Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 01: Κατηγορίες ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΑΛΑΚΗΣ | 9 Ιανουαρίου 2012, 13:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΚΑΛΑΚΗΣ' | 9 Ιανουαρίου 2012, 13:56

    Θέμα : Οι περιβαλλοντολογικές υπερευαισθησίες στις χρήσεις Γής και η επιρροή των στο θέμα των Επενδύσεων και της Ανάπτυξης. Γενική τοποθέτηση επί του Νομοσχεδίου Χρήσεων Γής. Θέλω να μεταφέρω την άποψη πάρα πολλών πολιτών σχετικά με το θέμα των αγωνιωδώς αναζητουμένων Επενδύσεων από την μία μεριά και της υπερευαισθησίας των ανθρώπων του υπουργείου στα περιβαλλοντολογικά και των μεγάλων περιορισμών χρήσης Γής από την άλλη. Κατ’ αρχήν να ξεκινήσουμε με το αξίωμα ότι Επενδύσεις και Περιβαλλοντολογική υπερευαισθησία είναι δύο πράγματα αντίθετα. Το ένα κινείται εις βάρος του άλλου πάντα, γενικός κανόνας και χιλιοδιαπιστωμένος ανά τους αιώνες. Εδώ τίθεται και το μεγάλο δίλημμα. Εμμένουμε στην θέση της υπερευαισθησίας για το περιβάλλον και τους ασφυκτικούς περιορισμούς χρήσεων Γής ή βάζουμε νερό στο κρασί μας για να κοιτάξουμε για Επενδύσεις και ανάπτυξη με την χαλάρωση των μέτρων; Πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα επικρατούντων καταστάσεων στην χώρα. Η υπερβολική ευαισθησία σε περιβαλλοντολογικά θέματα γίνεται κυρίως σε περιόδους μεγάλης ευημερίας, σε εποχές παχέων αγελάδων και όχι σε εποχές που οι αγελάδες ψυχορραγούν. Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι πολύ μεγαλύτερη όταν δεν θα υπάρχουν Επιχειρήσεις για να δημιουργούν πλούτο για να προστατευθεί και το περιβάλλον. Όταν για παράδειγμα το ερχόμενο καλοκαίρι δεν θα έχετε διαθέσιμους πόρους για την πυρόσβεση η πιθανή καταστροφή μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη. Καλή η ευαισθησία στο περιβάλλον αλλά με μέτρο και τα μέτρα δεν μπορεί να είναι τα ίδια όλες τις εποχές. Στην Ελλάδα, για να είμαστε αρεστοί, και να μη μας ενοχλήσουν και τα μέσα ενημέρωσης, σηκώνουμε μία σημαία με ένα σύνθημα για το περιβάλλον και ταμπουρωνόμαστε πίσω από αυτό για να μη μας κατηγορήσει κανείς και δεν αφήνουμε να γίνει καμία Επένδυση. Από την μία οι “υπερευαίσθητοι” στα περιβαλλοντολογικά Υπουργοί – τεράστιο πρόβλημα, από την άλλη το ΣτΕ που για κάθε προσφυγή κάθε παράξενου οικολόγου για το “πέταγμα της Πεταλούδας”, μπλοκάρουν κάθε Επένδυση και κάθε Επιχειρηματική προσπάθεια σε αυτό τον τόπο. Βάζω στοίχημα ότι όλοι αυτοί οι “υπερευαίσθητοι” στο περιβάλλον πολιτικοί δεν έχουν στο σπίτι τους ούτε ρίζα βασιλικό. Προσποιούνται για τα μάτια του κόσμου και τα κανάλια. Και μη νομίζεται ότι ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει. Αν με τον τρόπο αυτό το σκεπτικό σας είναι να εξαναγκάσετε να μεταναστεύσει όλη η Επιχειρηματική δραστηριότητα της χώρας μας πείτε το μας να το ξέρουμε τουλάχιστον. Όλες οι χώρες του πλανήτη που ήθελαν να αναπτυχθούν, συμβιβάστηκαν με την ιδέα ότι θα θυσίαζαν ένα μέρος της καλής πλευράς του περιβάλλοντος τους γιατί κατανοούσαν ότι δεν γινόταν αλλιώς. Γιατί δεν βλέπετε τις ανερχόμενες χώρες; Και μάλιστα οι ραγδαία αναδυόμενες χώρες του BRIC είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δείτε την γειτονική Τουρκία. Έτσι νομίζετε ότι ανέρχεται με αυτούς τους ρυθμούς; Όλοι αυτοί συμβιβάσθηκαν και θυσίασαν ένα μεγάλο μέρος του οικολογικού τους πνεύματος γιατί έθεσαν σαν στόχο την δημιουργία μιας ισχυρής ατμομηχανής ανάπτυξης η οποία στο πέρασμα της βέβαια έχει και τις περιβαλλοντικές της επιβαρύνσεις. Αυτοί βέβαια όταν θα φτιάξουν ισχυρές οικονομίες θα επανέλθουν για να αποκαταστήσουν το περιβάλλον που επηρέασαν. Αυτή είναι και η λογική σειρά. Εμείς εδώ, που θεωρούμε την κάθε Επένδυση εχθρική, και ουδόλως νοιαζόμαστε για την ανάπτυξη, ας απλώσουμε από άκρου εις άκρον ένα πέπλο προστασίας όλου του περιβάλλοντος και ας βγούμε στην άκρη να το κοιτάζουμε και να κλαίμε την μοίρα μας. Θα ήθελα να σας υποβάλω ένα απλό ερώτημα: Τι εσείς πραγματικά πιστεύετε ότι θα προτιμούσαν οι άνεργοι της περιοχής του Αστακού και της ευρύτερης περιοχής της δυτικής Ελλάδας. Να μην γίνει η επένδυση μήπως και υπάρξει κάποια επιρροή στο περιβάλλον της περιοχής ή να γίνει μήπως και βρίσκουν κανένα μεροκάματο για να ζήσουν τις οικογένειες τους; Δυστυχώς την μεγαλύτερη οικολογική ευαισθησία σήμερα στην χώρα μας εμφανίζουν αυτοί που έχουν εξασφαλισμένη την ζωή τους, με μια καλή θέση, με υψηλά και εξασφαλισμένα εισοδήματα και αυτοί είναι συνήθως που φέρνουν και τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Κάπως έτσι, κάτω από παρόμοιες συνθήκες, μέσα στα πολυτελή υπουργικά γραφεία, από αυτούς που έχουν εξασφαλισμένα τα πάντα για την ζωή τους, πάρθηκε και η απόφαση για την μη έγκριση της παραπάνω επένδυσης. Αυτοί που την είχαν τεράστια ανάγκη, και ήταν ζήτημα επιβίωσης, ποτέ δεν ρωτήθηκαν. Πριν 50-60 χρόνια, από τους τότε “υπερευαίσθητους” οικολόγους σε πολλά ορεινά χωριά εφαρμόσθηκε η απαγόρευση της κτηνοτροφίας στα δάση με αποτέλεσμα μέσα σε 10 χρόνια να ερημώσουν όλα τα χωριά, να καταστραφεί πλήρως η επαρχιακή οικονομία και οι κάτοικοι των περιοχών αυτών να αναζητήσουν διέξοδο σαν μετανάστες στην Γερμανία και άλλες χώρες. Καταστράφηκε ένα τεράστιο μέρος της κτηνοτροφικής παραγωγής και μετανάστευσε το πιο καλό παραγωγικό δυναμικό της χώρας. Στην κάθε απόφαση θα πρέπει να υπολογίζουμε πάντα και τις παράπλευρες απώλειες που πολλές φορές μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερες. Χώρες του μεγέθους της Ελλάδας, σε μία τόσο δύσκολη γεωγραφική θέση, είναι αδύνατον να επιβιώσει χωρίς μια βασική Επιχειρηματικότητα. Όμως, ακόμη και η πιο μέτρια Επιχειρηματικότητα, στις συνθήκες τις δικές μας, με μία τόσο μεγάλη περιβαλλοντολογική υπερευαισθησία δεν μπορεί να υπάρξει. Τόσες και τόσες σημαντικές Επενδύσεις έχουν θυσιασθεί στο βωμό της προστασίας του περιβάλλοντος και μυθικοί εθνικοί πόροι έχουν δαπανηθεί και έχουν πάει στράφι. Καιρός να μπει ένα τέλος σε αυτή την μάστιγα. Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τις διάφορες προτάσεις και τις απόψεις για το πόσα στρέμματα θα πρέπει να είναι μία ιδιοκτησία στις περιοχές natura και πότε κατατμήθηκε για να μπορεί να οικοδομεί, άκουσα το ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ για 10 στρέμματα, ακούω για 4 αλλά με κάποιους περίεργους περιορισμούς και δεν συμμαζεύεται, και καμία – μα καμία αναπτυξιακή πρόταση που να δίνει λύσεις στα χρόνια προβλήματα σε αυτές τις περιοχές και να αποτελέσει και ένα κίνητρο για ανάπτυξη. Ποιο θα ήταν το πρόβλημα αν το όριο μειωνόταν π.χ. στα 2 στρέμματα; τι πρόβλημα θα δημιουργούσε; δεν υπάρχει τόσος τεράστιος ελεύθερος χώρος στην Ελληνική ύπαιθρο; Πάσχει για 100 μέτρα που θα καταλάβει μία οικοδομή; Αν κτίζονταν π.χ. και 10 σπίτια ακόμη αυτή την δύσκολη εποχή και κινούταν λιγάκι και η οικοδομή θα ήταν η συντέλεια του κόσμου; Έχουμε μια αγορά της οικοδομής που νέκρωσε τελείως και εσείς με τις αποφάσεις σας και τις “οικολογικές δήθεν σας ευαισθησίες” πάτε να την θάψετε τελείως. Αυτό είναι που λένε πνεύμα “Αναπτυξιακό”. Αυτές είναι αποφάσεις που δείχνουν ότι λαμβάνονται αβασάνιστα, χωρίς καν να εξετάσετε τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της αγοράς και τις τεράστιες τρέχουσες ανάγκες, ούτε τις επιπτώσεις που αυτές έχουν στην καταρρέουσα οικονομία. Κανένα από τα περιοριστικά αυτά μέτρα δεν έχει σαν στόχο την αναστροφή του κλίματος και την βελτίωση των συνθηκών για την αντιμετώπιση της κρίσης, γιατί φοβάστε τι θα πουν τα κανάλια. Το πολιτικό κόστος βλέπετε. Βρισκόμαστε με το ένα πόδι σηκωμένο να μεταναστεύσουμε εκτός Ελλάδας και εσείς ακόμη να εξακολουθείτε να εμένετε στα περιοριστικά μέτρα και την αποφυγή από κάθε ίχνος δημιουργίας περιβάλλοντος Ανάπτυξης. Πάρτε σαφή θέση αν τελικά θα στηρίξετε ουσιαστικά την Ανάπτυξη της χώρας καιτην Επιχειρηματικότητα για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, αναγκαστικά με μεγάλες περιβαλλοντολογικές υποχωρήσεις και θαραλαία χαλάρωση των ασφυκτικών μέτρων χρήσης και αξιοποίησης Γής, απομονώνοντας ταυτοχρόνως όλες τις υπουργικές κόντρες, από όποιους κύκλους και αν προέρχονται, μεγάλες ή μικρές. Διαφορετικά να σηκώσουμε και το άλλο πόδι, να πάρουμε των ματιών μας και να φύγουμε μακριά από την Ελλάδα που καθημερινά μας πληγώνει βαθειά. Αν θέλετε, έστω και την ύστατη αυτή στιγμή αν αποφασίσετε να προσφέρετε κάτι σε αυτή την χώρα που αρκετά σας προσέφερε, αφουγκρασθείτε και λίγο τους ανθρώπους της αγοράς, και χαλαρώσετε τα μέτρα και τους περιορισμούς, σεβαστείτε και λίγο τις αποφάσεις της ίδιας πολιτείας και την υπογραφή της που έχει βάλει τα προηγούμενα χρόνια στις οποίες υπογραφές βασίσθηκαν οι πολίτες και προέβησαν σε αγορές και έξοδα και τώρα εσείς με τις νέες αποφάσεις σας καταστρέφετε τους κόπους των. Πού τελικά αυτός ο λαός θα βρει το δίκαιο του όταν η ίδια η πολιτεία με τις αποφάσεις σας τους εξαπατά; Ελπίζουμε να κατανοήσετε την κατάσταση και να προμβείτε στην ριζική αναδιαμόρφωση του νομοσχεδίου και την στροφή του προς Αναπτυξιακή κατεύθυνση.