Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Κλειώσης' | 29 Οκτωβρίου 2009, 09:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θεωρώ ότι από τό σύνολο του νομοσχεδίου απουσιάζει το κρίσιμο στοιχείο που θα άνοιγε διάπλατα τον δρόμο στην ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος: Η κατοχύρωση του δικαιώματος του κάθε πολίτη -χρήστη του περιβάλλοντος- να μπορεί να ζητήσει δικαστικώς την κατεδάφιση του αυθαιρετου κτίσματος. Αναφέρομαι σε μια περιβαντολλογική actio popularis (= λαϊκή αγωγή) η οποία θα έδινε το δικαίωμα στον "χρήστη" του περιβάλλοντος να ζητήσει με ένδικο βοήθημα την κατεδάφιση σε περίπτωση που η διοίκηση αμελήσει να ενεργήσει τα νόμιμα ύστερα από την καταγγελία του. Ναι το ομολογώ, δεν εμπιστεύομαι καθόλου την διοίκηση. Ίσως κάποιος ισχυριστεί ότι έτσι θα άνοιγαν άπειρες δίκες και θα δημιουργούσαν έμφραγμα στην απονομή της δικαιοσύνης. Κάτι τέτοιο δεν θα άνοιγε τους ασκούς του αιόλου και την πλημμυρίδα των προσφυγών αν υπήρχε η πρόβλεψη να ανοίγει μόνο μια δίκη ανά παραβίαση, και στην συνέχεια όσοι επιθυμούν να εμπλακούν στην διαδικασία της διάγνωσης της υποχρέωσης της διοίκησης να κατεδαφίσει το αυθαίρετο να επεμβαίνουν ως προσθέτως παρεμβαίνοντες χωρίς να ανοίγει νέα δίκη. Αυτό θα μπορούσε να γίνει αν οι προσφυγές περνούσαν (μπορούσαν να ασκηθούν) από μία μοναδική αρχή (π.χ. κατά τόπον δασαρχείο κλπ). Η κατεδάφιση των αυθαιρέτων πρέπει να πάψει να είναι μόνο αρμοδιότητα της διοίκησης αλλά και αγώγιμο δικαίωμα των πολιτών. Τότε η κραυγή αγανάκτησης θα γίνει κοινωνική εποπτεία. Η κοινωνία είναι πια ώριμη για να αξιοποιήσει με σοφρωσύνη την αρχαία μα προοδευτική ιδέα της actio popularis στο δίκαιο περιβάλλοντος. Επίσης ένα θέμα που δεν τίθεται στο παρόν νομοσχέδιο είναι η αντιμετώπιση των καταπατήσεων και των παράνομων κατατμήσεων ή των παράνομων ιδιωτικών ρυμοτομικών σχεδίων, δηλαδή της μη θεσμοθετημένης οικοπεδοποίησης της αττικής γής.