Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 14: Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη Ιδιοκτήτης κτήματος | 3 Ιανουαρίου 2012, 14:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιδιοκτήτης κτήματος' | 3 Ιανουαρίου 2012, 14:08

    Η κανονιστική ρύθμιση του άρθρου 14 για κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης κατοικίας εκτός αν αφορά στον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση, εφαρμοζόμενη οριζόντια στο σύνολο των εκτός σχεδίου περιοχών, είναι απολύτως ισοπεδωτική. Επί πλέον, ο τρόπος περάσματος αυτής της ρύθμισης σε Π.Δ., με διαδικασίες σχεδόν κατεπείγοντος και χωρίς καν μεταβατικές διατάξεις, έχει χαρακτήρα αιφνίδιας και δραματικής απαξίωσης προσωπικών περιουσιών που αποκτήθηκαν υπό κάποιες προϋποθέσεις, ισχύουσες επί σειρά δεκαετιών. Για παράδειγμα, έστω ότι πριν από π.χ. 15 ημέρες, πραγματοποιήθηκε η αγορά ενός κτήματος 4,5 στρεμμάτων, σε περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως, γειτονική οικισμού σε προάστιο μεγάλης πόλης. Η αγορά αυτή πραγματοποιήθηκε με σκοπό την ανέγερση εξοχικής ή κύριας κατοικίας, σε χρονικό ορίζοντα ας πούμε διετίας. Με τα αναφερόμενα στο άρθρο 14, ο νέος ιδιοκτήτης αυτού του κτήματος, στο επάγγελμα π.χ. καθηγητής, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις εξής επιλογές: (α) είτε πρέπει να σπεύσει να βγάλει όπως-όπως μία άδεια οικοδομής ή τουλάχιστον να προχωρήσει πολύ τη σχετική διαδικασία πριν τη δημοσίευση του Π.Δ. αφού προηγουμένως αποδείξει ότι εντός του ίδιου κτήματος προτίθεται να αναπτύξει επαγγελματική δραστηριότητα αγρότη (!!!), (β) είτε να πουλήσει το κτήμα το οποίο αγόρασε ως άρτιο και οικοδομήσιμο, ως μη τέτοιο πλέον, παίρνοντας πίσω ένα μικρό μόνο μέρος των χρημάτων που έδωσε, (γ) είτε να κρατήσει ένα κτήμα το οποίο δεν του χρησιμεύει σε τίποτα και στο οποίο έχει εγκλωβίσει χρήματα, με πρακτικά μηδενική δυνατότητα να τα απεγκλωβίσει… Αναρωτιέμαι, γιατί δεν προβλέπεται η προφανής μεταβατική διάταξη κατά την οποία αυτοί οι περιορισμοί στην ανέγερση κατοικίας θα ισχύουν μετά από π.χ. μία πενταετία, έτσι ώστε να δοθεί χρόνος στους ιδιοκτήτες κτημάτων εκτός σχεδίου, μέχρι σήμερα άρτιων και οικοδομήσιμων, να προγραμματίσουν το πώς θα χειριστούν τη περιουσία τους. Προς τί όλη αυτή η βιασύνη; Μήπως εν τέλει ο στόχος είναι ακριβώς η απαξίωση των προσωπικών περιουσιών;