• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΑΛΤΑΣ / RE.DE-PLAN AE' | 4 Ιανουαρίου 2012, 17:13

    Οι παρατηρήσεις – προτάσεις μας αφορούν στα άρθρα 9, 10 και 11 από κοινού, καθώς αυτές (οι παρατηρήσεις – προτάσεις μας) αναφέρονται στο γενικό θέμα των ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ και δεν μπορούν να διαχωριστούν λόγω της φύσης του αντικειμένου που αφορούν. ΆΡΘΡΟ 9 Α. ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ 1) Πρόκειται για γενναία αναδιάρθρωση του υφιστάμενου πλαισίου χρήσεων που προσπαθεί να επιτύχει την αναγκαία εναρμόνιση με τις σύγχρονες οικονομικές λειτουργίες και τις ανάγκες της ανάπτυξης. Είναι όμως ανώφελη αυτή η προσπάθεια και σύντομα θα αποδειχθεί, αν δεν εναρμονιστεί, σε όρους, διαδικασίες και θεσμούς που θεσμοθετήθηκαν στα σχετικά θεσμικά πλαίσια που πρόσφατα ψηφίστηκαν, όπως ο Ν. 3982/2011. Αντιστοίχως ανώφελη θα αποδειχθεί η προσπάθεια αν ταυτόχρονα με την υπογραφή του ΠΔ δεν υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία για την άμεση εφαρμογή των διατάξεων του (του νέου ΠΔ) σ’ όλες τις αντίστοιχες θεσμοθετημένες Ζώνες στα ισχύοντα ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ της Ελληνικής Επικράτειας. Η ισχύς της παρ. 8 του Άρθ. 16 του παρόντος παραπέμπει την εφαρμογή του στο μακρύ μέλλον, οπότε και θα είναι πλέον ανεπίκαιρο. 2) Η μορφή και το περιεχόμενο των χρήσεων επιβεβαιώνουν την ανάγκη ριζικής επαναπροσέγγισης των συγγενών θεσμικών πλαισίων ακόμη και του πιο πρόσφατου, δηλαδή του Ν. 3982/2011 το οποίο υπήρξε καινοτόμο μεν αλλά «δειλό» και επομένως ακολουθεί τις εξελίξεις αντί να τις δημιουργεί. 3) Προς επιβεβαίωση των ανωτέρω παραπέμπουμε στο σχόλιό μας επί του Άρθ. 43/Πεδίο Εφαρμογής στην τότε διαδικασία διαβούλευσης (βλ. opengov.gr/Δεκέμβριος 2010) για την ψήφιση του Ν. 3982/2011. Γράφαμε τότε «Στο σύγχρονο οικονομικό περιβάλλον η επιχειρηματικότητα αναπτύσσεται διαθεματικά χωρίς να παγιδεύεται σε στερεότυπα και αγκυλώσεις παλαιών νομοθετικών εργαλείων. Από την άποψη αυτή είναι απαραίτητο ο παρών νόμος να επιτρέψει την ανάπτυξη οργανωμένων υποδοχέων (πολεοδόμηση – περιβαλλοντική φροντίδα κ.λπ.)για όλες τις μορφές επιχειρηματικότητας που συνήθως αναπτύσσονται εκτός σχεδίου. Μια τέτοια προσέγγιση θα επέτρεπε την ανάπτυξη μεγάλων επενδύσεων ιδίως με ιδιωτικούς πόρους σε πολλούς συναφείς επιχειρηματικούς τομείς, των οποίων η στέγαση προϋποθέτει την ύπαρξη πολεοδομημένων περιοχών και έργων υποδομής. Στο πλαίσιο αυτό ο τρόπος οργάνωσης «Χώρων Υποδοχής Επιχειρήσεων» θα πρέπει να ρυθμίζεται με ΕΝΑΝ ΝΟΜΟ, με ενιαίες διαδικασίες και με μία ΔΕΣΠΟΖΟΥΣΑ προϊσταμένη Δημόσια Αρχή, εν προκειμένω το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας. Ως απόρροια αυτής της φιλοσοφίας προτείνεται: α) Η κατάργηση του ν. 2300/95 που επιτρέπει στους ΟΤΑ να πολεοδομούν Βιομηχανικές Περιοχές με δυσβάσταχτες εισφορές σε χρήμα και γη, συνήθως με πελατειακή και κρατικιστική αντίληψη. Είναι γνωστό ότι πολεοδόμηση με το ν.2300/95 ξεκίνησε δεκάδες φορές στη χώρα με επισπεύδοντες το πρ. ΥΠΕΧΩΔΕ ή ΟΤΑ και σε καμία περίπτωση η προσπάθεια δεν περαιώθηκε. β) Η κατάργηση του ν. 3333/05 και η πολεοδόμηση των Εμπορευματικών Κέντρων με το παρόντα νόμο όπως εξάλλου προβλέπεται στην παρ. 1γ του άρθρου αυτού. γ) Η υπαγωγή των ζωνών χονδρεμπορίου καθώς και κάθε άλλης επιχειρηματικής δραστηριότητας στο καθεστώς του παρόντος νόμου, δηλαδή μέσω Φορέων ΕΑΝΕΠ και με τις εδώ προβλεπόμενες διαδικασίες. δ) Η διασφάλιση της δυνατότητας πολεοδόμησης περιοχών ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση βάσει ΓΠΣ, με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, χωρίς να καταργείται η δυνατότητα θεσμοθέτησης των χρήσεων γενικής κατοικίας που έχουν προβλεφθεί στα αντίστοιχα ΓΠΣ, με την προϋπόθεση ότι αυτές (οι χρήσεις γενικής κατοικίας) θα χωροθετούνται σε διακριτές ζώνες εντός του οριοθετημένου Ε.Π. και υπό την προϋπόθεση των προβλέψεων της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. ε) Τέλος, και για την αποφυγή συγκρούσεων με τις κοινοτικές διατάξεις που αφορούν στην τήρηση των κανόνων του ανταγωνισμού, στο σκέλος των δημόσιων ενισχύσεων, προτείνεται η επιχορήγηση του άρθ. 51 του παρόντος νόμου να αφορά μόνο τα επιφάνειες του Ε.Π. που καλύπτουν, βάσει της προτεινόμενης χωροθέτησης, τις ζώνες που είναι δικαιούχες δημοσίων ενισχύσεων. Δηλαδή το ποσό της επιχορήγησης για την ανάπτυξη των έργων υποδομής του Ε.Π. να αφορά κλάσμα του προϋπολογισμού που προκύπτει από την επιφάνεια των ζωνών που δικαιούνται επιχορήγηση. στ) ΑΝ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΥΙΟΘΕΤΗΘΟΥΝ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΘΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ». ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΕ! ΤΩΡΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ μέσω της ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ των προβλεπόμενων χρήσεων της κατηγορίας και των υποκατηγοριών των Άρθ. 9 και 10. 4) Στο γενικό πλαίσιο εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας, όπως έντονα τις εξέφρασαν τότε και όλοι οι επαγγελματικοί φορείς π.χ. Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας, για τη θεσμοθέτηση χρήσεων Εμπορίου (στοιχείο Α1/19), Κέντρων Διασκέδασης, Ξενοδοχείων, Τουριστικών Εγκαταστάσεων (στοιχείο Β1/12, 13), εντός των Οργανωμένων Υποδοχέων Επιχειρηματικότητας. 5) Επισημαίνουμε ότι πλήθος χρήσεων που αναφέρονται στις υποκατηγορίες του Άρθ. 9 και του 10 και του 11 δεν μπορούν να υλοποιηθούν καθώς δεν είναι συμβατές με το θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης των αντίστοιχων Οργανωμένων Υποδοχέων (πρ. Ν. 2545/1997, Ν. 3333/2005, Ν. 3982/2011) και επομένως είναι γράμμα κενό. Μόνη περίπτωση εφαρμογής είναι αυτή μέσω του Ν. 2300/1995, ο οποίος όμως είναι νεκρός και ανεφάρμοστος νόμος. Β. ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ Α Υποκατηγορία Α1 Πλήθος προβλεπόμενων χρήσεων δεν είναι επιτρεπτές στις υπάρχουσες ΒΕΠΕ που δημιουργήθηκαν βάσει του Ν. 2545/1997 (βλ. Άρθ. 2). Η μετάπτωση αυτών των ΒΕΠΕ στο Ν. 3982/2011 βάσει της παρ. 1α του Άρθ. 63, «στεγανοποιεί» τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε αυτές που προβλέπονται στο Άρθ. 43 του ίδιου Νόμου. Υποκατηγορία Α2 Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου εκτός από «πνευματικό υλικό» για τους μελετητές ΓΠΣ, ουδεμία κίνηση δεν δημιουργούν στην οικονομία αν δεν υιοθετηθούν ριζικές ανατροπές στους τρόπους υλοποίησης της πολεοδόμησης αυτών των περιοχών (βλ. Γενικό Σχόλιο). Υποκατηγορία Α3 Οι κατηγορίες των επιτρεπόμενων χρήσεων προκειμένου και οι Περιοχές Χονδρεμπορίου να πολεοδομηθούν ΚΑΠΟΤΕ στην Ελλάδα, αποδεικνύουν την ανάγκη κατάργησης αυτής της υποκατηγορίας, μέσω της υπαγωγής της στην παρακάτω υποκατηγορία Β1. Αυτή η εξέλιξη θα επιτρέψει την πολεοδόμηση των Περιοχών Χονδρεμπορίου μέσω Ιδιωτικών Πόρων, υπό τη μορφή του Επιχειρηματικού Πάρκου (Ν. 3982/2011). ΕΝΟΤΗΤΑ Β Υποκατηγορία Β1 Πλήθος προβλεπόμενων χρήσεων δεν είναι επιτρεπτές στο πλαίσιο του Άρθ. 43 του Ν. 3982/2011 και επομένως δεν υπάρχει νομικό εργαλείο πραγματικής θεσμοθέτησης αυτών των χρήσεων. Υποκατηγορία Β2 Δεν υπάρχει εργαλείο Πολεοδόμησης αυτής της υποκατηγορίας. Προτείνεται αυτή (η υποκατηγορία) να υπαχθεί ευθέως και αμέσως, στην υποκατηγορία Β1 (Επιχειρηματικό Πάρκο τύπου Δ (Ειδικού Τύπου)). Υποκατηγορία Β3 Η τεράστια αποτυχία εφαρμογής του Ν. 3333/2005 και η μεταβολή του πλαισίου των επιτρεπόμενων χρήσεων στο Ν. 3982/2011 και στο παρόν, αποδεικνύουν την ανάγκη κατάργησης αυτής της υποκατηγορίας και ένταξής της στην Υποκατηγορία Β1.