνικά φιλελεύθερες» και πολύ περισσότερο ως «σοσιαλιστικές» Κυβερνήσεις, αλλά και τα λεγόμενα «αριστερά» ή «οικολογικά» κόμματα να υποστήριζαν την ύπαρξη δύο ή τριών εταιρειών παραγωγής και παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, με ίδιο περίπου ενεργειακό μίγμα «καυσίμων», ανταγωνιστικού μεταξύ τους μεγέθους, ανάλογων με όσα ισχύουν στην κινητή τηλεφωνία. Αντί αυτού βλέπουμε να δίνονται άδειες εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ενός τύπου, από μία μόνο πηγή ενέργειας, σε μεμονωμένες επιχειρήσεις ή ιδιώτες, με προκλητικές επιδοτήσεις στην προμήθεια εξοπλισμού και ακόμη πιο προκλητικά συμβόλαια πώλησης της παραγόμενης kWh. Θα περίμενε κανείς να είχαν ήδη αντιδράσει οι Ενώσεις Καταναλωτών. Η ασχετοσύνη ή/και η κρατική (και όχι μόνο) προπαγάνδα για τη δήθεν προστασία του περιβάλλοντος, την «πράσινη» ενέργεια κλπ. δε μπορεί να δικαιολογεί την σιωπή τους και πολύ περισσότερο την υποστήριξη της «φούσκας των ΑΠΕ», που δυστυχώς θα αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερη, σε μέγεθος, διάρκεια και συνέπειες, από τη «φούσκα του Χρηματιστηρίου» της περιόδου του 1999-2000. Χρειάζεται ένα νέο Κίνημα Πολιτών, που θα ενημερώνει, θα συντονίζει τις αντιδράσεις απέναντι σε όσους προωθούν ανεξέλεγκτα τις ΑΠΕ, με συνθήματα του τύπου «ΑΠΕ παντού», δήθεν για το καλό μας, ενώ στην πραγματικότητα υποστηρίζουν τα μεγάλα και μικρά ιδιωτικά συμφέροντα όσων έχουν γη, οικοδομές και χρήμα, ενώ παράλληλα θα κάνει προτάσεις για το βέλτιστο ενεργειακό μίγμα της χώρας με κριτήρια ορθολογικής χρήσης ενέργειας, ασφάλειας τροφοδοσίας, βέλτιστης αυτάρκειας σε εθνικό επίπεδο, με κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. Το έργο αυτό θα έπρεπε να κάνει ένα «Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής», που θα λειτουργούσε ανεξάρτητα από τις πολιτικές επιλογές της εκάστοτε Κυβέρνησης. Γ.Β. Διπλ. Μηχ/γος-Ηλ/γος ΕΜΠ