Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 14: Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη Χ. Παπαδάκης (καθηγητής) | 9 Ιανουαρίου 2012, 16:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χ. Παπαδάκης (καθηγητής)' | 9 Ιανουαρίου 2012, 16:58

    Το εν λόγω Π.Δ. θα προτρέψει χωρίς αμφιβολία τα κατά τόπους Πολεοδομικά Σχέδια ν’ αυξήσουν υπέρμετρα το όριο αρτιότητας για τα εκτός σχεδίου. Όμως, τα μονοκόματα αγροτεμάχια που υπερβαίνουν π.χ. τα 8 στρέμματα είναι προφανώς πολύ λιγότερα από αυτά με έκταση 4 – 5 στρεμμάτων. Συνεπώς, η δυνατότητα δόμησης εντός αγροκτημάτων στις εκτός σχεδίου περιοχές πρακτικά θα μηδενιστεί, δεδομένου μάλιστα ότι μόνο σε αγρότες (είδος προς ραγδαία εξαφάνιση) θα επιτρέπεται η κατασκευή κατοικίας. Άλλωστε, ποιός αγρότης στερείται κατοικίας και θα θελήσει να δομήσει νέα; Και από αυτούς που θα χρειαζόντουσαν ίσως να δομήσουν, πόσοι έχουν τα μέσα να το κάνουν δεδομένης της οικονομικής καταστροφής που αντιμετωπίζουν, τουλάχιστον οι μικρομεσαίοι; Στη συνέχεια μπορεί κάποιος (με μικρή πιθανότητα λάθους) να υποθέσει τα εξής: για λόγους «ανάπτυξης», ένας νέος νόμος ή Π.Δ. θα έρθει μελλοντικά να «διορθώσει» ή/και να άρει τους ισχύοντες περιορισμούς, ή ακόμη και να θέσει εντός πολεοδομικού σχεδίου την έως τότε απαξιωμένη περιοχή. Συνεχίζοντας την παραπάνω υπόθεση έργασίας, η έλευση του νέου νόμου μπορεί να βρει τους πρώην ιδιοκτήτες των κτημάτων να έχουν «σκοτώσει» τη περιουσία τους ως μη δυνάμενοι να την αξιοποιήσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ενώ τους νυν ιδιοκτήτες, αγοραστές αντί πινακίου φακής μιας έκτασης μερικών εκατοντάδων στρεμμάτων, να επωφελούνται με ένα σοβαρό πολλαπλασιασμό του κεφαλαίου που τοποθέτησαν... Σαν business ακούγεται καλό! Τόσο καλό μάλιστα, που ενισχύει σοβαρά τις υποψίες για τις αληθινές προθέσεις αυτού του τόσο βιαστικά προωθούμενου προεδρικού διατάγματος. Και ένα ερώτημα: Κατά πόσον αυτή η κυβέρνηση, με ρόλο καθαρά συγκυριακό για την υπόθεση της νέας δανειακής σύμβασης και του PSI (και βεβαίως μη προκύπτουσα από εκλογική διαδικασία) δικαιούται να περάσει ένα νόμο τέτοιου περιεχομένου; Και μάλιστα με ανεπαρκέστατη πληροφόρηση των πολιτών, μιας και η πρόσβαση στο διαδίκτυο και το opengov δεν αντιπροσωπεύουν τον τυπικό τρόπο ενημέρωσης της πλειοψηφίας! Εκτός αν κερδίζει έδαφος το σκεπτικό ότι μία κυβέρνηση διάχυσης του πολιτικού κόστους επιλέγεται ως η πλέον κατάλληλη για να περάσει κάτι που όταν θα γίνει ευρέως αντιληπτό (βεβαίως κατόπιν εορτής) θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων.