Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 14: Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και ΧρήσεωνΣχόλιο του χρήστη Νικ Παπαδα | 10 Ιανουαρίου 2012, 21:53
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Εντελώς απαράδεκτο το άρθρο 14 του Π.Δ., αφού με λίγες λέξεις που παραθέτει ο συντάκτης του, στην ουσία καταργεί το δικαίωμα δόμησης κατοικίας (κύριας, εξοχικής ή παραθεριστικής) σε εκτός σχεδίου έκταση που σήμερα είναι οικοδομήσιμη με τους κανόνες που ισχύουν. Το πλήγμα στην περιουσία της μέσης ελληνικής οικογένειας είναι άμεσο και σημαντικό, αφού απαξιώνει τη γη, που είτε μας κληροδότησαν οι γονείς μας, είτε αγοράσαμε σε καλούς καιρούς και μάλιστα σε υψηλές τιμές ,με σκοπό να κάνουμε ένα σπίτι στο τόπο καταγωγής μας ή αλλού ,είτε για μας ,είτε για τα παιδιά μας. Το πλήγμα αυτό κατά της περιουσίας είναι και ξαφνικό, αφού είναι ακαριαίο, μιας και δεν προβλέπεται στο Π.Δ καμμιά μεταβατική διάταξη που να προστατεύει τους τωρινούς ιδιοκτήτες. Είναι σχεδόν αδύνατο η μέση ελληνική οικογένεια να μπορεί να εκταμιεύσει το ποσό που χρειάζεται για να βγάλει την οικοδομική άδεια με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες μείωσης εισοδημάτων, ανεργίας ή απειλή ανεργίας, λαίλαπας φόρων πάσης φύσεως, ειδικών τελών και εισφορών, εφεδρείες, απολύσεις κλπ. Εντύπωση προκαλεί και ο τρόπος που επιχειρείται να περάσει αυτή η απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης δηλαδή, σε ένα άρθρο, ενός Προεδρικού Διατάγματος και όχι σε ένα νομοσχέδιο που θα τεθεί σε διαβούλευση ανοικτά στη Βουλή (επιτροπές και ολομέλειά της) ώστε με παρρησία όλα τα κόμματα και οι βουλευτές να τοποθετηθούν ανάλογα, αν θέλουν να συμπράξουν ή όχι στην απαξίωση της περιουσίας των Ελλήνων Πολιτών. Φυσικά μπορεί να πει κανείς ότι σε διαβούλευση είναι και το Π.Δ. , πλην όμως η επικαιρότητα με τις σημερινές οικονομικές συγκυρίες (φόρους, μειώσεις μισθών, συντάξεων εφεδρείες, ανεργία, μείωση ή κατάργηση δώρων επιδόματος και αδείας ) μονοπωλεί το ενδιαφέρον και τις ανησυχίες των πολιτών, σε σημείο που ακόμη και ιδιοκτήτες τέτοιων εκτάσεων εκτός σχεδίου να μην έχουν πάρει χαμπάρι τι επιχειρείται σε βάρος τους. Επιπλέον τα κόμματα και οι πολιτικοί καθώς και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν ασχολούνται με το θέμα αφού τα παραπάνω μονοπωλούν το ενδιαφέρον τους, όπως και η εξέλιξη του PSI, η νέα δανειακή σύμβαση, ο χρόνος των εκλογών και οι εξελίξεις στα κόμματα (κυρίως στο ΠΑΣΟΚ). Αν είχε κατατεθεί με νομοσχέδιο, θα είχε αντιμετωπισθεί άραγε έτσι αδιάφορα; Δεν νοείται ως ανάπτυξη ,η αποθάρρυνση π.χ. κάποιου ξένου υπηκόου να αγοράσει μια έκταση 4 στρεμμάτων εκτός σχεδίου στην ελληνική ύπαιθρο και να επενδύσει στην κατασκευή μιας παραθεριστικής κατοικίας .Πολύ περισσότερο δεν αποτελεί ανάπτυξη, η αναδιανομή του πλούτου της γης και της κτηματικής περιουσίας των πολιτών, υπέρ κάποιων οικονομικών μεγάλων συμφερόντων που θα πέσουν -μετά τις διατάξεις του άρθρου 14, αν περάσουν ως έχουν- πάνω στη γη, την απαξιωμένη πλέον και άχρηστη, αγοράζοντας την αντί πινακίου φακής. Συμπερασματικά, πρέπει η απαγόρευση δόμησης κατοικίας σε εκτός σχεδίου εκτάσεις να απαλειφθεί από το Π.Δ, αφού απαξιώνονται και αχρηστεύονται οι περιουσίες της πλειοψηφίας των Ελλήνων Πολιτών.