Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 2 Άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α.Σχόλιο του χρήστη Θανάσης Λαζαρίδης | 11 Ιανουαρίου 2010, 14:49
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με την διατύπωση της παραγ. 9, εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής ή άλλης διαπιστωτικής απόφασης εγκαταστάσεις Α.Π.Ε. που χαρακτηρίζονται από τη νομοθεσία ως μη οχλούσες ή χαμηλής όχλησης δραστηριότητες, στις οποίες περιλαμβάνονται όλοι οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί (φ/β). Έτσι, φαίνεται ότι οι φ/β σταθμοί θα μπορούν χωρίς άλλες προϋποθέσεις να εγκαθίστανται παντού και άρα προωθείται η εγκατάστασή τους, ενώ π.χ. για αιολικούς σταθμούς απαιτείται να ακολουθηθεί όλη η αδειοδοτική διαδικασία που προβλέπεται. (Εκτός αν διευκρινιστεί ότι το Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φ/Β που έχει εκδοθεί από τον υπουργό Ανάπτυξης θα εξακολουθήσει να ισχύει, και δεν θα επεκταθεί εντάσσοντας σ’ αυτό νέες εγκαταστάσεις). Το θέμα είναι όμως ότι η τιμή της kWh ενέργειας που προέρχεται από φ/β είναι περισσότερο από τετραπλάσια σε σχέση με την ενέργεια που προέρχεται από αιολικό σταθμό. Δεν μπορεί λοιπόν να προωθούνται ανεξέλεγκτα φ/β σταθμοί με πολύ μεγαλύτερη επίπτωση στο κόστος που θα κληθεί να καλύψει ο τελικός καταναλωτής, αλλά πρέπει να υπάρχει και να τηρείται σχεδιασμός για συγκεκριμένη ανώτατη εγκατεστημένη ισχύ από φβ, ώστε να υπάρχει το μέγιστο δυνατό όφελος για το σύστημα χωρίς υπέρμετρη επιβάρυνση για τον καταναλωτή. Επίσης, δεν μπορεί να είναι αποδεκτό μια φ/β μονάδα 5 ή 10 MW ή μια υδροηλεκτρική μονάδα 10MW να εγκαθίστανται χωρίς να εξετάζεται κανένα κριτήριο (π.χ. η αποδοτικότητα του υδροηλεκτρικού σταθμού, ή η ύπαρξη των αναγκαίων κεφαλαίων), και χωρίς να προβλέπεται η απαραίτητη δημοσιότητα και η δυνατότητα έκφρασης αντιρρήσεων από πολίτες, δεδομένου ότι τα έργα αυτά θα δεσμεύσουν ηλεκτρικό χώρο εμποδίζοντας άλλα –πιθανόν πιο αποδοτικά ή από πιο σοβαρές εταιρείες- να εγκατασταθούν. Τελειώνοντας, ο θεσμός της εξαίρεσης εισήχθη για να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία για μικρής ισχύος έργα τα οποία αυταπόδεικτα θα ικανοποιούσαν τα κριτήρια που έθετε ο νόμος για τα υπόλοιπα έργα. Ένα τέτοιο ξεχείλωμα των διατάξεων περί εξαίρεσης δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και πιθανόν να αντίκειται και στο κοινοτικό δίκαιο που προβλέπει την αδειοδότηση των σταθμών παραγωγής ενέργειας.