Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 14: Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος & Πολιτισμού και WWF Ελλάς | 10 Ιανουαρίου 2012, 09:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος & Πολιτισμού και WWF Ελλάς' | 10 Ιανουαρίου 2012, 09:08

    Άρθρο 14. α) παρ.Α. Η πρόβλεψη «κατοικίας για τον απασχολούμενο» κρίνεται προβληματική καθώς μπορεί να συντελέσει στη διαιώνιση του φαινομένου μετατροπής των γεωργικών εκτάσεων σε «αγροικίες», με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και το περιβάλλον. Ο περιορισμός «οι υπ. αρ. 11 και 12 χρήσεις επιτρέπονται… στο περιβάλλον και την κύρια εκμετάλλευση» (σημειώνεται ότι αρ. 12 δεν υπάρχει) πρέπει να επεκταθεί σε όλες τις επιτρεπόμενες χρήσεις. Είναι μάλιστα αναγκαίο να διορθωθεί ώστε να επιτρέπονται όχι χρήσεις οι οποίες «δεν αντίκεινται σε τυχόν καθεστώς προστασίας…» αλλά μόνο όσες ρητά προβλέπονται από αυτό. β) παρ.Β. Ο χαρακτήρας και η επιδιωκόμενη βασική πολεοδομική λειτουργία στις «Ζώνες Διασφάλισης Αστικών Υποδομών» παραμένουν θολά και ασαφή και απαιτείται να συγκεκριμενοποιηθεί ρητά το τί εξυπηρετούν. Πέραν αυτού θα πρέπει να τεθεί ποσοστό συνολικής κατάληψης εδάφους της ζώνης, ή άλλα κριτήρια περιορισμού του αριθμού των κατά περίπτωση επιτρεπόμενων ιδιαίτερων χρήσεων και της συνολικής πυκνότητας αυτών. Άλλως οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αντιφάσκουν. Είναι αδύνατον να «διατηρείται η φυσική χρήση του εδάφους» με το εύρος των χρήσεων που μπορούν να εγκατασταθούν στις περιοχές. Επίσης φαντάζει περίεργη και μη κατανοητή η προβλεπόμενη δυνατότητα εξομοίωσης των ζωνών αυτών με τις «περιοχές ειδικής προστασίας». γ) παρ. Γ. Εγκαινιάζεται νέος όρος με τις νεοεισαγόμενες «Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων». Ουσιαστικά μετατρέπονται οι υπόψη ζώνες σε υποβαθμισμένες, περιθωριακές ζώνες γενικής κατοικίας, χωρίς να υπάρχει πλήρης σχεδιασμός, και να τηρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται για αυτές, ενώ οι επιτρεπόμενες χρήσεις είναι ετερόκλητες (λίγο απ΄όλα). Το κυρίαρχο πρόβλημα βέβαια δεν έγκειται στο νεολογισμό, ούτε στο ευρύ φάσμα χρήσεων, αλλά στον προορισμό και το περιεχόμενο των ζωνών. Δεν διευκρινίζεται εάν οι ζώνες πολεοδομούνται ή όχι. Από το σύνολο της διατύπωσης συνάγεται πως πρόκειται για περιοχές εκτός σχεδίου. Όμως οι επιτρεπόμενες χρήσεις είναι πολλές και ποικίλες και δεν περιορίζονται σ΄αυτές που, λόγω της φύσεώς τους, θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ζώνες εκτός σχεδίου (π.χ ελικοδρόμια, σταθμοί ΜΜΕ, θερμοκήπια,..). Άραγε τί επιδιώκει το ΥΠΕΚΑ; Την τόνωση της εκτός σχεδίου δόμησης; Τη δημιουργία, κοντά στους οικισμούς, νέων πολυλειτουργικών ζωνών, με περιορισμένη στο ελάχιστο χρήση κατοικίας, που το βράδυ νεκρώνονται; Με ποιά μέριμνα άραγε για συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής; Εκτός και αν η πολιτική αναπλάσεων, η αξιοποίηση του πολεοδομημένου χώρου, η επανένταξη στις λειτουργίες της πόλης του υφιστάμενου εγκαταλελειμμένου κτιριακού δυναμικού εγκαταλείπονται. Σε κάθε περίπτωση η πρόταση χρήζει επανεξέτασης.