Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 03: Περιοχές Αμιγούς ΚατοικίαςΣχόλιο του χρήστη ΦΙΛΙΠΠΟΣ | 26 Δεκεμβρίου 2011, 13:42
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σύμφωνα με το άρθρο 17 οι χρήσεις της εκπαίδευσης διακρίνονται σε: «1. Προσχολικής (νηπιαγωγεία) Δημόσια, 2. Πρωτοβάθμιας (Δημοτικά) Δημόσια, 3. Δευτεροβάθμιας (Γυμνάσια, Λύκεια) Δημόσια, 4. Τριτοβάθμιας (ΤΕΙ, ΑΕΙ), 5. Ερευνητικά Κέντρα, 6. Ειδικής εκπαίδευσης (φροντιστήρια, ΙΕΚ, ΚΕΚ, Ωδεία, σχολές χορού), 7. Ιδιωτικά εκπαιδευτήρια (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια)» Τα 1, 2, 3 επιτρέπονται και σε χώρους αμιγούς κατοικίας ενώ τα υπόλοιπα μόνο από γενική κατοικία και πάνω. 1η παρατήρηση: Είναι δυνατόν σε ένα Π.Δ. να ξεχωρίζονται καταρχήν σε δημόσια και ιδιωτικά τα σχολεία όπου τα μεν δημόσια επιτρέπεται να λειτουργούν με λιγότερους περιορισμούς (περιοχές αμιγούς κατοικίας) από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια περιορισμούς (περιοχές γενικής κατοικίας); Μήπως έχουν λιγότερη όχληση; Ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο έχει μικρότερη όχληση από ένα αντίστοιχο ιδιωτικό; Και σοβαρά, αυτό θα το υπογράψει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; 2η παρατήρηση: Επιπλέον, είναι δυνατόν σε περιοχές αμιγούς κατοικίας όπου επιτρέπονται να λειτουργούν δημοτικά σχολεία καθώς και γυμνάσια-λύκεια αλλά τα παιδιά που φοιτούν σε αυτά πρέπει να μεταφέρονται μακρυά από τον τόπο κατοικίας τους, σε άλλες περιοχές (γενικής τουλάχιστον κατοικίας ή πολεοδομικά κέντρα), προκειμένου να παρακολουθήσουν κάποιο φροντιστήριο (ξένων γλωσσών ή μαθημάτων του σχολείου τους); Δηλαδή ένα κέντρο ξένων γλωσσών με 50 – 70 μαθητές δημιουργεί μεγαλύτερη επιβάρυνση για μια περιοχή αμιγούς ή αποκλειστικής κατοικίας από ένα σχολείο (δημόσιο ή ιδιωτικό) 300 τουλάχιστον μαθητών; Να σημειωθεί ότι ο ανωτέρω παραλογισμός δημιουργεί πρόβλημα στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, ειδικά δε στην επαρχία, όπου όλα τα χωριά αποτελούν χώρους αμιγούς κατοικίας, εκτός από τις πλατείες τους συνήθως που ορίζονται γενική κατοικία ή πολεοδομικό κέντρο. Δηλαδή, μαζί με τα καφενεία και τις καφετέριες μπαίνουν και τα φροντιστήρια. Και αν δεν υπάρχουν οι αυστηρές προδιαγραφές που τίθονται για τα κτήρια πέριξ της πλατείας για να εγκατασταθούν φροντιστήρια, τότε παιδιά ηλικίας 7 έως 12 ετών θα πρέπει να πηγαίνουν είτε σε άλλα χωριά είτε και την κοντινότερη πόλη για να μάθουν μία ξένη γλώσσα. Πλήρης διαστροφή! Συμπερασματικά, θα πρέπει να εκλείψει ο διαχωρισμός των σχολείων σε ιδιωτικά και δημόσια όσον αφορά τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και να επιτρέπονται τα φροντιστήρια σε περιοχές αμιγούς και αποκλειστικής κατοικίας όπως και η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση των οποίων οι μαθητές είναι και μαθητές των φροντιστηρίων. Ευχαριστώ πολύ